Nagpanggap si Shaun na hindi niya nariinig ang sinabi ng babae at patuloy lamang ito sa paglapit kay Catherine upang yakapin ito.Subalit pilit na pumipiglas si Catherine, at nagpatuloy ang pagtataboy ng dalawa sa dilim.Sa huli’y napatunayang mas malakas si Shaun. Noong napilit nito ang babaeng yakapin siya, iniyuko ni Shaun ang kanyang ulo upang halikan si Catherine.“Mm… Shaun, seryoso… ako.” Patuloy si Catherine sa pag-iwas sa lalaki. Sa huli’y pagkatapos ng lahat ng hirap ay hinarangan ni Catherine ang mukha ng lalaki gamit ang kanyang kamay.“Cathy, kung hindi ko tatapusin ‘tong problema natin kina Rebecca at ng mga taong nasa likod niya, tingin mo ba’y hindi tayo susundan ni Rebecca sa ibang bansa kapag nagsimula tayo ng bagong buhay ng mga bata?”Malat ang boses ni Shaun. “Napag-usapan namin ito ni Nathan. Hindi masyadong malaki ang impluwensya sa Australia ng mga taong nasa likod ni Rebecca, subalit tumatapak tayo sa lugar nila sa sandaling pumunta tayo ng ibang bansa. Ka
Ikinagulat ito ni Matthew. Sa katunayan ay alam niya ang lahat ng ginawa ni Rebecca, ngunit hindi siya pwedeng makigulo sa problemang iyon. Inaasahan niyang matutulungan niya si Catherine, kaya’t agad itong pumayag sa pakiusap ng babae. “Sige, tatawagan ko ang aking ama.”… Sa mga oras na iyon ay kakagising lamang ni Matthew.Agad itong bumaba patungo sa study upang hanapin si Titus. “Dad, tumawag si Catherine. Pinapasabi niyang may atraso ka pa raw sa kanya. Gusto ka niyang makita.”Naunawaan ni Titus ang sinabi ng lalaki. Ipinangako niya nga kay Catherine na maaari siyang makaligtas ng buhay ng tao.Ngunit hindi niya inaasahang hahanapin siya agad ni Catherine.Inaral ni Matthew ang hindi inaasahang tugon ni Titus kaya hindi nito mapigilang magreklamo. “Dad, alam mo na siguro sa puntong ito, ‘no? Na gumamit si Mama ng napakalaking salapi upang kunin ang team ni Julian Grayson para kay Rebecca. Gumastos pa ito ng ilang bilyong dolyar para makuha ang Hill Corporation. Nasisiraan
Kinuha ni Rebecca ang oportunidad at sinabi, "Mom, magkaaway ba kayo ni Uncle Titus kamakailan? Sa study siya natutulog. Sa tingin ko hindi maganda para sa dalawang taong kasal na matagal na matulog ng magkahiwalay na tulugan. Mas madaling magbago ang mga nararamdaman. Pareho ang sinasabi ng karamihan sa mga librong nabasa ko. Dapat mong alalahanin ito.""Tama na, hindi mo kailangan mag-alala tungkol samin ni Titus." Hindi buong pusong tanong ni Sheryl, "Pumunta ka sa Hill Corporation nitong umaga. Kumusta?"“Gusto kong pumunta sa laboratory at factory ng Hill Corporation para tignan, pero pinigilan ako ng mga miyembro ng Liona ni Shaun. Hindi nila ako pinayagang pumasok. Sobrang nakakagalit ito.” Masama ang loob ni Rebecca. “Hindi ako naglakas loob na pwersahang labanan sila. Masakit na ang mukha ko sa pagkakasampal sakin ni Catherine kahapon.”Tumingin si Sheryl sa mukha ni Rebecca, na may makapal na layer ng foundation, at agad na naoverwhelmed sa galit. Ang anak niya ay binully
Ang paraan kung paano niya inaddress si Sheryl ay hindi nagpasaya kay Titus. Gayunpaman, kailangan niyang aminin na talagang ang ginawa ni Sheryl ay hindi makatwiran.Gayunpaman, hindi pa siguro nahuhulaan ni Catherine na siya ang pwersa sa likod ng mga eksena na sinasabi ng babae.‘Yun siguro ang dahilan kung bakit niya sinabi ang mga plano niya sa lalaki. “Sigurado ka bang ligtas kang makakaalis?” Hindi mapigilan ni Titus na iangat ang mga kilay niya.Tinikom ni Catherine ang mga labi niya. Hindi niya pwedeng sabihin sa lalaki na sasakay siya sa private plane ni Brenna para umalis, tama?“Sasabay nalang ako sa agos. Kung makakaalis ako, aalis ako. Kung hindi man, pinakamalala, pwede nilang kunin ang buhay ko. Sana lang na ang taong ‘yun ay may natitira pang humanity para isalba ang mga inosenteng bata.” Mapait na tumawa si Catherine. “Pero ang taong ‘yun ay posibleng walang masasabi na humanity pa. Mr. Costner, kung…”Matapos pag-isipan ito, balisang umiling si Catherine. “Kun
Bagama’t higit dalawampung taon na ang lumipas at mas nag-mature na ang mukha ni Sheryl, hindi maitatanggi na mas nagmukha itong kahali-halina.Gayumpaman, hindi nagbago ang mga mata nito pati na rin ang itsura ng kanyang ilong.Hindi nagkakamali si Catherine.Siya nga… ang taong ito.Slap.Malutong ang tunog ng isang sampal na ibinigay kay Catherine, sa puntong napaupo ito sa sofa sa lakas ng paghampas. Naririnig niyang may tumutunog sa kanyang ulo.Hindi makapaniwala si Catherine at natulala ito.Parang kani-kanina lamang ay iniisip niyang iyon ang babaeng nakita ni Joel, at malaki ang tiyansang siya ang tunay niyang ina.Ngunit bago pa man siya magsalita ay hinampas na agad siya ng babaeng inakala niya ay ang tunay niyang ina.Walang problema sa kanya kung ibang tao ang gumawa sa kanya nu’n.Ngunit, ang alam niya kasi ay iyon ang kanyang tunay na ina.Wala na siyang kinikilalang ina mula pagkabata, kaya gayon na lamang ang kanyang paghanga kay Sheryl sa tuwing nakaririni
“Pakawalan mo ‘ko, Matthew. Pati ikaw nakikipagkita sa p*tang ito nang hindi ko nalalaman. Alam mo naman kung ano ang pinagsamahan namin niyang walanghiyang ‘yan.” Sa inis ni Sheryl ay kung ano-ano na lamang ang kanyang pinagsasasabi.May tumunog sa ulo ni Catherine nang marinig niya iyon.May pinagsamahan sila ng babaeng iyon?Ano ang kanilang pinagsamahan?Alam kaya nito noong simula pa lamang na anak niya si Catherine?Gulat na gulat si Matthew. Masyado makapag-isip ang kanyang ina. “Ma, hindi ito kagaya ng iniisip mo. Kaibigan ko si Catherine. Nagpapatulong siya sa mga problema niya, kaya nagpatulong din ako kay Dad.”“Pinagtatakpan mo rin ba ang iyong ama?” Hindi kumbinsido si Sheryl sa narinig nito. “At isa pa, tinuturing mo pa siyang kaibigan! Mag-ama nga kayo. Pareho niya pa kayong naloko. Disappointed ako sa’yo, Matthew.”Kinagat ni Matthew ang kanyang mga labi sa pagkabigo. Bakit ba hinayaan niyang madulas ang kanyang dila? “Ma, maniwala ka. Walang nasa pagitan nila ni
Boom.Para bang may malakas na pwersang pumukpok sa dibdib ni Catherine.Gaano mang katibay ang kanyang loob, hindi niya mapigilang mapaiyak noong mga sandaling iyon.Mula sa tono ng babae, mahihinuhang alam na nitong anak niya si Catherine, subalit kung gayon nga ang nangyari, mas pipiliin niyang hindi magkaroon ng anumang koneksyon kay Catherine, na siyang tunay niyang anak?Ano kaya ang ibig nitong sabihin?“Sige po, Madam Costner. Wala naman hong problema kung ayaw niyo akong kilalanin. Maaaring pagkakamali ko nga iyon, ngunit ano ho ba ang ginawa ko sa inyo?” Iniba ni Catherine ang usapan at tinanong, “Bakit ho ba target na target ninyo ang Hill Corporation? May kinalaman din kayo sa biglang pagpapalit ng pagmamay-ari ng Hill Corporation, ‘di ba? Ano ho ba ang atraso ko sa inyo?”“Tama na sa pagpapanggap, Catherine.” Lumaki lamang ang galit sa mga mata ni Sheryl. “Alam na alam mo dapat kung ano ang iyong ginawa. Binabalaan kita, lumayo-layo ka rito sa asawa ko pati kay Matth
Nahirapan si Catherine sabihin kay Shaun na ang lahat ng ito ay gawa ng tunay niyang nanay.Kalokohan ito.Sa huli, hindi niya matiis tawagan si Joel. “Dad…”Nang nagsimula na siya magsalita, humagulgol na siya.Nagulat si Joel. “Cathy, anong problema? Nag-aalala ka ba sa bagay sa Hill Corporation? Huwag ka masyado mag-isip. Kumikita naman ang logistics na kompanya ko. Kung naging malubha man ang sitwasyon, ako ang bubuhay sa iyo sa hinaharap.”“Hindi iyon…” Pagkarinig sa nag-aalalang boses ni Joel at ikinumpara niya ito sa malamig at malupit na boses ni Sheryl, mas naging malungkot si Catherine. “Dad, gusto ko lang malaman… ang mom ko ba… ay mabait talaga na tao?”Ayaw niya aminin na ang babae na baliw kanina ay ang nanay niya.Nagulat si Joel. Hindi niya maintindihan kung bakit ito biglang tinanong ni Catherine. “Cathy, oo naman, sobrang bait na tao ng mom mo.”“Dad, maaaring nawala siya ng 20 taon na ang nakaraan. Ngunit pagkatapos ng 20 na taon, sino ang nakakaalam kung nag
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging