Kabanata 1196

Ang mata ni Wesley ay mapula. “Nairita lang ako noong araw na iyon. Una, yung insidente kay Senator Mead, pagkatapos ay kayo ni Shaun. Natakot lang ako ng sobra na mawala kita.”

Habang nagsasalita siya, biglang may lumabas na nasasaktan na ekspresyon sa mukha niya.

“Anong… problema?” Nagulat si Catherine.

“Wala ito. Hindi lang ako nakapag pahinga ng maayos, kaya medyo hindi komportable ang dibdib ko,” Nagpanggap na kaswal sabihin ni Wesley.

Alam ni Catherine na madalas hindi maganda ang pakiramdam niya dahil nawalan siya ng bato noong sinagip niya si Catherine tatlong taon ang nakalipas.

Noon, sinabi rin ng doktor na hindi siya dapat sobrang pasiglahin.

“Cathy, umuwi ka na, okay?” Biglang lumuhod sa sahig si Wesley. “Nangangako ako na hindi na ulit kita sasampalin. Bumalik tayo sa kung paano tayo dati, okay?”

Tahimik siyang tinignan ni Catherine ng ilang saglit bago nagsalita sa mababang boses, “Tumayo ka. Babalik ako sa hapon.”

Tumingala ang mata ni Wesley sa gulat. “Talaga?”