Sa parehas na oras, sa Campos Corporation.Habang may pagpupulong ang grupo ng mga ehekutibo, nakaupo si Mason sa gitnang leather na upuan. Nang biglang may pumasok na empleyado mula sa teknikal na departamento. “Hala, Chairman Campos.”“Hindi mo ba nakikita na nagpupulong kami? Ano ang problema mo?” Hinampas ni Charlie ang lamesa nang may naiinis na ekspresyon.“President Campos, kasalukuyan na may press conference ang Hill Corporation…”“Narinig ko ito. Sinusubukan lang tayo kompitensyahin ng Hill Corporation sa pakikipagsapalaran sa industriya ng electric appliances. Kumakagat sila nang hindi nila kaya nguyain.” Suminghal si Charlie. “Kahit gaano pa sila maghirap, ang teknolohiya na makukuha nila ay hindi tayo mahihigitan. At saka, nilabas na natin ang datos ng pinakabagong electrical na produkto natin. Walang negosyo ang gusto makipagtulungan sa Hill Corporation.”“Hindi, President Campos.” Naglabas ng datasheet ang empleyado. “Ito ang pinakabagong modelo ng transformer at X-r
”Ano?” Nagulat ang mga ehekutibo. “Plano ni Leslie Dam noong una na makipagtulungan sa atin sa paggawa ng pinakamalaking hydroelectric station. Napagkasunduan na noong nag-usap usap noon. Kung makukuha natin ang proyekto na ito, kikita tayo ng hindi bababa sa 400 bilyon na dolyar.” Pilit na ngumiti ang assistant. “Bukod doon, maraming lokal at dayuhan na ospital ang mabilis na kumuha ng X-ray generator na ginawa ng hill Corporation dahil mas mura ito kaysa sa atin. At saka, ang gasots ng produkto nila ay mas abot-kaya. Ang produkto ay naging epektibo pagkatapos nila magsagawa ng pagsubok doon mismo. Ang shares ng Hill Corporation ay umabot na sa daily limit kanina lang, at maraming halaga ng pera ang na-invest sa kanila. Ibig sabihin ay sobrang optimistiko ng publiko sa produkto nila.”“Copycat. Ginaya nila ang produkto na’tin.” Hinampas ni Charlie ang lamesa. “Naiintindihan ko na ngayon. Niloko tayo ng Garson Corporation. Sigurado ako na binigyan nila ang Hill Corpoartion ng mas ma
Sa Hill Corporation.Pagkatapos kumpletuhin ang interview sa press, inangat ni Shaun ang phone niya, na nagpapakita ng mensahe sa screen.Pagkatapos niya basahin ang mensahe, binura niya ito.“Shaun, kakatapos ko lang kausapin ang presidente ng Raffles Corporation. Gusto nila bumili ng 30,000 na transformers at pumirma sila ng limang taon na kontrata.” Pumasok si Lea nang may masayang itsura.Tinamaan nang husto ang Hill Corporation ngayong taon dahil sa kanya. Kaya naman, sa pagkita na umangat muli ang kompanya ay nasasabik si Lea.“Plano ng Raffles noong una na makipagtulungan sa Campos Corporation. Ngunit ngayon na kinuha natin ang negosyo ng mga Campos, may sama siguro ng loob si Mason,” Sabi ni Shaun habang umuupo siya at sumandal sa upuan.Suminghal si Lea. “Palagi naman nagnanakaw ng gawa ng ibang tao ang Campos Corporation. Ngayon naman, inaani nila kung ano ang tinanim nila. Tinalo natin sila sa sarili nilang laro. Sa pagkakaalam ko, nag-invest ng 500 na bilyong dolyar a
Matagal na tinitigan ni Shaun si Lea. “Mamaya, maaari kang magpanggap na masama ang iyong pakiramdam upang makapunta kayo sa ospital ng mga Jewell. Doon ka lalagyan ni Chester ng tracker sa iyong katawan.”“Okay.”… Pagtungo ni Lea sa ospital, tumungo naman si Shaun sa villa na kung saan nakatira si Brennan.“Dad, hinanap ka ba ng Campos ngayong araw?”“Ipinadala ni Charlie sa Country Y ang kanyang mga tauhan upang hanapin ako, subalit lingid sa kanyang kaalamang narito pa rin ako sa Canberra.” Sagot ni Brennan habang nagdidilig ng halaman. “Huwag kang mag-alala, maliban sa pagbibigay ng pressure at negatibong imahen sa Garson Corporation, wala ring magagawa ang mga Campos sa akin dahil lamang sa isang kontrata.”Tinabihan ni Shaun ang ama at sinabing, “Napagdesisyunan nilang i-kidnap si mama upang takutin ako. Pumayag siyang magpa-inject ng tracker sa kanyang katawan upang malaman namin ang kanyang kinaroroonan. Kapag nakakuha tayo ng tamang tiyempo, agad natin sila huhulihin.
“Planado na namin ni mama ang lahat. Matapos siyang ma-kidnap, kailangan niyang mag-isip ng paraan upang akitin si Mason anuman ang mangyari, kaya’t kailangan niyang mamalagi roon ng mga isang buong araw.” Kinuyom ni Shaun ang kanyang mga kamao. Pagkatapos ng ilang sandali ay marahan nang tinulak palayo si Catherine. “Kailangan ko siyang bantayan. Kailangang maayos ang lahat upang hindi magsuspetya si Mason.”“Sige.” Sagot ni Catherine. “Babantayan mo munang maigi ang kambal.”“Mm. Pagkatapos ng lahat ng ito, mapayapa nang makakabalik ng preschool sina Suzie at Lucas. Kapag wala na ang Campos sa kanyang likuran, hindi na tayo magugulo ni Wesley gaano pa man siya magmukhang malakas.”Hinaplos ni Shaun ang buhok ni Catherine. “Pagkatapos ni Mason, si Wesley ang ating isusunod.”Pagkasabi ni Shaun ang mga salitang iyon, napabuntong-hininga si Catherine.Kung kapwa maipakukulong sina Mason at Wesley, hindi na siya gaanong matatakot sa pagbabalik ni Rebecca, gaano pa mang kalakas ang k
“Ano’ng ginagawa ninyo?” Kinabahan si Lea lalo. Nagsimula itong gumalaw-galaw sa abot ng kanyang makakaya.“Manahimik ka na lang diyan.” Sinipa ni Bank si Lea. “Pinadalhan namin ng litrato ang anak mo. Kung gusto ka pa niya makita nang buhay, gawin niya ang anumang sasabihin namin, dahil kung hindi’y papatayin ka namin.”“Si Mason ‘yan. Gusto niya akong gamitin upang takutin si Shaun, ‘no? Nananaginip ata siya. Wala siyang alam kundi gumawa ng kalokohan. Ngayong nakabangon nang muli ang Hill Corporation, ginagamit niya ako upang takutin ang mga Hill. Kahit na mamatay ako, hindi ako papayag na masunod ang kanyang gusto.”Matapos magsalita ni Lea, nangalit ang kayang mga ngipin at iniuntog nito nang malakas ang kanyang ulo sa lapag. Pagkatapos ng ilang saglit ay nagsimulang magdugo ang kanyang ulo hanggang sa tuluyan siyang mawalan ng malay.“P*tang*na.” Pagmumura ni Bank. Agad nitong tinawagan si Mason.“Mga wala kayong kwenta. Ni hindi niyo mabantayan nang maayos ang isang babae.”
“Maghintay pa tayo nang kaunti. Dahil hindi nila ako nakumbinse, tiyak akong hahanap ng paraan ‘yan upang makausap ang aking lolo. Nahirapan silang dakipin si mama, kaya’t sigurado akong hindi agad nila ito isusuko. Dahil nagpadala ng doktor si Mason, ibig sabihin nito’y hindi niya ito hahayaang mamatay nang basta-basta.” Kinuyom ni Shaun ang kanyang mga kamao. “Kapag nagpakita si Mason, sabihan niyo agad ang mga pulis at tumungo kayo roon.”“Ngunit hindi natin alam kung kailan magpapakita si Mason.” Nag-aalala ang itsura ni Hadley....4:00 a.m.Pagdating ng doktor ng mga Campos, kalat na agad ang dugo mula sa noo ni Lea.Pagkatapos ng isang round ng emergency rescue, wala itong nagawa kundi tawagan si Mason. “Director Campos… nilakasan niya ho ang pagtama ng kanyang ulo sa lapag dahil wala na rin ata siyang ganang mabuhay. Kung hindi niyo ho siya ipadadala sa ospital, hindi ho ako kumpiyansang… maigagamot ko siya rito.”“Wala kang kumpiyansa?” Noong una’y tahimik pa sa kabilang
Nang makarating si Mason sa lugar kung saan dinala ng kanyang mga tauhan si Lea, nakita niya itong nakahiga sa isang kamang gawa sa kahoy. Mayroong malaking bandage ang ulo nito at nakakabit ang isang IV drip sa braso nito. Singputi ng papel ang kutis nito, isang indikasyon na maaari na itong mamatay anumang oras.Muling tumambad sa kanyang isip ang sandaling una silang nagkakilala. Noong mga araw na iyon, suot-suot niya ang isang kulay pulang bestida at tila’y hulog ito ng langit sa angking nitong ganda.“Lea, gumising ka. Hindi ka pwedeng mamatay.”Nagmamadaling tumungo si Mason sa gilid ng kama ni Lea at hinawakan niya ito. Sumisigaw siyang nagpatuloy. “Kapag namatay ka, papatayin ko rin si Liam! Hindi ba’t matagal mo na siyang hinahanap? Sinasabi ko sa’yo, alam ko kung nasaan si Liam. Kapag namatay ka rito, papatayin ko rin siya agad!”“Sira…ulo…ka…Mason.” Hirap na hirap si Lea na buksan ang kanyang mga mata. Nagpatuloy lamang ito sa pagpupursige nang marinig niya ang pangalan
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging