เข้าสู่ระบบแชร์
😞 Hala, lost memories. Kaya mo yan Brandon 😞 Chapter 58
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-22 03:32:34
บทที่เกี่ยวข้อง
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥴 Para kang iwan Brandon 🥴 Chapter 59
Chapter 59Heart’s POVKasalukuyan kaming nag-uusap sa loob ng kwarto, nagpapasalamat ako sa kanila sa walang sawang pagmamahal at pag-aalaga sa akin at sa kambal. Lalo na sa Panginoon, na hindi kami pinabayaan. Masaya kaming nagkukwentuhan nang sinabi nila kung paano nagpakasipag si Brandon sa pag-aalaga sa amin. Halos ginawa na raw niyang bahay ang ospital. Ngayon lang daw siya wala dahil pinilit nilang pauwiin para makapagpahinga.Tawanan at iyakan ang bumalot sa loob ng kwarto. Hinimas ko ang tiyan ko, nararamdaman ko na ang excitement dahil sa sinabi nila na apat na buwan akong walang malay, at kabuwanan ko na ngayon. Ilang araw na lang at makikita ko na ang mga anak ko.Nasa kalagitnaan kami ng kasiyahan nang biglang bumukas ang pinto. Napatingin kaming lahat sa direksyon nito. Si Brandon! Punong-puno siya ng pawis at humihingal habang nakatayo sa pinto. Ngunit nagulat kami, hindi lang dahil dumating siya, kundi dahil sa kanyang itsura—parang ginahasa ng sampung bakla!Gulo ang
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Plano 🥰 Chapter 60
Chapter 60 Kahit nasa ospital kami ay hindi na namin napigilang pag-usapan ang nalalapit naming kasal. Sa kabila ng hirap at pagsubok na pinagdaanan namin, parang ang bawat plano ay nagbibigay ng bagong sigla sa aming lahat. “Anong gusto mong theme, mahal?” tanong ni Brandon habang nakaupo siya sa tabi ng kama ko, hawak ang kamay ko. Bagong paligo siya at ang bango niya, pero hindi ko pa rin maiwasang maalala ang nakakatawa niyang hitsura kanina. “Gusto ko simple lang… pero elegant. Para sa akin, mahalaga lang na andiyan ang pamilya at mga kaibigan natin,” sagot ko habang hinihimas ang tiyan ko. “Gusto ko sa beach!” biglang sabat ni Janeth, na tumatawa habang nag-aayos ng prutas sa basket. “Masarap ang simoy ng hangin, tapos ang sunset ang background habang nag-eexchange kayo ng vows.” “Maganda nga ‘yun,” sabi ni Althea, sabay lagay ng kamay sa baba na parang nag-iisip. “Pero baka masyadong hassle para kay Heart. Tsaka buntis pa siya, baka hindi siya komportable sa biyahe.”
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🤭 Sweet ka pala, Brandon 🤭 Chapter 61
Chapter 61 Kinabukasan Tahimik ang kwarto nang magising ako. Ang liwanag ng araw ay dahan-dahang pumapasok mula sa bintana, at ramdam ko ang presensya ni Brandon sa tabi ko. Pagtingin ko, abala siya sa pagbabalat ng mansanas gamit ang maliit na kutsilyo. “Good morning, mahal,” bati niya nang mapansin niyang gising na ako. Ngumiti siya, at nakita ko kung paano napuno ng lambing ang mukha niya. “Good morning,” sagot ko, medyo garalgal pa ang boses ko mula sa pagtulog. “Ang aga mo yata? Hindi ka ba napagod kahapon?” “Hindi ako napapagod para sa’yo,” sagot niya habang tinatanggal ang mga buto ng mansanas. “At saka, gusto ko lang siguraduhin na maayos ang umaga mo,"dagdag nitong sabi. Hindi ko maiwasang ngumiti sa sinabi niya. “Ang sweet mo naman," tanging tugon ko at bahagyang bumangon sa aking pagkahiga. "Natural lang. Gusto ko kasing siguraduhin na palagi kang nakakaramdam ng pagmamahal," sagot niya habang tinutusok ang hiniwa niyang mansanas gamit ang tinidor. "O, kain ka
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Sana all sweet 🥰 Chapter 62
Chapter 62 Lumipas ang tatlong araw, at sa bawat oras na dumadaan, lalo kong naramdaman kung gaano ako kaswerte kay Brandon. Hindi niya ako iniwan ni isang saglit. Laging nasa tabi ko, sinisigurado niyang maayos ang lahat—mula sa pagkain ko hanggang sa bawat bagay na kailangan ko. "Good morning, mahal!" bati niya nang dumilat ako isang umaga. May dala siyang tray ng almusal—sariwang prutas, mainit na lugaw, at isang baso ng gatas. "Gising ka na pala. Tamang-tama, hinanda ko ‘to para sa’yo," sambit niya. Napangiti ako habang umayos ng upo. "Brandon, baka napapagod ka na. Lagi mo na lang akong inaalagaan," pag-alala kong sabi dito. Umupo siya sa gilid ng kama at hinawakan ang kamay ko. "Mahal, kahit araw-araw akong mapagod, hindi bale. Ikaw at ang mga anak natin ang priority ko. Walang ibang mas mahalaga kaysa sa inyo," ngiti niyang sabi. Naramdaman ko ang pag-init ng mga mata ko. "Sobrang swerte ko talaga sa’yo," sabi ko, halos pabulong. Ngumiti siya, yung tipong ngiti n
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Sana all, sweet 🥰 Chapter 63
Chapter 63 Brandon POV Tatlong araw ang lumipas mula nang masigurado kong maayos si Heart, at sa bawat araw na iyon, mas tumitibay ang paniniwala ko na siya ang pinakamagandang biyaya sa buhay ko. Ang pagmamahal ko sa kanya ay lalong lumalalim habang pinapanood ko siyang nagpapahinga, kinakain ang mga hinanda ko, at hinahaplos ang tiyan niyang dinadala ang aming kambal. Habang nakatitig ako sa kanya ngayong umaga, parang tumigil ang oras. "Heart," tawag ko nang makita kong nakangiti siya habang kumakain ng mansanas. "Lahat ng kailangan ko sa buhay, nandito na sa harap ko. Ikaw at ang mga magiging anak natin." Napabuntong-hininga ako, ramdam ko ang init ng pagmamahal sa puso ko. "Ang sweet mo talaga, Brandon," tugon niya, ngunit nakita ko ang kilig sa kanyang ngiti. Lumapit ako sa tabi niya at marahang kinuha ang kamay niya. Ang lambot nito, ngunit naramdaman ko rin ang tibay at tapang ng babaeng minamahal ko. "Alam mo, Heart, hindi ko talaga inakala na darating ang araw na
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😱 Kambal 😱 Chapter 64
Chapter 64 Pagkalipas ng pitong araw, maayos na ang lagay ni Heart, pero nanatili pa rin kami sa ospital dahil malapit na siyang manganak. Alam kong hindi pa tapos ang laban namin, kaya nananatili akong alerto at handa para sa kahit anong mangyari. Ngayon, halos lahat ng mahal namin sa buhay ay narito na. Pati ang mga kaibigan ni Heart, ang mommy niyang si Hope, ang mama niyang si Faith, at ang mga magulang ko. Halos puno na ang ospital sa dami ng tao, pero hindi ko alintana—basta para sa kanya at sa kambal namin. Habang naghihintay, napangiti ako nang maalala ang isang nakakahiya pero masayang alaala—ang proposal ko kay Heart. Hindi ko malilimutan kung paano ako nahimatay pagkatapos mag-propose. Sino bang hindi mahihimatay kung inakyat mo ang 12 floors ng hagdan para lang sorpresahin ang babaeng mahal mo? Pero ang nakakainis, ginawang biro pa iyon ni Heart. Paulit-ulit niyang pinapakita ang litrato ng pagkatumba ko, at ang tawa niya ay parang musika sa tenga ko kahit nakakahiya
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Bagong simula 🥰 Chapter 65
Chapter 65 Ang mga sandaling iyon ay punong-puno ng emosyon. Sa lahat ng hirap at pagsubok, sa bawat pagdapo ng takot at pag-aalala, lahat ng iyon ay naglaho ng marinig ko ang iyak ng aming mga anak. Para bang isang milagro, na ang dalawang maliit na buhay ay dumating sa mundo—at lahat ng sakripisyo ay naging worth it. Habang tinitingnan ko ang kambal, nakangiti ako, hindi pa rin makapaniwala sa mga nangyari. Saksi ako sa hirap na pinagdaanan ni Heart, at ngayon ay ang pinakamagandang bagay na maaaring mangyari sa buhay namin—ang mga anak namin. "Ang saya ko, Brandon," mahina niyang sinabi, habang tinatangkilik ang mga anak. "Hindi ko akalain na darating tayo sa puntong ito!" dagdag niyang sabi sa akin. "Simula pa lang ito, mahal!" sagot ko, habang hawak ang kanyang kamay. "Ang bawat hakbang ay para sa iyo, para sa ating pamilya," ngiti kong sabi. At sa mga oras na iyon, natutunan ko kung paano ang tunay na kahulugan ng pagmamahal—hindi lang sa isa't isa, kundi pati na rin sa p
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😊 Bumili kana Brandon yung masustansya 😊 Chapter 66
Chapter 66 Habang kami ni Heart ay abala sa pag-aalaga sa kambal, hindi ko maiwasang mapansin ang mga mata ni Mommy Hope na puno ng pag-aalala. Naglalakad siya papunta sa amin mula sa gilid ng silid, at kitang-kita ko ang kanyang pagiging maagap sa lahat ng nangyayari. Alam kong matagal na niyang pinapangarap na makita ang mga apo niyang ito, at ngayon ay andito na sila. Ngunit may iba pang bagay na kailangan niyang asikasuhin. "Heart! Anak, kailangan mong kumain," sabi ni Mommy Hope kay Heart. "Bilhan mo siya ng pagkain, Brandon. Para sa mga bagong panganak, kailangan niyang magka-laman ang tiyan," utos niya sa akin. Tumango ako, at mabilis na lumabas ng silid. Hindi ko na tinanong kung anong pagkain ang nais ni Heart, alam ko na kung ano ang dapat bilhin ko—yung mga pagkain na espesyal para sa mga bagong manganak. Habang papalabas ako ng ospital, naramdaman ko ang mga matang nagmamasid mula sa mga kasama namin, pati na ang mga nurse na patuloy na nag-aalaga kay Heart at sa kamba
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28
บทล่าสุด
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Last Chapter
Author’s Note Maraming salamat sa lahat ng nagbasa at sumubaybay sa kwentong ito. Isa itong kwento ng pagmamahal, pamilya, at tunay na pagkakaibigan—mga bagay na hindi nasusukat ng panahon o distansya. Sa kabila ng mga pagsubok, sa dulo ng lahat, ang mahalaga ay ang mga taong nananatili sa ating tabi, anuman ang mangyari. Ang pagsusulat ng kwentong ito ay isang magandang paglalakbay, at umaasa akong naiparamdam ko sa inyo ang tamis ng pag-ibig at ang halaga ng matibay na samahan. Hanggang sa susunod nating kwento! — INDAY STORIES Sana sabay-sabay ang kwento ni Althea qt Angie ang dalawang pa nilang magkaibigan sa Book #2 at suportahan po ninyo ang bago kong story upang makapasok man lang sa ranking pamamagitan pag vote po ninyo ang THE CONTRACT WIFE: A DANGEROUS UNCLE. Maraming salamat po....
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 293
Chapter 293 The Last Chapter. Kinabukasan Habang abala ako sa pag-aayos ng mesa para sa almusal, biglang nag-ring ang aking phone. Agad kong sinagot ito nang makita ang pangalan ng tumatawag. "Bruha! Guess what?!" sigaw sa kabilang linya. Napangiti ako. "Angie?! Diyos ko, ang aga-aga, sigaw ka agad!" sagot ko, pero hindi ko maitago ang excitement sa boses ko. "Alam mo bang andito na ako sa bansa? At hindi lang ako—kasama ko si Heart!" Halos mabitiwan ko ang phone sa sobrang tuwa. "What?! Totoo ba ‘yan?! Kailan pa?! Nasaan kayo ngayon?!" "Surprise! Nasa harap na kami ng bahay mo!" Napamura ako sa gulat at dali-daling tumakbo palabas. Pagbukas ko ng pinto, tumambad sa akin sina Angie at Heart, parehong nakangiti nang malapad habang kumakaway. "Bruhaaaaaa!!!" sigaw ko sabay takbo at niyakap silang dalawa ng mahigpit. "Althea, dahan-dahan naman! Para kang toro!" natatawang reklamo ni Heart pero niyakap niya rin ako pabalik. "Grabe, ang tagal nating ‘di nagkita! Parang kailan
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 292
Back to Present “Oh my gosh, Mommy. Nakakilig naman ang love life ninyo ni Dad!” sabi ni Elena habang nakangiti at yakap-yakap ang unan niya. “Parang sa pelikula lang! Ang daming eksena, tapos may action, comedy, at super sweet na moments!” Napatawa ako sa reaksyon ng anak ko. “Talaga, anak?” “Oo naman! Grabe, Mommy, hindi ko in-expect na si Daddy pala ‘yung laging napag-tripan ni Tito Brandon at Tito Kurt noon! Tapos ikaw pa ‘yung strong and independent woman na kinatatakutan nila dati? Wow! Goals!” Napangiti ako at tinignan ang asawa kong nakaupo sa tabi ko. Nakangiti rin ito habang nakikinig sa amin. “Pero Mommy, ang pinaka-nakakatawa talaga—‘yung kay Tito Brandon at kay Nurse Heart! Ano kaya nangyari sa kanila after no’n? Diba parang may something?” tanong ni Elena, sabik na malaman ang sumunod na kwento. Napatingin ako sa asawa ko, at kita ko ang pag-iling niya na may halong tawa. “Huwag mong sabihin sa’kin na gusto mong marinig ang love story ni Brandon?” “Yes, Mom
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 291
Chapter 291Final ChapterTahimik ang silid nang biglang marinig ko ang boses ni Kurt—pero parang may halong boses ni Brandon habang nagsasalita siya.“Ilang views na ba ‘yan?” tanong ni Kurt, kaya nagtataka ako. Hindi muna ako nagpahalata na kanina pa akong gising.“Walang hiya, bro! Malapit nang maabutan ang sayo! Hahaha!” sagot ni Brandon. Napilitang akong bumangon sa kama.“Views? Ano na namang pinag-uusapan n’yo, Kurt?”“Oh, gising ka na pala, Jay,” sagot niya. “Akalain mo ‘yon, isang bully ni Kurt noon, hinimatay sa delivery room? Hahaha!” sabat ni Althea, may halong panunukso.“Ang pangit ng mukha mo, bro, nung lumabas ka sa delivery room! Mukha kang takot na takot! Hahaha!” dagdag pa ni Brandon, lalong ginagatungan ang asaran.“Hoy, Brandon! Baka mas malala pa sayo ‘yan kapag nag-asawa ka,” sagot ko.“No, no, no! Hindi mangyayari ‘yon, bro!” mabilis niyang tanggi.Biglang bumukas ang pinto at lumabas ang isang nurse. “Hello, everyone! Andito na ang mga cute-cute na babies!”Do
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 290
Chapter 290 Jayson POV Four Years Later “Mom, good morning!” sabay tawag ng tatlong taong gulang na kambal naming sina Emerson at Esmerald habang masiglang tumatakbo papunta kay Janeth. “Good morning, babies!” Masayang sinalubong ni Janeth ang dalawa at hinalikan sa pisngi. “Good morning din, Hubby…” malambing niyang bati sa akin. “Good morning too, Wife…” sagot ko naman, sabay halik sa kanyang labi. “Ewww! Nakakadiri ka, Dad! Hindi pa nga nagbabrush si Mommy ng teeth,” reklamo ni Eme habang patawa-tawang sumampa sa kama at tumatalon-talon pa. “Careful, Eme, baka madaganan mo ang tummy ni Mommy…” paalala ni Emer sa kapatid niya. “Ups… sorry, Kuya! Halika na, Mommy, let’s eat na! I’m so hungry na…” “Let’s go, Wife…” Akmang tatayo na ito nang bigla itong napangiwi sa sakit na naramdaman niya sa kanyang tiyan. “Hubby, parang manganganak na ata ako… Ahhh! Ang sakit!” Napamura ako sa gulat. “F**k! Emer, tawagin mo ang driver! Kunin mo ang cellphone ko at tawagan si Daddylo mo
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 289
Chapter 289Jayson POVFlashback Pagkalabas ni Janeth sa library, hindi ko maiwasang mapangiti habang sinusundan siya ng tingin. Hindi pa rin ako makapaniwala—ang babaeng bumuhay muli sa matagal nang natutulog kong puso ay siya rin palang aking napangasawa. At hindi lang basta asawa, kundi ang sekretaryang ilang gabi ko nang pinapantasya.Shit. Ramdam ko ang paninigas ng alaga ko sa loob ng suot kong slacks. Ilang minuto akong nanatili sa library, pinapakalma ang sarili, bago ako lumabas. Sakto namang pababa sina Mom at Dad mula sa hagdan."Mom, Dad, saan kayo pupunta?" tanong ko, bahagyang nag-aalangan sa kanilang malalawak na ngiti."Aalis muna kami ng daddy mo, son," sagot ni Mom, may kasamang pilyang kindat. "Para may pagkakataon kayong makabuo ng apo ko. Sana babae, para may maisasama akong mag-shopping at mag-ayos ng buhok!""Mom… apo agad?" Napakamot ako sa batok, hindi makapaniwala sa diretsahan niyang sagot."Why not?" singit naman ni Dad. "Matanda na kami, gusto naming may
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 288
Chapter 288Janeth’s POV"Sa sandali lang ha, maliligo muna ako," sabi ko dito upang makaiwas sa kanyang mapanuksong tingin sa akin. Habang nasa loob pa din ako sa kanyang silid ay hindi mo maiwasang mag-isip kong totoo ba itong lahat. "Totoo ba ‘to? As in real?" Yan ang paulit-ulit na tanong sa isip ko habang nakatayo sa loob ng kwarto ni Jayson. Kung panaginip lang ito, sana ‘wag na akong magising.Napatingin ako sa kama, at doon ko napansin ang isang neatly folded na damit pang-babae—may kasamang underwear at bra. Hmmm... kanino kaya ‘to?Lumapit ako at napansin ang isang maliit na note sa ibabaw. Agad ko itong binasa.To: JanethWear this, honey.From: MommyNapangiti ako nang makita ang sulat. Talaga si Mommy, ha? Ang bilis akong tanggapin bilang asawa ng anak niya.Wala na akong sinayang na oras at dumiretso na ako sa banyo para maligo.Ahhhh, ang sarap ng tubig.Habang sinasabon ang katawan, napatingin ako sa lagayan ng shampoo at sabon. Napangiti ako nang makita ang panglal
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 287
Chapter 287 Jayson POV "By the way, hindi tayo papasok ngayon," sabi ko habang nakasandal sa upuan, pinagmamasdan ang reaksyon ni Janeth. Napakunot ang noo niya. "Bakit, boss? May pupuntahan ho ba kayo? Kung gano'n, pwede na ho ba akong mag-mall? Pawala lang ng stress, hehehe." Napailing ako. "Yes and no." "H-ho?" nagtatakang tanong niya. "Yes, dahil may pupuntahan tayo. No, dahil honeymoon natin ngayon." Halos mapatalon siya sa kinatatayuan niya. "A-ano ho? H-honeymoon natin?" Ngumiti ako at tumayo mula sa aking upuan, dahan-dahang lumapit sa kanya. "Yes. And stop calling me boss. Just call me hubby." "Pe-pero, boss—" "Shhh..." Pinatigil ko siya, sabay taas ng kilay. Napalunok siya. "H-hubby..." Ngumiti ako sa narinig ko, pero halatang labag sa loob niya kaya masama ang tingin niya sa akin. "Bakit parang napipilitan ka?" tanong ko, nakataas ang isang kilay. "Gusto mo ba dito na lang tayo mag-honeymoon?" Bigla siyang napailing nang mabilis. "Sabi ko nga, hubby ang tawag
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 286
Chapter 286Janeth POV"Shit! Ang sakit ng ulo ko..." Napaungol ako habang marahang hinawakan ang aking noo. Ngunit natigilan ako nang mapansin kong hindi ito ang kwarto ko. Napabangon ako at napatingin sa paligid, nagtataka.Napako ang tingin ko sa isang picture frame."Shit! Shit! Bakit ako nandito sa kwarto ni boss?" Mabilis akong bumangon, sinikap kong hindi gumawa ng ingay habang dahan-dahang binuksan ang pinto. Ngunit halos mabangga ko si boss nang bigla siyang lumitaw sa harapan ko, nakakunot ang noo.Napalunok ako at pilit na ngumiti. "Hehehe… G-good morning, boss!""Follow me to the library.""Y-yes, boss..."Kinakabahan akong sumunod sa kanya. Ang daming tumatakbo sa isip ko—baka may nagawa akong mali? Baka tanggalin niya ako sa trabaho? Wag naman sana, Lord!Nang makarating ako sa harap ng library, nanlalamig na ang kamay ko sa kaba. Wala akong choice kundi kumatok.Tok! Tok! Tok!"Come in."Dahan-dahan akong pumasok at agad na nagmakaawa. "B-boss, kung ano man ang kasalana
