Chapter 50 Pagkatapos naming magbihis, sabay kaming lumabas ng silid ni Heart. Hindi ko mapigilan ang ngumiti habang inaalalayan ko siyang bumaba sa hagdan. Pagdating sa baba, dumiretso ako sa kusina para kunin ang baon niyang juice na inihanda ko. Nang makuha ko ito, bumalik ako sa kanya at niyaya na siyang umalis. Tumayo siya at dumiretso palabas ng bahay habang ako naman ang nagprisintang mag-lock ng pinto at gate. Hindi nagtagal, nakarating kami sa hotel. Inihatid ko siya sa restaurant na nasa pinakataas na palapag. Pinindot ko ang elevator button para sa 25th floor, at habang paakyat kami, tila may tahimik siyang iniisip. Nang makarating kami sa lobby ng VIP room, sinalubong kami ng isang staff. "Good evening, Mr. CEO. Nasa VIP room po sila," wika nito sa akin. "Thank you," sagot ko agad. Habang naglalakad, biglang kinalabit ako ni Heart. "Wow, ha. Ikaw pala ang may-ari ng hotel na ‘to," bulong niya na may pagkamangha sa nalaman. "Yes. Anytime, pwede kang pumunta dito,"
Chapter 51 Someone’s POV Sa sobrang galit niya, agad niyang kinuha ang telepono at tinawagan ang kanyang tauhan upang magbigay ng utos. "Hello, Bruno," tawag ko sa aking tauhan. "Hello, Madam!" sagot nito agad sa kabilang linya. "May ipapagawa ako," agad kong sabi dito. "Walang problema, Madam, basta okay ang bayad," napangiti ako. Basta pera ay walang problema basta marami ka nito. "1 million," walang gatol kobg sagot. "Deal. Sino ang ililigpit ko, Madam?" tugon agad nito at mukhang nasiyahan pa sa laki ng perang ibabayad ko. "Ang nobya ni Brandon Flores. Sa kasalukuyan, nasa hotel siya. Kapag nag-iisa na siya, saka mo siya patayin. Kailangan malinis ang iyong gawa. Ayokong may aberya!" bigkas ko dito. "Copy, Madam," agarang sagot nito. Natawa ako nang malakas matapos ibaba ang tawag. "Hahaha! Tingnan lang natin kung maging masaya ka pa sa ipinagpalit mo sa anak ko, Brandon," aniya habang nagmamaneho pauwi sa kanilang mansyon dito sa Cebu. Dahil sa yaman ng kanya
Chapter 52 Heart POV Pagkatapos ang eksena kanina ay agad naman nagpapaalam ang mga kaibigan ko. Labis akong masaya dahil matagal ko na silang hindi nakita at makasama. "Mauna na kami sa inyong dalawa, Puso," sabi ni Althea kasama ang kanyang asawa na si Sir Kurt. "Salamat sa inyong pagpunta dito, 'ha! At sana ay masundan pa ito," ngiti kong sabi sa kanila. "Oo naman, at saka wag kang masyadong kumikilos para hindi ka mahihirap," wika ni Angie ngayon ay hinihimas ang aking tiyan. "Tama si Angie, Heart!" sang-ayon naman ni Janeth. "Oo na po," tugon ko sa kanila sabah irap. "Ah sandali, alam niyo ba na andito si Annie sa Cebu," ngiti kong sabi. "Talaga, naku yung bakla na yun makukurakot ko talaga sa singit," bigkas ni Janeth. Hindi nagtagal ay tuluyan na silang umalis kaya agad din akong inalalayan ni Brandon. Sa totoo lang ay kinilig ako sa kanyang pag-aasikaso niya sa akin. "Doon muna tayo sa sarili kong silid," wika nito kaya agad akong lumingon sa kanya.
Chapter 53 Someone POV Habang abala ang ina ni Ruth sa pag-iisip kung paano niya tuluyang maitago ang sikreto tungkol sa anak ng dating kasintahan ng asawa niya, biglang nag-ring ang kanyang telepono. Kinuha niya ito at nakita niyang si Bruno ang tumatawag. "Hello, Bruno. Ano ang balita?" tanong ko dito sa mahinang boses. "Madam, andito ako sa hotel ni Mr. Flores. Magdamag akong nag-abang, pero mukhang dito na matutulog ang nobya niya," sagot nito kaya napakuyom ko ang aking kamao. "Bantayan mo nang maigi. Kung may pagkakataon, patayin mo agad," mariin kong utos dito. "Copy, madam," agad naman nitong sagot kaya napangiti ako dahil sa kanyang sagot. Pagkatapos niyang ibaba ang tawag, humiga ako sa kama. Ngiting-ngiti ako habang iniisip ang pinag-uusapan naming dalawa at ang tagumpay ng aking mga plano. Hindi nagtagal, nakatulog ako nang mahimbing at may ngiti sa labi. Kinaumagahan Maaga akong nagising para asikasuhin ang mahalagang lakad ko. Kailangan kongmakipagk
Chapter 54 Brandon POV Habang nag-aayos kami ni Heart, hindi ko mapigilan ang mapangiti sa kanya. Napakalambing niya ngayon, na parang lalo akong nahulog sa kanya. "Brandon, tayo na," sabi niya. "Sige," sagot ko agad dito. Inalalayan ko siyang maglakad papunta sa pinto. Binuksan ko ito para sa kanya at sinigurado kong maayos siyang lumabas. Nang makarating kami sa elevator, pinindot ko ang ground floor. Habang nasa loob, panay ang lambing niya sa akin. Pakiramdam ko, napakaswerte kong kasama siya. 'Sana ay laging ganito!' bulong ko sa aking isipan habang may ngiting naka paskil sa sulok ng aking labi. Pagdating namin sa lobby, sabi ko na sa parking area na lang kami dumeretso para kunin ko agad ang sasakyan. Pero tumanggi ito. Gusto niyang maghintay sa entrance. Ayaw ko sanang iwan ito, pero sinamaan niya ako ng tingin kaya pumayag na lang ako. Hinatid ko ito sa may entrance bago ako tumuloy sa parking area kung nasaan ang akung kotse. "I love you, Brandon," bigla ni
Chapter 54 Kausap ko ngayon si Dark, ang kapatid ni Janeth at isang kilalang Mafia boss. Pinag-uusapan namin ang nangyari kay Heart, kaya agad itong kumilos. Tinawag niya ang lahat ng kanyang tauhan at sinimulan ang imbestigasyon gamit ang CCTV footage sa lugar ng insidente. “Wala bang nagbabanta sa inyo kamakailan?” tanong ni Dark habang seryoso itong tumingin sa akin. “Meron. Ang ina ni Ruth, si Ruby Paris. Siya ang nagbanta kagabi,” sagot ko nang hindi nagdalawang-isip. “Kung ganoon, kami na ang bahala. Siguraduhin naming mananagot ang may sala,” matatag niyang sagot. “Salamat, Dark,” tugon ko bago kami bumalik sa emergency room. Sa labas ng operating room, nakita namin si Tita Faith, ang ina ni Heart, na umiiyak habang kausap ng doktor. “Maraming dugo ang nawala sa kanya. Kailangang maisalin agad,” sabi ng doktor. “Ano pong blood type ang kailangan?” tanong ni Tita Faith. “Type AB+,” sagot ng doktor. “Kung ganoon, saan kami hahanap ng dugo?!” halatang nag-aalal
Chapter 55 Hope POV Kahit na kinabahan at natatakot ako sa masamang mangyari sa aking nag-iisang anak na si Heart ay kailangannkung tatagan ang aking sarili. Kanina habang busy ako sa isang pasyente ko kanina ay bigla akong kinabahan. Hanggang natapos ko ang aking trabaho. Habang pasa loob ako ng aking opisina ah biglang may tumawag sa akin. Walang iba kundi ang aking kakambal na si Faith. "Hello?! Bakit napatawa—!" hindi natapos ang aking sasabihin ng narinig ko ang kanyang iyak. "A-ate si Heart na bundol," sambit nito. Dahil sa nalaman ko ay pabagsak ako sa aking pagkaupo. "A-asan siya ngayon?" tanong ko dito. "Nasa, HC-Hospital dito sa Cebu at kasalukuyang akong papunta doon!" wika nito. "Pa-papunta na ako," tugon ko. Agad akong tumayo saka tinawagan ang isa sa pilot magpahatid ako sa hospital upang mabilis dumating ay helicopter qng aking gagamitin. "Copy, Madam!" tugon sa kanilang linya. Ilang mga oras at sigundo ay agad akong dumating, doon mismo sa roo
Chapter 56 'Ang galing mong magpanggap, Ruby. Kaya pala bigla ka na lang sumulpot sa condo ko at nagmamakaawang doon ka muna hangga mag-umaga dahil may masama ka palang plano sa amin ng iyong kaibigan. Ang tanga mo din Romon bakit ka naniwala agad sa mga sinabi niya tungkol kay Hope.' Bulong ko sa aking sarili habang kinuyom ko ang aking kamao habang iniisip ko ang lahat at pati ang mga narinig ko mula kay Hope. Ilang taon kong niloko ang sarili ko, pinaniwalaang maayos ang naging desisyon ko noon. Pero ngayon, malinaw na malinaw—ang babaeng minahal ko noon ang syang dahilan ng pagkawasak ng lahat. Lumabas ako ng ospital na puno ng galit. Kinuha ko ang aking telepono at tinawagan ang anak kong si Red. “Hello, Dad. What’s up?” sagot agad ng aking anak. “Where’s your mom, Red?” tanong ko nang madiin. “I don’t know, Dad. Why?” taka nitong tanong sa akin. “I can’t explain, but I need a favor from you," wika ko dito. “What is it, Dad?” tugon nito na may pagtataka ang bo
Chapter 170Pagkatapos ng ilang sandali ng katahimikan, gumalaw si Jammie at nagbigay ng isang malambing na halik sa aking noo. "Time to get up, love. Ang dinner natin ay naghihintay," sabi niya habang dahan-dahang inaalalayan akong tumayo mula sa kama."Ngayon na ba?" tanong ko, medyo inaantok pa. Ngunit sa isang sulyap ng kanyang mga mata, naramdaman ko ang excitement niya."Oo, love. Ang gabi ay hindi pa tapos, at may marami pang masasarap na pagkain na naghihintay sa atin." Nagbigay siya ng isang matamis na ngiti na hindi ko kayang pagtanggihan."Okay, okay," sagot ko, sabay tumayo at nagstretch. "Pero sana hindi na tayo maghihintay ng matagal. Gusto ko makapagpahinga pa pagkatapos ng dinner.""Don't worry," sagot niya habang nagsusuot ng kanyang jacket. "I promise, mas mabilis ito kaysa sa unang akala mo."Habang nagbibihis kami, nagpatuloy ang aming usapan. "Sabi nila, sobrang saya daw ng view sa restaurant na iyon," sabi ko, halatang excited na. "Sana makuha natin yung best spo
Chapter 169Pagdating namin sa tinutuluyan namin, napagdesisyunan namin ni Jammie na mamaya na lang kami kumain sa restaurant para makapagpahinga muna ng kaunti. Pagod ang katawan ko mula sa mahabang lakad at sa excitement ng araw, pero hindi maikakailang masaya ako."Magpahinga ka muna, love," sabi ni Jammie habang inihahanda ang mga gamit namin. "Mamaya, pupunta tayo sa restaurant. I heard they have the best seafood in town.""Okay," sagot ko habang inihiga ang sarili sa kama. "Pero gusto ko lang ng simple ha? Wala nang masyadong sosyalan."Tumawa siya at lumapit sa akin, umupo sa gilid ng kama. "Ikaw talaga, Kiera. Nasa honeymoon tayo, tapos gusto mo ng simple? Hayaan mo na akong gawing espesyal ang bawat sandali para sa’yo."Napabuntong-hininga ako, pero hindi ko napigilang mapangiti. "Ikaw bahala, Jammie. Pero promise, simple lang, ha?""Promise," sabi niya, sabay kindat.Habang nakahiga ako, napansin kong tahimik lang si Jammie at abala sa pag-aayos ng mga dala naming gamit. Per
Chapter 168Natigil ako sa paglalakad at tumingin sa kanya, hindi alam kung anong isasagot. Sa halip, hinila ko siya at niyakap nang mahigpit. “Salamat, Jammie,” bulong ko. “Salamat kasi lagi mo akong pinapasaya.”Hinalikan niya ang noo ko at tumingin sa akin na para bang ako lang ang nasa mundo niya. “At salamat din, Kiera, kasi tinanggap mo ako, kahit sobrang kulit ko.”Nagpatuloy kami sa paglalakad, mas magaan ang mga hakbang at mas puno ng pagmamahalan ang paligid. Sa bawat hakbang namin, alam kong hindi lang kami naglalakad patungo sa susunod naming adventure—kundi sa mas masayang kinabukasan na magkasama.Habang naglalakad kami ay bigla na lang may bumunggo sa akin. Napatingin ako nang maigi sa babaeng bumunggo sa akin. Ang ganda niya, at halatang may kumpiyansa sa sarili. Napansin kong ngumiti siya nang makita si Jammie, isang ngiting tila may halong pagkasabik."Oh my gosh, is that you, Jammie?" tanong niya, ang boses niya ay parang musika sa tenga—malambing pero may kakaibang
Chapter 167Kiera POVHabang nakasandal ako kay Jammie, naramdaman ko ang bilis ng tibok ng puso niya. Pareho kaming humihingal, pero hindi maitatanggi ang saya sa aming mga ngiti.“Jammie,” bulong ko habang hinahaplos ang braso niya. “Minsan talaga, hindi ko alam kung paano kita haharapin kapag nagiging sobrang sweet ka.”Natawa siya nang mahina at niyakap ako nang mas mahigpit. “Sweet ba talaga? O bastos na?” tanong niya, halata sa tono ang pagbibiro.“Hmp! Pareho!” sagot ko, sabay hampas sa braso niya, pero alam kong hindi ko maitago ang pamumula ng pisngi ko. Napabuntong-hininga ako habang nakatingin sa lagoon. Ang liwanag ng tubig ay parang salamin ng nararamdaman ko ngayon—payapa pero puno ng emosyon."Alam mo," simula ko habang tumitingin sa mga rock formations, "hindi ko akalain na ganito pala ang pakiramdam ng pagiging masaya." Tumingin ako sa kanya at nakita ko ang banayad na ngiti niya, ang ngiting palaging nagpaparamdam sa akin ng seguridad.“Anong ibig mong sabihin?” tano
Chapter 166 Pagdating namin sa sikat na cave sa Hawaii, napanganga si Kiera sa ganda ng tanawin. Ang entrance ng kuweba ay napapalibutan ng mga luntiang halaman, at ang banayad na lagaslas ng tubig mula sa lagoon sa loob ay tila isang awit na nagbibigay ng kakaibang kapayapaan. Ang sikat ng araw na tumatama sa tubig ay lumikha ng mala-kristal na reflection na tila sumasayaw sa dingding ng kuweba. "Wow, ang ganda naman dito," sabi niya, nakangiti habang hinahawakan ang kamay ko. "Ang romantic!" Lumapit kami sa lagoon, at naupo kami sa isang bato sa gilid nito. Binuksan ko ang dala naming maliit na picnic bag at kinuha ang bote ng tubig para ibigay sa kanya. "Sabi ko sa'yo magugustuhan mo 'to," sabi ko habang pinagmamasdan siyang humigop ng tubig. Ngumiti siya at tumingin sa akin. "Thank you, Jammie. Ang saya ko na sinama mo ako dito." "Anything for you, love," sagot ko, sabay haplos sa kanyang pisngi. "Gusto ko lang na maging memorable ang bawat sandali natin." Habang n
Chapter 165Warning....Author Note: Lahat na naisulat ko dito ay kathang-isip isip ko lamang, kung may nasulat akong mali o magkapareho ay hindi ko sinasadya. -Love: Inday Stories----------------Habang hinihintay ko ang aming almusal, binuksan ko ang mga kurtina ng kwarto. Ang liwanag ng araw ay pumasok sa silid, binibigyan ito ng mas mainit at mas magaan na ambiance. Mula sa aming bintana, kita ang magandang tanawin ng dagat at ang asul na kalangitan na tila walang bakas ng ulap.Pagkatapos ay tumungo ako sa veranda ng aming suite upang huminga ng sariwang hangin. Ang amoy ng dagat at ang malamig na simoy ng hangin ay nagbigay ng ginhawa. Napaisip ako tungkol sa aming mga plano ngayong araw. Ito ang unang buong araw namin bilang mag-asawa dito sa Hawaii. Kailangan itong maging espesyal, naisip ko.Makalipas ang ilang minuto, dumating na ang food service at maingat kong inayos ang tray sa isang maliit na mesa sa tabi ng kama. Pagkatapos, bumalik ako kay Kiera at dahan-dahang gini
Chapter 164Pagkatapos naming mag-usap tungkol sa aming mga plano at pangarap, unti-unting bumalot ang katahimikan sa aming kwarto. Sa kabila ng pagod mula sa mahabang araw, ang init ng aming mga damdamin ay nanatili. Tinitigan ko si Kiera habang nakahiga siya sa tabi ko—ang kanyang mga mata ay puno ng pagmamahal, at ang kanyang mga labi ay tila naghihintay ng isang malambing na halik. “Kiera,” bulong ko, habang marahan kong hinaplos ang kanyang pisngi. “Gusto kong iparamdam sa’yo kung gaano kita kamahal.” Napangiti siya at dahan-dahang lumapit sa akin. "Jammie, nararamdaman ko iyon araw-araw. Pero mas gusto kong maramdaman iyon ngayon, dito, at ngayon lang." Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Hinalikan ko siya nang malambing—mabagal, puno ng damdamin, at tila bawat galaw ay sumisigaw ng pagmamahal. Nararamdaman ko ang lalim ng aming koneksyon habang lalong nagiging mas malalim ang aming halik. Ang kanyang mga kamay ay dahan-dahang bumalot sa aking batok, habang ang akin ay humaw
Chapter 163 Nagpahinga kami ng maaga upang makapag-recharge pagkatapos ng mahabang araw ng kasal, biyaheng papuntang Hawaii, at mga paghahanda. Alam ko na kailangan namin ang lakas para sa susunod na araw, kaya hindi muna namin pinag-usapan ang mga personal na bagay tungkol sa aming unang gabi bilang mag-asawa. Sa halip, nag-focus kami sa pag-papahinga, kasama na ang pagninilay-nilay sa lahat ng mga magagandang nangyari. Habang nakahiga, nararamdaman ko ang init ng katawan ni Kiera sa tabi ko. Hindi kami nagmamadali, at ang bawat sandali ay puno ng tamis ng pagmamahal. Kasabay ng malalalim na hininga, natulog kami nang mahimbing, na may mga pangarap na nag-aantay sa amin kinabukasan. Walang alalahanin, walang pagdududa—ang lahat ng nararamdaman ko sa mga sandaling iyon ay ang kaligayahan at pasasalamat na magkasama kami, nag-uumpisa ng bagong buhay bilang mag-asawa. Kinaumagahan, nagising kami ng maaga dahil sa kasiyahan at excitement para sa unang araw namin bilang mag-asawa.
Chapter 162Paglabas namin ng bahay, hinatid kami ng buong pamilya hanggang sa sasakyan. Habang papalayo kami, tanaw ko pa rin ang mga ngiti nila Mommy Heart, Daddy Brandon, at Tatay Tonyo, na tila nagsasabing nasa tamang landas kami.Sa sasakyan, hawak-hawak ko ang kamay ni Kiera. "Excited ka na ba?" tanong ko sa kanya habang nakangiti.Tumango siya, at sa mga mata niya ay nakita ko ang saya at pagmamahal na dala ng lahat ng nangyari ngayong araw. "Oo, Jammie. Ito na siguro ang pinakaespesyal na simula ng ating buhay."Alas-siyete ng gabi, habang kami'y sakay ng eroplano papunta sa Hawaii, hindi ko mapigilang isipin ang lahat ng nangyari. Sa bawat sandali, mas tumitibay ang pagmamahal ko kay Kiera. At alam kong ito ang umpisa ng mas maraming magagandang alaala na magkasama naming bubuuin.Habang nasa eroplano, napatingin ako kay Kiera na nakaupo sa tabi ko, ang mukha niya'y puno ng saya at excitement. Hawak niya ang ticket na ibinigay ni Emer kanina, at parang hindi pa rin siya makap