CHAPTER 3: ANNOUNCEMENT OF MARRIAGE

“Sinasabi ko sa’yong bata ka, hindi mo man lang sinabi sa’kin ang ganito kalaking bagay. Spy mo ako araw-araw tapos itatrato mo ako ng ganito.” 

Nang dumating si Duke, nagbabasa si Nathan ng kontrata. Tinignan niya ito ng walang magawa bago ibinaba ang hawak na pen. “Pwede mo bang hinaan ang boses mo? Nasakit ang ulo ko.” 

“Ikaw, palagi na lang pag nagagalit ako, palagi mo na lang binabanggit na masakit ang ulo mo.” Mukhang hindi ito naniniwala pero alam niyang sinasabi lamang nito iyon dahil galit ito.

Isang taon na din siyang may insomnia. Nakapagpatingin na siya sa maraming doctor hanggang sa huli napag-alaman na ang rason ay ang kakulangan sa tulog. 

“Sabihin mo nga sa’kin, anong nangyayari?” Napabuntong hininga ito at maging ang tono ng boses ay bumalik na sa normal. “Sabi mo sa tawag kasal ka na? Anong meron? Pineke mo ba ang kasal?” 

“Kasal na talaga ako.” Alam niyang hindi titigil si Duke hangga't hindi nalalaman ang lahat. Kaya inilabas niya ang cellphone at ipinakita dito ang mga wedding pictures.

Ang nakita lang ni Duke ay si Nathan ang lalaki sa larawan dahil bago pa niya makilala kung sino ang babae ay binawi na nito ang cellphone. 

“Ang tahimik mo e ‘no? Saan mo siya nakilala? Anong pangalan niya? Ilang taon na siya? At anong ginagawa mo?” Umupo ito sa tabi ng lamesa ni Nathan. “Hindi ka naman siguro naghanap ng kung sino-sinong babae lang para inisin si Kassandra, ‘diba?” umaasang tanong nito.

Isinarado ni Nathan ang kontrata na hawak at tinignan si Duke. “Kamusta naman ang ‘Tomorrow Again’ project?” pag-iiba niya sa pinag-uusapan.

Ang Tomorrow Again project ay ang proyektong pinaglaanan ng pera ng Lucero's group no’ng nakaraang taon na may 300 milyon na target. Hindi si Nathan ang responsable sa pag-aasikaso no’n ngunit dahil ang artistang bida sa palabas na iyon ay may kinahaharap na isyu nitong mga nakaraan, napagdesisyunan ng Lucero's group na palitan ito.

“Hinarang ng matandang iyon ang lahat ng paraan na pwedeng gamitin.” Bilang si Duke ang film director nito ay hindi mukhang maganda ang lagay nito, ngunit dahil nanalo na ito ng iba't ibang international awards isa iyon sa naging dahilan kung bakit nag-invest ng oras si Nathan para dito, dahil nakita niya kung ano ang abilidad ni Duke. 

“Ang bida ay nakikipaglandian sa isang matanda sa loob ng Lucero's group mo, at ang matanda na iyon ang tumutulong sa kaniya.” Ipinalakpak ni Duke ang mga kamay. “Maliit na director lamang ako, hindi ako pwedeng magdesisyon sa mga relasyon ng investors mo.” 

Alam ni Nathan na nagpapakumbaba lang si Duke pero inilalagay nito sa isip ang bawat nalalaman.

“Ilang taon na siya?” patungkol nito sa asawa niya.

Obviously, hindi niya nabago ang pinag-uusapan nila. Habang iniisip ang araw na nakalagay sa marriage certificate ay sinagot niya ito. “21,” saad niya.

“21!” gulat na saad ni Duke. “Isa ka talagang matandang baka na kumakain ng mga malambot damo.” 

“HIndi mo pwedeng iluwa ang garing mula sa bibig ng aso,” makahulugang saad niya.

“Kailan mo sasabihin sa Lola mo?” Lumapit si Duke, “Ang Lola mo ay gusto kayong pag-ayusin ni Kassandra.” 

Ang sinabi ni Duke ang nakapagpaalala sa kaniya na dapat niyang sabihin ang tungkol sa bagay na ito sa Lola niya ng personal. Nang gabi ding iyon ay bumalik si Nathan sa lumang bahay ng mga Lucero.

May dalang pakiramdam ang lumang bahay na iyon kung saan ay may mainit na dilaw na ilaw ang tumatanglaw at nagsisiksikang mga halaman, may tulay at umaagos na tubig ay nagdadala kakomportablehan sa pakiramdam.

Nang makabalik si Nathan, ang matandang babae ay naglalaro ng chess sa likod bahay.

“Lola,” pagtawag niya dito.

“Hey, nakabalik na ang Apo ko?” Nang marinig ang boses niya, ang mukha ng matandang babae ay napuno ng kasiyahan. Lumapit ito at niyakap si Nathan. Nasa isang business trip si Nathan sa United States nitong mga nakaraan kaya't hindi niya nakita ang Lola niya ng ilang araw.

“Oh, mukhang namayat ka at gutom matapos mong umalis ng ilang araw,” tinawag ng Lola niya ang Tita niya na nasa tabi nito. “Trina, magdagdag ka pa ng ginisang usbong ng kawayan, ligpitin na natin ito at maghanda ng makakain.” Muli itong bumaling sa kaniya. “Oh, nahulaan mo ba na hindi pa ako kumakain kaya ka umuwi para sabay tayong maghapunan?” 

Ang Lola ni Nathan ay mukha pa ring masigla. Puti na ang buhok nito at nakasuot ng salamin. Mukha pa rin itong elegante sa estilo nito ng pag-aayos.

Magalang na binati siya ni Assistant Simon ng makita nito ang pagdating niya. Hindi na ito pinakawalan ng Lola niya at inayang kumain. Dahil hindi makatanggi, silang tatlo ang naupo sa hapagkainan at sabay-sabay na nag hapunan.

Ang lumang bahay ng mga Lucero ay sobrang laki. Si Simon ay nagtatrabho sa kaniya, nang nagpunta siya sa States noong nakaraang linggo ay iniwan niya ito sa bansa para samahan ang Lola niya.

Hindi gaanong nagsasalita si Simon pero alam niyang maaasahan ito. Matapos ang pinagsamahan nila ng maraming taon itinuring na din itong sariling kadugo ng Lola niya.

“May sasabihin ako sayo, naaalala mo pa ba si Lola Fe mo? Ang Lola na binuhat ka noong bata ka pa lang? Ang apo nilang babae, kaka-graduate lang with doctorate ngayong taon. Lumaking napakagandang dalaga. Sabi niya ilang taon siyang hindi nakapunta kaya bumisita siya. Diba, ang ganda niya?”

Sa totoo lang simpleng hapunan lang talaga iyon hanggang sa banggitin ng Lola niya ang tungkol sa kwento nitong may pagpaparinig patungkol sa pagpapakasal.

“Lola, may babae akong gusto.” 

Nang banggitin niya ang tungkol doon ay natigilan ang Lola niya na parang gusto na siyang ibenta sa mga kababaihan. At sumilay ang ngiti sa mga labi nito. 

“Totoo ba iyan? Taga saan ang babae? Ilang taon na ito? Ilang taon na kayong nagsasama?” 

Si Simon na nakaupo sa tapat niya ay pinagmamasdan ang kaganapan sa harapan niya. Mayroon pa rin siyang nararamdamang pagdududa sa salita ng amo niya. Kasama siya palagi ng boss niya kaya paanong hindi niya ito nakitang in love o ano pa man?”

“Naka-graduate siya sa Ateneo, isa siya sa mga binigyan ko ng scholarship dati. Mas bata siya sa akin at kaka-graduate niya lang ngayong taon sa kursong journalism.”

Sinabi niya iyon sa simpleng paraan at sapat na iyon para sa kaniyang Lola. “Okay, maganda ang journalism. At mukhang responsable, isa ang Ateneo sa magandang school dito sa Pilipinas. Mukhang masipag na bata. At kaka-graduate lang ikaw mo, at higit sa lahat mas matanda ka sa kaniya, kaya dapat na mas intindihin mo siya.” 

“Kayo na ba ngayon?” dagdag na tanong nito.

“Kami na, kakakuha lang namin ng marriage certificate.”

“Ano?!”

Kung ang Lola niya ay masaya na ng malaman na inlove siya, nang mga oras na iyon ay mas nasurpresa ito ng malaman na nakakuha na siya ng marriage certificate! Matapos ang paulit-ulit na paninigurado na hindi nagbibiro ang apo ay napalagay na din sa wakas ang puso ng matanda.

Sa totoo lang, ang apo niya ay may karelasyon noong bata pa ito, pero hindi na niya ito naringgan mula noon. Nang makitang puro lalaki ang kasama nito ay hindi niya naiwasang pagdudahan ang kasarian nito. 

Sa maraming taong nagdaan, maliban kay Kassandra, hindi na niya naringgan si Nathan na magbanggit ng sino mang babae. Bilang Lola nito, hindi niya maiwasang mabahala. Dagdag pa dito ang karamdaman niya. Kaya pinipilit na niya ito nitong mga nakaraan.

Ngunit kahit gaano man niya ito pilitin, hindi pa rin ito magpapakasal ng walang sinasabi.

“Hindi ka nagsisinungaling sa’kin, diba?” Hindi pa rin makapaniwala ang Lola niya sa paulit-ulit na pag kumpirma.

“Hindi po, maayos ang relasyon namin at mahal namin ang isa't isa.” seryosong saad ni Nathan.