”Huwag. Huwag.” Habang iniisip ang utos ni Shaun kahapon. Agad na pinigilan ni Willie si Catherine.Sa kabila ng pagkakaroon ng matatapang na ideya sa kanyang isipan, ikinagulat pa rin ni Catherine na marinig ito mula kay Willie.Si Shaun ay talagang miyembro ng pinakamakinang na pamilyang Hill. Dahil si Willie ay sobrang magalang at takot kay Shaun, posible kayang silang dalawa ay… magkamag-anak?Kahit kailan ay hindi niya naisip na kalabanin ang pamilyang Hill. Ang pamilyang iyon ay masyadong komplikado para isipin ng isang ordinaryong tao kagaya niya.“Okay, pinapangako ko, pero pwede ko bang malaman paano ka nakilala ni Rebecca?” Tanong ni Catherine habang pinipilit ang kanyang sarili na kumalma.“Si Stephen ang nagpakilala ng babae sa akin.” Ngumisi si Willie, “Ang assistant ko ay may kaugnayan sa pamilyang Campbell. Gusto ni Stephen na mag-ayos ng relasyon sa akin, kaya pinadala niya ang girlfriend niya.”Ang sulok ng mga labi ni Catherine ay kumibot. “Naeenjoy mong matulog
”Alam ko. Mahusay ang ginawa mo.”Walang galaw na umupo roon si Shaun na may diwa ng dakilang dangal na nanggagaling sa gwapo niyang mukha.Sa loob ay napuno ng galak si Willie. Bago siya makapagsalita, nagsimulang gumalaw ang mga labi ni Shaun.“Pero… hindi ba siya naghinala ng kahit ano?”Sa oras na matapos si Shaun magsalita, isang aura ng panlalamig at awe ang nanghimasok sa kapaligiran. Ang puso ni Willie ay tila nanigas.“Huwag kang magsinungaling sakin, Willie,” nakababagot na babala ni Shaun, “Naalala mo kung anong nangyari nung 16 ka matapos mong magsinungaling sakin, hindi ba?”Nangatog si Willie. Nang taong mag-18 siya ang pinakamadilim niyang taon.“Siya… Siya nga ay naghinala.” Nanginginig na tila dahon, masyadong takot si Willie para itago ito sa lalaki. “Alam niya na ngayon na galing ka sa pamilyang Hill, pero hindi ko sinabi sa kanya ang tungkol dito. Siya ang nanlinlang sakin, at nakagawa ako ng pagkakamali. Dagdag pa ron, pareho tayo ng apelyido…” Hinimas ni
Natigil si Catherine. Plano niya sana tanungin si Shaun tungkol sa katauhan nito. Subalit noong pinakiusapan niya si Willie itago ang identidad niya, pinapakita nito na hindi niya gusto ipaalam ito sa kanya. Kung ganoon, hindi na niya ito tatanungin. “Wala.”Dahan-dahan binaba ni Shaun ang tingin niya. Tinignan siya ni Catherine at sinabi, “May pupuntahan ako na auction ngayong gabi, kaya hindi ako makakauwi mamayang hapunan. Gusto mo ba…. sumama sa akin?”Nag-iingat siyang nagtanong kahit na pakiramdam niya ay hindi ito sasama sa kanya. Base sa mayabang niyang ugali, hindi siya interesado sa mga ganitong okasyon.“Sige.”“Huh?” Natulala si Catherine, iniisip niya na mali ang pagkakarinig niya.“Sabi ko sige. Bakit gulat ka?”Tinignan ni Shaun ang nagulat niyang ekspresyon ng may ngiti.“Pero ayaw mo pumunta sa mga kaganapan na naganap dito sa Melbourne.”“Sasama ako para mapigilan ang mga lalaki na lalandi sa iyo.”Seryoso siya na nagmamaneho habang nakatingin sa daan. Luming
Ilang babae na kasal sa mga mayayaman na negosyante ang pumaligid kay Catherine at pinuri siya.“Chairwoman Jones, saan mo nabili ang gown mo? Ang ganda!”“Ang kwintas na suot mo ay galing sa Tiffany at iyan ang pinakabagong disenyo, ‘di ba?”“...”“Magandang gabi sa inyong lahat.”Biglang lumapit si Janet kay Catherine nang may masamang intensyon habang may dalang baso ng wine. “Ah, Chairwoman Jones, hindi ko inaasahan na pupunta ka dito sa subasta. Sandali, hindi ako sigurado kung dapat pa rin kita tawagin na Chairwoman Jones ngayon.”“Anong ibig mong sabihin, Miss Campbell?” tanong ni Madam Clark, isa sa mga babae, nang may pagkairita.Nagbuntong hininga si Janet. “Siguro hindi niyo pa ang alam ang nangyari. Narinig ko na binugbog ni Chairwoman Jones si Willie, na mula sa Canberra, noong selebrasyon ng anibersaryo ni Hudson kagabi.”“Ano? Tinutukoy mo ba si Willie mula sa pamilyang Hill?”“Oo, siya iyon.” Tumango si Janet. “Sabi sa akin ng kaibigan ko na siya ang dahilan ku
Nagsimulang pag-usapan ito ng lahat.“Si Ethan iyon mula sa korporasyon ng Lowe. Sobrang galante naman niya.”“Narinig ko na nasa isang relasyon siya sa young lady mula sa mayayaman na pamilyang Steele.”“Ganon ba. Ang mga Steele ay medyo sikat si Melbourne. Mukhang mababago niya ang mga bagay”“Mismo. Ngunit ang kasalukuyang tserman ng Hudson, si Catherine, ay dati niyang nobya.”“Hindi umaayon ang nobyo ni Catherine ngayon. Siguro hindi niya kaya bumili ng mamahalin na kwintas para sa nobya niya.”Masyado nagbuhos ng pansin ang lahat dito, at biglang inlipat ng lahat ang tingin nila kay Catherine. Hindi inaasahan ni Catherine na madadamay siya sa diskusyon. Mabilis niyang hinawakan si Shaun at sinabi sa mababang boses, “Huwag magpadala sa sinasabi ng iba. Ang mga komento ay parang dekorasyon lang. Wala silang kwenta maliban sa magdala ng paghanga mula sa ibang tao. Parang mga bagay na binigay ng ibang tao na hindi dapat paggastusan.”Seryoso siyang tinignan ni Shaun. Sa toto
Sa huli, si Shaun na ang nakakuha ng kwintas na may sobrang taas ng presyo na tatlong bilyong dolyar. Maingat na inabot sa kanya ng empleyado ang kwintas ng reyna na pinapanood ng lahat Kinuha ni shaun ang pulang kwintas na kumikinang nang sobra.Nang kinuha niya igo, sinabi niya kay Catherine na nakatulala sa mababang boses, "Tumayo ka."Tumayo si Catherine at mukhang nagtataka. Ang gwapo niya na itsura ay makikita sa maliwanag niyang mata .Ang magandang labi ni Shaun ay ngumiti. Yumuko siya ng konti at nilagay ang kwintas sa leeg niya. Ang boses niya na malambing ay tunog nakakaakit. "Simula ngayon, ikaw na ang reyna ko."“Wow!”Napanganga ang mga bisita sa tabi niya mula sa paghanga Kumakabog ang dibdib ni Catherine. Kahit na sumakit ang puso niya sa mataas na presyo ng kwintas, ang okasyon ay parang kasal nila. Tinupad ng lalaki ang mga kahilingan niya.Nasorpresa lalo siya sa romantikong pagkilos ni Shaun. Ang pulang dyamante na kwintas ay nakapatong sa mala-gatas
“Ang ganyan na klase ng tao ay nakakatakot talaga. PInadala niya ang nobya niya sa ibang lalaki para makamit ang layunin niya.”“Buti na lang hindi ako pumayag noong gusto ng mga Campbell na magkaroon ng blind date sa anak ko.”“Oo. Nakakadiri na nagpapanggap siyang maginoo. Mabuti pa at lalayo na ako sa mga Campbell sa susunod.”“Baka pinadala niya rin si Janet ibang lalaki para makipagtalik.”“Posible iyon. Sa una ay mayroon akong gusto kay Janet, ngunit kakalimutan ko na iyon. Ayaw ko magkaroon ng asawa na may kalandian na ibang babae.”Sa harap ng mga pagpuna ng publiko, sobrang sumama ang loob ni Janet at sumigaw, “Sino ang gumawa nito? Wala akong kinalaman dito!”Si Janet at Stephen, na mayabang kanina, ay sobrang nahihiya sa saglit na iyon.Nang naghahanda na umalis si Ethan, namutla ang mukha niya. Akala niya ay alam na niya ang tunay na ugali ni Rebecca. Mas nakakadiri pala siya sa kung ano ang iniisip niya. Ilang lalaki na ba talaga ang nakasama nito?Sa saglit na ina
Inabot sila ni Stephen at Janet campbell.Ang mukha ni Stephen ay nababalot ng galit. Wala siyang gusto ibang gawin kung hindi sakalin si Catherine ng buhay.Hinila ni Shaun sa Catherine papunta sa likod niya, ang matangkad at gwapong pigura niya ay naglalabas ng makapangyarihan na awra.“Catherine Jones, ikaw ba ang nagpalabas ng bidyo?” galit na sumigaw si Stephen. “Magaling, nainis mo talaga ako nang sobra. Kung hindi kita papatayin, hindi ako si Stephen Campbell.”Biglang sinabi ni Janet, “Kilala mo ba kung sino ang ginalit mo? Si Willie Hill! Kahit pa na takpan mo ang mukha niya, hindi ka niya papalagpasin na nagkalat ka ng ganon na bidyo niya.”Tinaas ni Catherine ang kilay niya at matingkad na ngumiti. “Iniisip mo ba kung saan galing ang bidyo at sino ang nagbigay sa akin? O sa tingin mo ay malakas ang loob kong magrekord ng mga gawain sa kwarto ni Willie Hill?”Biglang nanigas sila Stephen at Janet. Ilang saglit pa, umiling si Stephen. “Imposible iyon. Hindi ibibigay sayo
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging