Chapter 55 Hope POV Kahit na kinabahan at natatakot ako sa masamang mangyari sa aking nag-iisang anak na si Heart ay kailangannkung tatagan ang aking sarili. Kanina habang busy ako sa isang pasyente ko kanina ay bigla akong kinabahan. Hanggang natapos ko ang aking trabaho. Habang pasa loob ako ng aking opisina ah biglang may tumawag sa akin. Walang iba kundi ang aking kakambal na si Faith. "Hello?! Bakit napatawaโ!" hindi natapos ang aking sasabihin ng narinig ko ang kanyang iyak. "A-ate si Heart na bundol," sambit nito. Dahil sa nalaman ko ay pabagsak ako sa aking pagkaupo. "A-asan siya ngayon?" tanong ko dito. "Nasa, HC-Hospital dito sa Cebu at kasalukuyang akong papunta doon!" wika nito. "Pa-papunta na ako," tugon ko. Agad akong tumayo saka tinawagan ang isa sa pilot magpahatid ako sa hospital upang mabilis dumating ay helicopter qng aking gagamitin. "Copy, Madam!" tugon sa kanilang linya. Ilang mga oras at sigundo ay agad akong dumating, doon mismo sa roo
Chapter 56 'Ang galing mong magpanggap, Ruby. Kaya pala bigla ka na lang sumulpot sa condo ko at nagmamakaawang doon ka muna hangga mag-umaga dahil may masama ka palang plano sa amin ng iyong kaibigan. Ang tanga mo din Romon bakit ka naniwala agad sa mga sinabi niya tungkol kay Hope.' Bulong ko sa aking sarili habang kinuyom ko ang aking kamao habang iniisip ko ang lahat at pati ang mga narinig ko mula kay Hope. Ilang taon kong niloko ang sarili ko, pinaniwalaang maayos ang naging desisyon ko noon. Pero ngayon, malinaw na malinawโang babaeng minahal ko noon ang syang dahilan ng pagkawasak ng lahat. Lumabas ako ng ospital na puno ng galit. Kinuha ko ang aking telepono at tinawagan ang anak kong si Red. โHello, Dad. Whatโs up?โ sagot agad ng aking anak. โWhereโs your mom, Red?โ tanong ko nang madiin. โI donโt know, Dad. Why?โ taka nitong tanong sa akin. โI canโt explain, but I need a favor from you," wika ko dito. โWhat is it, Dad?โ tugon nito na may pagtataka ang bo
Chapter 57 Red POV Hindi ko akalain na ang aking inaโsi Rubyโang siyang ugat ng lahat ng kasawian na nangyari sa aming pamilya. Si Ruby, ang babaeng minahal ko at tinuring na pinakamahalaga sa buhay ko, ay siya palang nagdala ng mga lihim na pwedeng sumira sa amin. Puno ng kasinungalingan, pagkakanulo, at mga desisyong hindi ko kayang intindihin. Kung sana, kung hindi ko lang nalaman ang lahat ng ito, baka magpatuloy kami sa pagiging masaya at buo. Ngunit ngayon, lahat ng pinangarap ko ay naglaho sa isang iglap. Ngunit hindi na ito maibabalik. Si Ruby ay may mga kasalanang kailangang pagbayaran. At ngayon, hindi ko alam kung anong magiging epekto ng mga desisyon na ito sa aming pamilya, sa aking mga kapatid, at higit sa lahat, kay Heartโang anak ko. Ang sakit, hindi lang dahil sa ginugol kong taon na umaasa sa kanya, kundi dahil sa aking pagka-bigo. Bigo ako bilang anak, bilang isang tao na nagtiwala sa isang babae na nagdala ng lahat ng ito. Pati ang buhay ng aking mga kapatid, pa
Chapter 58 Brandon POV Apat na buwan na ang lumipas mula sa isang masamang pangyayari. Nakamit na namin ang hustisya, ngunit hanggang ngayon, comatose pa rin si Heart. Napagdesisyunan namin na gawing cesarean section ang paglabas ng kambal, ngunit hangad ko pa rin na magising siya bago ito mangyari. "Mahal, apat na buwan ka nang tulog. Hindi mo nasubaybayan ang paglaki nila sa loob ng tiyan mo. Kaya gising ka na, ha? Para makita mo sila sa unang pagkakataon," sabi ko habang hinihimas ang kamay niya at hinalikan siya sa noo. Wala nang mga aparatong nakakabit sa kanya. Normal na ang lahat ng vital signs niya, at ang kulang na lang ay ang magising siya mula sa tila mahimbing na tulog. โMahal, may dala si Mom at Dad ng paborito mong pagkain. Alam mo bang matagal na palang magkaibigan ang mga magulang natin? Ang liit talaga ng mundo, โdi ba? Kaya gising ka na, mahal, dahil marami kang namimiss sa paligid," sambit ko dito. Biglang bumukas ang pinto. Si Mommy Hope, ang totoong in
Chapter 59Heartโs POVKasalukuyan kaming nag-uusap sa loob ng kwarto, nagpapasalamat ako sa kanila sa walang sawang pagmamahal at pag-aalaga sa akin at sa kambal. Lalo na sa Panginoon, na hindi kami pinabayaan. Masaya kaming nagkukwentuhan nang sinabi nila kung paano nagpakasipag si Brandon sa pag-aalaga sa amin. Halos ginawa na raw niyang bahay ang ospital. Ngayon lang daw siya wala dahil pinilit nilang pauwiin para makapagpahinga.Tawanan at iyakan ang bumalot sa loob ng kwarto. Hinimas ko ang tiyan ko, nararamdaman ko na ang excitement dahil sa sinabi nila na apat na buwan akong walang malay, at kabuwanan ko na ngayon. Ilang araw na lang at makikita ko na ang mga anak ko.Nasa kalagitnaan kami ng kasiyahan nang biglang bumukas ang pinto. Napatingin kaming lahat sa direksyon nito. Si Brandon! Punong-puno siya ng pawis at humihingal habang nakatayo sa pinto. Ngunit nagulat kami, hindi lang dahil dumating siya, kundi dahil sa kanyang itsuraโparang ginahasa ng sampung bakla!Gulo ang
Chapter 60 Kahit nasa ospital kami ay hindi na namin napigilang pag-usapan ang nalalapit naming kasal. Sa kabila ng hirap at pagsubok na pinagdaanan namin, parang ang bawat plano ay nagbibigay ng bagong sigla sa aming lahat. โAnong gusto mong theme, mahal?โ tanong ni Brandon habang nakaupo siya sa tabi ng kama ko, hawak ang kamay ko. Bagong paligo siya at ang bango niya, pero hindi ko pa rin maiwasang maalala ang nakakatawa niyang hitsura kanina. โGusto ko simple langโฆ pero elegant. Para sa akin, mahalaga lang na andiyan ang pamilya at mga kaibigan natin,โ sagot ko habang hinihimas ang tiyan ko. โGusto ko sa beach!โ biglang sabat ni Janeth, na tumatawa habang nag-aayos ng prutas sa basket. โMasarap ang simoy ng hangin, tapos ang sunset ang background habang nag-eexchange kayo ng vows.โ โMaganda nga โyun,โ sabi ni Althea, sabay lagay ng kamay sa baba na parang nag-iisip. โPero baka masyadong hassle para kay Heart. Tsaka buntis pa siya, baka hindi siya komportable sa biyahe.โ
Chapter 61 Kinabukasan Tahimik ang kwarto nang magising ako. Ang liwanag ng araw ay dahan-dahang pumapasok mula sa bintana, at ramdam ko ang presensya ni Brandon sa tabi ko. Pagtingin ko, abala siya sa pagbabalat ng mansanas gamit ang maliit na kutsilyo. โGood morning, mahal,โ bati niya nang mapansin niyang gising na ako. Ngumiti siya, at nakita ko kung paano napuno ng lambing ang mukha niya. โGood morning,โ sagot ko, medyo garalgal pa ang boses ko mula sa pagtulog. โAng aga mo yata? Hindi ka ba napagod kahapon?โ โHindi ako napapagod para saโyo,โ sagot niya habang tinatanggal ang mga buto ng mansanas. โAt saka, gusto ko lang siguraduhin na maayos ang umaga mo,"dagdag nitong sabi. Hindi ko maiwasang ngumiti sa sinabi niya. โAng sweet mo naman," tanging tugon ko at bahagyang bumangon sa aking pagkahiga. "Natural lang. Gusto ko kasing siguraduhin na palagi kang nakakaramdam ng pagmamahal," sagot niya habang tinutusok ang hiniwa niyang mansanas gamit ang tinidor. "O, kain ka
Chapter 62 Lumipas ang tatlong araw, at sa bawat oras na dumadaan, lalo kong naramdaman kung gaano ako kaswerte kay Brandon. Hindi niya ako iniwan ni isang saglit. Laging nasa tabi ko, sinisigurado niyang maayos ang lahatโmula sa pagkain ko hanggang sa bawat bagay na kailangan ko. "Good morning, mahal!" bati niya nang dumilat ako isang umaga. May dala siyang tray ng almusalโsariwang prutas, mainit na lugaw, at isang baso ng gatas. "Gising ka na pala. Tamang-tama, hinanda ko โto para saโyo," sambit niya. Napangiti ako habang umayos ng upo. "Brandon, baka napapagod ka na. Lagi mo na lang akong inaalagaan," pag-alala kong sabi dito. Umupo siya sa gilid ng kama at hinawakan ang kamay ko. "Mahal, kahit araw-araw akong mapagod, hindi bale. Ikaw at ang mga anak natin ang priority ko. Walang ibang mas mahalaga kaysa sa inyo," ngiti niyang sabi. Naramdaman ko ang pag-init ng mga mata ko. "Sobrang swerte ko talaga saโyo," sabi ko, halos pabulong. Ngumiti siya, yung tipong ngiti n
Authorโs Note Maraming salamat sa lahat ng nagbasa at sumubaybay sa kwentong ito. Isa itong kwento ng pagmamahal, pamilya, at tunay na pagkakaibiganโmga bagay na hindi nasusukat ng panahon o distansya. Sa kabila ng mga pagsubok, sa dulo ng lahat, ang mahalaga ay ang mga taong nananatili sa ating tabi, anuman ang mangyari. Ang pagsusulat ng kwentong ito ay isang magandang paglalakbay, at umaasa akong naiparamdam ko sa inyo ang tamis ng pag-ibig at ang halaga ng matibay na samahan. Hanggang sa susunod nating kwento! โ INDAY STORIES Sana sabay-sabay ang kwento ni Althea qt Angie ang dalawang pa nilang magkaibigan sa Book #2 at suportahan po ninyo ang bago kong story upang makapasok man lang sa ranking pamamagitan pag vote po ninyo ang THE CONTRACT WIFE: A DANGEROUS UNCLE. Maraming salamat po....
Chapter 293 The Last Chapter. Kinabukasan Habang abala ako sa pag-aayos ng mesa para sa almusal, biglang nag-ring ang aking phone. Agad kong sinagot ito nang makita ang pangalan ng tumatawag. "Bruha! Guess what?!" sigaw sa kabilang linya. Napangiti ako. "Angie?! Diyos ko, ang aga-aga, sigaw ka agad!" sagot ko, pero hindi ko maitago ang excitement sa boses ko. "Alam mo bang andito na ako sa bansa? At hindi lang akoโkasama ko si Heart!" Halos mabitiwan ko ang phone sa sobrang tuwa. "What?! Totoo ba โyan?! Kailan pa?! Nasaan kayo ngayon?!" "Surprise! Nasa harap na kami ng bahay mo!" Napamura ako sa gulat at dali-daling tumakbo palabas. Pagbukas ko ng pinto, tumambad sa akin sina Angie at Heart, parehong nakangiti nang malapad habang kumakaway. "Bruhaaaaaa!!!" sigaw ko sabay takbo at niyakap silang dalawa ng mahigpit. "Althea, dahan-dahan naman! Para kang toro!" natatawang reklamo ni Heart pero niyakap niya rin ako pabalik. "Grabe, ang tagal nating โdi nagkita! Parang kailan
Back to Present โOh my gosh, Mommy. Nakakilig naman ang love life ninyo ni Dad!โ sabi ni Elena habang nakangiti at yakap-yakap ang unan niya. โParang sa pelikula lang! Ang daming eksena, tapos may action, comedy, at super sweet na moments!โ Napatawa ako sa reaksyon ng anak ko. โTalaga, anak?โ โOo naman! Grabe, Mommy, hindi ko in-expect na si Daddy pala โyung laging napag-tripan ni Tito Brandon at Tito Kurt noon! Tapos ikaw pa โyung strong and independent woman na kinatatakutan nila dati? Wow! Goals!โ Napangiti ako at tinignan ang asawa kong nakaupo sa tabi ko. Nakangiti rin ito habang nakikinig sa amin. โPero Mommy, ang pinaka-nakakatawa talagaโโyung kay Tito Brandon at kay Nurse Heart! Ano kaya nangyari sa kanila after noโn? Diba parang may something?โ tanong ni Elena, sabik na malaman ang sumunod na kwento. Napatingin ako sa asawa ko, at kita ko ang pag-iling niya na may halong tawa. โHuwag mong sabihin saโkin na gusto mong marinig ang love story ni Brandon?โ โYes, Mom
Chapter 291Final ChapterTahimik ang silid nang biglang marinig ko ang boses ni Kurtโpero parang may halong boses ni Brandon habang nagsasalita siya.โIlang views na ba โyan?โ tanong ni Kurt, kaya nagtataka ako. Hindi muna ako nagpahalata na kanina pa akong gising.โWalang hiya, bro! Malapit nang maabutan ang sayo! Hahaha!โ sagot ni Brandon. Napilitang akong bumangon sa kama.โViews? Ano na namang pinag-uusapan nโyo, Kurt?โโOh, gising ka na pala, Jay,โ sagot niya. โAkalain mo โyon, isang bully ni Kurt noon, hinimatay sa delivery room? Hahaha!โ sabat ni Althea, may halong panunukso.โAng pangit ng mukha mo, bro, nung lumabas ka sa delivery room! Mukha kang takot na takot! Hahaha!โ dagdag pa ni Brandon, lalong ginagatungan ang asaran.โHoy, Brandon! Baka mas malala pa sayo โyan kapag nag-asawa ka,โ sagot ko.โNo, no, no! Hindi mangyayari โyon, bro!โ mabilis niyang tanggi.Biglang bumukas ang pinto at lumabas ang isang nurse. โHello, everyone! Andito na ang mga cute-cute na babies!โDo
Chapter 290 Jayson POV Four Years Later โMom, good morning!โ sabay tawag ng tatlong taong gulang na kambal naming sina Emerson at Esmerald habang masiglang tumatakbo papunta kay Janeth. โGood morning, babies!โ Masayang sinalubong ni Janeth ang dalawa at hinalikan sa pisngi. โGood morning din, Hubbyโฆโ malambing niyang bati sa akin. โGood morning too, Wifeโฆโ sagot ko naman, sabay halik sa kanyang labi. โEwww! Nakakadiri ka, Dad! Hindi pa nga nagbabrush si Mommy ng teeth,โ reklamo ni Eme habang patawa-tawang sumampa sa kama at tumatalon-talon pa. โCareful, Eme, baka madaganan mo ang tummy ni Mommyโฆโ paalala ni Emer sa kapatid niya. โUpsโฆ sorry, Kuya! Halika na, Mommy, letโs eat na! Iโm so hungry naโฆโ โLetโs go, Wifeโฆโ Akmang tatayo na ito nang bigla itong napangiwi sa sakit na naramdaman niya sa kanyang tiyan. โHubby, parang manganganak na ata akoโฆ Ahhh! Ang sakit!โ Napamura ako sa gulat. โF**k! Emer, tawagin mo ang driver! Kunin mo ang cellphone ko at tawagan si Daddylo mo
Chapter 289Jayson POVFlashback Pagkalabas ni Janeth sa library, hindi ko maiwasang mapangiti habang sinusundan siya ng tingin. Hindi pa rin ako makapaniwalaโang babaeng bumuhay muli sa matagal nang natutulog kong puso ay siya rin palang aking napangasawa. At hindi lang basta asawa, kundi ang sekretaryang ilang gabi ko nang pinapantasya.Shit. Ramdam ko ang paninigas ng alaga ko sa loob ng suot kong slacks. Ilang minuto akong nanatili sa library, pinapakalma ang sarili, bago ako lumabas. Sakto namang pababa sina Mom at Dad mula sa hagdan."Mom, Dad, saan kayo pupunta?" tanong ko, bahagyang nag-aalangan sa kanilang malalawak na ngiti."Aalis muna kami ng daddy mo, son," sagot ni Mom, may kasamang pilyang kindat. "Para may pagkakataon kayong makabuo ng apo ko. Sana babae, para may maisasama akong mag-shopping at mag-ayos ng buhok!""Momโฆ apo agad?" Napakamot ako sa batok, hindi makapaniwala sa diretsahan niyang sagot."Why not?" singit naman ni Dad. "Matanda na kami, gusto naming may
Chapter 288Janethโs POV"Sa sandali lang ha, maliligo muna ako," sabi ko dito upang makaiwas sa kanyang mapanuksong tingin sa akin. Habang nasa loob pa din ako sa kanyang silid ay hindi mo maiwasang mag-isip kong totoo ba itong lahat. "Totoo ba โto? As in real?" Yan ang paulit-ulit na tanong sa isip ko habang nakatayo sa loob ng kwarto ni Jayson. Kung panaginip lang ito, sana โwag na akong magising.Napatingin ako sa kama, at doon ko napansin ang isang neatly folded na damit pang-babaeโmay kasamang underwear at bra. Hmmm... kanino kaya โto?Lumapit ako at napansin ang isang maliit na note sa ibabaw. Agad ko itong binasa.To: JanethWear this, honey.From: MommyNapangiti ako nang makita ang sulat. Talaga si Mommy, ha? Ang bilis akong tanggapin bilang asawa ng anak niya.Wala na akong sinayang na oras at dumiretso na ako sa banyo para maligo.Ahhhh, ang sarap ng tubig.Habang sinasabon ang katawan, napatingin ako sa lagayan ng shampoo at sabon. Napangiti ako nang makita ang panglal
Chapter 287 Jayson POV "By the way, hindi tayo papasok ngayon," sabi ko habang nakasandal sa upuan, pinagmamasdan ang reaksyon ni Janeth. Napakunot ang noo niya. "Bakit, boss? May pupuntahan ho ba kayo? Kung gano'n, pwede na ho ba akong mag-mall? Pawala lang ng stress, hehehe." Napailing ako. "Yes and no." "H-ho?" nagtatakang tanong niya. "Yes, dahil may pupuntahan tayo. No, dahil honeymoon natin ngayon." Halos mapatalon siya sa kinatatayuan niya. "A-ano ho? H-honeymoon natin?" Ngumiti ako at tumayo mula sa aking upuan, dahan-dahang lumapit sa kanya. "Yes. And stop calling me boss. Just call me hubby." "Pe-pero, bossโ" "Shhh..." Pinatigil ko siya, sabay taas ng kilay. Napalunok siya. "H-hubby..." Ngumiti ako sa narinig ko, pero halatang labag sa loob niya kaya masama ang tingin niya sa akin. "Bakit parang napipilitan ka?" tanong ko, nakataas ang isang kilay. "Gusto mo ba dito na lang tayo mag-honeymoon?" Bigla siyang napailing nang mabilis. "Sabi ko nga, hubby ang tawag
Chapter 286Janeth POV"Shit! Ang sakit ng ulo ko..." Napaungol ako habang marahang hinawakan ang aking noo. Ngunit natigilan ako nang mapansin kong hindi ito ang kwarto ko. Napabangon ako at napatingin sa paligid, nagtataka.Napako ang tingin ko sa isang picture frame."Shit! Shit! Bakit ako nandito sa kwarto ni boss?" Mabilis akong bumangon, sinikap kong hindi gumawa ng ingay habang dahan-dahang binuksan ang pinto. Ngunit halos mabangga ko si boss nang bigla siyang lumitaw sa harapan ko, nakakunot ang noo.Napalunok ako at pilit na ngumiti. "Heheheโฆ G-good morning, boss!""Follow me to the library.""Y-yes, boss..."Kinakabahan akong sumunod sa kanya. Ang daming tumatakbo sa isip koโbaka may nagawa akong mali? Baka tanggalin niya ako sa trabaho? Wag naman sana, Lord!Nang makarating ako sa harap ng library, nanlalamig na ang kamay ko sa kaba. Wala akong choice kundi kumatok.Tok! Tok! Tok!"Come in."Dahan-dahan akong pumasok at agad na nagmakaawa. "B-boss, kung ano man ang kasalana