เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 17
ปรับปรุงล่าสุด:
2022-08-06 17:05:12บทที่เกี่ยวข้อง
Owning Ms. CEO Chapter 18
CHAPTER 18FORBIDDENOn the following day, bumalik na nga si Asap sa kaniyang trabaho. Namangha pa ako nang marami ang nagagalak sa kaniyang muling pagbabalik. Nakalimutan kong mabait at friendly pala itong si Mr. Creause."Good morning," bati niya pagkapasok. "Morning," ani ko at ngumiti. Humakbang siya papalapit sa aking table habang bitbit ang isang basket ng pagkain. Inilapag niya ang dalang basket at dumukwang para halikan ako sa noo. Syempre hindi ako nakuntento doon, kaya naman ay hinila ko ang kaniyang kuwelyo saka siya hinalikan sa mga labi. "Hmmm...better." ani ko at dinilaan pa ang kaniyangg labi bago siya bitiwan. "Ikaw talaga, kumain kana. Nagdala ako ng breakfast mo." aniya na ngingisi-ngisi. Tumango lang ako at sabay kaming umupo sa may sofa at doon kumain. "May paheart ka pang design na nalalaman ah," komento ko nang makitang nakaheart shaped pa ang ketsup sa kanin. "It's art," ngiti lamang ang isinagot ko saka sinimulan nang kumain. "Umupo ka nga,
ปรับปรุงล่าสุด : 2022-10-01Owning Ms. CEO Chapter 19
CHAPTER 19FRIENDS"Hi, you're already here." hindi niya inaasahan. I checked my wrist watch at saktong alas siete na. "On time," komento ko at nagkakatitigan kami ng may tipid na ngiti sa mga labi."Have a seat," turan ko at iminuwestra ang kaharap na upuan. He opened his button of his suit and sat on the chair. "Order na tayo?" I nodded and he instantly called the waiter. Binati muna kami ng waiter bago bigyan ng menu."What do you want to eat, Ky?" mula sa menu ay nalipat ang atensyon ko sa kaniya. I suddenly felt my heart stopped upon hearing him called me 'Ky'.Nakakamiss din palang marinig sa boses niya ang palayaw ko. Malungkot akong napangiti at sinabi nalang ang gusto kong kainin. "Pan-seared salmon with tomato pesto and raspberry wallnut torte for my dessert, please.""How about you, sir?" baling naman ng waiter kay Cohen. Cohen smiled then stated his orders."Beaf steaks wellington and a brownie sundae for me."Nakatingin lamang ako sa kaniya habang siya ay mas
ปรับปรุงล่าสุด : 2022-10-22Owning Ms. CEO Chapter 20
"We run some tests earlier to confirm the allegedly disease occuring from your little brother. The urine, blood, and eGFR blood test or kidney function test confirmed the result that your brother has Minimal Change Disease or the MCD.""Oh God," sabay kaming napatutop ng bibig ni Krister sa nalaman. "A-ano po ba yun, doc?""Minimal Change Disease or MCD is a condition that damages the tiny blood vessels in your kidneys, affecting how well they work. It affects children more than adults. MCD can result in nephrotic syndrome, a collection of symptoms indicating that your kidneys are not working as well as they should.""K-kidney po?!""Yes, Ms. Unfortunately, nagkaroon ng complications ang kidney ng iyong kapatid. But don't worry, MCD is treatable. Most people with MCD improve within a few weeks of the beginning treatment. We just need to do the treatments and pray for his healing."Medyo nakahinga kami ng maluwag dahil sa sinabi ng doktor. I held Krister's shoulders and started comfor
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-06-14Owning Ms. CEO Chapter 21
CHAPTER 21"Ang sarap naman ng luto mo, Ijo! Why didn't you cooked before nung nasa Basilan pa tayo? Kung alam ko lang na ganito kasarap ang niluluto mo sa apo ko ay sana ikaw nalang ang pinaluto ko noon." maganang sabi ni mommylala na ikinahalakhak namin."Hindi naman po masyado, lola—""Anong hindi masyado? You know what, you have a great talent. Dapat ipagmalaki mo iyan, Ijo! Why don't you try to study and become a professional chef? Sayang ang talento na iniregalo sa'yo ng panginoon kung hindi mo ito gamitin sa ikauunlad mo."Binigyan ko naman ng may pagtatakang tingin si Asap. "Oo nga, bakit hindi nalang pagiging chef ang pinursue mo imbes na nutritionist?""N-nothing, pangarap ko lang talagang maging isang nutritionist." aniya ng may tipid na ngiti sa labi."Well, it's good kasi naging successful ka at natupad ang pangarap mo." sagot ni mommylala at tumango-tango naman ako.But I stared at Asap. Mukhang hindi siya okay. Pero ano naman ang rason? Hindi ba siya masaya na natupad n
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-07-26Owning Ms. CEO Chapter 22
Malapit na akong makatulog nang marinig ko ang ingay ng ring ng telepono. Kunot-noo ko itong binalingan bago bumangon. Asap's calling... "W-wait lang po, mommylala, sagutin ko po muna itong tawag." nagmamadali kong sabi at pumasok sa terrace. "H-hello? Napatawag ka?" bumungad ang malamig na hangin pagkapasok ko ng terrace. "[Please open your door.]" niyakap ko ang aking sarili gamit ang kaliwang kamay. "H-huh?" "[I'm here at your unit.]" hinihingal na aniya."W-what? Bakit ka nandyan?" gulat kong tanong habang natataranta dahil baka sundan ako rito ni mommylala. "[Let's have a talk, Ky.]" malumanay niyang saad na ikinakunot lalo ng aking noo. "Wala ako dyan, Asap. Nandito ako ngayon sa mansion namin, dito ako matutulog ngayon kasama ni mommylala." malumanay ko ring sabi at lumingon pa sa likod na parang naroon si lola. "Ano bang gusto mong pag-usapan natin? Dito sa tawag nalang tayo mag-usap." ani ko. Why do he have to barge into my condo? Really? Gabing-gabi na! Hindi parin
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-07-28Owning Ms. CEO Chapter 23
I moved my arms to hug Asap beside me but to no avail. Mabilis kong idinilat ang mga mata at napagtantong wala na ang lalaki sa aking tabi.Nasaan na siya?Tamad akong bumangon at natigilan nang bigla akong nakaramdam ng hilo. God, ang sakit ng ulo ko!Hanggang sa paglabas ko ng kwarto at pagbaba ng hagdanan ay sapo-sapo ko parin ang aking sentido. Sa pagkakatanda ko ay hindi naman ako naglasing kahapon para magkaroon ng hangover o ng kung ano.Napakunot ang aking noo at bumaling sa direksiyon ng kusina nang may maamoy na mabangong niluluto. A smile crept on my lips as I stared at the man who's busy at cooking. Isinandal ko ang sarili sa hamba ng pintuan at kagat ang labing pinagmasdan siya.God, he's such a healthy living man! Ang malapad na balikat nito ay nag-uumapaw sa kakisigan sa kaniyang bawat kilos. Ang sarap niyon' pisilin o 'di kaya ay kagatin. And oh, about that pisil-pisil...bumaba ang aking tingin sa maumbok at bilugan niyang pang-upo. Damn! He's undeniably hot! Tila naw
ปรับปรุงล่าสุด : 2023-08-04Owning Ms. CEO Prologue
"Galacia, may bisita ka." a warden called me na kakapasok lang dito sa banyo kung saan ako kasalukuyang tumutulong sa paglilinis. "S-sige po," I said at tumigil muna sa pagmomop ng sahig. Dumiretso ako sa sink at doon naghugas ng kamay. Pawisan pa ako, at mabaho na ngunit hindi ko na iyon ininda. Baka magalit pa ang warden sa tagal kong paghahanda. Pinunasan ko lang ang pawis gamit ang towel na nakakabit sa balikat ko. I tied my hair again just to be well fixed. After preparing, napabuntong-hininga pa ako bago magpasyang humarap na sa bisita ko daw. It might be my attorney. Siya lang naman ang bumibisita sa'kin. Paglabas ko ng selda ay sinalubong ako ng warden na tumawag sa'kin. She guided me to the place and after reaching there, I roam my eyes around only to find my visitor. My eyes stopped roaming as my heart increased its beat upon seeing the man I adore before. Naitutop ko ang aking bibig at halos maluwa ang mga mata habang dali-dali siyang nilapitan. "W-why are you here?!"
ปรับปรุงล่าสุด : 2022-01-18Owning Ms. CEO Chapter 1
Happy reading, hearts! Keep safe po hehe! CHAPTER 1THE HEIR Krister the Great's calling... "Ahhh shit!" da*ng ko nang halos bumiyak na ang ulo ko sa hangover. "Babe, your phone." I heard Cohen and even tighten his grip on my waist. "G-give me a sec," pikit ang matang kinapa ko ang bedside table para kunin ang cellphone. "Why the heck are you calling?!" iritado kong bungad sa kabilang linya. "What the fvck? Hoy, Ms. CEO, baka late kana sa opening! Nakalimutan mo na bang ngayon ka hihirangin bilang CEO ng kompanya?!" My eyes instantly wide open upon hearing those words! Agad akong nagpabalikwas at basta nalang iniwan ang telepono sa kama at iniwan rin doon si Cohen na tinatawa
ปรับปรุงล่าสุด : 2022-01-18
บทล่าสุด
Owning Ms. CEO Chapter 23
I moved my arms to hug Asap beside me but to no avail. Mabilis kong idinilat ang mga mata at napagtantong wala na ang lalaki sa aking tabi.Nasaan na siya?Tamad akong bumangon at natigilan nang bigla akong nakaramdam ng hilo. God, ang sakit ng ulo ko!Hanggang sa paglabas ko ng kwarto at pagbaba ng hagdanan ay sapo-sapo ko parin ang aking sentido. Sa pagkakatanda ko ay hindi naman ako naglasing kahapon para magkaroon ng hangover o ng kung ano.Napakunot ang aking noo at bumaling sa direksiyon ng kusina nang may maamoy na mabangong niluluto. A smile crept on my lips as I stared at the man who's busy at cooking. Isinandal ko ang sarili sa hamba ng pintuan at kagat ang labing pinagmasdan siya.God, he's such a healthy living man! Ang malapad na balikat nito ay nag-uumapaw sa kakisigan sa kaniyang bawat kilos. Ang sarap niyon' pisilin o 'di kaya ay kagatin. And oh, about that pisil-pisil...bumaba ang aking tingin sa maumbok at bilugan niyang pang-upo. Damn! He's undeniably hot! Tila naw
Owning Ms. CEO Chapter 22
Malapit na akong makatulog nang marinig ko ang ingay ng ring ng telepono. Kunot-noo ko itong binalingan bago bumangon. Asap's calling... "W-wait lang po, mommylala, sagutin ko po muna itong tawag." nagmamadali kong sabi at pumasok sa terrace. "H-hello? Napatawag ka?" bumungad ang malamig na hangin pagkapasok ko ng terrace. "[Please open your door.]" niyakap ko ang aking sarili gamit ang kaliwang kamay. "H-huh?" "[I'm here at your unit.]" hinihingal na aniya."W-what? Bakit ka nandyan?" gulat kong tanong habang natataranta dahil baka sundan ako rito ni mommylala. "[Let's have a talk, Ky.]" malumanay niyang saad na ikinakunot lalo ng aking noo. "Wala ako dyan, Asap. Nandito ako ngayon sa mansion namin, dito ako matutulog ngayon kasama ni mommylala." malumanay ko ring sabi at lumingon pa sa likod na parang naroon si lola. "Ano bang gusto mong pag-usapan natin? Dito sa tawag nalang tayo mag-usap." ani ko. Why do he have to barge into my condo? Really? Gabing-gabi na! Hindi parin
Owning Ms. CEO Chapter 21
CHAPTER 21"Ang sarap naman ng luto mo, Ijo! Why didn't you cooked before nung nasa Basilan pa tayo? Kung alam ko lang na ganito kasarap ang niluluto mo sa apo ko ay sana ikaw nalang ang pinaluto ko noon." maganang sabi ni mommylala na ikinahalakhak namin."Hindi naman po masyado, lola—""Anong hindi masyado? You know what, you have a great talent. Dapat ipagmalaki mo iyan, Ijo! Why don't you try to study and become a professional chef? Sayang ang talento na iniregalo sa'yo ng panginoon kung hindi mo ito gamitin sa ikauunlad mo."Binigyan ko naman ng may pagtatakang tingin si Asap. "Oo nga, bakit hindi nalang pagiging chef ang pinursue mo imbes na nutritionist?""N-nothing, pangarap ko lang talagang maging isang nutritionist." aniya ng may tipid na ngiti sa labi."Well, it's good kasi naging successful ka at natupad ang pangarap mo." sagot ni mommylala at tumango-tango naman ako.But I stared at Asap. Mukhang hindi siya okay. Pero ano naman ang rason? Hindi ba siya masaya na natupad n
Owning Ms. CEO Chapter 20
"We run some tests earlier to confirm the allegedly disease occuring from your little brother. The urine, blood, and eGFR blood test or kidney function test confirmed the result that your brother has Minimal Change Disease or the MCD.""Oh God," sabay kaming napatutop ng bibig ni Krister sa nalaman. "A-ano po ba yun, doc?""Minimal Change Disease or MCD is a condition that damages the tiny blood vessels in your kidneys, affecting how well they work. It affects children more than adults. MCD can result in nephrotic syndrome, a collection of symptoms indicating that your kidneys are not working as well as they should.""K-kidney po?!""Yes, Ms. Unfortunately, nagkaroon ng complications ang kidney ng iyong kapatid. But don't worry, MCD is treatable. Most people with MCD improve within a few weeks of the beginning treatment. We just need to do the treatments and pray for his healing."Medyo nakahinga kami ng maluwag dahil sa sinabi ng doktor. I held Krister's shoulders and started comfor
Owning Ms. CEO Chapter 19
CHAPTER 19FRIENDS"Hi, you're already here." hindi niya inaasahan. I checked my wrist watch at saktong alas siete na. "On time," komento ko at nagkakatitigan kami ng may tipid na ngiti sa mga labi."Have a seat," turan ko at iminuwestra ang kaharap na upuan. He opened his button of his suit and sat on the chair. "Order na tayo?" I nodded and he instantly called the waiter. Binati muna kami ng waiter bago bigyan ng menu."What do you want to eat, Ky?" mula sa menu ay nalipat ang atensyon ko sa kaniya. I suddenly felt my heart stopped upon hearing him called me 'Ky'.Nakakamiss din palang marinig sa boses niya ang palayaw ko. Malungkot akong napangiti at sinabi nalang ang gusto kong kainin. "Pan-seared salmon with tomato pesto and raspberry wallnut torte for my dessert, please.""How about you, sir?" baling naman ng waiter kay Cohen. Cohen smiled then stated his orders."Beaf steaks wellington and a brownie sundae for me."Nakatingin lamang ako sa kaniya habang siya ay mas
Owning Ms. CEO Chapter 18
CHAPTER 18FORBIDDENOn the following day, bumalik na nga si Asap sa kaniyang trabaho. Namangha pa ako nang marami ang nagagalak sa kaniyang muling pagbabalik. Nakalimutan kong mabait at friendly pala itong si Mr. Creause."Good morning," bati niya pagkapasok. "Morning," ani ko at ngumiti. Humakbang siya papalapit sa aking table habang bitbit ang isang basket ng pagkain. Inilapag niya ang dalang basket at dumukwang para halikan ako sa noo. Syempre hindi ako nakuntento doon, kaya naman ay hinila ko ang kaniyang kuwelyo saka siya hinalikan sa mga labi. "Hmmm...better." ani ko at dinilaan pa ang kaniyangg labi bago siya bitiwan. "Ikaw talaga, kumain kana. Nagdala ako ng breakfast mo." aniya na ngingisi-ngisi. Tumango lang ako at sabay kaming umupo sa may sofa at doon kumain. "May paheart ka pang design na nalalaman ah," komento ko nang makitang nakaheart shaped pa ang ketsup sa kanin. "It's art," ngiti lamang ang isinagot ko saka sinimulan nang kumain. "Umupo ka nga,
Owning Ms. CEO Chapter 17
CHAPTER 17DEALI stared at the man who's sleeping peacefully by my side. Sobrang ganda niyang titigan, but then a memory of us 'doing it' came through my mind. I just smiled and caressed his cheek. Nagising naman siya sa ginawa kong iyon."Good morning," bati ko. Sandali niya akong tinitigan bago ngumiti at yakapin ako ng mahigpit. "Good morning, thank God hindi lang naging panaginip ang lahat." he then kissed my forehead."Kumusta ang tulog mo?" tanong ko. "Masarap, syempre." sagot niya na ikinatawa ko. "Anyway, kailangan ko ng bumangon. Magluluto pa ako ng breakfast natin at may trabaho pa tayong dapat na pasukin." saad ko at babangon na sana nang hindi niya ako pinakawalan. Mas hinigpitan niya lang ang kaniyang yakap at hindi pa nakuntento, kinubabawan pa niya ako at hinalikan. But before I could protest, he immediately slid his manhood inside me. Napasinghap ako sa kakaibang sensasyong dulot non. "Pwede namang ito muna ang papapasukin mo." I heard him mumbled but al
Owning Ms. CEO Chapter 16
CHAPTER 16NEEDED YOU"So, iuuwi mo na ba ako?" tanong ko nang makatayo at matapos ang movie. Pinatay niya ang DVD player at ang TV saka ako hinarap. "Gusto mo na bang umuwi?" hindi ko makuha ang emosyon na nasa mukha niya. "I don't know, ikaw ang magdedesisyon niyan." I shrugged. Honestly, hindi ko gustong umuwi. I don't know why pero gusto ko pa siyang makasama. Damn, this is dangerous. Very very dangerous. "Ahmm...I-I want you to stay pero hindi pwede.""Why?" nanunudyo kong tanong. This brute is irresistible, and I am tempted! I have this urge of needed him tonight. "Because nagdadate palang tayo, and because this is our first date...dapat ay appropriate lamang ang ating gagawin." he explained. Tumaas ang sulok ng aking labi at tumango-tango. "You're right. Wala namang nagdadate na magkasama pati pagtulog." tumango siya. Sandali kaming natahimik, hindi malaman ang gagawin. "Ehem," naagaw ang atensyon ko sa kaniyang pagtikhim. "Ahmm...ihatid na kita?" my brows arched, b
Owning Ms. CEO Chapter 15
CHAPTER 15DATEI tightened my grip on my purse as soon as we entered his condo. But my breath got swooned upon seeing the view. Everything looks expensive and modern. Those paintings about cookery and those lib filled with books—gosh, sobrang dami niyang libro! Halos thirty percent ata ng kaniyang bahay ay libro lang sa sobrang dami. "Mahilig ka sa libro." instead of a question, I said it in-a-matter-of-fact voice. "Hmm-mm...I love collecting books, habit ko na iyon." I nodded my head while busy roaming around my sight. "Your condo is nice, sobrang linis." I commented at humarap sa kaniya. Napaigtad ako nang bigla nalang siyang yumuko at hinalikan ng mabilis ang labi ko. A dashing smile formed on his lips. "I really appreciated your compliment, but I would also appreciate more if kakain ulit tayo ng dinner kahit na busog na tayo sa reception." he said before brushing his lips onto mine again. He bit my lower lip that made me gasp. Ngunit agad akong nabitin nang bitawan niya
