CHAPTER 7: ENTERING THE POLICE STATION

Duke: Nasa police station ako ngayon.

Gabi na nang tanungin ni Nathan kung nasaan si 

Duke at iyon ang natanggap niyang sagot mula dito. 

Nathan: Anong nangyari? 

Duke: Pumunta ako sa isang restaurant para kumain ng barbecue at may nakita akong lalaking binu-bully ‘yong dalawang babae. Nasa police station ako ngayon, helping to testify.

“Sir dito po kayo, lapit po kayo.” Nang mai-send ni Duke ang message kay Nathan ay narinig niya ang pagtawag sa kaniya ng police kaya't nagmamadali siyang lumapit dito. 

“Sir, nakita niyo rin po ba nang harangin ng lalaking ito at harassin ang dalawang babae? Pagkatapos ay lumapit ka at umawat?”

“Yes.” Sa police station, tinanggal na ni Duke ang suot niyang mask. Nang makarating sila sa station ay ang lalaking lasing kanina ay unti-unti ng natauhan. Ang may-ari ng restaurant ay agad ding ibinigay ang surveillance video. Samantalang ang mga customer naman ang nagpatunay ng nasaksihan nila. Ang mga police ay ikinulong ang mga involved sa loob ng limang araw. 

“Dahil sa mga taong kagaya niyo na may lakas ng loob na magsalita kaya nagiging mas maayos ang ating lipunan.” Ang pulis ay pinuri si Duke maging ang mga customer na nag-testify. Dahil doon ay mas gumaan ang pakiramdam ni Duke. Habang nag-iisip siya kung paano sasabihin iyon kay Nathan ay narinig niya ang bulong ng katabi.

“Hello, ikaw ba si Director Alcantara?”

Oh, no! Nakilala ako. Hindi niya napigilang saad sa isip.

Ang gulong nangyari ay maayos na naresolba. At ang mga tagahanga niya na naroon ay nagpa-picture sa kaniya. Ngunit dahil sa protection of privacy, sinabihan niya ang mga taong nagpa-picture sa kaniya na huwag ikalat ang mga larawan. After all, ang gulong nangyari ay may kinalaman sa dalawang babae. 

“Thank you so much.” Muling nagpasalamat si Elisia at Danica sa mga witnesses. Pagkatapos ay nagpatawag sila ng sasakyan at umalis. 

Sa kabilang banda, masayang sinagot naman ni Duke ang tawag ni Nathan matapos maayos ang nangyari.

“Anong nangyari? Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko?” 

“Wala naman,” sagot ni Duke na may himig ng pagmamalaki para sa sarili. “Maayos namang resolba ang gulong nangyari. And I feel very good.”

Sa kabilang linya, ramdam ni Nathan na mukhang nasa good mood si Duke. Totoo ngang, hanggang may taong kayang magbigay ng kaunting pag-ibig sa kapwa, mas lalong gumaganda ang mundo.

Dahil sa nangyari, sobrang late na nakarating si Elisia sa bahay. Nakataas ang sakong habang dahan-dahan niyang binuksan ang pinto. Balak niyang maligo ng tahimik at matulog pagkatapos. After all, kailangan niya pang pumasok sa trabaho ng maaga.

Dahil sa pagmamadali ay hindi na nakakuha ng pajama si Elisia. Pagkatapos maligo ay agad siyang lumabas ng bathroom ng nakatapis lang. Sa takot na baka magising si Nathan ay hindi na niya binuksan pa ang ilaw at lumakad na lang ng dahan-dahan.

“Anong ginagawa mo?”

Ngunit, bago pa man maabot ni Elisia ang pinto ng kwarto ay narinig niya ang boses ni Nathan sa dilim na ikinagulat niya. Ang sumunod na segundo ay bigla na lamang lumiwanag ang paligid at nakita ni Elisia si Nathan na nakatayo sa harap niya suot ang pajama nito. 

Sa hindi inaasahan, ang nakapalibot na tuwalya sa kaniya ay bigla na lang nahulog. 

Napasigaw si Elisia sa bilis ng pangyayari habang si Nathan naman ay nagpa-panic na napatalikod. Nagmadali siyang pumasok sa kwarto at isinara ang pinto. 

Ilang minuto lang ay muling lumabas ng kwarto si Elisia suot na ang kaniyang pajama. Habang ang basang buhok ay binalot nito sa isang tuwalya.

Sa totoo lang ay nagulat si Nathan sa nangyari. Late na siya nakauwi at nang makitang walang ilaw sa kabilang kwarto ay inakala niyang tulog na si Elisia. Hindi siya gaano nakakatulog kaagad. Madalas sumakit ang ulo niya at inaatake ng insomnia lalo na sa gabi. Kaya lumabas siya ng makarinig siya ng ingay sa labas. Akala niya ay magnanakaw ‘yon pala si Elisia. 

Nang tignan niya ang oras ay alas-tres na ng umaga. Hindi maiwasang maisip ni Nathan kung bakit tila late na itong nakauwi. Logically speaking, hindi naman siguro ito magta-trabaho ng overnight sa unang araw nito sa trabaho, ‘di ba?

Medyo nagtataka pa rin siya ngunit ng mahagip ng mata ang paglabas nito sa kwarto ay napalunok siya ng laway ng wala sa oras. Ang buong akala niya ay nakita na niya ang lahat ng magagandang babae, ngunit ang mga katulad ni Elisia na masayahin at inosente ay bihira sa panahon ngayon. Saglit niya lamang ito tinignan ngunit hindi mabura sa isip niya ang magandang hugis ng katawan nito. 

Agad pinalis ni Nathan ang mga iniisip at sinuway ang sarili sa mga naiisip niya. Agad niyang binaling ang sarili sa reyalidad.

“Gusto mong kumain? Nagluto ako ng noodles.” Alok ni Nathan kay Elisia.

Nang lumabas si Elisa mula sa kwarto ay nakita niya si Nathan sa harapan ng bar, pansin niya ang pag-iingat nito habang hawak ang noodles sa kamay. 

“Ang president ay hindi natutulog sa gabi at kumakain ng noodles as a midnight snack?”

Nangunot ang noo ni Nathan sa tinuran niya. “ Ang president ay tao din,” sagot nito.

Naglapat ang mga labi ni Elisa, naisip na masyado siyang bulgar at malakas ang loob na magreklamo dito katulad ng ginagawa niya. Gusto niyang tumanggi sa alok nito sa takot na baka tumaba siya kung kakain siya kahit late na, ngunit ang sikmura niya ay hindi nakikisama sa kanya. Kaya't nahihiyang tinignan niya ito at nginitian.

“Okay na sa akin kung lulutuan mo ako kahit kaunti lang.” 

“Walang problema.”

Nang sumunod na segundo ay natagpuan na lang ni Elisia ang sariling nakaupo sa dining table habang pinapanood si Nathan na abala sa kusina. 

Nakasuot lang ito ng light-colored na pajama, hindi din maayos ang pagkakasuklay ng buhok nito hindi katulad ng ayos nito sa umaga. Bagsak ang buhok nito sa noo. Agaw pansin ang maputing balat nito at matangkad na pangangatawan. Mukha nga itong college student sa itsura nito. 

Ilang saglit pa ay nasamyo na ni Elisia ang mabangong amoy na unti-unting pumupuno sa tahimik na lugar. Hindi niya napigilan ang sariling huminga ng malalim. Napabuntong-hininga siya. Hindi niya mawari ngunit marahil dahil sa magandang mukha nito habang nagluluto o dahil ang pagkain na niluto nito ay sobrang bango?

“Handa na.”

Nabasag ang iniisip ni Elisia ng dinala ni Nathan ang pagkain na niluto nito sa lamesa. Dalawang bowls ng noodles na may itlog at green slices sa ibabaw na nagpasigla sa itsura ng noodles na niluto nito. Pinigil ni Elisia ang excitement na nararamdaman. Inilabas niya ang cellphone at unang pinicturean ang sariling bowl ng noodles.

“Hindi mo pipicturean ang bowl ko?” 

“Ah?” Kapipindot lang ni Elisia ng shutter nang magsalita si Nathan. Nang tignan niya ito ay nakita niya itong itinuturo ang sariling bowl na nasa harapan. Ibig ba sabihin nito ay gusto nitong kuhanan niya ng picture ang parehong bowl nila?

“Oh, okay.” Mabilis na inurong ni Elisia ang bowl palapit kay Nathan, nang makitang dalawang bowl na ang hagip ng camera ay agad niya itong kinuhanan ng litrato. Nang matapos ay ipinakita niya dito ang larawan. 

Tinignan nito iyon ng walang emosyon pagkatapos ay tumango. “Send mo sa akin yan mamaya.” 

Pagkatapos no'n ay nauna na itong kumain. Medyo nalilito si Elisia sa pakikitungo nito. Naisip niyang medyo weirdo ang pagiging down-to-earth ng presidenteng ‘to. 

Matapos ng pag-uusap tanging ang tunog lang kubyertos ng dalawang taong kumakain ng noodles ang maririnig sa buong bahay. Kumain na si Elisia ng gabi kaya naman dalawang subo lang ay medyo busog na siya. Samantalang si Nathan naman ay hindi kumain ng Gabi kaya't mabilis nitong naubos ang noodles.

“Hindi mo nagustuhan ang lasa?” Nag-angat ng paningin si Nathan, dumapo ang tingin nito sa wala ng lamang bowl nito bago sa kalahati pa lang ang nababawas na noodles ni Elisia. 

“Kumain na kasi ako kanina, gusto ko lang kumain para may laman ang tyan ko.”

“Kakainin mo pa ba ‘yan?” tanong nito.

Gusto mang sabihin ni Elisia na kakainin niya ito pero nararamdaman niyang medyo nasusuka na siya sa hindi malamang dahilan. 

“Kung hindi mo na kayang ubusin, ibigay mo sa akin ako na ang kakain,” saad nito na ikinagulat niya.

“Huh?” 

Sa kabila ng reaksyon niya ay kinuha pa rin nito ang noodles niya at ipinagpatuloy ang pagkain.