“Pero alam naming pagod na pagod ka noon kapag inaalagaan mo kami, Mama. Naaalala ko noong nilagnat ako noon, sinamahan mo pa kami kahit na kailangan mong magtrabaho. Hindi ka pa nga makatulog noon eh,” Malungkot na sinabi ni Suzie.“Tama ka, nakakapagod ang mga panahon na ‘yon, ngunit palagay ko’y sulit naman ang pagod kapag nakikita ko kayo ngayon,” Pagtitiyak ni Catherine.Pagkarinig niya ng sinabi ng kanilang ina, nanatiling tahimik si Lucas habang nakaupo sa likod.Pakiramdam niya’y may punto ang sinabi ni Suzie.Kung hindi niya hahayaang alagaan sila ni Shaun, hindi ba’t mas makikinabang doon si Shaun?Inilagay ni Suzie ang kanyang maliliit na mga kamay sa mga balikat ni Lucas. “Lucas, kailangan pa rin nating sulitin ang pagkakataong ilalabas tayo ng walang kwenta nating ama, para maabala siya masyado sa atin at hindi na siya lumapit sa iba sa susunod. Kailangan nating maging magsipag bilang mga third-wheelers upang lumaki at tumanda siyang mag-isa. Iyon ang pinakamabigat na
Sumimangot so Catherine. Gusto ni Charlie na ligawan si Freya dati. Kung hiniwalayan niya si Melanie, talagang gusto niyang pakasalan si Freya.“Kalimutan mo na ito. Ang negosyo ng pamilyang Yule ay walang kinalaman sa atin. Huwag na tayong makialam.” Tumalikod si Joel para magkipaglaro sa kanyang dalawang maliit na apo.Tumingin si Catherine sa kanila at nakaramdam ng kaunting pag-aalala tungkol sa injury sa mukha niya.Nung una ay gusto niyang itago ito hanggang gumalin bago lumabas, ngunit tila hindi niya na ito maiwasan.Nakasuot siya ng mask at nagsinungaling na may sipon siya, ngunit hindi niya na ito maitago nang oras nang kumain.“Cathy, isusuot mo rin ba ang mask habang kumakain? Ang mga bata ay hindi ganun kahina. Hindi mahalaga kung tanggalin mo ang iyong mask,” sabi ni Joel.“Dad, mas mabuting dalhin ko ang pagkain at kainin ito sa ibang lugar.” Tumayo si Cathy at binuhat ang mga pagkain.Malalim na tumingin sa kanya si Joal ng isang sandali bago biglang tumingin kay
"Dad, hindi ko pinakasalan si Wesley dahil mahal ko siya. Siguro'y nagkagusto ako sa kanya nang kaunti, pero ito ay mas dahil namoved ako. Marami siyang nagawa para sakin, kaya gusto ko siya bigyan ng kasiyahan. Akala ko karapat dapat siya sa dependence ko."Mapait na niyuko ni Catherine ang kanya ulo. "Kamakailan lang na napagtanto kong baka hindi ko siya talagang naiintindihan. Madalas akong makaramdam ng pagod at stress kapag kasama ko siya. Syempre, ito ay dahil may malaki akong responsibilidad."Malalim na nagbuntong hininga si Joel. Siya ay nagpakasal din sa babaeng hindi niya mahal, kaya sobrang naiintindihan niya ang nararamdaman ng babae."Sige, gawin mo kung anong gusto mo. Handa akong suportahan ka na walang kondisyon. Kahit na manatili kang hindi kasal at manatili sa bahay sa buong buhay mo, hindi kita kamumuhian. Bukod pa rito, ang isang lalaking magbubuhat ng kamay sa isang babae ay hindi mabuting lalaki."Si Joel ay protective. Gusto niya si Wesley dati, ngunit dahil
Nang matapos magsalita ni Suzie, agad na tumawag muli si Shaun. "Suzie, sabi mo na gustong idivorce ng mommy mo si Wesley. Totoo ba 'yun?""Scummy dad, huwag ka nang magtanong. Sasamahan ko na si Mommy ngayon. Ang mukha niya ay siguradong masakit na nang sobra ngayon."Walang awang binaba muli ni Suzie ang phone.Tumayo si Shaun sa harap ng floor-to-ceiling na bintana nang ilang sandali, ang mga nata niya ay nanlalamig sa galit.Anong karapatan ni Wesley na saktan siya? T*ngina! Kailangan niyang turuan ng leksyon si Wesley.Gayunpaman, mas nag-aalala siya ngayon tungkol kay Catherine.Agad niyang sinabihan si Chester na kunin ang pinakamabisang oinment at dumiretso sa Yule villa.Nang makarating siya sa pinto, tinawagan niya si Catherine. “Lumabas ka. Dinalhan kita ng ointment. Sabi ni Chester na ang ointment na ito ay talagang nakakatulong. Bubuti ang pakiramdam mo matapos itong gamitin ng isa hanggang dalawang araw.”Agad na naintindihan ni Catherine kung ano ang nangyari. Si
Gayunpaman, hindi sumuko si Shaun.Sa halip, niyakap niya ang babae, mahigpit na hawak ang maselang katawan ng babae sa kanyang mga braso.Ang hangin ay umihip sa kanyang silk na nightgown.“Cathy, makipagdivorce ka sa kanya. Hindi ka karapat dapat para kay Wesley.”Natigilan si Catherine ng isang sandali bago manumbalik ang kanyang ulirat. Tinulak niya palayo ang lalaki. “Bitawan mo ‘ko. Kapag nakita tayo ng mga tao na mag-isa sa gitna ng gabi, hindi ko na malilinis ang pangalan ko kahit na tumalon ako sa ilog. Gusto mo bang mabugbog ako ulit?”Sumakit ang puso ni Shaun nang marinig niya ang mga salita ng babae at pinakawalan niya ang babae.Bagamana gusto niyang hawakan ang babae ng ganito habambuhay, mas natakot siya na masasaktan ang babae dahil sa kanya.“Shaun, kahit pa makipagdivorce ako sa kanya balang araw, hindi ito magiging dahil sayo. Huwag mong i-flatter ang sarili mo.” Pinalamig ni Catherine ang ekspresyon niya at sadyang sinabi sa isang malupit na tono.“Cathy, i
Siguro si Shaun ay bigla nalang din mawawala ng ganun isang araw…Hindi niya boluntaryong kinuyom ang manibela....Nang makita ni Shaun ang sasakyan niya na mawala at papasok na sa kanyang sasakyan, nakatanggap siya ng text message mula kay Catherine: [Shaun, ipangako mo sakin na hindi ka pupunta kay Wesley, o hindi na kita kakausapin mula sa buong buhay ko.]Ang maninipis na mga labi ni Shaun ay bahagyang kumurba.‘Cathy, ang puso mo ay malinaw na nagmamalasakit pa rin sakin.‘Kahit pa paulit ulit mong sabihin na hindi mo ‘ko mahal, ang posisyon ko sa puso mo ay iba pa rin.’Ibinaba niya ang kanyang ulo at sumagot: [Okay, hindi ako pupunta sa kanya, kaya kausapin mo ‘ko habambuhay, okay?]Matapos mapadala ang mensahe, walang naging sagot.Gayunpaman, hindi siya nabigo.Alam niya nang hindi sasagot ang babae.At para sa pananakit ni Wesley sa babae… Sumang-ayon siya sa hiling ni Catherine, pero kung hindi niya tuturuan si Wesley ng isang leksyon, ang pangalan niya ay hindi
Ang mata ni Wesley ay mapula. “Nairita lang ako noong araw na iyon. Una, yung insidente kay Senator Mead, pagkatapos ay kayo ni Shaun. Natakot lang ako ng sobra na mawala kita.”Habang nagsasalita siya, biglang may lumabas na nasasaktan na ekspresyon sa mukha niya.“Anong… problema?” Nagulat si Catherine.“Wala ito. Hindi lang ako nakapag pahinga ng maayos, kaya medyo hindi komportable ang dibdib ko,” Nagpanggap na kaswal sabihin ni Wesley.Alam ni Catherine na madalas hindi maganda ang pakiramdam niya dahil nawalan siya ng bato noong sinagip niya si Catherine tatlong taon ang nakalipas.Noon, sinabi rin ng doktor na hindi siya dapat sobrang pasiglahin.“Cathy, umuwi ka na, okay?” Biglang lumuhod sa sahig si Wesley. “Nangangako ako na hindi na ulit kita sasampalin. Bumalik tayo sa kung paano tayo dati, okay?”Tahimik siyang tinignan ni Catherine ng ilang saglit bago nagsalita sa mababang boses, “Tumayo ka. Babalik ako sa hapon.”Tumingala ang mata ni Wesley sa gulat. “Talaga?”
"Totoo iyon, maaaring hindi ka sanay magtrabaho simula alas-nuwebe hanggang alas-singko," Sabi ni Wesley. "Kung gusto mo ng kalayaan, maaari ako mag-ayos ng trabaho para sa iyo. Kailangan ko ng tao na tutulong sa akin sumuri ng mga parmasya sa ibang bansa-""Hindi iyon maaari. Ang kaliwa at kanang kamay ko ay sina Logan at Austin. Hindi ko hahayaang malayo sila sa akin," Bumaba si Catherine mula sa taas at ginambala siya nang may tawa."Totoo iyon. Hindi ko masyado pinag-isipan iyon " Nakita ni Wesley na ngumiti siya at sa wakas ay nakahinga ng maluwag ang puso niya. "Mag-usap muna kayo. Ako magluluto ngayong gabi."Pagkatapos ay nirolyo niya ang manggas niya at pumunta ng kusina.Naglakad si Catherine palapit kay Logan at tinignan siya, tinanong niya, "Naisip mo na ba kung anong posisyon ang gusto mo?"Binaba ni Logan ang boses niya at sinabi, "May mga nakatagong camera na nakakabit sa living room, dining hall, sa kwarto mo, at sa kusina. Hindi na ako naglakas loob magpunta sa ib