Pagkalipas ng isang linggo.Sinamahan ni Freya si Catherine sa pribadong ospital pata ipatanggal ang tahi niya.Personal na pumunta si Chester sa lote ng paradahan para kitain ang dalawang tao. Ito ang unang pagkakataon na makikilala siya ni Catherine, at ang masasabi niya lang ay lahat ng kaibigan ni Shaun ay mukhang mga modelo.May suot na puting coat at salamin si Chester. Matangkad siya at mukhang maamo. Ang gwapo niyang mukha ay parang hindi mapanakit. May mala-tagsibol na ngiti sa labi niya at nagmukha siyang madali pakisamahan at malapitan, ngunit pinapakita ng manipis niyang labi na siya ay presko at walang pake na lalaki.Sumingap si Freya. “Lahat ba ng doktor ngayon ay ganito kagwapo? Mukha siyang modelo na nasa harap ng kamera para sa isang pelikula.”“Magaling ka magbiro, Ms. Lynch.” ngumiti si Chester. “Tara na. May inayos akong doktor para dalhin ka doon.”“Pasensya ka na sa abala. Kaya ko naman pumunta mag-isa.” nahihiya si Catherine. Kung sabagay, pupunta siya sa
“Okay, tawagan mo ako kapag may kailangan ka.”Paalis na sana si Chester nang bigla tumunog ang phone ni Lea. “Ano… Nakabalik na sila? Okay… Okay, pupunta na ako sa paliparan ngayon.”Pagkatapos ibaba ang phone, binigyan ni Lea ng pambihirang ngiti si Melanie. “Kakarating lang nila Liam at Shaun sa paliparan. Tara, puntahan natin at sunduin sila at pagkatapos ay bumalik tayo para magpasuri sa susunod.”“Sige po, Aunty. Namimiss ko na rin si Shaun.” mayabang na tinignan ni Melanie si Catherine at mabilis na umalis kasama si Lea.Binigyan ni Freya si Catherine ng kinakabahan at nakakaawang tingin ngunit nakita niya na kalmado lang ito. “Tara na, andito ang elebeytor.”“Mukhang masasamahan na ulit kita.” Sinundan sila ni Chester at umubo ng marahan sa kamao niya. “Masyado lang nakatuon si Melani Yule sa inaasam niya. Ang puso ni Shaun ay nasa iyo. Parang kapatid na kami sa kanya at kami ang nakakaintindi sa kanya, kaya ‘wag mo masyado isipin ‘yon.“Hindi ko iniisip ‘yon.” nginitian
“Tignan mo ang sarili mo. Sobrang tapang mo dati, ngunit pinahirapan ka nito nang sobra at naging bubwit ka na lang.”Punong-puno si Freya ng galit. “Sasabihin ko sayo ang totoo. Noong sinabi ko sayo na tulungan mo siya sa kaso dati, lahat ng sinabi ko ay kasinungalingan. Wala siyang kinalaman doon. Ginawa ko iyon dahil kapag napunta siya sa bilangguan, hindi ko na siya makikita. Wala talaga siyang alam.”Hinimas ni Catherine ang noo nita at pinanood na magdilim ang ekspresyon ni Shaun na parang tinta. Tumayo siya sa harap ni Shaun. “Ginawa iyon ni Freya para isalba ako. Wala iyon kinalaman sa kanya, kaya huwag mo siya saktan.”“...”Para siyang nanay na pinoprotektahan ang anak niya, at nairita at nalungkot nang sobra ang puso niya. Ang tingin ba ni Catherine ay isa siyang demonyo?“Tumabi ka, gutom na ako.”“Huh?”“Hindi mo ba ako narinig? Sabi ko gutom na ako.” hinawakan siya ni Shaun at pinaupo sa upuan.Ang lamesa ay puno ng maanghang na inihaw at ginisa na pagkain. Sumima
Catherine, “...”Inireserba niya ang buong sinehan makapanood lang ng isang pelikula… Ano nga ba naman ang kanyang inaasahan mula sa isang big shot, o marahil ay ayaw lamang nitong makitang kasama siya manood sa sinehan.Matapos ang kalahating oras, inihatid siya ni Shaun papunta sa movie hall ng Northern Sky Mall. Ang general manager pa mismo ng sinehan ang tumanggap sa kanila at naghatid sa kanila patungo sa VIP couple’s hall.Pumili ng isang action movie si Catherine dahil pinagbibidahan iyon ng isang lalaking artistang iniidolo niya. Panonoorin niya dapat ito kasama si Freya.Habang nanonood, inilagay siya ni Shaun sa dibdib nito. Hindi naging kumportable ang pakiramdam ng likuran ni Catherine, ngunit tila’y hindi ito napansin ng lalaki. Dalawang beses tumunog ang phone ni Shaun, at napansin ni Catherine na ang unang tawag ay mula kay Melanie at ang pangalawa naman ay mula kay Old Madam Hill.Inilagay ni Shaun sa mute ang kanyang phone sabay hagis nito sa kanyang bulsa. Pagyuk
“Tito, Tita, hindi ko na ho kayo iistrobohin. Aalis na ho ako.” Ayaw nang manatili ni Catherine. Umalis agad ito matapos silang batiin.“Liam, gusto mo ba siya?” Diretso ni Lea.Kumislap ang mga mata ni Liam at iniyuko ang kanyang ulo. “Medyo, pero may boyfriend na eh.”Natigilan at nadismaya si Lea. “Hindi siya ang para sa’yo. Ano ang mapapala mo sa anak sa labas ng mga Yule? Isa pa, balita ko’y malapit ‘yan kay Chester Jewell. Alam mo naman siguro kung gaano kalanturay si Chester.”“Ma, hindi gano’ng klaseng tao si Catherine. Huwag kang basta-bastang tumawag ng bastardong anak. Kung tutuusin nga’y maituturing din naman akong anak sa labas dati, ha.”“Ikaw…” Puno ng galit ang dibdib ni Lea.“Oh, tama na.” Marahang sinabi ni Mason. “Hindi ba’t sinabihan mo si Liam na humanap siya ng taong tunay niyang gusto para hindi siya sumunod sa mga yapak mo?”Napabuntong-hininga si Lea. “Ayoko lang namang maloko siya. Pakakasalan na ni Shaun si Melanie. Kapag naging kayo ng anak sa labas n
Sa kanyang opisina, tumingin si Catherine sa orasan. 6:00 na pala ng gabi.Kailangan niya nang maghanda upang umuwi.Noong mga sandaling iyon ay nakatanggap siya ng text mula kay Shaun. [Hindi ako makakabalik ngayong gabi. Matulog kang maaga.]Mukhang wala na siyang dahilan upang magmadali.Idinampot niya ang kanyang planner ngunit wala naman siyang nakitang nakasulat dito.Sasamahan niya kaya si Melanie? Babalik na kaya siya ng Hill Manor upang pag-usapan ang kasal?Malapit na siyang ikasal, at kung patuloy pa rin silang magkikita nang ganito matapos siyang ikasal, habambuhay ay mag-iiba na ang tingin ni Catherine sa kanyang sarili.Kinakailangan niyang maging matatag upang tuluyan na siyang makapumiglas sa kapit nito....Sa loob ng Hill Manor.Nakalabas na si Shaun ng sasakyan at nakita niyang hawak hawak ni Melanie ang kamay ni Old Madam Hill habang naglalakad sila sa may hardin.Sumimangot ito at sa loob-loob niya’y gusto na niyang umalis, ngunit napansin na siya ni Old
Agad na naalala ni Melanie na mayroong babaeng nagtatago sa mansyon na iyon noong isa pang araw. Nagpadala siya ng tao upang imbestigahan ito ngunit wala pa rin siyang makita tungkol dito.“Ay, naalala ko lang, sinabihan ko pala siyang kumuha ng para kay Queenie.” Marahang hinampas ni Old Madam Hill ang kanyang ulo. “Nagiging ulyanin na ata ako.”“Ah, para doon pala ‘yon.” Bumuti ang kalagayan ni Melanie....Bandang 7:30 ng gabi, biglang dumating ang butler na may dala-dalang mga mamahalin na bagay matapos nilang maghapunan.“Kapag inihatid mo pabalik si Melanie, ibigay mo rin ito sa mga Yule. Magkikita kayong muli bukas upang kuhanin ang inyong marriage license.” Sabi ni Old Master Hill.Mahiya-hiyang namula si Melanie sabay tingin kay Shaun. May inaasahan siyang sabihin ang lalaki, ngunit ibinaba lamang nito ang kanyang kubyertos at malamig na tinanong, “Kailan ako sumang-ayon na magpakasal?”“Kung hindi kayo magpapakasal ngayon, gaano mo pa itong balak patagalin?”Madalang
Kinilabutan si Melanie, ngunit nginisi niya pa rin ang kanyang mga ngipin at nagpatuloy. “Eldest Young Master Hill, hindi ako makikipaghiwalay sa’yo. Ikaw rin naman ang nagkusang suyuin ako noon.”“Sige, slow game tayo.” Pinakawalan siya ni Shaun at pumasok na ito sa sasakyan.Buong takot na pinanood ni Melanie na makalayo ang sasakyan. Ang kanilang koneksiyon sa mga Hill ang tangi nilang pinanghahawakan ni Nicola kung kaya’t malakas pa rin sila sa mga Yule. Nang dahil dito’y tinatrato pa rin sila nang may respeto ni Old Master Yule. Hindi niya maaaring pakawalan ang Eldest Young Master Hill.Marahil ay ang babae nito ang naghuhudyat sa kanyang gawin ito. Kinakailangan niyang malaman kung sino iyon at dispatiyahin ito nang tuluyan....Sa loob ng kanyang sasakyan ay tinawagan ni Shaun si Catherine. “Ano’ng ginagawa mo? Pauwi na ako.”“Nag-overtime ako sa opisina.” Nagulat si Catherine. Sinabi niya naman kaninang hindi siya uuwi?“Bakit nandiyan ka pa rin? Gabi na.” Hindi natutuw
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging