Novels by Binibining_Nene

I moved my arms to hug Asap beside me but to no avail. Mabilis kong idinilat ang mga mata at napagtantong wala na ang lalaki sa aking tabi.Nasaan na siya?Tamad akong bumangon at natigilan nang bigla akong nakaramdam ng hilo. God, ang sakit ng ulo ko!Hanggang sa paglabas ko ng kwarto at pagbaba ng hagdanan ay sapo-sapo ko parin ang aking sentido. Sa pagkakatanda ko ay hindi naman ako naglasing kahapon para magkaroon ng hangover o ng kung ano.Napakunot ang aking noo at bumaling sa direksiyon ng kusina nang may maamoy na mabangong niluluto. A smile crept on my lips as I stared at the man who's busy at cooking. Isinandal ko ang sarili sa hamba ng pintuan at kagat ang labing pinagmasdan siya.God, he's such a healthy living man! Ang malapad na balikat nito ay nag-uumapaw sa kakisigan sa kaniyang bawat kilos. Ang sarap niyon' pisilin o 'di kaya ay kagatin. And oh, about that pisil-pisil...bumaba ang aking tingin sa maumbok at bilugan niyang pang-upo. Damn! He's undeniably hot! Tila naw

Malapit na akong makatulog nang marinig ko ang ingay ng ring ng telepono. Kunot-noo ko itong binalingan bago bumangon. Asap's calling... "W-wait lang po, mommylala, sagutin ko po muna itong tawag." nagmamadali kong sabi at pumasok sa terrace. "H-hello? Napatawag ka?" bumungad ang malamig na hangin pagkapasok ko ng terrace. "[Please open your door.]" niyakap ko ang aking sarili gamit ang kaliwang kamay. "H-huh?" "[I'm here at your unit.]" hinihingal na aniya."W-what? Bakit ka nandyan?" gulat kong tanong habang natataranta dahil baka sundan ako rito ni mommylala. "[Let's have a talk, Ky.]" malumanay niyang saad na ikinakunot lalo ng aking noo. "Wala ako dyan, Asap. Nandito ako ngayon sa mansion namin, dito ako matutulog ngayon kasama ni mommylala." malumanay ko ring sabi at lumingon pa sa likod na parang naroon si lola. "Ano bang gusto mong pag-usapan natin? Dito sa tawag nalang tayo mag-usap." ani ko. Why do he have to barge into my condo? Really? Gabing-gabi na! Hindi parin

CHAPTER 21"Ang sarap naman ng luto mo, Ijo! Why didn't you cooked before nung nasa Basilan pa tayo? Kung alam ko lang na ganito kasarap ang niluluto mo sa apo ko ay sana ikaw nalang ang pinaluto ko noon." maganang sabi ni mommylala na ikinahalakhak namin."Hindi naman po masyado, lola—""Anong hindi masyado? You know what, you have a great talent. Dapat ipagmalaki mo iyan, Ijo! Why don't you try to study and become a professional chef? Sayang ang talento na iniregalo sa'yo ng panginoon kung hindi mo ito gamitin sa ikauunlad mo."Binigyan ko naman ng may pagtatakang tingin si Asap. "Oo nga, bakit hindi nalang pagiging chef ang pinursue mo imbes na nutritionist?""N-nothing, pangarap ko lang talagang maging isang nutritionist." aniya ng may tipid na ngiti sa labi."Well, it's good kasi naging successful ka at natupad ang pangarap mo." sagot ni mommylala at tumango-tango naman ako.But I stared at Asap. Mukhang hindi siya okay. Pero ano naman ang rason? Hindi ba siya masaya na natupad n

"We run some tests earlier to confirm the allegedly disease occuring from your little brother. The urine, blood, and eGFR blood test or kidney function test confirmed the result that your brother has Minimal Change Disease or the MCD.""Oh God," sabay kaming napatutop ng bibig ni Krister sa nalaman. "A-ano po ba yun, doc?""Minimal Change Disease or MCD is a condition that damages the tiny blood vessels in your kidneys, affecting how well they work. It affects children more than adults. MCD can result in nephrotic syndrome, a collection of symptoms indicating that your kidneys are not working as well as they should.""K-kidney po?!""Yes, Ms. Unfortunately, nagkaroon ng complications ang kidney ng iyong kapatid. But don't worry, MCD is treatable. Most people with MCD improve within a few weeks of the beginning treatment. We just need to do the treatments and pray for his healing."Medyo nakahinga kami ng maluwag dahil sa sinabi ng doktor. I held Krister's shoulders and started comfor

CHAPTER 19FRIENDS"Hi, you're already here." hindi niya inaasahan. I checked my wrist watch at saktong alas siete na. "On time," komento ko at nagkakatitigan kami ng may tipid na ngiti sa mga labi."Have a seat," turan ko at iminuwestra ang kaharap na upuan. He opened his button of his suit and sat on the chair. "Order na tayo?" I nodded and he instantly called the waiter. Binati muna kami ng waiter bago bigyan ng menu."What do you want to eat, Ky?" mula sa menu ay nalipat ang atensyon ko sa kaniya. I suddenly felt my heart stopped upon hearing him called me 'Ky'.Nakakamiss din palang marinig sa boses niya ang palayaw ko. Malungkot akong napangiti at sinabi nalang ang gusto kong kainin. "Pan-seared salmon with tomato pesto and raspberry wallnut torte for my dessert, please.""How about you, sir?" baling naman ng waiter kay Cohen. Cohen smiled then stated his orders."Beaf steaks wellington and a brownie sundae for me."Nakatingin lamang ako sa kaniya habang siya ay mas

CHAPTER 18FORBIDDENOn the following day, bumalik na nga si Asap sa kaniyang trabaho. Namangha pa ako nang marami ang nagagalak sa kaniyang muling pagbabalik. Nakalimutan kong mabait at friendly pala itong si Mr. Creause."Good morning," bati niya pagkapasok. "Morning," ani ko at ngumiti. Humakbang siya papalapit sa aking table habang bitbit ang isang basket ng pagkain. Inilapag niya ang dalang basket at dumukwang para halikan ako sa noo. Syempre hindi ako nakuntento doon, kaya naman ay hinila ko ang kaniyang kuwelyo saka siya hinalikan sa mga labi. "Hmmm...better." ani ko at dinilaan pa ang kaniyangg labi bago siya bitiwan. "Ikaw talaga, kumain kana. Nagdala ako ng breakfast mo." aniya na ngingisi-ngisi. Tumango lang ako at sabay kaming umupo sa may sofa at doon kumain. "May paheart ka pang design na nalalaman ah," komento ko nang makitang nakaheart shaped pa ang ketsup sa kanin. "It's art," ngiti lamang ang isinagot ko saka sinimulan nang kumain. "Umupo ka nga,