“Akala ko takot ka na kukunin ko ang pamana ng mga Yule.” ngumiti ng konti si Catherine.“Probinsyana ka lang.” Ang itsura ni Melanie ay parang nakarinig siya ng biro. Lumingon siya kay Shaun at sinabi, “Eldest Young Master Hill, hindi ba at parang masyado na siya nadadala sa mga pantasya niya? Hindi naman siya importante. Wala na nga siyang pinag-aralan, wala pa siyang alam kung ano ang tunay na mundo.”Sinilip siya ni Shaun. Kung hindi niya kilala si Catherine, sasang-ayon siya sa mga sinabi ni Melanie, ngunit malinaw na nakapagtapos si Catherine mula sa isa sa mga pinakamagandang paaralan sa ibang bansa. Nakatanggap pa siya ng mga gantimpala sa architecture at interior design. Mas magaling siya kay Melanie, ang pinakamamahal na anak ng mga Yule na nag-aksaya ng pera ng magulang niya sa pag-aaral niya sa ibang bansa.Subalit hindi alam ni Melanie na kung ikukumpara siya kay Catherine, magmumukha lang na makitid ang utak niya at tanga siya. Si Catherine ay may suot na ordinaryong k
Ngumiti ng mapait si Freya. “Siguro masaya siya na wala na ako.”“Huwag mo na siya isipin. Hindi ba at maraming gwapo na lalaki dito sa Canberra? Tignan mo, mayroon sa may pinto ngayon. Nakatingin siya sayo.”Tinignan ni Catherine ang nasa likod ni Freya at tinuro ito sa gamit ang baba niya.Sakto naman sa pagtingin ni Freya ang pagtalikod ng lalaki. May suot siyang mamahalin na itim na amerikana na yari sa balat, at ang mahaba niyang mga binti ay maikukumpara sa mga modelo. Dalawang tao ang sumusunod sa kanya na parang aso.“Ganon ba siya ka gwapo? Grabe ka lang magsabi.”Kumurap si Catherine. “Hindi. Maikukumpara pa nga siya kay Shaun Hill.”“Ibig sabihin noon ay gwapo talaga siya.” tumawa si Freya. Kahit na hindi maganda ang kalagayan niya pagkatapos mawalan ng pagmamahal, hindi nito napahinto sa pagpapahalaga niya sa mga gwapong lalaki....Sa kwarto sa taas.Ang heneral na namumuno ng korporasyon ng Osher at dahan-dahan naglagay ng wine para kay Rodney Snow at nang hula s
Nagpalit ng damit si Catherine at naghanda umalis. Noong bumaba siya, nakasalubong niya si Melanie na kakabalik lang.“Saan ka pupunta ng gabing-gabi? Huwag mo sabihin sa akin na may pupuntahan ka na mga lalaki?” Ang mga sinabi ni Melanie ay hindi nakakatuwa.“Lasing ang kaibigan ko kaya susunduin ko siya.” Hindi na siya tinignan pa ni Catherine at diretsong nagmaneho papunta sa daungan.May ilang malalaking yate na nakaparada dito.Nakita niya ang isa sa mga pinakamalaki at sumakay dito. Mainit sa loob at mahigit pa sa dosenang lalaki at babae ang nandoon. Lahat ng babae ay nakasuot ng bikini. Nilagay ni Catherine ang kamay niya sa bulsa dahil sa kapaligiran. Gusto niya tawagan si Joel.Subalit, bago niya pa mapindot ang numero, isang lalaki ang biglang nagmadali na pumunta sa likod niya at ikinulong ang katawan. Kinuha niya ang phone at dinala siya sa taas.Pumiglas si Catherine ngunit hindi siya makawala. Alam niya na nahulog siya sa patibong, ngunit hindi pa nagtatagal simula
Nangangatog ang ngipin ni Catherine dahil sa galit. Dahil sinadya niyang sabihin na hihinto siya sa pagsayaw pagkatapos umabot ng sampung libong dolyar, gaano katagal siya aabot sa ganon na halaga?Dahil doon, tumawa ang mga lalaki. “Kung sa ganon, konting gantimpala lang ang ibibigay namin para matuwa kami ng mas matagal.”“Tama iyon, hayaan natin lumipas ang oras at manood.”Habang nanonood ang grupo ng tao, dahan-dahan niya binalot ang sarili sa bakal na poste at sumayaw. Kaya niya sumayaw, ngunit alam niya na kung mas gagalingan niya sumayaw sa harap ng mga tao na ito, mas lalo sila mawawala sa katuwiran.Subalit nakalimutan niya isipin ang maganda niyang katawan at kamangha-mangha niyang ganda. Kahit na simple lang ang sayaw niya, nagdadala ng tukso ang bawat galaw niya sa mga lalaki na nanonood.Mapaglaro siyang kinuhaan ni Rodney ng bidyo at ipinadala kay Shaun. [Shaun, tinutulungan kita turuan ng leksyon ang babae na ito.]...Sa manor ng mga Hill.Matutulog na sana si
“Ayos, kaya mo uminom ng alak.”Nagsaya ang mga tao, at ang sumunod na young master ay pumunta para bigyan siya ng isang libo para uminom ulit ng isang baso ng alak.Inom siya nang inom hanggang sa nasanay na ang tiyan niya sa sakit. Pagkatapos niya inumin ang inabot ng ika-siyam na lalaki, ang natitira na lang ay si Rodney Snow.Pagewang-gewang siya naglakad. Dalawa na ang nakikita niya at para bang dumami si Rodney. Nakilala niya lang ito sa suot niya amerikana na yari sa balat. Hindi na niya makilala ang itsura nito. “Young Master Snow, tapos mo na dapat ako paglaruan ngayon. Huling baso na para sa isang libo, okay?”Tinignan ni Rodney ang babae sa harap niya. Karamihan ng lalaki ay hindi kaya uminom ng siyam na baso ng matapang na alak ng sunod-sunod. Lasing na siya, ngunit maliwanag pa ang mga mata niya habang tinitignan siya nito pabalik. Diretso ang likod niya at puno ito ng kayabangan.Tumama siya sa mababang boses. “Bakit ako papayag? Hindi ko bibigyan ang babaeng katulad
Tinignan ng mga lalaki si Shaun at natulala. Alam ng lahat na ang Eldest Young Master Hill ay hindi malapit sa mga babae.“Eldest… Eldest Young Master Hill, bakit ka nagpunta dito?”“Sino ang nagpainom sa kanya?” Ang madilim na titig ni Shaun ay dumaan sa bawat mukha ng nasa yate isa-isa.Naramdaman nilang lahat na kinilabutan ang puso nila. Tinignan lang nila si Rodney para humingi ng tulong. “Young Master Snow, ikaw ang nagsabi ngayon lang.”“Ayos lang.” Tinaaas ni Rodney ang kaliwa niyang kamay at binaba ito. Naglakad siya papunta kay Shaun at tumawa sa mababang boses. “Shaun, tinutulungan lang kita maglabas ng galit. Kasalanan niya dahil niloko at pinaglaruan ka niya. Dahil naglakas loob siyang magpunta dito sa Canberra, siyempre, kailangan ko siya turuan ng leksyon sa ngalan mo.”Bago pa siya matapos, sinuntok siya nang malakas ni Shaun sa mukha. Nagulat si Rodney at siya ay binugbog hanggang sa nagdugo ang labi niya.“Shaun Hill…” Nagalit si Rodney.Mabilis na umalis ang m
Nanigas ang katawan ni Shaun. Hinawakan niya ang balikat nito nang galit at tinanong sa paos na boses, “Sinong gusto mo ang humilot sa tiyan mo?”Si Wesley Lyons? Kung ganon, papalabasin niya talaga ito sa kwarto niya.“Shaunny, Shaunny…” Sumimangot si catherine habang tuliro. Naalala niya noong sumakit ang puson niya noong meron siya, tutulungan siya ni Shaunny hilutin ang tiyan niya.“Catherine Jones, sigurado ka ba na lasing ka?” Pinisil ni Shaun ang mukha niya ng madiin. Pinaglalaruan ba siya nito ulit?“Ang sakit, ang sama mo.” Lasing na inangat ni Catherine ang isa niiyang paa para sipain ng marahan si Shaun.Muntik na magdugo ang ilong ni Shaun. Anong bulok na ideya ba ang pumasok sa utak ni Rodney para pasuotin siya ng ganitong damit? Pinapahirapan lang siya nito.“Catherine Jones, pwede ka managinip kung gusto mo tulungan kita hilutin ang tiyan mo.” Pinisil ni Shaun ang mukha niya hanggang sa mamula ito“Mm… Masakit… Shaunny.” Parang bata na kinagat ni Catherina ang lab
Asan siya?Naalala ni Catherine na may nangyari kay Freya kagabi. Noong nagpunta siya, gusto siya turuan ng leksyon ng kaibigan ni Shaun. Para makalaya sila ni Freya, kailangan niya umabot ng sampung libong dolyar, kaya napainom siya nang marami. Atsaka, noong may dumating, parang...hinalikan niya ito…?Pagkatapos ay medyo naaalala niya na sumakay sila sa helicopter...Dahil marami siya ininom, ang memorya niya ay magulo. Saan nagpunta ang helicopter kagabi?May kasama ba siya matulog?Kinilabutan siya sa pag-iisip noon, inangat niya ang kumot para tignan ang suot at muntik na siya umiyak nang makita niya na suot pa rin niya ang playboy bunny na damit. Subalit parang hindi naman ito tinanggal, kaya okay iyon.Tumingin siya sa paligid at nakita ang damitan. Kailangan niya ng pantakip sa sarili.Noong nakatayo na siya mula sa kumot, biglang bumukas ang pinto.Eleganteng pumasok si Shaun habang may suot na asul na robe, at ang buong katawan ni Catherine ay nanigas noong nakita si
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging