”Freya, andito ka. Kumain ka na ba ng agahan?” Kumaway si Old Master Snow habang nakangiti. “Hindi ba at sinabi mo noong nakaraan na gusto mo kainin ang scones na ginagawa ni Aunty Layla? Hiniling ko sa kanya na gawan ka. Sobrang init pa nito.”“Salamat, Grandpa.”Umupo ng natural si Freya. Sinimulan na niya kainin ang masarap na scones.Pagkatapos ito makita ni Rodney, mas naging miserable ang pakiramdam niya.Noong isinilang siya, naging sikat siya sa pamilyang Snow. Siya ang paborito ng lahat kahit saan siya magpunta.Ngayon… Ginawa niya ito sa sarili niya.“Grandpa…” Marahan na tinawag ni Rodney.Ito ay para bang naalala ni Old Master Snow ang kanyang pag-iral. Sinabi niya kay Freya, “Freya, hindi ka ba nagtataka kung bakit siya biglang bumalik para lumuhod at humingi ng tawad? Iniwan siya ni Sarah ilang araw na ang nakalipas.”“Kaya pala…” Pagkatapos lunukin ni Freya ang scone, nagbuntong hininga siya.“Oo, kaya pala, ‘di ba? Kaya pala bigla siya bumalik.” Naglabas ng hin
”Sis, hindi ka nagmaneho papunta dito. Ihahatid na kita.” Sinundan ni Ryan si Freya.Emosyonal na sinabi ni Wendy, “Hindi ko inaasahan na ang relasyon nila Ryan at Freya ay magiging ganito kabuti.”“Oo.” Tumango si Nathan. “Sayang lang na buntis na si Freya. Kung hindi…”Binigyan niya si Rodney ng tingin patagilid. Nakakaramdam siya ng kaunting pagsisisi. “Hindi ko talaga maintindihan kung paano ang isang bulaklak na tulad ni Freya ay nasira mo, isang walang kwentang basura, noon.”“Second Uncle…” Nalungkot si Rodney. Dati, palagi sinasabi ni Nathan na siya ang pinakagwapo sa pamilyang Snow at hindi maraming babae ang mabuti para sa kanya. Bakit biglang kinakampihan ng lahat si Freya sa isang kisapmata?“Tama ang second uncle mo.” Ani ni Old Master Snow. “Ayon sa mga tuntunin ng pamilyang Snow, kung gusto mo bumalik sa pamilyang Snow, kailangan mo pagtiisan ang 81 na latigo.”Kinilabutan ang katawan ni Rodney.Alam niya ang instrumento ng pagdisiplina ng pamilyang Snow.Hindi l
”Pag-isipan mo ito dapat nang mabuti. Kung hindi mo kaya suyuin si Freya, ang 81 mo na latigo ay magiging walang kabuluhan.” Paalala ni Old Master Snow, “At saka, hindi ka maaaring gumamit ng masamang paraan para mapilit siya. Kailangan ay kusa siya.”Gusto dumura ni Rodney ng dugo.Kahit pa malatigo siya ng 81 na beses, ang tanging makukuha niya lang ay isang tiyansa para suyuin si Freya.Tinutulak talaga ng pamilyang Snow si Rodney sa paraan na walang labasan. Tumanggi siya pakasalan si Freya noon, at ngayon, hindi niya ito makuha.“Grandpa, mas importante ba ang imahe mo? O ang apo mo?” Sabi ni Rodney. Paiyak na siya.Walang pakialam na tinignan siya ni Old Master Snow. “Siyempre, mas importante ang imahe ko. Kapag nawalan ako ng apo, marami pa akong ibang apo. Kapag nawala ang imahe ko, mahirap ito ibalik.”“...”Gusto talaga dumura ni Rodney ng dugo mula sa sinabi niya na parang suntok.Maikling panahon lang ang pag-alis niya, ngunit hindi na siya gusto ng lahat ngayon.S
”Sampung kilo.”Sinabi ni Catherine habang nakangiti.Naluha si Freya dahil naantig siya at niyakap niya si Catherine. “Alam mo ba na kumakain ako ng masustansya na pagkain araw-araw kamakailan lang? Ang panlasa ko ay nagiging matabang na dahil sa masustansyang pagkain. Sobrang dami mong binili na crayfish para sa akin. Ngunit buntis ako, kaya limang kilo lang ang pinakamarami na makakain ko.”Kumibot ang dulo ng bibig ni Catherine. “Gusto mo kumain ng limang kilong crayfish? Nananaginip ka siguro. Hanggang 20 na piraso lang ang pwede mo kainin. Marami akong binili dahil gusto ko magluto ng marami at magdala kala Suzie at Lucas. At saka… pupunta rin si Shaun.”“Bakit mo siya inimbita?” Naging malungkot ang ekspresyon ni Freya. “Inaapi mo ba ako dahil buntis ako at mag-isa pa rin ako? Ginagalit mo siguro ako.”“Masyado ka nag-iisip. Gusto ko lang kumuha ng ibang tao na maghuhugas ng crayfish.” Inangat ni Catherine ang crayfish at pinakita ang tiyan nito kay Freya. Ito ay marumi.“
Sandali!Crayfish?Tiniis ni Rodney ang matinding sakit at inangat ang ulo niya gamit ang buong lakas niya. “Chester, tawagan mo siya muli. Si Freya ay buntis ngunit kumakain pa rin siya ng maruruming bagay tulad ng crayfish? Paano kung magkaroon ng sakit ang anak ko mula sa pagkain?”Walang masabi si Chester. “Hindi ba at nagdesisyon ka na ayaw mo na sa bata na ito? Ano ang kinalaman nito sa iyo?”“...”Natulala si Rodney ng mahabang oras. Pagkatapos ay sinabi niya habang namumula ang mukha niya, “Ngunit ang bata sa tiyan ni Freya ay laman at dugo ko. Iyon ay katotohanan.”“Dinala mo siya para ipalaglag ang laman at dugo mo. Iyon ay katotohanan din.” Kalmado na paalala ni Chester. “Wala ka nang pakialam doon.”“Chester!” Nagagalit na si Rodney at tinaas niya ang boses niya. Bilang resulta, naging itim ang paningin niya ng ilang saglit dahil sa sakit. Muntik na ulit siyang mahimatay.Matagal siyang gumaling. Pagkatapos, nanghihina niyang sinabi, “Anong karapatan mo na pagsabiha
“Nabuburyo ka na ba?” Pangungutya ni Shaun. “Hitsura lang naman ang mayroon siya. Natural lamang na maburyo matapos mo siyang titigan nang matagal.”Ang ibig sabihin ng lalaki ay kumpara rito, kakaiba siya dahil maganda ang kanyang katauhan.Ngumiti lamang si Catherine. “Oo nga, kakaiba talaga ang mga lalakeng nahuhulog sa mga tulad ni Sarah Neeson.”Shaun, “...”Napangisngis si Freya nang makita nito ang naninigas na mukha ng lalaki.“Anong nakakatawa?” Sulyap ni Shaun sa babae. “At least nagbago na ako, ‘di tulad ng ama niyang dinadala mo. Natauhan lamang siya kapag inabandona na ng pamilya.”“...”Hindi na muling makatawa si Freya, kaya’t tinitigan na lamang nito nang masama ang lalaki. “At ano’ng ibig mong sabihin? Sinasabi mo bang hindi ako makukumpara kay Sarah? Kung hindi dahil sa inyong mga lalakeng hulog na hulog sa mga katulad ni Sarah ay ganito ang napapala naming mga mababait at inosenteng mga babae.”“Tama na kayong dalawa. Lulutuin ko na lang ‘yung crayfish.” Naba
“Pinuri ko lang nang isang beses ‘yung tao. Nandoon ka pa rin ba?” Nananakit na ang ulo ni Catherine.Noo’y hindi naman ganoong kaingay ang lalaki.“Hindi. Tatlong beses mo siyang pinuri.” Nagbilang si Shaun gamit ang kanyang mga daliri. “Ang gwapo naman nito, napakagwapo naman, papaano siya naging gano’ng kagwapo?”“...”“Ayaw kong ginagawa mo ‘yun. Isa pa, hindi mo pa ako pinupuri nang gano’n.” Nagtatampong tinignan ni Shaun ang babae.Pakiramdam ni Catherine ay tinamaan siya ng isang kidlat.Malapit na siyang makumbinseng may kakaibang espiritung sumapi sa lalaki.Bagama’t hindi niya maipagkakailang ang pagkakaroon ng matampuhing lalaking may kaaya-ayang itsura ay, ahem, mahirap tiisin.Lalo na ang isang tulad ni Shaun. Malinaw na isa itong lalaki, ngunit malalaki ang kanyang mga mata at makakapal ang kanyang mga pilikmata.“Mas isip-bata ka pa kaysa kay Suzie…” Nababagot na sagot ni Catherine.Agad namang nagtunog-makata ang lalaki. “‘Ika nga ng Pranses na nobelistang si
“Ano nga ulit ‘yung tinawag mo sa’kin nito-nito lang, Cathy?” Nagkataong kasama niya noong mga oras na iyon ang isang taong malakas din ang loob. “Sinabihan mo ba akong… masyadong isip-bata? Tawagin mo akong Shaunny.”“Gusto kong manahimik ka, pwede ba, Shaun Hill?” Tinitigan ni Catherine nang masama ang lalaki.Subalit lingid sa kanyang kaalaman na mas nagliliwanag ang kanyang kaaya-ayang mukha kapag nagagalit siya.“Pwede mo akong patahimikin ulit kayaga ng kanina.” Napatawa si Shaun. “Pagbibigyan ulit kita.”“Isa pa—”At sa pagkakataong iyon, bago pa man matapos magsalita si Catherine, ay nagkusa na si Shaun na pagtagpuin ang kanilang mga labi.Noong una’y nagpigil si Catherine.Nasa bahay sila ni Freya. Anong kababalaghan ang ginagawa nila sa bahay ng iba?Kapag pinuntahan silang muli ng babae, tiyak na pagtatawanan siya nito.Subalit ayaw siyang pakawalan ni Shaun Hill. Hindi rin naman siya makapagsalita, kaya’t wala rin naman siyang masyadong nagawa.Makalipas ang kalah
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging