Sa kanyang opisina, tumingin si Catherine sa orasan. 6:00 na pala ng gabi.Kailangan niya nang maghanda upang umuwi.Noong mga sandaling iyon ay nakatanggap siya ng text mula kay Shaun. [Hindi ako makakabalik ngayong gabi. Matulog kang maaga.]Mukhang wala na siyang dahilan upang magmadali.Idinampot niya ang kanyang planner ngunit wala naman siyang nakitang nakasulat dito.Sasamahan niya kaya si Melanie? Babalik na kaya siya ng Hill Manor upang pag-usapan ang kasal?Malapit na siyang ikasal, at kung patuloy pa rin silang magkikita nang ganito matapos siyang ikasal, habambuhay ay mag-iiba na ang tingin ni Catherine sa kanyang sarili.Kinakailangan niyang maging matatag upang tuluyan na siyang makapumiglas sa kapit nito....Sa loob ng Hill Manor.Nakalabas na si Shaun ng sasakyan at nakita niyang hawak hawak ni Melanie ang kamay ni Old Madam Hill habang naglalakad sila sa may hardin.Sumimangot ito at sa loob-loob niya’y gusto na niyang umalis, ngunit napansin na siya ni Old
Agad na naalala ni Melanie na mayroong babaeng nagtatago sa mansyon na iyon noong isa pang araw. Nagpadala siya ng tao upang imbestigahan ito ngunit wala pa rin siyang makita tungkol dito.“Ay, naalala ko lang, sinabihan ko pala siyang kumuha ng para kay Queenie.” Marahang hinampas ni Old Madam Hill ang kanyang ulo. “Nagiging ulyanin na ata ako.”“Ah, para doon pala ‘yon.” Bumuti ang kalagayan ni Melanie....Bandang 7:30 ng gabi, biglang dumating ang butler na may dala-dalang mga mamahalin na bagay matapos nilang maghapunan.“Kapag inihatid mo pabalik si Melanie, ibigay mo rin ito sa mga Yule. Magkikita kayong muli bukas upang kuhanin ang inyong marriage license.” Sabi ni Old Master Hill.Mahiya-hiyang namula si Melanie sabay tingin kay Shaun. May inaasahan siyang sabihin ang lalaki, ngunit ibinaba lamang nito ang kanyang kubyertos at malamig na tinanong, “Kailan ako sumang-ayon na magpakasal?”“Kung hindi kayo magpapakasal ngayon, gaano mo pa itong balak patagalin?”Madalang
Kinilabutan si Melanie, ngunit nginisi niya pa rin ang kanyang mga ngipin at nagpatuloy. “Eldest Young Master Hill, hindi ako makikipaghiwalay sa’yo. Ikaw rin naman ang nagkusang suyuin ako noon.”“Sige, slow game tayo.” Pinakawalan siya ni Shaun at pumasok na ito sa sasakyan.Buong takot na pinanood ni Melanie na makalayo ang sasakyan. Ang kanilang koneksiyon sa mga Hill ang tangi nilang pinanghahawakan ni Nicola kung kaya’t malakas pa rin sila sa mga Yule. Nang dahil dito’y tinatrato pa rin sila nang may respeto ni Old Master Yule. Hindi niya maaaring pakawalan ang Eldest Young Master Hill.Marahil ay ang babae nito ang naghuhudyat sa kanyang gawin ito. Kinakailangan niyang malaman kung sino iyon at dispatiyahin ito nang tuluyan....Sa loob ng kanyang sasakyan ay tinawagan ni Shaun si Catherine. “Ano’ng ginagawa mo? Pauwi na ako.”“Nag-overtime ako sa opisina.” Nagulat si Catherine. Sinabi niya naman kaninang hindi siya uuwi?“Bakit nandiyan ka pa rin? Gabi na.” Hindi natutuw
Kinaumagahan.Nang bumangon si Catherine, gaya ng kanyang nakagawian ay inilabas niya ang kanyang phone upang tignan ang mga trending na balita.Ang nasa top trending search noong araw na iyon ay [Kasama ni President Hill ang kanyang nobyang pumitas ng mga strawberry.]Kita sa litratong nakatagilid ang ulo ni Melanie upang tignan si Shaun habang nakakunot ang kanyang mga mata dahil sa kanyang ngiti. Napaka-sweet tignan ng dalawa. Mayroon siyang hawak na strawberry na may kadikit na isa pang pirasong strawberry, at tinitignan ito ng kaakit-akit na mukha ni Shaun. Bumuhos sa kanila ang ilaw ng palubog nang araw na mas lalo silang pinamukhang mag-irog na nagtatapat ng kanilang pag-ibig sa isa’t isa.Bigla niyang naalala ang sinabi ni Shaun noong nakaraang gabi. “Hindi ba’t parang tayo lang itong strawberry na ito?”Heh, kalokohan.Kinuha niya ang strawberry na pinitas ni Melanie upang sabihan ng ganon ang ibang babae. Wala na ba talagang natitirang kahihiyan sa kanyang katawan?Kun
Pumunta sa Internet si Shaun at nakita niyang binibigyan na siya agad ng mga official account ng tinatawag na “wife-loving persona”. Ang nakakainis pa rito ay mayroong mga taong nagbabalita na magpapakasal na sila ni Melanie sa susunod na buwan. Ang gulo lang ng lahat.Galit niyang tinawagan ang manager ng PR department. “Hindi niyo magawa ang trabaho ninyo sa pagbabalita ng bagong development plan ng kumpanya, pero pagdating sa pagpapalaganap ng tsismis nangunguna kayo. Alisin niyo agad ang balitang iyon.”Nasaktan dito ang manager. “P- pero ang laki ho ng pinagbago ng inyong imahen sa publiko.”“Ako ba o ikaw ang presidente?” Malamig na tanong ni Shaun.“Sige ho, aalisin ko na ho agad ang balita.” Nabibigong tumungo ang manager.Bagama’t tinanggal na ang mga dapat tanggalin, hindi maipagkakailang pinag-uusapan na ng lahat ang balita.Natural lamang na pati si Catherine ay alam na ito.Alam ng lahat na kasado nang ikasal sina Melanie at Shaun.Nag-text sa kanya si Wesley: [Mas
“...”Rinig ang iba’t ibang tinig ng mga taong kung ano-ano ang pinag-uusapan, ngunit hindi na nag-abala pa si Catherine na pakinggan ang mga ito at tumingin na lamang siya sa malaking screen sa kanyang harapan na nagsasabing, “Hill Foundation Charity Night’.Isa itong charity night ng mga Hill?Narito kaya si Shaun?Nagsimula siyang magmasid sa paligid, at pakiramdam niya’y hihimatayin na siya. Hindi lamang si Shaun, kundi pati sila Melanie, Old Madam Hill, Old Master Hill, Lea, Valerie, at iba pang miyembro ng pamilya Hill ay naroon.Kahit sina Nicola at Joel ay naroon.Nagulat ang lahat nang makita nilang magkasama ang dalawa.Naramdaman ni Catherine na nanginginig na ang kanyang mga binti. Sa mga sandaling iyon, si Shaun lamang ang kanyang nakikita. Nakasuot ito ng isang kulay itim na tailored suit. Nakatuon sa kanya ang mga malalim at madilim na paningin nito nang may panlalamig na siya lamang ang nakaiintindi.“Hindi ba’t sinabi mong… wala akong kakilalang pupunta rito?”
Nakikita ni Nicola na malalim ang iniisip ng kanyang anak kaya’t bumulong ito sa kanyang tainga. “Kung gusto mong maipanalo ang puso ng isang lalaki, kailangan mong mabihag ang kanyang katawan.”“Pero hindi niya ako hinahayaang mahawakan siya…”“Samantalahin mo na ngayong gabi kapag siya’y nalasing. Sasabihin ko kay Old Madam na bigyan kayo ng isang kwarto at doon mo alagaan si Eldest Young Master Hill.” Kumunot ang mga kilay ni Nicola.Napagtantuan ni Melanie ang lahat. Nang inisip niyang magiging babae siya ni Shaun, namula ang kanyang maliit na mukha sa kahihiyan, ngunit inaasahan niya rin naman ito. “Ma, hindi naman magkakatuluyan sina Catherine at Second Young Master Hill, ‘di ba?”“Sino ba siya sa inaakala niya? Hindi siya nararapat. Isa lamang siyang vixen katulad ng kanyang ina.” Puno ng pangmamata ang kanyang itsura. “Panoorin mo kung ano ang gagawin ko sa kanya.”Pagkababa ni Shaun mula sa entablado, sunod-sunod na nagtanghal ang mga kilalang musikero ng bansa.Noong ma
“Dinala ka ni Liam dito, pero iiwan ka lang niya nang ganito?” Malamig na kutya ni Shaun. Nang inisip niya kung paanong bababuyin ng lalaking iyon ang mukha ni Catherine kung hindi lamang niya inagapa’y nagsimula na agad kumulo ang kanyang dugo sa puntong gusto niyang magwala.Nanginig ang mga mahahabang pilikmata ni Catherine habang mahinang sinabi, “Isa itong dinner party ng Hill Corporation, kaya’t hindi ako guguluhin ni Director Irvine nang walang dahilan. Sigurado akong mayroong nag-utos sa kanya upang gawin iyon.”“Oh, at sino naman iyon?” Itinaas ni Shaun ang kanyang kilay. Ayaw niyang sabihin ang mga bagay na alam na niya.Ikinagat ni Catherine ang kanyang labi. Hindi ito naniniwalang hindi alam ng lalaki kung sino ang kanyang itinutukoy. Nagbubulag-bulagan lamang ito dahil fiancée niya ang taong iyon.“Hindi ko alam…” Matapos ng ilang segundo’y tumingin si Catherine sa malayo.Ilang sandali siyang tinignan ni Shaun. Pagkatapos ay ngumisi ito at ihinila siya paakyat.Wala
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging