”Shaun Hill, gusto mo ba magulpi?”Sobrang galit na si Catherine na sasabog na ang baga niya. Hindi niya alam kung sasan siya nakakuha ng lakas, ngunit kinuha niya ang bouquet ng bulaklak sa gilid at hinampas ito sa ulo ni Shaun.Tinakpan ni Shaun ang ulo niya mula sa pag-atake at mabilis na umatras.Kakapasok lang ni Chester na saktong nakita niya ang eksena at nang aasar niyang tinaas ang kilay niya. “Mukhang mabilis ka gumagaling.”Malungkot na huminga ng malalim si Catherine at ginamit ang quilt para takpan ang mukha niya.“Anong problema niya?” Pagkakita sa kanya ni Chester nang ganon, nagtataka na tinignan ni Chester si Shaun.Ito ay para bang nakakita siya ng muto. Malinaw na hinampas si Shaun, ngunit ang ngiti niya ay matamis, na para bang kakakain niya lang ng honey.“Nawalan ka ba ng ilagn turnilyo sa ulo dahil sa pag-gulpi?” Kinutya siya ni Chester.“Ang isang mababaw at feminine na lalaki na tulad mo ay hindi ito maiintindihan.” Tinignan siya ni Shaun nang may pagha
Hindi rin makapagsalita si Catherine. Pagkatapos ng ilang saglit, sinabi niya, “Tatlong taon ang nakaraan, sinabi ko sa iyo na nagpapanggap si Rebecca na siya si Shelley…”Ginambala siya ni Chester. “Ngunit nagsagawa kami ng DNA test. Ang tao na namatay ay si Shelley. Catherine, alam ko na may magandang relasyon kayo ni Charity, ngunit walang simple sa pamilyang Neeson. Hindi mo lang dapat iniisip na linisin ang pangalan niya.”Nairita kaagad si Catherine sa ugali niya. “Dati, sinabi mo na simple lang si Sarah at mabait at na palagi siyang inaapi ni Charity. Ngayon at naiintindihan mo na ang tunay na kulay ni Sarah, sa tingin mo ba ay inapi siya ni Charity? Hindi mo ba nakita na inaapi ako ni Sarah na muntik na ako magpakamatay? Alam mo na ngayon na mali ang pagkakaintindi mo sa akin noon, kaya sumagip ba sa isip mo na si Charity ang dating ako?”Nabigla si Chester sa mga sinabi niya.Mabillis na sumang-ayon si Shaun na parang baliw. “Cathy, tama ka. Nagising talaga ako sa mga sina
Mas lalong nagugulat si Shaun habang nakikinig siya.Hindi niya maiwasan magbuntong hininga. Sobrang sama at lupit talaga ni Mason.Siguro pinupuntirya na siya ni Mason noong nagpunta siya sa Melbourne. Palihim na pinlano ni Mason ang bawat baitang.Nakita niya pa ang ambisyon ni Wesley at kinuha ang oportunidad na makuha siya. Silang dalawa ay tusong tao, kaya pareho sina Catherine at Shaun na naloko.“Cathy, humihingi ako ng tawad. Kung mas pinagkatiwalaan lang kita noon. Hind tayo mauuwi sa ganito ngayon.”“Hindi, mauuwi pa rin tayo sa ganito dahil dumating si Sarah. Sa oras na iyon, inisip ko ito. Kung may pakialam ka ng sobra sa pinsan ni Sarah, ano ang mangyayari kapag dumating si Sarah? Ang pinaka-kinakatakutan ko ay nangyari pa rin sa huli. Ako ay natalo nang tuluyan.”Walang magawang sabi ni Catherine, “Bago ka mahipnotismo ni Sarah, dinala mo ako sa baquet. Nahiwalay ako at pinahiya ako ng mga itinuturing mo na kapatid, ngunit hindi mo ako kinampihan. Lahat kayo ay naka
Mali ako sayo noon?Gayon pa man, wala na itong kwenta. Ang nawalang buhay ay hindi na babalik pa kailanman.… Sa ward.Hindi nagsalita si Catherine. Ang sakit ay nakasulat sa mukha niyang maganda.Dahan-dahan binalatan ni Shaun ang mga orange sa gilid. Naintindihan niya na si Charity ay isang sugat para kay Catherine.Ngayon, wala nang magagawa ang paghingi ng tawad. Ang pinsala ay tapos na, kaya kailangan na lang niya bumawi.“Cathy, huhukayin nating dalawa ang katotohanan sa taon na iyon para maparusahan ng batas ang tunay na salarin.” Kumuha si Shaun ng isang praso ng orange at ibinigay sa kanya.“Wala ako gana kumain,” Mahinang sinabi ni Catherine. “Hindi ko iyon sinabi lahat para sisihin ka. Sinisisi ko rin ang sarili ko. Kung mas naging matalino ako noon, hindi ko hahayaan i-frame ni Wesley si Charity. Kinasal pa nga ako sa tao na nanakit sa kaibigan ko.”“Hindi mo iyon kasalanan. Sobrang hipokrito ni Wesley. Inisip ko pa nga dati na talunan siya.”Kinutya ni Shaun an
Kinusot ni Freya ang kanyang baba at sinabi, “Sa nakikita kong paraan ng pagdikit sa’yo palagi ni Shaun, pihado ko’y hindi mo na iyon mapapaalis sa buhay mo…”“...”Walang masabi si Catherine.“Bakit ba kasi hindi mo na lang hayaan?” Huminga si Freya nang malalim. “‘Wag mo nang labanan. Kapag mas lumalaban ka, mas dumidikit ‘yung tao sa’yo eh.”“Teh, kasal na ako ‘di ba?”Nababagot na nagpaalala si Catherine. “Ano’ng gagawin mo kung ikaw ang nasa kinatatayuan ko? Sa unang kasal ko, may babaeng umagaw sa asawa ko at tinrato ako bilang isang mental patient. Sa sumunod naman, pinakasalan ko ang isang demonyong binugbog ako hanggang maging ganito ang itsura ko. Tingin mo ba’y may inaasahan pa ako sa pag-ibig at pagpapakasal? Malapit na akong ma-traumatize.”“Kawawa naman ‘tong kaibigan ko.” Agad na niyakap ni Freya ang kaibigan. “Hindi na tayo magpapakasal. Hindi na tayo hahanap ng lalaki. Sabay na lang nating ipalalaki ang ating mga anghel sa susunod.”Nakita ni Shaun, na siyang na
Ipinikit ni Catherine ang kanyang mga mata sa loob ng ilang sandali nang biglang nagsimulang tumunog ang phone ni Shaun sa tabi ng kama.Sinulyapan ni Catherine ang phone at tumambad sa kanya ng pangalang ‘Hannah Mead’ sa screen.Bakit pa rin siya nakikipag-usap sa babaeng iyon?Nang marinig niya iyo’y lumabas si Shaun mula sa kusina at nakita niya rin ang pangalan ng tumatawag.Patago niyang sinulyapan si Catherine bago niya sagutin ang tawag sa harapan nito. Naka-speakerphone din ito.“Hi, Shaun. Mabuti naman at sinagot mo na rin ang tawag ko. Akala ko hindi mo na sasagutin.” Narinig ang tawa ni Hannah.“May kailangan ka ba?” Walang emosyong nagtanong si Shaun.“Araw-araw mo pa bang sinasamahan si Catherine Jones sa ospital? Hindi ko talaga maunawaan kung bakit ka masyadong nag-aalala sa matandang babaeng katulad niya. Kasal na nga siya sa iba oh. Ano ba siya kumpara sa’kin?” May bahid ng galit sa tono ng babae dahil sa ipinakitang kalamigan ng lalaki.Walang masabi si Cather
Nakatuon kay Catherine ang haling na haling na titig ni Shaun, at singtamis ng honey and ngiti sa mga mata nito.“Hindi kita masisisi. Papaano naman makukumpara sa’yo si Senator Mead? Isa lang naman siyang hamak na matandang kalbo, at ‘yung anak niya naman ay parang pataning ilang beses nang nanguya sa ibang bansa, samantalang ikaw nama’y…”Tumigil ang kanyang tingin sa isang partikular na bahagi ng katawan ng babae. “Napakaganda dahil ang laki niya. Gandang walang katumbas, ‘di ba? Bukod-tangi sa buong mundo.”“...Manyakis.” Naramdaman ni Catherine ang tingin ng lalaki.Namula lamang ito at nagmamadaling itinaas ang kobrekama habang nakatingin nang masama sa lalaki.“Uy, sa’yo mismo nanggaling ‘yon.” Napatawa si Shaun. “Cathy, tuwang-tuwa ako sa naging itsura mo kani-kanina lamanag, nangingibabaw at nagseselos.”“Sinong nagseselos? Hindi ko lamang gustong ginagamit ako ni Hannah bilang isang pambanta.” Tugon ni Catherine. “Kahit noong naghahabol pa ako ng mga lalaki noon, ‘di ha
[Kung gayo’y totoong niloko ni Catherine Jones si Wesley noong gabi ng pagdiriwang ni Hannah?][Duh, hindi naman iyon tinanggihan ni Hannah. Kung tutuusi’y inamin niya pa nga. Hindi niya lamang maidiretso.][P*ta, bakit parang may bakas ng lungkot at pagiging bitter sa tinig ni Hannah? Gusto niya si Shaun, ‘di ba? Hindi niya naman aawayin si Catherine kung hindi.][At isa nanamang babae ang naloko ng Shaun na ‘yan. Hindi ko talaga maintindihan. Hindi naman na siya ang pinakamayamang tao sa bansa. Sa katunaya’y namomroblema pa nga siya sa pera. Bukod sa pagkakaroon ng magandang pagmumukha, bakit pa ba siya nagugustuhan ng mga babae?][Ano ka ba, hindi lamang kung sino-sinong may itsura si Shaun, ‘no. Napakagwapo niya kaya?][Gayumpaman, parang nagiging cancer na ang pagsasama niyang dalawang ‘yan. Magmahalan at magpatayan na lamang sila. Bakit pa nila kailangang hamakin ang mga inosente at tapat na tao?][Nandidiri na ako kapag nakikita ko ang mga litrato ni Catherine.][Maganda
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging