Chapter 49Brandon POVThanks sa ipis dahil sa kanya ay may rason akong puntahan s'ya dito sa itaas, pero totoo talagang takot ako sa mga ipis. Kumatok ako sa kanyang silid at ilang sigundo ay sumilip ito sa akin, kaya agad niya akong tinanong kung ano ang kailangan ko. Kaya sinabi ko sa kanyan na may ipis sa banyo sa baba, nagmakaawa epek talaga ang aking mukha para pumayag ito, at alam ko na tatalab ito dahil namumutla din naman ako. Laking tuwa ko dahil pumayag ito hanggang nilakihan niya ang pintuan upang makapasok ako sa loob. Doon ko nakita na nakatapis na pala ito ng tuwalya kaya napa mura lang ako sa aking isipan. Tangin tuwalya lamang ang nakatakip sa kanyang hubad na katawan at kahit malaki na ang kanyang tiyan ay sexy pa rin ito sa aking paningin. Nagpapaalam ito na siya muna ang maunang maliligo, kaya tumango lang ang aking sagot. Hanggang lumalikod na ito ag nagtungo sa banyo, bawat hakbang nito ay nagbibigay sa akin ng matinding init. Para bang nag-anyaya iyong sun
Chapter 50 Pagkatapos naming magbihis, sabay kaming lumabas ng silid ni Heart. Hindi ko mapigilan ang ngumiti habang inaalalayan ko siyang bumaba sa hagdan. Pagdating sa baba, dumiretso ako sa kusina para kunin ang baon niyang juice na inihanda ko. Nang makuha ko ito, bumalik ako sa kanya at niyaya na siyang umalis. Tumayo siya at dumiretso palabas ng bahay habang ako naman ang nagprisintang mag-lock ng pinto at gate. Hindi nagtagal, nakarating kami sa hotel. Inihatid ko siya sa restaurant na nasa pinakataas na palapag. Pinindot ko ang elevator button para sa 25th floor, at habang paakyat kami, tila may tahimik siyang iniisip. Nang makarating kami sa lobby ng VIP room, sinalubong kami ng isang staff. "Good evening, Mr. CEO. Nasa VIP room po sila," wika nito sa akin. "Thank you," sagot ko agad. Habang naglalakad, biglang kinalabit ako ni Heart. "Wow, ha. Ikaw pala ang may-ari ng hotel na ‘to," bulong niya na may pagkamangha sa nalaman. "Yes. Anytime, pwede kang pumunta dito,"
Chapter 51 Someone’s POV Sa sobrang galit niya, agad niyang kinuha ang telepono at tinawagan ang kanyang tauhan upang magbigay ng utos. "Hello, Bruno," tawag ko sa aking tauhan. "Hello, Madam!" sagot nito agad sa kabilang linya. "May ipapagawa ako," agad kong sabi dito. "Walang problema, Madam, basta okay ang bayad," napangiti ako. Basta pera ay walang problema basta marami ka nito. "1 million," walang gatol kobg sagot. "Deal. Sino ang ililigpit ko, Madam?" tugon agad nito at mukhang nasiyahan pa sa laki ng perang ibabayad ko. "Ang nobya ni Brandon Flores. Sa kasalukuyan, nasa hotel siya. Kapag nag-iisa na siya, saka mo siya patayin. Kailangan malinis ang iyong gawa. Ayokong may aberya!" bigkas ko dito. "Copy, Madam," agarang sagot nito. Natawa ako nang malakas matapos ibaba ang tawag. "Hahaha! Tingnan lang natin kung maging masaya ka pa sa ipinagpalit mo sa anak ko, Brandon," aniya habang nagmamaneho pauwi sa kanilang mansyon dito sa Cebu. Dahil sa yaman ng kanya
Chapter 52 Heart POV Pagkatapos ang eksena kanina ay agad naman nagpapaalam ang mga kaibigan ko. Labis akong masaya dahil matagal ko na silang hindi nakita at makasama. "Mauna na kami sa inyong dalawa, Puso," sabi ni Althea kasama ang kanyang asawa na si Sir Kurt. "Salamat sa inyong pagpunta dito, 'ha! At sana ay masundan pa ito," ngiti kong sabi sa kanila. "Oo naman, at saka wag kang masyadong kumikilos para hindi ka mahihirap," wika ni Angie ngayon ay hinihimas ang aking tiyan. "Tama si Angie, Heart!" sang-ayon naman ni Janeth. "Oo na po," tugon ko sa kanila sabah irap. "Ah sandali, alam niyo ba na andito si Annie sa Cebu," ngiti kong sabi. "Talaga, naku yung bakla na yun makukurakot ko talaga sa singit," bigkas ni Janeth. Hindi nagtagal ay tuluyan na silang umalis kaya agad din akong inalalayan ni Brandon. Sa totoo lang ay kinilig ako sa kanyang pag-aasikaso niya sa akin. "Doon muna tayo sa sarili kong silid," wika nito kaya agad akong lumingon sa kanya.
Chapter 53 Someone POV Habang abala ang ina ni Ruth sa pag-iisip kung paano niya tuluyang maitago ang sikreto tungkol sa anak ng dating kasintahan ng asawa niya, biglang nag-ring ang kanyang telepono. Kinuha niya ito at nakita niyang si Bruno ang tumatawag. "Hello, Bruno. Ano ang balita?" tanong ko dito sa mahinang boses. "Madam, andito ako sa hotel ni Mr. Flores. Magdamag akong nag-abang, pero mukhang dito na matutulog ang nobya niya," sagot nito kaya napakuyom ko ang aking kamao. "Bantayan mo nang maigi. Kung may pagkakataon, patayin mo agad," mariin kong utos dito. "Copy, madam," agad naman nitong sagot kaya napangiti ako dahil sa kanyang sagot. Pagkatapos niyang ibaba ang tawag, humiga ako sa kama. Ngiting-ngiti ako habang iniisip ang pinag-uusapan naming dalawa at ang tagumpay ng aking mga plano. Hindi nagtagal, nakatulog ako nang mahimbing at may ngiti sa labi. Kinaumagahan Maaga akong nagising para asikasuhin ang mahalagang lakad ko. Kailangan kongmakipagk
Chapter 54 Brandon POV Habang nag-aayos kami ni Heart, hindi ko mapigilan ang mapangiti sa kanya. Napakalambing niya ngayon, na parang lalo akong nahulog sa kanya. "Brandon, tayo na," sabi niya. "Sige," sagot ko agad dito. Inalalayan ko siyang maglakad papunta sa pinto. Binuksan ko ito para sa kanya at sinigurado kong maayos siyang lumabas. Nang makarating kami sa elevator, pinindot ko ang ground floor. Habang nasa loob, panay ang lambing niya sa akin. Pakiramdam ko, napakaswerte kong kasama siya. 'Sana ay laging ganito!' bulong ko sa aking isipan habang may ngiting naka paskil sa sulok ng aking labi. Pagdating namin sa lobby, sabi ko na sa parking area na lang kami dumeretso para kunin ko agad ang sasakyan. Pero tumanggi ito. Gusto niyang maghintay sa entrance. Ayaw ko sanang iwan ito, pero sinamaan niya ako ng tingin kaya pumayag na lang ako. Hinatid ko ito sa may entrance bago ako tumuloy sa parking area kung nasaan ang akung kotse. "I love you, Brandon," bigla ni
Chapter 54 Kausap ko ngayon si Dark, ang kapatid ni Janeth at isang kilalang Mafia boss. Pinag-uusapan namin ang nangyari kay Heart, kaya agad itong kumilos. Tinawag niya ang lahat ng kanyang tauhan at sinimulan ang imbestigasyon gamit ang CCTV footage sa lugar ng insidente. “Wala bang nagbabanta sa inyo kamakailan?” tanong ni Dark habang seryoso itong tumingin sa akin. “Meron. Ang ina ni Ruth, si Ruby Paris. Siya ang nagbanta kagabi,” sagot ko nang hindi nagdalawang-isip. “Kung ganoon, kami na ang bahala. Siguraduhin naming mananagot ang may sala,” matatag niyang sagot. “Salamat, Dark,” tugon ko bago kami bumalik sa emergency room. Sa labas ng operating room, nakita namin si Tita Faith, ang ina ni Heart, na umiiyak habang kausap ng doktor. “Maraming dugo ang nawala sa kanya. Kailangang maisalin agad,” sabi ng doktor. “Ano pong blood type ang kailangan?” tanong ni Tita Faith. “Type AB+,” sagot ng doktor. “Kung ganoon, saan kami hahanap ng dugo?!” halatang nag-aalal
Chapter 55 Hope POV Kahit na kinabahan at natatakot ako sa masamang mangyari sa aking nag-iisang anak na si Heart ay kailangannkung tatagan ang aking sarili. Kanina habang busy ako sa isang pasyente ko kanina ay bigla akong kinabahan. Hanggang natapos ko ang aking trabaho. Habang pasa loob ako ng aking opisina ah biglang may tumawag sa akin. Walang iba kundi ang aking kakambal na si Faith. "Hello?! Bakit napatawa—!" hindi natapos ang aking sasabihin ng narinig ko ang kanyang iyak. "A-ate si Heart na bundol," sambit nito. Dahil sa nalaman ko ay pabagsak ako sa aking pagkaupo. "A-asan siya ngayon?" tanong ko dito. "Nasa, HC-Hospital dito sa Cebu at kasalukuyang akong papunta doon!" wika nito. "Pa-papunta na ako," tugon ko. Agad akong tumayo saka tinawagan ang isa sa pilot magpahatid ako sa hospital upang mabilis dumating ay helicopter qng aking gagamitin. "Copy, Madam!" tugon sa kanilang linya. Ilang mga oras at sigundo ay agad akong dumating, doon mismo sa roo
Chapter 271Napatingin kami lahat kay Mom nang bigla tumunog ang kanyang phone kaya agad niyang sagutin ang tawag. Si Emerald pala ang tumatawag. Tahimik kaming nakinig habang kausap niya si Mom."Anak, totoo ba ‘yan? Susunod na linggo ka pa makakauwi?" tanong ni Mom, halatang may bahagyang pag-aalala sa boses niya.Narinig kong bumuntong-hininga si Emerald sa kabilang linya. "Oo, Mom. Pasensya na, may biglaang bagyo dito. Na-cancel ang flight ko at hindi pa sigurado kung kailan ako makakakuha ng bagong schedule."Napansin kong medyo nag-aalala rin si Dad, kaya sumingit siya sa usapan. "Sigurado ka bang ligtas ka diyan, Emerald? Baka naman delikado ‘yang sitwasyon mo.""Okay lang ako, Dad. Nasa hotel lang ako at safe naman dito. Wala namang dapat ipag-alala," sagot ni Emerald. "Pero pasensya na talaga, hindi ko kayo makakasama agad."Sumingit si Sarah sa usapan, malakas ang boses. "Emerald! Sigurado ka bang wala kang kasamang special someone diyan, ha? Baka naman kaya ka naantala sa p
Chapter 270Napabuntong-hininga ako, sabay lingon kay Sarah. "Mukhang magiging masaya at magulo ang mga susunod na araw ‘pag nagkita-kita kaming lahat."Natawa siya at tumango. "At sigurado akong hindi lang simpleng reunion ang mangyayari. Feeling ko, may malaking pasabog na naman ang pamilya mo.""At kapag nangyari ‘yun, love, ipapaubaya ko na sa ‘yo ang damage control," biro ko, sabay tawa.Sabay-sabay kaming natawa, habang ang excitement sa puso ko ay lalong lumakas. Matagal ko nang hindi nakakasama ang mga kapatid ko, pero sa pagkakataong ito, alam kong magiging espesyal ang muling pagsasama namin."Pero dad mom, nag-alala ako sa kakambal ko na si Emerald. Sa edad niyang 31 ay wala pa siyang pinakilala sa atin na nobyo niya."Napatingin ako kay Mommy at Daddy habang hinihintay ang sagot nila. Alam kong hindi lang ako ang nag-iisip nito—pati sila, sigurado akong nag-aalala rin."Oo nga, Mommy, Daddy," dugtong ni Sarah. "Lahat ng kapatid ni Emer, kahit paano, may mga naging karelasy
Chapter 269 Maaga pa lang ay abala na kaming lahat sa paghahanda para sa pagdating nina Mommy Janith at Daddy Jayson. Si Manang Inday ay nasa kusina, abalang nagluluto ng paborito nilang mga putahe, habang si Sarah naman ay nag-aayos ng mesa kasama ang triplets. "Mommy, ako na po ang maglalagay ng bulaklak sa lamesa!" sigaw ni Erwin habang maingat na hawak ang isang maliit na plorera. "Ako naman po sa mga kutsara at tinidor!" sabat ni Ethan, sabay kuha ng mga utensils mula sa tray. "Ako po sa baso!" dagdag ni Eralyn, halos hindi maabot ang lamesa kaya tinulungan siya ni Sarah. Napangiti ako habang pinagmamasdan silang masigasig sa kanilang mga gawain. Ang saya nilang tumutulong, at ramdam ko ang excitement nila na makita ulit sina Lola at Lolo nila. Lumapit ako kay Sarah at marahang hinalikan ang kanyang noo. "Love, ayos na ba ang lahat?" tanong ko. "Oo naman," sagot niya habang inayos ang isang lobo na nakasabit sa dingding. "Wala nang kulang, at mukhang sobrang excited
Chapter 268Emer POV"Halika na, Mrs. Hanson. Matutulog na din tayo," sabi ko sa akin asawa. "Hmm, tulong lang, Emer. Walang loving-loving muna 'ha?" tugon niya sa akin. Agad ako napakamot sa aking batok sabay tawa ng mahina. "Ang harsh mo naman, love," biro ko habang tinutulungan siyang mahiga sa kama. "Eh paano kung gusto ko lang yakapin ang misis ko?" dagdag ko, sabay hila sa kanya palapit.Napatingin siya sa akin ng masama pero halatang pigil ang ngiti. "Ewan ko sa'yo, Emer. Matulog ka na nga."Humiga siya ng maayos at ipinikit ang mga mata, pero hindi ko mapigilang titigan ang mukha niyang kalmado at maganda kahit pagod. Lumapit ako ng kaunti at marahang hinaplos ang kanyang pisngi."Alam mo, kahit ilang taon na tayong kasal, hindi pa rin ako nagsasawang titigan ka."Dumilat siya at sinamaan ako ng tingin. "Emer, gusto mo bang lumipat ng kama at matulog sa tabi ng triplets?"Napatawa ako at agad na niyakap siya. "Joke lang, love! Good night na. Sweet dreams."Huminga siya nang
Chapter 267Hanggang sa makarating kami sa aming mansion. Pagkababa namin ng sasakyan, agad akong lumingon kay Dad at ngumiti."Dad, salamat sa paghatid sa amin," wika ko nang may pasasalamat."Bye-bye, Lolo! Bye-bye, Lola!" sabay-sabay na sigaw ng mga anak kong sina Erwin, Ethan, at Eralyn habang masayang kumakaway.Napangiti si Mom at hinaplos ang buhok ng isa sa kanila. "Behave kayo ha," paalala niya. "Wag kayong pasaway sa Mommy at Daddy ninyo, Erwin, Ethan, at Eralyn!" dagdag pa niya sa malambing ngunit may diin na tono."Opo, Lola!" sagot nilang tatlo na parang koro."Bye din po sa inyo, Tita Claire at Tito Jimmie!" dagdag pa nila bago mabilis na tumakbo papasok sa gate ng mansion, puno ng sigla at excitement."Bye, Mom, Dad, Claire at Jimmie!" ngiti kong sabi. "Ingat kayo sa biyahe," dagdag kong sabi."Salamat, anak Sarah. Sige na pumasok muna kayo ni Emer saka kami aalis!" tugon ni Dad.Hinawakan ni Emer ang kamay ko at marahang hinila papasok ng gate. "Tara na, love. Baka gin
Chapter 265Nagkatinginan si John at Jenny, halatang may iniisip. "Gusto namin something adventurous!" sagot ni John."Tama!" dagdag ni Jenny. "Gusto naming mag-outing, siguro sa beach o kaya camping!""Naks naman, parang teen na teen na talaga kayo," sabi ni Jammie, kunwaring natutulala. "Parang kahapon lang, ang hilig ninyong maglaro ng stuffed toys at magpabitbit kay Mommy Heart.""Uy, Tito! Huwag mo nang ibuking!" nahihiyang sabi ni Jenny habang namumula ang pisngi.Muling nagtawanan ang lahat."Okay, so Avengers theme para sa triplets, at adventure naman para sa kambal. Mukhang magiging busy tayo sa susunod na buwan," sabi ni Kiera habang nakangiti."Siyempre! Pero worth it naman, kasi para sa mga bata," sagot ko.Tumingin ako sa paligid, sa mga ngiti at tawanan ng pamilya namin. Walang katumbas ang ganitong saya. Sa kabila ng lahat ng pinagdaanan namin noon, heto kami ngayon—buo, masaya, at walang katumbas ang pagmamahal sa isa't isa.At sa isip ko, isa lang ang dasal ko: Sana,
Chapter 264Sarah POVNapangiti ako habang pinagmasdan ang tatlong maliliit kong pamangkin. Miss ko na rin mag-alaga ng sanggol. Ang bilis ng panahon, parang kailan lang ay karga-karga ko rin ang triplets ko—ngayon ay malapit na silang magpitong taong gulang sa March 5.Kasabay nilang magdiriwang ng kaarawan ang dalawa ko pang pamangkin na sina Jace at Jasmine, ang kambal nina Jimmie at Claire. Napakabilis ng panahon, parang kahapon lang, mga babies pa sila.Lumapit sa akin si Jimmie habang karga si Jasmine. "Sarah, naisip mo na ba kung paano natin ipagdiriwang ang birthday ng mga bata?" tanong niya.Napaisip ako saglit bago sumagot. "Well, since sabay-sabay naman silang magbi-birthday, naisip ko na baka puwede tayong mag-organize ng isang malaking party para sa kanila. Masaya ‘yun, lalo na’t mahilig sila sa Avengers. Puwede tayong magpa-theme party!"Napatango si Claire na nakikinig sa usapan namin. "Oo nga! Naalala ko, ilang beses nilang binanggit na gusto nilang maging superheroes
Chapter 263 Napuno ng tawanan ang buong hardin habang ang mga bata ay patuloy sa kanilang laro. Kami namang mga nakatatanda ay nagkatinginan ni Jammie at Jimmie, parehong natutuwa sa kasiyahan ng pamilya. “Sobrang saya nila,” bulong ko kay Kiera. Hinawakan niya ang kamay ko at ngumiti. “Oo nga. Wala nang hihigit pa sa ganitong saya, ‘di ba? Buo ang pamilya, masaya ang lahat.” Napatingin ako sa paligid—sa aming mga anak na inaalagaan nina John at Jenny, sa aming mga magulang na masayang pinagmamasdan ang kanilang mga apo, at sa aming mga kapatid na punong-puno ng tawanan at pagmamahal. "Sandali, ang daya naman. Ang dami na ninyo tapos ako lang ang mag-isa," reklamo ni Emer na ikinatawa naming lahat. Napatingin sila sa amin ni Jimmie kaya napangiti ako. "Hmm, mukhang isasali kayo sa habulan Jammie," sabi sa aking asawa na si Kiera. "So, sasali tayo. Bal? ngiti kong tanong kay Jimmie. " Tito Jammie, Daddy sali na kayo!" sigaw sa aking pamangkin na anak ni Jimmie na si Jace
Chapter 262 Lumipas ang linggo, handa na ang lahat sa maliit na salo-salo. Ang mga pamilya lang namin ang bisita. Sila ni Mommy Heart, Daddy Brandon. Jimmie at Claire kasama ang kanilang kambal na anak sina Jace at Jasmine. Ang bunso naming kapatid na si Sarah kasama ang kanyang asawa na si Emer at ang triplets nitong anak, sina Ethan, Erwin at Early . Habang sina John at Jenny ay busy sa maalaga sa kanilang kapatid na mag 2 Months na ngayon ang triplets. Kasama nila ang aking biyanan na lalaki si Papa.Masaya at puno ng tawanan ang buong mansion habang nagtitipon-tipon ang aming pamilya. Ang bango ng mga inihandang pagkain ni Manang Rosa ay kumalat sa buong paligid—may beefsteak, pancit, lechon manok, at iba pang paborito ng lahat.Nakita kong abala sina John at Jenny sa pag-aalaga sa kanilang mga nakababatang kapatid. Napangiti ako habang pinagmamasdan silang dalawa. Kahit 12 years old na sila, kitang-kita pa rin ang pagiging malambing at responsable nilang kuya at ate sa triplet