“Lyla?”
Napatingin siya sa kanyang Mommy nang tawagin siya nito. Tinigil niya ang pagbabasa sa kanyang dokumentong hawak at bumaling sa kanyang Mommy na may malawak na ngiti sa labi.
“What is it, Mom?”
Tipid na ngumiti ang kanyang ina at umupo sa visitor’s chair ng kanyang opisina. It’s very unusual for her mom to visit her during working hours. Alam nito ang schedule niya kaya naman nakakapagtakang pinuntahan siya nito ngayon lalo na’t may meeting siya thirty minutes from now.
“Uhm, I know you’re busy, anak, but I want to give you this…”
Nilapag ng kanyang ina ang isang invitation card at ganoon na lang ang pagparte ng kanyang labi sa gulat. She looked at the card and looked at her mom. Hilaw itong nakangiti sa kanya na para bang alam nitong hindi siya ini-expect ang bagay na ito.
“You’ve got to be kidding me, Mom.” Pinulot niya ang invitation card at binasa ito. “Wedding? Mr. and Mrs. Russo? Mom? You just met that guy!”
“I know, sweetie. But I just knew it’s him.”
Natampal ni Lyla ang kanyang noo sa narinig. “Mom, you can’t marry a guy you just met. That man looks dangerous! It’s as if he run a mafia organization or some illegal stuffs.”
Her mother met this man named Hades Russo during their vacation in Maldives. She must admit, that man is gorgeous as hell. Pero hindi niya naman inaasahang mag-ki-click ang kanyang mommy rito.
“You’re being judgmental again, Lyla. Why don’t you come and meet him. I mean, get to know him. Right? And besides, he has a son too. He’s three years older than you,” sambit ng kanyang mommy.
She rolled her eyes heavenwards. She’s not being disrespectful, okay? Sanay na ang kanyang mommy sa ganitong klaseng reaction niya. Lyla can be a little sassy and bitchy whenever she hates the topic, just like now.
“Meet him? Are you serious, Mom? And your wedding is approaching. Paano kung masama pala ang ugali niya pero tapos na ang kasal niyo?”
Her mother looked at her, her eyes are begging. Agad naman siyang napaiwas ng tingin. She hates it when her mother is acting like this. Lyla loves her mom so much. After their father left them, ang mommy niya ang sumuporta sa kanila at bumangon sa kanila sa hirap kaya naman mahal na mahal niya ito.
“Please? Ayaw mo ba akong maging masaya?” mahinang tanong nito.
There she goes again.
Lyla took a very deep breath and looked at her mother. Well, wala na rin naman siyang mapagpipilian. It seems like her mother has her final decision already. Ano pa bang magagawa niya?
“Fine,” nakabusangot niyang pagpayag. “But please, don’t disturb me for wedding march practices. I am not interested.”
Binuksan niya ang invitation card at binasa ang laman nito. She has to know when the wedding would be and where it will happen. Just like always, she has squeeze it up on her time schedule. She’s a busy person.
“You’re always busy, Lyla. Hindi ba pwedeng mag-vacation leave ka muna? Let your business run without you for a week or two.”
Bago pa man siya makasagot ay may kumatok na sa kanyang pinto. Tinaasan niya muna ng kilay ang kanyang mommy para sabihing saglit lang. She cleared her throat before speaking.
“Come in,” saad niya na punog-puno ng professionalism.
Agad namang bumukas ang pinto at pumasok ang kanyang sekretarya na si Pammy. Nakangiti ito sa kanya at sa kanyang ina. “Greetings, Mrs. Abrenica. Miss Lyla, your next meeting is twenty-five minutes from now. Shall I ready the car?”
Kumirot ang sintido ng dalaga sa narinig. Muntik na niyang makalimutang may meeting pa pala siyang pupuntahan. Masyado kasi siyang na-distract sa usapan nilang mag-ina.
She took a deep breath and looked at her secretary. “What will be the agenda of the meeting again?”
“I believe it’s in your iPad, Miss.”
Wala sa sariling napatingin si Chandria sa kanyang iPad at mariing pinikit ang kanyang mga mata. Tumango siya at hilaw na nginitian ang sekretarya. “I’m sorry, I forgot. Thanks for reminding me, Pammy. And please ready the car now. I’ll be out in five minutes.”
Pammy nodded her head and immediately excused herself, leaving her and her mother again. Napatingin siya sa kanyang ina na ngayon ay seryosong nakatingin sa kanya. Muli niya itong tinaasan ng kilay.
“Is there something wrong?” she can’t help but ask.
“You’re not talking good care of yourself, aren’t you?” seryosong tanong nito. “Your concealer can’t hide those dark bags under your eyes, Bliss.”
Napangiwi siya nang tawagin siya ng kanyang mommy sa kanyang second name. Good heavens, she hates that name so much. Her father used to call her that because he said she’s a blessing to him. But then he left.
May blessings bang iniiwan?
Tipid siyang ngumiti sa kanyang mommy. “My company went to a very hard time last month, Mom. I wasn’t able to sleep on-time. But no worries, I am taking care of myself now. Just like how I’m taking care of Bella.”
Bella is her younger sister. Limang taon ang gap nilang dalawa at malapit ang loob nila sa isa’t isa. Sa makatunayan, Bella is now studying Law and one of the Harvard’s Dean Lister. Kaya naman super proud siya para sa kapatid.
“Really?” Tumaas naman ang kilay ng kanyang in ana para bang ginagaya siya. “Why don’t you take this wedding of mine as an advantage to take a break from work, anak? Go home to the Philippines and have some fun there. Don’t exhaust yourself. Tatanda kang dalaga niyan.”
Parang mas lalong kumirot ang ulo niya sa sinabi ng kanyang mommy. Going back to that country is not part of her plans. Ayaw na ayaw na niyang bumalik pa ng Pinas. May mga branches siya ng kanyang jewelry roon ngunit ni isa sa mga roon ay wala siyang pinuntahang opening. Kahit nang nagkaproblema ang isa niyang branch sa Cebu dahil sa nakawan ay hindi siya pumunta. She sent Pammy instead.
“No, Mom. I’m not interested. Marami pa namang magagandang lugar na pwedeng bisitahin. H’wag lang sa Pilipinas,” she said and shrugged her shoulders. “Anyways, I have to go. May interview pa ako mamaya so I guess I’ll just meet you tonight?”
She needs to drop the topic. Alam na alam niyang kukulitin na naman siya ng kanyang mommy na magtungo ng Pinas. Ayaw niya nga roon. That country broke her heart.
Mukhang napansin naman ng kanyang Mommy na ayaw niyang pag-usapan ang tungkol sa pagbabakasyon sa Pinas kaya naman ay tumango na lang ito at humugot ng malalim na hininga. Her mother stood and she immediately walked up to her and kissed her on the cheeks.
“I have to go now. I love you.”
HINILOT NI LUCIFER ang kanyang sintido at sinamaan ng tingin ang kanyang ama na ngayon at mapang-aasar na nakangiti sa kanya. Hindi niya makuha-kuha sa kanyang ama na kung bakit parang hindi ito apektado kahit gaano pa kasama ang tingin na binibigay niya rito.
“Are you fucking serious, right now? You’re fvcking fifty-five. You’re an old man, and you still want to get married?” iritado niyang sambit sa ama.
Mahinang natawa ang kanyang ama at dumekwatro sa couch. “Ako na ang magpapakasal dahil mukhang wala kang plano.”
He sighed. Mukhang wala rin naman siyang mapagpipilian. Bakas sa mukha ng kanyang ama na desidido na ito sa kanyang desisyon. Kaya naman labag sa loob niyang kinuha ang invitation card na nasa mesa niya at binasa ito.
“Who fvcking agree that I’m going to be the best man?” sambit niya.
Humalakhak ang kanyang ama. “You’re my only son, of course you’re going to be the best man.”
Mahina siyang napailing. “Make sure she’ll sign the pre─”
“She’s not after my money, son. If that’s what you think. Her daughter is a famous brand jewelry owner.”
“Then maybe you’re after the money.”
“What the hell?”
Mahina siyang natawa at humugot ng malalim na hininga. “Get lost. I have something more important business to deal with.”
“And before anything else, I want you to be kind to her daughter and to her once you meet them. I don’t want to give them a bad impression. Don’t show off your asshole attitude, Lucifer. H’wag mo masyadong gampanan ang pangalan mo.”
Umirap lamang siya sa kanyang ama at tumayo na para puntahan ang kanyang susunod na meeting. Wala na siyang panahon pa para magkaroon ng diskusyon sa kanyang ama tungkol sa nalalapit nitong kasal.
He doesn’t mind if his father gets married so many times. Marami naman itong pera na kayang buhayin ang sampung pamilya kaya hindi na siya interesado pa. Pero nakakasakit lang sa ulo na malapit na itong mag-senior citizen pero nagagawa pa ring mangharot.
Pagkalabas niya ng kanyang opisina at hinugot ng phone sa kanyang bulsa. He immediately dialed a friend’s number while walking towards the elevator.
“I thought hell finally wants to meet me,” bungad ng kaibigan niyang si Stone.
Napairap siya sa hangin. “I want you to investigate someone for me.”
“Woah, don’t tell me it’s a girl.”
His jaw clenched. “Shirley Abrenica. And no, she’s not my girl. My dad’s. I want the results tonight.”
“Okay. Where you at?”
“New York,” he replied. “You gonna hand it to me?”
“Yeah. I’m in London and heading to New York right now. Just send me your location later,” sagot nito.
He hummed before turning off the call. He has to make sure. Mahirap na sa panahon ngayon. Everything is all about money. Alam niya ‘yon dahil na sa larangan siya ng pagnenegosyo.
Pagkapasok niya sa loob ng elevator ay agad niyang pinindot ang ground floor button para diretsong parking lot na siya. Nandoon na kasi sa meeting place ang kanyang sekretarya kaya naman siya na lang ang pupunta.
And as he got inside his car, he immediately turned on the engine.
“Alexa, can you read my schedule for today?” bagot niyang sambit sa kanyang artificial intelligence na nakapatong sa dashboard ng sasakyan.
Habang sinusuot ang kanyang seatbelt ay pinapakinggan niya ang kanyang device na si Alexa. He tilted his head a bit when he realized he’s vacant tonight at nine in the evening. Siguro ay diyan na niya kikitain si Stone.
“YOU’VE GOT TO be kidding me,” sambit ng kanyang kaibigang model na si Nicole. “I mean, dude? What the hell? Hades Russo? Are you serious right now? Ibig sabihin, magiging kapatid mo na si Lucifer Russo?”
Nangunot ang kanyang noo at muling sumimsim sa alak na kanyang iniinom. “Who the hell is that devil?”
Ang weird naman ng pangalan, Lucifer. Ganon ba ka-atheist ang mommy niya para pangalanan siya ng ganun?
“Ayan, pati isang hot na si Lucifer ay hindi mo kilala kakasubsob mo sa trabaho mo.”
Nicole Lewis is a good friend of hers. Isa itong modelo na lumaki sa Pinas. She met her way back during her college days. Isa si Nicole sa tumutulong sa kanya noon nang naghihirap siya lalo na sa mga school projects. Kaya naman malaki ang utang na loob niya rito.
They’re in a famous club here in New York. Tapos na ang kanyang huling meeting at hindi na rin siya nakakuha pa ng pagkakataong kausapin ang kanyang mommy dahil umuwi na ito ng Pinas kaya naman nang ayain siya ni Nicole ay hindi na siya tumanggi pa.
Besides, she needs to breathe.
“I don’t know him. I’m not interested.” She shrugged off her shoulders.
Muli siyang sumimsim sa kanyang iniinom na alak. Sa totoo lang ay hindi pa rin naalis sa isipan niya ang usapan nila ng kanyang mommy. She’s worried, okay? Baka kasi masaktan na naman ang mommy niya. Ayaw na niya itong makitang umiiyak.
Minsan na niyang makita ang mommy niya na umiyak dahil lang sa isang lalaki, sana lang ay h’wag na ‘yun maulit pa.
“You know what, this party is so boring.” Tinunga ni Nicole ang alak sa baso nito at tumingin sa kanya. “How about we go to the dance floor? Let’s go hunt some boys to get laid tonight.”
She cringed at that. “I’m not here for that.”
Tinaasan siya ng kilay ng kaibigan. “Do you know what you should worry? Your love life, Lyla. Buti pa si Tita may nahanap na, e ikaw? Come on. Here, drink. Then let’s play truth or dare.”
Bago pa man siya maka-hindi ay dumating na ang kanilang mga kaibigan. Napairap sa hangin si Lyla dahil sa sobrang kukulit ng mga ito. Thank goodness, this bar keeps those paparazzi away. Kaya naman malaya silang gumalaw rito sa loob.
“Oh, the beautiful bitch is here! Hi, Lyla!” pagbati sa kanya ng kaibigang si Wynonna at hinalikan siya sa pisngi.
Tipid niya lang itong nginitian. Mukhang wala na siyang mapagpipilian pa kundi ang sumabay sa kanila.
Habang papalalim ang gabi ay padami na rin ang kanilang iniinom. Kaya naman nang magsimula na ang pakulo na naisip ni Nicole ay siya ang pinagtripan nito.
“Lyla will go first,” sambit ni Nicole at tumingin sa kanya. “Hey, girl. Dare or dare?”
Nangunot ang kanyang noo. “Truth.”
“There’s no truth between the choices, bitch. Are you high?” lasing na sambit ng kaibigan.
Napailing ang dalaga. “Okay, dare.”
Nicole clapped her hands happily and said, “Kiss the gorgeous guy you see in five minutes.”
Hindi na siya nagulat pa sa narinig. She immediately roamed her eyes all over the place and her eyes landed on a handsome man, sitting on the other side of the club with his friend.
He’s gorgeous she must admit. Especially the way he clenched his jaw. Kaya naman agad siyang tumayo. Naghiyawan naman ang kanyang mga kaibigan dahil alam nilang gagawin na niya ito.
Nahihilo na siya sa dami ng kanyang ininom kaya naman medyo pasuray-suray na ang kanyang lakad. Sakto namang tumayo ang lalaki kaya agad niya itong nilapitan. Mabilis ang kanyang mga hakbang na tinawid ang distansya nila ng binata at nang malapit siya rito ay walang pagdadalawang isip niya niya itong kinabig at hinalikan.
It was just supposed to be a smack one, but when she was about to pull away, the man held her waist still and deepened the kiss making her eyes grow wide.
Shit!
As he deepened the kiss, Lyla was fast to push him off and slapped him hard. Gulat ang kanyang mga matang nakatingin dito. The man’s head tilted a bit after that big slap. Lahat ng mga taong nagsasayaw malapit sa kanila ay bahagyang napatingin sa kanilang gawi.Rinig niya kung paano nagkantyawan ang mga kaibigan ng lalaking kanyang hinalikan kaya naman parang nawala ang kalasingan sa kanyang katawan at agad siyang yumuko rito.“I’m sorry!” she exclaimed before she hurriedly walked out of the bar.Rinig na rinig niya ang pagtawag sa kanya ng mga kaibigan ngunit masyado siyang nahihiyang humarap sa mga ito. She’s too shy and embarrassed to go back and act nothing! Kaya naman agad siyang sumakay sa kanyang kotse at pinausad ito.Tuluyang nawala ang kalasingan niya habang nagmamaneho. Paulit-ulit na nagre-replay sa utak ni Lyla ang nangyari kanina sa bar. Hindi na niya siguro kaya pang harapin ang kanyang mga kaibigan matapos ng kanyang ginawa kanina.She was the one who kissed him! And s
Pinalibot ni Lyla ang paningin sa kabuoan ng paliparan. Lahat ay abala sa kani-kanilang ginagawa habang siya ay hindi alam kung ipagpapatuloy pa ba ang paghakbang palabas ng paliparan na ito. Walang ni isa sa kanyang mga kakilala ang alam na nandito siya… bukod sa isang tao.Bahagya siyang pakislot nang biglang mag-ring ang kanyang phone. Agad niyang sinuot ang kanyang dalang sunglasses at saka sinagot ang tawag ng kanyang butihing pinsan. “Hello?”“Where the hell you still at?” masungit nitong bungad.Mahinang napailing si Lyla. “Hindi ka ba marunong maghintay?”“You’re nothing special. Why the hell would I wait for you?”That made her smile. Doon na siya nagdesisyong humakbang para maglakad. She’s planning to surprise her mother that she’s already in the Philippines kaya naman agad niyang tinawagan ang nag-iisang pinsan niya rito sa Pinas.“Because I am Lyla Tolentino, duh?” she sarcastically replied. “Anyways, I’m heading out now.”Habang kausap ang pinsan sa telepono at hindi niya
She tilted her head and bit her lower lip. Hindi siya pwedeng magkamali. Ito ang lalaking hinalikan niya sa New York! Pero baka naman magkamukha lang? Maybe she’s just overthinking things. Sobrang coincidental naman siguro kung ito nga ang lalaking hinalikan niya.And she was drunk that time, okay? Hindi siya sigurado sa kanyang nakita. Baka sadyang namamalik-mata lang talaga siya. It would be really so awkward kung ito ang lalaking nakahalikan niya, ‘di ba?“It’s so nice to finally meet you, Lyla.”Wala sa sarili siyang napatingin sa lalaking may edad niya. It was Hades, ang gustong mapangasawa ng kanyang ina. She wanted to smile to him but she can’t help not to look at the handsome man beside him.Sa tindig at postura nito, mahahalata ang pagiging arogante nito. At sa hindi malamang dahilan, nakaramdam ng pagkairita si Lyla. She hates men who thinks high of themselves. Lalo na ‘yung mga nagiging customer niya na gustong bigya ng regalo ang kanilang mga babae.“Lyla?” pukaw ng kanyan
TAHIMIK NA NAKAUPO SI Lyla sa egg swing sa loob ng silid habang ang kanyang mommy ay nakaupo sa kama na dalawang hakbang laman ang pagitan niya at ng kama kaya naman kitang-kita niya ang ekspresyon ng kanyang ina.“What is it, Mom?” bagot niyang tanong. “Kung wala ka pong sasabihin, matutulog na ako.”“I love your Tito Hades so much, Lyla.”Wala sa sarili siyang napatingin sa ina at seryoso itong nakatingin sa kanya na para bang inoobserbahan ang kanyang ekspresyon. She bit her lower lip and looked away.“I know,” she mumbled.“That’s why I want you to be civil on him,” sambit nito. “Anak, your Tito wants to have a daughter. Kaya naman laking tuwa niya nang malaman niyang puro babae ang anak ko.”Nangunot ang kanyang noo at tumingin sa kanyang ina. “Bakit? Sawa na siya sa anak niyang si Satanas?”Pinandilatan siya ng mga mat anito at mahinang umiling. “Lyla, don’t say that.”“Bakit? I’m just telling the truth, Mom.” Her jaw clenched and she gritted her teeth. “Sobrang nakakairita ng l
NAGMAMADALI SIYANG BUMABA ng hagdanan dahil kailangan niya pa palang magpara ng taxi dahil wala siyang sasakyan dito. Hindi rin naman siya masyadong waldasera para lang bumili ng bagong sasakyan na magagamit niya rito. Hindi naman siya magtatagal. Pagkababa niya ay naamoy niya ang mabangong aroma mula sa kusina. She bet her mom is making breakfast. Kaya naman agad siyang nagtungo rito para sabihin sa labas na lang siya kakain. Hindi kasi siya kumakain ng agahan, diretso brunch siya after coffee. Ngunit pagdating niya sa kasina ay natagpuan niya ang kanyang ina na nakaupo sa isang silya at na sa malalim na pag-iisip. Her eyes then landed on the frying pan and saw the burning chicken nuggets. Agad siyang lumapit dito at ini-off ang stove. She then turned to her mom and noticed her still spacing out. “Mom?” she called her attention. Saka pa lang ito napakurap-kurap at tumingin sa kanya. Shirley immediately smiled at her and stook. “Anak, nandiyan ka na pala. Are you heading out?” Lyl
“Seriously, hindi pa rin talaga ako makapaniwalang nandito ka na sa Pinas,” sambit ni Jona habang busy kakasubo ng cake na ini-order nito. Umangat lang ang kanyang kilay rito at bumuntong hininga. “Me too.” “I mean, you always say no when the country mentions Philippines. You hate this country so much.” “No,” she said and smiled. “I don’t hate the country at all. But the people living in it… so much.” Bahagyang natahimik si Jona sa kanyang sinabi. Lyla took a sip on her coffee and leaned against the back of her chair. Ibinaling niya ang tingin sa labas ng glass wall kung saan kitang-kita niya ang mga taong dumadaan. Some are taking a jog, while others are running their errands. She took off her sunglasses and bit her lower lip. Ibang-iba talaga ang Pinas, ang bansang ito, kaysa sa bansang humubog sa kanya. Minsan nga ay hindi niya lubos maiisip na makakaalis siya sa bahay na ito at magbagong-buhay sa ibang bansa. Usually, it takes someone to marry someone living in that country i
Napayakap si Lyla sa lamig nang umihip ang hangin. It’s raining hard and she’s waiting for Lucifer to come back kasi ang sabi nito ay kukunin nito ang kanyang kotse sa parking lot. Ayaw pa nga nitong pumayag na maiiwan siya rito ngunit masyadong malakas ang buhos ng ulan at kung tatakbo sila ay malaki ang tiyansang madulas siya. Bakas ikaaksidente niya pa. She roamed her eyes all over the place. Ang mga taong nandito kanina ay nagsipasukan dahil sa malakas na buhos ng ulan at ang tanging natitira na lamang dito ay siya at ang dalawang bouncer. Kaya naman okay lang sa kanya ang maghintay rito kay Leon. After visiting one of her branches here in Manila ay agad siyang inaya ng kanyang kaibigang si Erron para mag-bar hopping and their last stop is here, sa Devil’s Place. Funny to think na rito niya pa nakasalamuha ang tulad ni Lucifer na pangalan pa lang, Satanas na. To be honest, she wanted to go back inside the bar. Ngunit masyado na siyang nahihilo sa halo-halong alak na kanilang nai
Naalimpungatan siya nang maramdaman niyang may tumapik sa kanyang pisngi. Dahan-dahan niyang dinilat ang kanyang mga mata at bumungad sa kanya ang mukha ng lalaking labi niyang kinaiinisan. She immediately frowned. “Get up. You’re not a fvcking princes to be carried,” saad nito saka ito umalis at iniwan siya roon. She roamed her eyes around the place and bit her lower lip. Na sa garage na siya ng bahay nila ni Hades at mukhang nakauwi na sila. She lifted her arm to check the time. Humugot siya ng malalim na hininga at bumangon na. Chineck din ni Lyla kung anong oras na at ganoon na lang ang pag-angat ng kanyang kilay nang mapansin niya ng alas kwatro na ng umaga. Isa-isa namang bumalik sa kanyang isipan ang mga nangyari kanina. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at hinawakan ang kanyang pang-ibabang labi. Hinalikan siya ni Lucifer kagabi at nag-init siya? Yuck, iw! Labis na pandidiri ang nararamdaman ni Lyla dahilan para marahas siyang humakbang palabas ng sasakyan na nakalimu
“NAKAHANDA NA BA ANG lahat?” tanong ni Lin sa hindi mabilang na beses. Mahinang natawa si Pammy na tanging responde nito sa tanong ng kapwa niya sekretarya. Hindi na lang ito pinansin ni Lyla at muling nag-scroll sa kanyang hawak na tablet. It’s been six months. Yes. She has to move her design launching for six months kasi hindi niya pa kayang humarap sa maraming tao habang sa loob-loob niya ay gulong-gulo pa siya. It took her a lot of sleepless nights thinking what’s wrong with her. Kung bakit ganoon ang mommy niya. And luckily, her father sends her flower every time she feels down or anything. Kahit papano ay nararamdaman niyang hindi siya nag-iisa. She took a very deep breath and caressed her tummy. It took her a lot of courage to finally reschedule her design launching. At sa totoo lang, kinakabahan siya. Alam niyang maraming magkukwistyon sa kanya tungkol sa tiyan niya at tungkol kay Lucifer. “Grabe. Parang hindi pa seven months si baby,” sambit ni Lin habang nakatingin sa kan
Nanginginig ang kanyang mga kamay habang hawak ang panyong may burda ng pangalan na hinding-hindi niya makakalimutan. Her heart is beating erratically and she wanted to cry. Sa sobrang bilis ng tibok ng kanyang dibdib ay halos mahirapan na siya sa paghinga. Luciann… Nanghihina siyang napaupo sa lapag at humikbi. Hindi siya maaring magkakamali. This hanky is his. Pinagawa niya ito sa manugang ni Daylinda nang mapagdesisyunan niya ang pangalan ng kanyang anak. Sa ganoong pagkakataon siya naratnan ng taong bumukas ng pinto ng silid ni Lucky. She covered her face with her palm and sobbed silently while holding the hanky. Agad naman siyang dinaluhan ng taong pumasok sa silid at huli na nang malaman niyang si Lucifer ‘yon. “What happened? Are you okay?” he asked. She looked up at him and cried even harder. Mabilis naman siyang binalot ng binata sa isang mahigpit na yakap. Pinikit ni Lyla ang kanyang mga mata at umiyak nang umiyak. Pakiramdam niya ay nabuksan ang sugat sa kanyang puso na
A month had passed. Sa susunod na araw ang launching ng design na dahilan ng pagkakulong ni Zaylee ngayon. Yes, she’s in prison right now. Akala niya nga ay tutulungan ito ni Lucifer ngunit mukhang nagkamali siya. “Mommy, are you really gonna leave?” tanong ng bata habang nakatingin sa kanya. “I’m going to mis you.” Napangiti siya sa sinabi ng bata. Tinotohanan ni Lucifer ang sinabi nitong hindi ito magpapakita sa kanya. It’s been a month since she last time saw him. Nandito na siya nakatira sa bahay ni Lucifer ngayon at masasabi niyang nagiging komportable na siya rito. Malaki ang naging tulong ni Lucky para kahit papano ay maaliw siya sa bahay. Ngunit sa isang buwan na ‘yon, hindi pa rin niya mabanggit sa kanyang ina ang tungkol dito. Sure as hell, her mother will be overly dramatic again. “Yes, baby.” Tipid siyang ngumiti rito. “I don’t think your father will let you come with me.” Kasi sa totoo lang, gusto niyang makasama si Lucky pabalik sa New York. She wanted to introduce h
Hindi niya alam kung ilang oras na siyang umiiyak ngunit wala siyang pakialam. Wala rin siyang pakialam kung dala ng kanyang lungkot at pagkalasing ay nagha-hallucinate na siyang si Lucifer ang kanyang kaharap ngayon at nagpapakalma sa kanya.All she knew is that… she feels a little better. Pakiramdam niya ay nakunan ang sakit na kanyang kinikimkim sa dibdib. This is really a big help. Niyakap siya nito nang mahigpit na mas lalong nagpaiyak sa kanya. She bit her lower lip and closed her eyes. Maybe this is her hallucination. Maybe she’s just longing for him to comfort her. Kasi ganon naman lagi, e. Yung tipong ‘yung taong nanakit sa ‘yo ang nais mong magkomporta sa ‘yo.And because of crying so hard, Lyla didn’t notice she passed out. Nagising na lang siya nang maramdaman niyang may magaang kamay ang dumampi sa kanyang pisngi. She slowly lifted her eyelids and the moment she saw him, she closed her eyes again.Napahawak siya sa kanyang ulo. Lasing pa ba siya? Dalawang bote lang naman
Tulalang nakatitig si Lyla sa kanyang hawak na papel. Hatinggabi na ngunit hindi siiya makatulog kakaisip kung aalis na ba siya sa bansang ito o bisitahin ang kanyang kapatid na nasa ospital. It’s funny to think that she’s worried about someone who doesn’t seem to care about her. Mariing kinagat ng dalaga ang ibabang labi at humugot ng malalim na hininga. Kasi sa totoo lang, gusto niya ring makita ang kanyang ama. After hearing what her father was up to during those times she thought she suffered alone makes her feel bad. And the only thing to make her feel better is to apologize to him in person. She closed her eyes and dropped her body on the bed. Dinilat niyang muli ang mga mata at tumitig sa kisame; iniisip kung ano ang kanyang dapat gawin. Gusto niyang tawagan si Bella ngunit ayaw niya namang abalahin ito sa pag-aaral dahil sa kanyang pag-o-overthink. “Damn,” she murmured and rolled her eyes. Minsan napapaisip siya kung bakit ganito kabait ang puso niya. Inaamin niyang mas nat
Inayos ni Lyla ang buhok ng bata at ngumiti rito. Kakarating lang nila rito sa Manila at hindi pa rin sila nagkakausap ni Lucifer. She’s dying to know more about Britanny’s conditions because it seems very serious. Ngunit ano nga ba ang magagawa niya ngayon bukod sa tumunganga rito?She must admit, she’s worried. She’s worried kahit na hindi alam ni Britanny na kapatid siya nito. Ngunit maiiwasan niya bang makaramdam ng ganito?“Is there something troubling your mind, Mommy?”Wala sa sarili siyang napatingin sa batang nakatingin sa kanya. Nakakunot ang noo nito at mukhang nais nitong malaman kung ano ang bumabagabag sa kanyang isipan. Pinilit na lang ni Lyla ang ngumiti rito.Alam niyang matalino ang bata ngunit ayaw niyang damayin ito sa pag-o-overthink niya.“Nothing, anak. There’s nothing.” Tipid siyang ngumiti rito. “Do you want to go home na?”Ngumuso ito at niyakap ang kanyang paboritong stuffed toy na lagi niyang dala kahit saan. Kaya minsan ay tig-tatatlong bagahe ang kanyang
Titig na titig si Lyla sa binata habang kausap si Britanny sa kabilang linya. Sumikip ang dibdib ni Lyla sa kaalamang si Britanny ang kausap nito. She must be very important to him. Sa pagkakaalam niya, sinabi ni Lucifer sa kanya na nasa binata ang phone niya. They’ll spend their week here bonding with each other. But then… sinagot pa rin nito ang tawag ni Britanny. But what is she complaining about? Siya itong nagsabi rito na sagutin ang tawag tapos siya pa ang makakaramdam ng ganito. At isa pa, sino ba siya sa kanyang tingin param magselos nang ganito? Yes, she must admit it, she’s freaking jealous. Pero wala na siyang magagawa pa. At dahil nakatitig siya sa binata, kitang-kita niya kung paano umiba ang ekspresyon nito sa mukha kaya pati siya ay nakaramdam ng pagkabahala. He looked at her and she looked back at him with a confused look. “Okay. Give me an hour.” Hour? Nang matapos ang kanilang usapan ay agad itong tumayo at tumingin sa kanya. Nalilito siya sa mga kilos nito at
“Ang sakit ng ulo ko,” reklamo niya sa binata. Mahina itong natawa at nilapitan siya. Nakasimangot lang siya rito habang ang binata ay panay ang tawa. Tumatawa ring lumapit sa kanya si Lucky at yumakap sa kanyang beywang. Nandito sila sa Rock Pools, ang kanilang huling destinasyon sa araw na ito. Dalawang araw na lang ang natitira at babalik na sila sa Maynila. And to be honest, parang ayaw niya nang umalis. She wanted to stay here forever with Lucifer and Lucky. Never in her life felt this much contentment. Ngayon lang. And sadly, fate will take them away again. “Masakit pa?” tanong ni Lucifer nang halikan nito ang kanyang ulo. Paano ba naman kasi, hindi niya alam na mayroon palang bato roon sa pwesto kung saan siya nag-dive. Mabuti na lang at hindi masyadong malakas ang impact ng pagkakauntog niya. Sapat lang para hindi siya magkabukol. “Mommy, why are you wearing shirts? Why don't you wear bikinis like them?” Sabay turo ni Lucky sa mga babaeng nakasuot ng bikini. Nag-angat si
Tumitig siya sa kawalan at humugot ng malalim na hininga. Hindi pa rin naalis sa kanyang isipan ang tagpo nila ng Lola ni Gio kanina. She didn’t expect to see them here. Masyado na sigurong maliit ang Pilipinas para magtagpo ang kanilang mga landas. “That’s the sixth deep breaths I heard from you.” Hindi niya na pa kailangan lumingon kung sino ito. Tumabi ito sa kanya ng upo ngunit hindi niya pa rin inaalis ang tingin sa kawalan. Masikip ang kanyang dibdib at nalulungkot siya. Sino ba namang hindi makakaramdam ng lungokot, ‘di ba? Malapit nang mag-isang dekada nang mawala si Gio pero hanggang ngayon pala ay sinisisi pa rin siya ng pamilya ng mga ito. Hanggang ngayon ay galit pa rin ang na sa puso nila kapag nakikita siya o nababanggit man lang ang pangalan niya. “Forget what they said,” mahinang usal ni Lucifer. Mapait siyang napangiti at tumingala sa kalangitan. “I tried. I’m trying. But I don't think I can. Even their words they told me nine years ago is still in my head. Those