[Kung gayo’y totoong niloko ni Catherine Jones si Wesley noong gabi ng pagdiriwang ni Hannah?][Duh, hindi naman iyon tinanggihan ni Hannah. Kung tutuusi’y inamin niya pa nga. Hindi niya lamang maidiretso.][P*ta, bakit parang may bakas ng lungkot at pagiging bitter sa tinig ni Hannah? Gusto niya si Shaun, ‘di ba? Hindi niya naman aawayin si Catherine kung hindi.][At isa nanamang babae ang naloko ng Shaun na ‘yan. Hindi ko talaga maintindihan. Hindi naman na siya ang pinakamayamang tao sa bansa. Sa katunaya’y namomroblema pa nga siya sa pera. Bukod sa pagkakaroon ng magandang pagmumukha, bakit pa ba siya nagugustuhan ng mga babae?][Ano ka ba, hindi lamang kung sino-sinong may itsura si Shaun, ‘no. Napakagwapo niya kaya?][Gayumpaman, parang nagiging cancer na ang pagsasama niyang dalawang ‘yan. Magmahalan at magpatayan na lamang sila. Bakit pa nila kailangang hamakin ang mga inosente at tapat na tao?][Nandidiri na ako kapag nakikita ko ang mga litrato ni Catherine.][Maganda
“Alam ko.” Bumalot ang kirot sa mukha ni Shaun. “Pinipigilan ko lamang ang lahat, ngunit pakiramdam ko’y napakawala kong kwenta dahil hindi ko maprotektahan ang aking mag-anak.”“Panandalian lamang ang lahat.”Sagot ni Brennan. “Nakukuha lamang magmayabang ni Wesley ngayon dahil alam niyang sasaluhin siya ng mga Campos. Sa sandaling bumagsak ang mga ito, mawawala na rin siya na parang bula. At kapag dumating ‘yon, sapat ang oras upang sunod-sunod natin siyang parusahan.”“Dad, tingin mo ba’y… ang nanay ni Cathy ang tinutukoy na mistress ng Neah Bay?” Biglang bulong ni Shaun. “Kung alam ni Wesley ang tunay niyang pagkakakilanlan, bakit siya maglalakas-loob na gawin ito sa kanya?”“Tungkol pala doon… nagulat lang din ako. Marahil ay… mali rin ako?” Nagsususpetya rin si Brennan.“‘Wag na. Sana’y nagkakamali ka nga lang talaga. Kung gano’ng kagaling ang kanyang ina, mas mahihirapan lamang akong makipagbalikan sa kanya.” Buntong-hininga ni Shaun.… Sa loob ng ospital, matapos ang is
Si Joel, sa nakasama sina Shaun at Cathy, ay nagalit at at gustong iuntog ang ulo niya sa pinto. “Cathy, anong ginagawa mo?”Ilang tagapagbalita ang natulala, habang ang iba ay nagsimulang kumuha ng mga litrato.Ito ang unang beses na nakakilala sila ng cooperative na inteviewees. Matapos nilang kumuha ng mga litrato, bigla silang nanumbalik sa kanilang ulirat. “Sinusubukan mo bang malinaw na sabihin samin na nagtaksil ka sa marriage mo?”“Hindi, sinusubukan kong sabihin kau Wesley sa pamamagitan mo na kinamumuhian ko siya at nandidiri ako sa kanya. Mas pipiliin kong makasama si Shaun kaysa magpatuloy na manirahan kasama siya. Sa tingin niyong lahat ay sobrang mapagmahal niya sakin, tama? Ayus lang ‘yan. Sa ika-8 ng umaga bukas, ipapaalam ko sa inyo kung gaano siya kamapagmahal,” Mahiyaing ngumiti si Catherine at ginalaw-galaw ang kanyang mga pilik mata.“Anong ibig sabihin ‘nun?” Ang mga tagapagbalita ay hindi nagkaroon ng oras para magreact.Sumakay si Shaun sa driver’s seat at
Nang pakiramdam ni Catherine na malalaglag na ang kanyang mga tainga sa mga pagsasabi, hindi niya mapigilan na sabihing, “Dad, hindi mo ba nakita? Hindi ako paniniwalaan ng mga tagapagbalita kahit anong sabihin ko, kaya hindi na ito kailangan itago.”“You…” Nasakal si Joel. “Pero hindi pwedeng halikan mo lang siya sa harap ng camera. Wala na bang natitirang lalaki sa mundo? Hindi ka pa ba niya sapat na nasaktan?”Mukhang nasaktan si Shaun at mahinang tumawag, “Dad…”“Tigil. Sinong tinatawag mong dad? Wala akong anak o manugang na kagaya mo,” Galit na sinabi ni Joel.“Uncle Joel…”Magagawa lang ni Shaun na ibahin ang tawag sa lalaki dahil sa kung gaano kaagitated si Joel. “Kasalanan ko ito noon. Kainti-intidi para sayo na pagalitan ako, pero hindi mo pwedeng isisi sakin lahat. Bilang ama ni Cathy, hindi ka nakahanap ng mabuting manugang at hinayaan siyang magpakasal sa isang scumbag kagaya ni Wesley na nananakit ng babae.”Muli ay walang nasabi si Joel nang marinig ang mga salita
Nang marinig ang boses ni Shaun, ang tanging naramdaman ni Catherine ay may isang nakalalasong ahas ang gumapang sa kanya.Nang araw na ‘yun, sinaktan siya ni Wesley na tila demonyo ang lalaki.Gayunpaman, ang lalaki ay kasing marahan ng isang nagmamahal ngayong araw.“Nakalaya ka na?” Malamig na tanong ng babae.“Oo, nagsimpatya rin sakin ang mga pulis, pero hindi naging maganda ang karanasan ko sa kulungan nitong nakaraang linggo. Cathy, namimiss na kita…”Ang huling tatlong salita ay partikular na may ibig sabihin na binanggit.“Isang coincidence. Tila namimiss din kita,” Sinabi ni Catherine sa mababang tono. “Pero hindi na ako maglalakas loob na makipagkita pa sayo. Sinong nakakaalam kung may idagdag ka sa tubig ko, o bugbugin ulit ako.”“Cathy, hindi ko ito sinasadya. Nawalan ako ng kontrol nang araw na ‘yun. Ito ay dahil sobra akong nagmamalasakit sayo. Hindi ka… makikipag-usap tungkol sa divorce, tama?” Nagbuntong hininga si Wesley. “Hindi ako masyado magsasabi sa phone.
“Hindi pa ba sapat ‘yung itinulong ko sa’yo?” Malamig na tawa ni Mason. “Tingin mo ba’y hindi ko nalalaman? Alam ko noon pa lamang ay gusto mo nang ipapatay ang kambal ni Catherine.”“......”Kinuyom ni Wesley ang kanyang mga kamao.“Wesley, wala kang paawat kahit sa tatlong taong gulang. Hindi matatapat ang kabangisan ko sa’yo.” Masinsinang sinabi ni Mason. “Gusto mong tulungan kita, ngunit papaano akong tutulong? I-kidnap ko si Joel Yule? O i-kidnap ko ‘yung dalawang bata at bantaan si Catherine? Tingin mo ba’y hindi sila magiging handa? Tingin mo ba’y ako ang nagpapatakbo ng bansa at may makinarya ako upang sabihin sa publiko kung ano ang iisipin nila?”May kumirot sa puso ni Wesley. “Hindi iyon ang ibig kong sabihin.”Bumuntong-hininga si Mason. “Noong huli mong hinudyat si Charlie na hamakin si Shaun, muntikan mo nang ipapatay si Hannah Mead. Alam mo ba kung magkano aregluhin ‘yon?”“Pasensya ka na, President Campos. Hindi ko naman alam na mauuwi ‘yun sa gano’n. Nakita ko ri
Namutla si Sarah dahil sa mga salitang binitiwan ni Wesley. Alam niyang hindi mabuti ang kanyang reputasyon, ngunit tungkol sa isang napakalaking pagkakataon ang tinatalakay sa kanya ng lalaki.............Matapos niyang umalis ay agad na dumiretso si Wesley sa villa ng mga Yule.Subalit agad din naman siyang hinarangan ng mga guard bago pa man siya makapasok ng gate. Agad din siyang nilabas ni Joel noong nalaman nito na siya ang nasa kanilang pintuan.“Wesley, tamang-tama. Hahanapin pa laman kita. Walanghiya ka, sino ka para pagtaasan ng kamay ang anak ko?” Sa tindi ng galit ni Joel ay sinalubong niya ang lalaki habang hawak-hawak ang isang walis.“Sige ho, Dad, kasalanan ko rin naman ang nangyari kay Cathy.” Hindi umilag si Wesley at bagkus ay lumuhod ito sa lapag. Kaawa-awa ang itsura nito.Nanigas si Wesley, ngunit agad niyang naunawaan ang lahat noong nakita niyang mayroong mga reporter na nagtatago sa ‘di kalayuan.“Hindi ka ba nahihiya, Wesley. Kapag hinampas kita, lalab
"...Paano iyon naging posible?" Lumaki ang mata ni Catherine. Ayaw niya maniwala na ginawa niya iyon.Tahimik siyang tinignan ni Logan nang galit na para bang nagsasabi na "Paano iyon naging posible?""Humihingi ako ng tawad…"Binaba ni Catherine ang ulo niya bilang paghingi ng tawad.Pinutol ni Shaun ang daliri ni Logan, ngunit hindi niya lang ito hindi pinaghiganti, pero nadamay pa rin siya kay Shaun."Kalimutan mo na, hindi ganun kakitid ang utak ko. Daliri lang iyon. Maaari ka makipag-relasyon sa kahit sinong gusto mo, kaya huwag ka mag-alinlangan dahil sa akin. At saka, nahulog din si Shaun sa mga panlilinlang nina Sarah at Wesley." Kinaway ni Logan ang kamay niya ng walang pakialam.Sumama lalo ang pakiramdam ni Catherine.Paano niya nagawang tawagin ang pangalan ni Shaun sa oras na iyon?Hindi na niya ito kaya gawin. Ano ang punto ng pagtawag sa kanyaMalungkot na nagbuntong hininga si Catherine. Nasanay ba talaga siya sa katawan ni Shaun?"Siya nga pala, pumutol ka ng
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging