Kabanata 230

”Alam ko. Mahusay ang ginawa mo.”

Walang galaw na umupo roon si Shaun na may diwa ng dakilang dangal na nanggagaling sa gwapo niyang mukha.

Sa loob ay napuno ng galak si Willie. Bago siya makapagsalita, nagsimulang gumalaw ang mga labi ni Shaun.

“Pero… hindi ba siya naghinala ng kahit ano?”

Sa oras na matapos si Shaun magsalita, isang aura ng panlalamig at awe ang nanghimasok sa kapaligiran. Ang puso ni Willie ay tila nanigas.

“Huwag kang magsinungaling sakin, Willie,” nakababagot na babala ni Shaun, “Naalala mo kung anong nangyari nung 16 ka matapos mong magsinungaling sakin, hindi ba?”

Nangatog si Willie. Nang taong mag-18 siya ang pinakamadilim niyang taon.

“Siya… Siya nga ay naghinala.” Nanginginig na tila dahon, masyadong takot si Willie para itago ito sa lalaki. “Alam niya na ngayon na galing ka sa pamilyang Hill, pero hindi ko sinabi sa kanya ang tungkol dito. Siya ang nanlinlang sakin, at nakagawa ako ng pagkakamali. Dagdag pa ron, pareho tayo ng apelyido…”

Hinimas ni