“Mayroon akong meeting sa kumpanya kaya baka hindi ako makalabas hanggang 5:30. Didiretso na akong magmaneho mamaya,” malumanay na sabi ni patrick “Okay lang pero hindi ka pwedeng ma-late. Ayaw ng dad ko ng taong walang isang salita.”“Huwag kang mag-alala, buhay ko ang nakataya dito. Sisiguraduhin kong hindi ako ma-lalate. Nakahanda na ang regalo ko na magugustuhan ng magulang mo. Maaga tao magbobook ng kasal at pakakasalan kita.” Bukal sa pusong ngumiti si Patrick.Ang puso ni Freya ay nakaramdam ng tamis habang pinapakinggan ito.Pagkatapos ibaba ang tawag, nagmaneho siya para sunduin ang magulang niya at pumunta sa Jadeite Restaurant.Saktong 5:30p.m. nang dumating siya. Pagkatapos niya mag order ng pagkain, ang nakakatanda niyang kapatid na si Forrest ay dumating.6:oo p.m. na, hindi pa rin nagpapakita si Patrick. Nauubusan na ng pasensya ang tatay ni Freya, nagsabing, “Bakit wala pa rin siya? Hindi tamang pinaghihintay niya ang matatanda.”Sabi ni Freya, “Dad, rush hour n
”Tapos ka na ba?” Nagalit si Patrick.“Maayos siya, hindi ba?” Naiintindihan na ni Freya ngayon. “Patrick, seryoso ako. Huwag mo na akong balikan sa hinaharap. Tapos na tayo.”“Tama na. Alam mo dapat kung anong linya ang hindi mo dapat tinatawiran.”“Tapos na tayo. Si Linda lang ang nasa mata mo. Oo, pwede ka na pumunta sa tabi ni Linda kung naaksidente siya pero hindi mo pwedeng kalimutan ang pamilya ko. Hindi mo man lang ako tinawagan. Ngayon ay importanteng araw para sa atin. Sa hinaharap, wala na akong kahit anong aasahan sa’yo, at hindi na rin ako aasa sa kahit ano. Umaasa akong hindi na tayo magkikitang muli.”Binaba ni Freya ang tawag at sinakluban ang mukha niya, mapait na umiyak.Pagkatapos umiyak, binura niya ang numero ni Patrick at Linda.Sobrang pagod na siya sa pananakit ng dalawang ‘to. Sa susunod, wala na siyang aasahan, hindi aasa, at hindi masasatant.Sa oras na ‘to, gusto niya lang makahanap ng kasamang uminom at makausap.Gusto niyang tawagan si Catherine pe
"Sinusumpa kong magiging mossback na pagod ka sa susunod mong buhay."Napatigil si Chase. "Freya Lynch, tumingin ka maigi. Ako si Chase Harrison.""Sino si Chase Harrison?" Tinabingi ni Freya ang ulo niya. "Hindi ko pa siya naririnig. Kinikidnap mo ba ako dahil maganda ako?"Hindi makapagsalit si Chase at tumuro sa harap. "Kilala mo ba si Shaun Hill? Siya ang nobyo ng matalik mong kaibigan, si Catherine Jones." Tinignan siya ni Freya nang natataranta, at nagningning ang mata niya. "O, si uncle. Hello, Uncle."Kinuskos ni Shuan ang Kilay niya. Kung ano-ano ang tinawag sa kanya ni Freya habang lasing.Ngunit, ngumisi si Chase. "Mali ka. Hindi mo siya uncle.""Hindi ako mali. Siya si uncle." Kinaway ni Freya ang kamay niya. "Hindi ako nagkakamali. Siya ang tiyunin nung hayop na Ethan Lowe na 'yun. Nasa iyo ang mata namin ni Cathy simula ng makita ka namin sa bar."Kumunot ang noo ni Shaun at tinanong sa mababang boses, "Bakit nasa'kin ang mata niyo?""Para landiin ka, syempre. K
Bigla, bumukas ang ilaw.Saka, ang kumot sa kanyang katawan ay hinila. Ang malamig na boses ng lalaki ay tumunog galing sa taas niya. “Tumayo ka.”“Shaun Hill? Ano nanaman bang balak mo ngayon?” Pagod na tumayo si Catherine at tinignan siya. Nanigas siya. Ang mata ng lalaki ay pulang-pula, mas lalo siyang pinapamukhang nakakatakot na malamig.Tinignan ni Shaun ang inosenteng mukha nito. Malinaw pa niyang naaalala ang unang beses nilang pagkikita, pati ang kada salitang sinabi niya at ang mahiwagang ekspresyong ginawa niya. “Gusto kong itanong sa’yo. Bakit mo ako nilandi sa bar?” “Bakit mo biglang tinatanong ‘yan?” Iniwasan ni Catherine ang mata nito, ayaw niyang sagutin ang tanong.Ngunit, hindi hinayaan ni Shaun na magtago ka at hinawakan ang baba niya. Nakatitig sa kanya ang malamig niyang mata, “Dahil ba napagkamalan mo akong tiyuhin ni Ethan Lowe?”May ugong na parang narinig si Catherine sa kanyang utak na para bang tinamaan siya ng kidlat.“...”Hindi makapag-isip ng ayo
Si Catherine ay noong una nilapitan si Shaun na may masamang intensyon. Matapos nito, nagsinungaling siya muli para makalabas sa kulungan.Ngayon na ang kanyang mga kasinungalingan ay nabunyag na, ang kanilang relasyon ay parang bula na sasabog sa sandaling mahawakan ito.…Si Catherine ay hindi makatulog ng buong gabi.Gumising siya ng maag at naghanda ng almusal para kay Shaun.Siguro ito na ang huling beses na gagawa siya ng almusal para kay Shaun.“Bakit ka gumising ng maaga? 6:30 am pa lang naman.” Pumasok si Aunty Linda sa kusina habang humihikab. Ng mapansin ang maputlang mukha ni Catherine, napatunganga siya. “Hindi ka ba natulog kagabi? Mukhang hindi maganda pakiramdam mo.”“Aunty Linda, ito ang mga recipe na aking sinulat kagabi.” Inabot ni Catherine ang booklet sa kanya. “Ito ang ilan sa mga paboritong pagkain ni Shaun. Siya ay medyo mapili, kaya baka kailangan kitang abalahin na magluto para sa kanya sa hinaharap.”“Ano ang ibig mong sabihin?” Nagulat si Aunty Linda
”Sa tingin mo paniniwalaan ko pa ang mga salita mo?” Hindi man lang tumingin si Shaun sa mata ni Catherine.Binaba ni Catherine ang kanyang mata sa katahimikan. Dahil sa mga bagay bagay, mukha na wala na silang magawa para makapagpaliwanag pa.Kumuha siya ng pen at pinirmahan ang mga papeles.Hindi naging kasing bigat ang kanyang puso habang pinipirmahan niya ‘Catherine Jones’.“Tapos na ako. Aakyat na ako para magempake. Aalis ako kaagad pagkatapos.”Tumalikod siya at umakyat. Hindi plinano ni Shaun na tumalikod. Subalit, siya ay sa huli tumalikod at tinignan siya galit sa kanyang sarili.Naka suot siya ng pink loungewear at ang kanyang buhok ay nalaglag sa kanyang balikat na parang waterfall. Isang parang cedar na amoy ang kumalat sa pwesto na kanyang iniwan.Sinara ng maigi ni Shaun ang kanyang mga kamao. Mas mahigpit niyang sinara ito, mas hindi nakakasakal ang pakiramdam niya sa kanyang dibdib.Orihinal niyang inisip na pagsabihan siya bago niya pirmahan ang mga papeles.
”Huwag kang pumunta sa kanya. Alam na niya na nilapitan ko siya dahil sa nagkamali ako na siya ay tito ni Ethan. Nalaman niya din na nagsinungaling ka bago ito para lang mailabas ako sa kulungan.”Pinigilan ni Catherine si Freya.“Ano? Paano niya nagawang malaman iyon?” Napatunganga si Freya. Bwisit, babalatan ba siya ng buhay ni Shaun?“Hindi ko sigurado. Tanging tayong dalawa ang may alam sa bagay na ito.” Tinignan siya ni Catherine ng walang magawang ekspresyon. “Wala akong sinabi sa kanya. Base sa matapang na amoy ng alak sa kanya, uminom ka siguro ng marami kagabi. Mayroon kang paguugali ng pagsabi ng kalokohan matapos malasing.”‘Huwag mo akong akusahan...“ Naipit si Freya sa ideya habang nagsasalita. Hinawakan niya ang kanyang buhok. “Ngayon tandaan mo. Sa tingin ko si Chase ay ang siyang naguwi sa akin kagabi at ako ay medyo lasing ng panahong iyon. Mayroon pang isa pang lalaki sa kotse at sinabi niya na siya ay iyong boyfriend.”Walang masabi si Catherine.Alam niya ito.
Si Catherine ay nakonsensya dahil sa paraan ng pagtrato niya kay Wesley.Nakatayo siya sa harap ng ward na may bulaklak at prutas. Ng pakatok siya sa pintuan, siya ay biglang nakarinig ng babae na umiiyak ng mahina sa kwarto.“Huwag kang umiyak, Mom.” Kinomfort niya ang kanyang ina.“Paanong hindi ako iiyak? Ikaw ang natatanging anak na lalaki ng pamilya Lyons. Umaasa akong bitbitin mo ang linya ng pamilya Lyons, ngunit tignan mo ang nangyari. Nagtataka ako sino ang nagsabi ng bagay tungkol sa iyong kidney? Lahat ng babae na unang humiling na pakasalan ka ay tinutulak ka palayo. Wala ng may gustong magpakasal sayo.”Tumugon si Wesley, “Hindi ito importante, Mom. Ano pa man, ayokong magpakasal muna.”“Ako ang siyang nagluwal sayo. Sa tingin mo maniniwala ako diyan? Hindi mo magawang tigilan ang pagiisip tungkol kay Catherine, tama? Sinugal mo pa ang buhay mo dahil lang sa kanya.”“...”Mahigpit na hawak ang basket ng prutas, nakinig si Catherine sa sumunod na sinabi ni Old Madam