She tilted her head and bit her lower lip. Hindi siya pwedeng magkamali. Ito ang lalaking hinalikan niya sa New York! Pero baka naman magkamukha lang? Maybe she’s just overthinking things. Sobrang coincidental naman siguro kung ito nga ang lalaking hinalikan niya.
And she was drunk that time, okay? Hindi siya sigurado sa kanyang nakita. Baka sadyang namamalik-mata lang talaga siya. It would be really so awkward kung ito ang lalaking nakahalikan niya, ‘di ba?
“It’s so nice to finally meet you, Lyla.”
Wala sa sarili siyang napatingin sa lalaking may edad niya. It was Hades, ang gustong mapangasawa ng kanyang ina. She wanted to smile to him but she can’t help not to look at the handsome man beside him.
Sa tindig at postura nito, mahahalata ang pagiging arogante nito. At sa hindi malamang dahilan, nakaramdam ng pagkairita si Lyla. She hates men who thinks high of themselves. Lalo na ‘yung mga nagiging customer niya na gustong bigya ng regalo ang kanilang mga babae.
“Lyla?” pukaw ng kanyang ina sa kanyang malalim na pag-iisip.
Pinilit ni Chandria na ngumiti si Lyla sa ginoo at inabot ang kanyang kamay para pormal na magpakilala rito. “It’s nice to meet you too.”
Ngumiti ito at laking gulat ng dalaga nang bigla siya nitong yakapin. For a moment, she felt awkward. Ni minsan ay wala pang lalaking nakayakap sa kanya, not even her own father. Kaya naman para siyang tuod na nakatayo habang yakap-yakap ng ginoo.
She doesn’t know how to respond to a man’s hug kaya naman hinayaan niya na lang ito. Mukhang napansin ni Hades na wala siyang balak sagutin ang yakap nito ay dahan-dahan na itong kumalas at ngumiti.
“I’m sorry. I was just excited to finally have a daughter,” sambit nito.
Gustong ngumiwi ni Lyla sa narinig. Finally have a daughter? Sino bang nagsabi sa taong ito na magiging ama na niya ito sa oras na ikasal ito sa kanyang ina? Well, in papers, yeah. Ngunit wala na siyang balak kumilala pa ng bagong ama. She’s already twenty-three. Hindi na niya kailangan pa ng kalinga ng isang ama.
“Anyways, this is my son, Lucifer,” pakilala nito sa anak niyang na sa tabi.
Doon na binaling ni Lyla ang paningin sa binata at napansin ang mapang-uyam nitong pagtingin sa kanya na para bang may kung anong naglalaro sa isipan nito. She took a deep breath to calm herself.
“Hey,” she greeted and extended her hands. “I’m Lyla.”
“I know,” malamig nitong sambit. “Lucifer.”
Ngunit ang gago, ni hindi nito tinanggap ang kanyang nakalahad na kamay. She clenched her jaw as she slowly lowered her hand. Mukhang napansin ito ng kanyang ina kaya naman agad itong tumikhim para kunin ang kanilang atensyon.
But not her. Lyala’s eyes remaine on Hades’ son, Lucifer. Mukhang pinapanindigan nga nito ang kanyang pangalan, Lucifer.
“Uhm, let’s have a seat?” her mother cleared her throat.
Hindi pa sana siya uupo ngunit hinawakan siya ng kanyang mommy sa balikat at giniyang maupo sa kanyang bakanteng upuan. Umupo naman ang kanyang ina sa kanyang tabi at pasimpleng bumulong.
“Stop with those deadly glares, Lyla. Be nice.”
Saka niya pa lang napansing masamang tingin na pala ang kanyang ginagawad niya sa binata. She immediately looked away and bit her lower lip to calm herself down. Paano siya mapapanatag kung ganito angp pag-uugali ng anak ni Hades?
Hindi ba’t mayroong kasabihan noon na kung ano ang puno, siya rin ang bunga. Hades is nice but who knows he’s hiding something under his sleeves, right? Paano kung kaugali niya pala ang diablo niyang anak at ipapakita niya lang ito kapag kasal na sila ng mommy niya.
That’s why she needs to keep a close eye to them. There’s something off about this Lucifer, so as this Hades. Kung may tinagago mang kademonyohan ang dalawang ito, dapat ay mabuking na niya ito bago pa man dumating ang araw ng kasal nila ng kanyang ina.
Isa-isang nilapag ng dalawang kasambahay ang mga pagkaing niluto raw ng kanyang ina. Sa halip na mas lalong mairita sa lalaking kanyang kaharap ngayon sa hapag, pinilig niyang ibaling ang paningin sa mga putaheng inihain sa mesa.
It’s been a while since she last tasted her mother’s recipe. Minsan lang kasi silang mag-bonding mag-ina at minsan, sa mga mamahaling restaurant sila kumakain kaya naman sobrang tagal na mula nang huli niyang matikman ang luto ng kanyang ina.
“I also cooked your favorite dish, Lyla.” Nakangiting nilapit ng kanyang ina ang bicol express.
Tipid siyang ngumiti rito at bumuntong hininga. “Thanks, Mom.”
Nahihiya siyang sabihin sa kanyang ina na hindi na ito ang paborito niyang pagkain. Ngunit kahit na ganoon, hindi niya pinahalata rito. She doesn’t want to hurt her mother’s feelings. Pero kailangan din nitong malaman na hindi lahat ay tulad noon.
“Bliss?”
Wala sa sarili siyang napakurap-kurap at tumingin sa kanyang in ana nakakunot noong nakatingin sa kanya. She raised a brow. “Yes, Mom?”
“Hindi mo ginagalaw ang pagkain mo,” sambit nito. “Are you okay?”
Doon pa lang napansin ni Lyla na muli na naman siyang napatulala. Pinilit niya ang sariling ngumiti at tumango. “Yes, Mom. I’m okay. M-may iniisip lang.”
Tahimik siyang nagsandok ng pagkain habang ramdam na ramdam niya ang titig ng lalaking na sa kanyang harapan. But does she care? No, she doesn’t. Wala nga siyang pakialam kahit pa lumuwa ang mata nito kakatitig sa kanya. Ang mahalaga ay hindi siya tumingin dito dahil mabilis siyang makaramdam ng pagkairita.
“Don’t tell me it’s about your work again?” tanong ng kanyang mommy at mahinang umiling. “Lyla, nandito ka na sa Pilipinas. Hindi naman siguro babagsak ang negosyo mo kapag isang buwan kang mag-leave, ‘di ba?”
“That’s true, Lyla.”
Wala sa sarili siyang napatingin kay Hades nang bigla itong magsalita. She frowned. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at bumuntong hininga. Ang pinakaayaw niya sa lahat ay ‘yung mga nakikialam sa kanilang usapan ng kanyang ina.
Mukhang nakuha agad nito sa paraan ng kanyang pagtingin kaya naman agad itong ngumiti.
“I don’t mean to pry, but your mom’s right.” Tipid itong ngumiti sa kanya. “You need to temporarily take a break from work and have some fun while you’re still young.”
Mariing kinagat ni Lyla ang ibabang labi at pilit na ngumiti. “I will.”
Ayaw na niyang humaba pa ang usapan kaya naman hindi na siya kokontra sa kung ano ang sasabihin nito. Napatingin naman siya kay Lucifer nang mag-ring ang phone nito. He immediately excused himself and left the dining table to answer the call.
“I’m so sorry for my son’s rude behavior towards you,” Hades smiled at her apologetically. “He’s just like that. I hope you two can get along.”
Bago pa man siya makasagot ay naunahan na siya ng kanyang ina.
“Oh, I’m sure they will,” nakangiting sambit nito. “Hindi na rin naman sila bata para magbangayan pa na parang aso at pusa.”
Umismid siya at piniling h’wag na lang kontrahin ang sinabi ng kanyang ina. Just like what she said, ayaw niyang mapahaba ang usapan na hindi naman siya interesado.
GUSTONG MAPANGISI NI LUCIFER habang nakatingin sa dalagang masama ang tingin sa kanya. If only looks can kill, he’s probably dead right now. Sa paraan ng pagtingin ng dalaga sa kanya, alam agad niyang naiirita ito sa kanya.
‘That’s right, woman. Get more irritated with me,’ saad ni Lucifer sa kanyang isip-isip.
Aliw na aliw siyang makita ang pagkainis ng dalaga. Kahit nang makaupo na sila ay pamatay pa rin ang tingin nito sa kanya. Hindi niya tuloy maiwasang matawa nang mahina at humugot ng malalim na hininga.
Tahimik siyang nakikinig sa kanilang usapan nang biglang mag-ring ang kanyang phone. He immediately excused himself to answer the call. There’s nothing more important than his business. He’s not here to impress them by being a family-oriented person anyways.
“What?” malamig niyang bungad sa kanyang sekretarya.
“Uhm, good evening, Sir. Mr. Tiballa just called me and he wanted to have a meeting with you tomorrow,” sambit nito. “I have checked your schedules, and you’re full tomorrow.”
“And?”
Saglit muna bago nakasagot ang kanyang sekretarya. “I told him I could set an appointment with you in the next two months, but he keeps insisting on it tomorrow. He won't stop ringing my phone.”
His jaw clenched. “Block him if you have to.”
Matapos niyang sabihin ‘yon ay agad niyang pinatay ang tawag. Umupo siya sa isang sun lounger at pinanood ang pool. Yes, he’s in the pool area. He wanted to cool down a bit, para rin makahinga kahit papano si Lyla.
It’s pretty obvious. Mukhang sa lahat ng babaeng nakilala niya, si Lyla lang ang na-hate at first sight sa kanya. Bakas naman sa paraan ng pagtitig nito sa kanya. But well, maybe she’s just in denial or something.
Humugot siya ng malalim na hininga at tinignan ang kanyang pambisig na relo. Agad siyang napatingin sa entrance ng pool area nang biglang lumitaw roon ang isang bulto. Napangisi naman si Lucifer. Mukhang tapos na ang kanilang dinner time.
Tumaas ang kilay niya na para bang hindi siya nito napansin. Na sa may parteng madilim kasi siya kaya naman talagang hindi siya agad mapapapansin. At ganoon siguro si Lyla, hindi siya nito napansin.
Umupo ito sa gilid ng pool at nilublob ang paa sa tubig. He tilted his head and stared at her. She has a face of an angel, pero halata naman sa mukha nito ang pagiging masungit. And who knows she’s a liberated kind of person, right?
Hindi tanga si Lucifer para hindi maalala ang mukha ni Lyla. And he thinks… this is the perfect time to mock her. Tingnan natin kung hanggang saan ang kaya nitong i-deny para lang hindi ito mapahiya.
Tumayo ang binata at naglakad palapit sa dalaga. Nang makarating siya sa likuran nito ay nakatitig pa rin ito sa tubig ng pool at mukhang na sa malalim na pag-iisip. Kakakilala pa nga lang nila mukhang alam na agad niya ang hobby nito.
“How’s the kiss?” he asked.
Agad itong napalingon sa kanya at namilog ang mga mata nito sa gulat. He smirked at that. Umupo siya sa tabi nito at nag-indian sit. Wala siyang balak ilublob ang mamahaling niyang sapatos sa tubig.
“What the hell are you talking about?” she frowned.
Pero anong pagkunot ng noo nito, kitang-kita niya pa rin ang pamumula ng pisngi nito kasabay ang pag-usog nito palayo na para bang iniiwasan siya. That made him smirk.
“So you’re playing forgetful now?” he asked. “After kissing and slapping me?”
Umiwas ito ng tingin sa kanya at napatingin muli sa paa nitong na sa tubig. “You deserve it anyway.”
“Why do I deserve that?”
“Because you’re rude!” sagot nito na para bang naiirita na sa kanya. Masamang tingin ang pagbaling nito sa kanya. “You know what, I think you really deserve that slap. How dare you not accept my formalities a while ago?”
Nanliit ang mga mat ani Lucifer. Kanina pa siya nagtitimping papakin ang labi nito ngunit nagtitimpi lang siya. Labis siyang nanggigil sa labi nito matapos ng paghalik nito sa kanya at umalis. And to accept her hand a while ago will only make him kiss her.
“Because I don’t like you,” he said.
Lie! Isang malaking kasinungalingan. He wanted to know more about her. About her personalities, her behavior, and most of all, her past. He wanted to know everything about her. There’s something about this woman.
“And I don’t like you, too.” Tumayo ito at masama ang tingin sa kanya. “I don’t like you at all. Their wedding should stop.”
“Because of what? Because you hate me?” Tumayo rin siya at nginisihan ang dalaga. “That’s so immature for someone who’s handling a huge business. Do you think you can stop them from marrying each other just because you hate me?”
Her jaw clenched. Gusto niya itong tawanan ngunint pinipigilan niya ang kanyang sarili. Sa halip ay blanko niya itong tinignan. Hinintay niyang sumagot ito ngunit nagmamartsa itong pumasok sa loob ng bahay.
Mahina siyang napailing.
Dapat niya na bang ipakita ang kanyang tunay na pag-uugali rito?
NAGDADABOG NIYANG NILAPAG ang kanyang phone at umupo sa kama. Biglang sumakit ang kanyang puson na mas lalo niyang ikinairita. Ang galing talagang mamikon ng lalaking ‘yon. Ito nga, si Lucifer nga ang lalaking hinalikan niya dahil sa dare.
Pero bakit kailangan pa nitong ingudngod sa kanyang pagmumukha na hinalikan niya ito? If there’s a right thing she did that night, iyon ay ang pagsampal niya sa diablo na ‘yon. He’s a pure evil! Pinapanindigan niya nga talaga ang kanyang pangalan!
“Lyla?”
Nag-angat siya ng tingin sa pinto nang may kumatok dito. She stood and walked to the door. Binuksan niya ang pinto at bumungad sa kanya ang kanyang ina na mukhang papatulog na rin dahil naka-sleeping wear na ito.
“What is it?” she asked.
“Can we talk?”
TAHIMIK NA NAKAUPO SI Lyla sa egg swing sa loob ng silid habang ang kanyang mommy ay nakaupo sa kama na dalawang hakbang laman ang pagitan niya at ng kama kaya naman kitang-kita niya ang ekspresyon ng kanyang ina.“What is it, Mom?” bagot niyang tanong. “Kung wala ka pong sasabihin, matutulog na ako.”“I love your Tito Hades so much, Lyla.”Wala sa sarili siyang napatingin sa ina at seryoso itong nakatingin sa kanya na para bang inoobserbahan ang kanyang ekspresyon. She bit her lower lip and looked away.“I know,” she mumbled.“That’s why I want you to be civil on him,” sambit nito. “Anak, your Tito wants to have a daughter. Kaya naman laking tuwa niya nang malaman niyang puro babae ang anak ko.”Nangunot ang kanyang noo at tumingin sa kanyang ina. “Bakit? Sawa na siya sa anak niyang si Satanas?”Pinandilatan siya ng mga mat anito at mahinang umiling. “Lyla, don’t say that.”“Bakit? I’m just telling the truth, Mom.” Her jaw clenched and she gritted her teeth. “Sobrang nakakairita ng l
NAGMAMADALI SIYANG BUMABA ng hagdanan dahil kailangan niya pa palang magpara ng taxi dahil wala siyang sasakyan dito. Hindi rin naman siya masyadong waldasera para lang bumili ng bagong sasakyan na magagamit niya rito. Hindi naman siya magtatagal. Pagkababa niya ay naamoy niya ang mabangong aroma mula sa kusina. She bet her mom is making breakfast. Kaya naman agad siyang nagtungo rito para sabihin sa labas na lang siya kakain. Hindi kasi siya kumakain ng agahan, diretso brunch siya after coffee. Ngunit pagdating niya sa kasina ay natagpuan niya ang kanyang ina na nakaupo sa isang silya at na sa malalim na pag-iisip. Her eyes then landed on the frying pan and saw the burning chicken nuggets. Agad siyang lumapit dito at ini-off ang stove. She then turned to her mom and noticed her still spacing out. “Mom?” she called her attention. Saka pa lang ito napakurap-kurap at tumingin sa kanya. Shirley immediately smiled at her and stook. “Anak, nandiyan ka na pala. Are you heading out?” Lyl
“Seriously, hindi pa rin talaga ako makapaniwalang nandito ka na sa Pinas,” sambit ni Jona habang busy kakasubo ng cake na ini-order nito. Umangat lang ang kanyang kilay rito at bumuntong hininga. “Me too.” “I mean, you always say no when the country mentions Philippines. You hate this country so much.” “No,” she said and smiled. “I don’t hate the country at all. But the people living in it… so much.” Bahagyang natahimik si Jona sa kanyang sinabi. Lyla took a sip on her coffee and leaned against the back of her chair. Ibinaling niya ang tingin sa labas ng glass wall kung saan kitang-kita niya ang mga taong dumadaan. Some are taking a jog, while others are running their errands. She took off her sunglasses and bit her lower lip. Ibang-iba talaga ang Pinas, ang bansang ito, kaysa sa bansang humubog sa kanya. Minsan nga ay hindi niya lubos maiisip na makakaalis siya sa bahay na ito at magbagong-buhay sa ibang bansa. Usually, it takes someone to marry someone living in that country i
Napayakap si Lyla sa lamig nang umihip ang hangin. It’s raining hard and she’s waiting for Lucifer to come back kasi ang sabi nito ay kukunin nito ang kanyang kotse sa parking lot. Ayaw pa nga nitong pumayag na maiiwan siya rito ngunit masyadong malakas ang buhos ng ulan at kung tatakbo sila ay malaki ang tiyansang madulas siya. Bakas ikaaksidente niya pa. She roamed her eyes all over the place. Ang mga taong nandito kanina ay nagsipasukan dahil sa malakas na buhos ng ulan at ang tanging natitira na lamang dito ay siya at ang dalawang bouncer. Kaya naman okay lang sa kanya ang maghintay rito kay Leon. After visiting one of her branches here in Manila ay agad siyang inaya ng kanyang kaibigang si Erron para mag-bar hopping and their last stop is here, sa Devil’s Place. Funny to think na rito niya pa nakasalamuha ang tulad ni Lucifer na pangalan pa lang, Satanas na. To be honest, she wanted to go back inside the bar. Ngunit masyado na siyang nahihilo sa halo-halong alak na kanilang nai
Naalimpungatan siya nang maramdaman niyang may tumapik sa kanyang pisngi. Dahan-dahan niyang dinilat ang kanyang mga mata at bumungad sa kanya ang mukha ng lalaking labi niyang kinaiinisan. She immediately frowned. “Get up. You’re not a fvcking princes to be carried,” saad nito saka ito umalis at iniwan siya roon. She roamed her eyes around the place and bit her lower lip. Na sa garage na siya ng bahay nila ni Hades at mukhang nakauwi na sila. She lifted her arm to check the time. Humugot siya ng malalim na hininga at bumangon na. Chineck din ni Lyla kung anong oras na at ganoon na lang ang pag-angat ng kanyang kilay nang mapansin niya ng alas kwatro na ng umaga. Isa-isa namang bumalik sa kanyang isipan ang mga nangyari kanina. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at hinawakan ang kanyang pang-ibabang labi. Hinalikan siya ni Lucifer kagabi at nag-init siya? Yuck, iw! Labis na pandidiri ang nararamdaman ni Lyla dahilan para marahas siyang humakbang palabas ng sasakyan na nakalimu
Tahimik niyang inubos ang sopas na bigay ng kanyang ina sa kanya. She must admit that it tastes so damn good. Kaya naman naubos niya agad ito. Napangiti naman ang kanyang ina sa kanya at hinaplos ang kanyang buhok. After eating, Shirley handed her the tablet to take and a glass of water. Tipid niya lang itong nginitian at tinanggap ito saka ito ininom. She bit her lower lip and handed back the glass to her mother. Tipid siyang ngumiti rito at sumandal sa headboard ng kama. “Are you feeling better now? Shall I ready the warm water?” tanong nito sa kanya. She nodded her head. “Yeah, a little better. But no, I can do that, Mom. Don’t worry about that.” Ngunit umiling ito sa kanya at ngumiti. “No, anak. I want you to rest and let me ready the tub for you. What do you want me to add on the water? Vanilla oil? Milk?” Mariing kinagat ni Lyla ang ibabang labi at bumuntong hininga. Mukhang wala na siyang pagpipilian. Aaminin niya rin na medyo nahihilo pa rin siya kaya naman wala siyang iba
“I wonder how will you sound like when you’re moaning my name?” Namilog ang mga mata ng dalaga sa narinig at magsasalita pa sana siya nang bumukas ang pinto sa backseat at pumasok sa loob ng sasakyan ang kanyang mommy. Mariing tinikom ni Lyla ang kanyang bibig para pigilan ang sarili sa kung ano mang masamang salita ang nais niyang sambitin. “Pasensya na kung natagalan. Kinausap ko pa kasi ang designer para magpasukat ka, anak.” Nangunot ang kanyang noo at nilingon ang kanyang mommy sa likuran. “What do you mean magpapasukat? Saan?” “For your Tito Hades’ company anniversary celebration. Kailangan nandoon ka kaya magpapagawa tayo ng dress mo,” saad nito. Agad siyang umiling. “No need, Mom. I can just buy a gown. Kailan ba?” “Sa sabado,” nakangiting wika nito. “How are you guys here? I hope walang bangayan na naganap sa inyong dalawa. Matatanda na kayo. Hindi na dapat kayo umaktong parang teenagers.” Walang ibang nagawa si Lyla kundi ang umirap sa hangin at hindi na umimik. She’s
“So, I guess I’ll see you tomorrow for our first session?” nakangiting tanong ni Jorex. Ngumiti si Lyla at tumango. “Thank you so much and take care.” Ngumiti rin ito sa kanya saka ito pumasok sa sasakyan. Kumaway siya rito at agad namang umusad paalis ang sasakyan. Humugot siya ng malalim na hininga at pinagkrus ang kanyang braso sa harap ng kanyang. That man is Jorex Gordon, ang ni-refer sa kanya ni Hades. It’s been a week since that incident in the restaurant happened. And it’s been a week ngunit panay pa rin ang bangayan nil ani Lucifer. Ewan niya ba kung bakit game na game ang binata makipagtalo sa kanya na para bang hindi ito 27 years old! He’s being unreasonable so she has to argue back. Why does it feel like the universe is testing her patience in so many ways the universe could ever imagine just by sending the king of hell, Lucifer. Minsan nga ay naiinip niya kung pwede bang isauli kay Satanas itong sugo niyang kapangalan niya para maging mapayapa na ang buhay niya. Bahag
“NAKAHANDA NA BA ANG lahat?” tanong ni Lin sa hindi mabilang na beses. Mahinang natawa si Pammy na tanging responde nito sa tanong ng kapwa niya sekretarya. Hindi na lang ito pinansin ni Lyla at muling nag-scroll sa kanyang hawak na tablet. It’s been six months. Yes. She has to move her design launching for six months kasi hindi niya pa kayang humarap sa maraming tao habang sa loob-loob niya ay gulong-gulo pa siya. It took her a lot of sleepless nights thinking what’s wrong with her. Kung bakit ganoon ang mommy niya. And luckily, her father sends her flower every time she feels down or anything. Kahit papano ay nararamdaman niyang hindi siya nag-iisa. She took a very deep breath and caressed her tummy. It took her a lot of courage to finally reschedule her design launching. At sa totoo lang, kinakabahan siya. Alam niyang maraming magkukwistyon sa kanya tungkol sa tiyan niya at tungkol kay Lucifer. “Grabe. Parang hindi pa seven months si baby,” sambit ni Lin habang nakatingin sa kan
Nanginginig ang kanyang mga kamay habang hawak ang panyong may burda ng pangalan na hinding-hindi niya makakalimutan. Her heart is beating erratically and she wanted to cry. Sa sobrang bilis ng tibok ng kanyang dibdib ay halos mahirapan na siya sa paghinga. Luciann… Nanghihina siyang napaupo sa lapag at humikbi. Hindi siya maaring magkakamali. This hanky is his. Pinagawa niya ito sa manugang ni Daylinda nang mapagdesisyunan niya ang pangalan ng kanyang anak. Sa ganoong pagkakataon siya naratnan ng taong bumukas ng pinto ng silid ni Lucky. She covered her face with her palm and sobbed silently while holding the hanky. Agad naman siyang dinaluhan ng taong pumasok sa silid at huli na nang malaman niyang si Lucifer ‘yon. “What happened? Are you okay?” he asked. She looked up at him and cried even harder. Mabilis naman siyang binalot ng binata sa isang mahigpit na yakap. Pinikit ni Lyla ang kanyang mga mata at umiyak nang umiyak. Pakiramdam niya ay nabuksan ang sugat sa kanyang puso na
A month had passed. Sa susunod na araw ang launching ng design na dahilan ng pagkakulong ni Zaylee ngayon. Yes, she’s in prison right now. Akala niya nga ay tutulungan ito ni Lucifer ngunit mukhang nagkamali siya. “Mommy, are you really gonna leave?” tanong ng bata habang nakatingin sa kanya. “I’m going to mis you.” Napangiti siya sa sinabi ng bata. Tinotohanan ni Lucifer ang sinabi nitong hindi ito magpapakita sa kanya. It’s been a month since she last time saw him. Nandito na siya nakatira sa bahay ni Lucifer ngayon at masasabi niyang nagiging komportable na siya rito. Malaki ang naging tulong ni Lucky para kahit papano ay maaliw siya sa bahay. Ngunit sa isang buwan na ‘yon, hindi pa rin niya mabanggit sa kanyang ina ang tungkol dito. Sure as hell, her mother will be overly dramatic again. “Yes, baby.” Tipid siyang ngumiti rito. “I don’t think your father will let you come with me.” Kasi sa totoo lang, gusto niyang makasama si Lucky pabalik sa New York. She wanted to introduce h
Hindi niya alam kung ilang oras na siyang umiiyak ngunit wala siyang pakialam. Wala rin siyang pakialam kung dala ng kanyang lungkot at pagkalasing ay nagha-hallucinate na siyang si Lucifer ang kanyang kaharap ngayon at nagpapakalma sa kanya.All she knew is that… she feels a little better. Pakiramdam niya ay nakunan ang sakit na kanyang kinikimkim sa dibdib. This is really a big help. Niyakap siya nito nang mahigpit na mas lalong nagpaiyak sa kanya. She bit her lower lip and closed her eyes. Maybe this is her hallucination. Maybe she’s just longing for him to comfort her. Kasi ganon naman lagi, e. Yung tipong ‘yung taong nanakit sa ‘yo ang nais mong magkomporta sa ‘yo.And because of crying so hard, Lyla didn’t notice she passed out. Nagising na lang siya nang maramdaman niyang may magaang kamay ang dumampi sa kanyang pisngi. She slowly lifted her eyelids and the moment she saw him, she closed her eyes again.Napahawak siya sa kanyang ulo. Lasing pa ba siya? Dalawang bote lang naman
Tulalang nakatitig si Lyla sa kanyang hawak na papel. Hatinggabi na ngunit hindi siiya makatulog kakaisip kung aalis na ba siya sa bansang ito o bisitahin ang kanyang kapatid na nasa ospital. It’s funny to think that she’s worried about someone who doesn’t seem to care about her. Mariing kinagat ng dalaga ang ibabang labi at humugot ng malalim na hininga. Kasi sa totoo lang, gusto niya ring makita ang kanyang ama. After hearing what her father was up to during those times she thought she suffered alone makes her feel bad. And the only thing to make her feel better is to apologize to him in person. She closed her eyes and dropped her body on the bed. Dinilat niyang muli ang mga mata at tumitig sa kisame; iniisip kung ano ang kanyang dapat gawin. Gusto niyang tawagan si Bella ngunit ayaw niya namang abalahin ito sa pag-aaral dahil sa kanyang pag-o-overthink. “Damn,” she murmured and rolled her eyes. Minsan napapaisip siya kung bakit ganito kabait ang puso niya. Inaamin niyang mas nat
Inayos ni Lyla ang buhok ng bata at ngumiti rito. Kakarating lang nila rito sa Manila at hindi pa rin sila nagkakausap ni Lucifer. She’s dying to know more about Britanny’s conditions because it seems very serious. Ngunit ano nga ba ang magagawa niya ngayon bukod sa tumunganga rito?She must admit, she’s worried. She’s worried kahit na hindi alam ni Britanny na kapatid siya nito. Ngunit maiiwasan niya bang makaramdam ng ganito?“Is there something troubling your mind, Mommy?”Wala sa sarili siyang napatingin sa batang nakatingin sa kanya. Nakakunot ang noo nito at mukhang nais nitong malaman kung ano ang bumabagabag sa kanyang isipan. Pinilit na lang ni Lyla ang ngumiti rito.Alam niyang matalino ang bata ngunit ayaw niyang damayin ito sa pag-o-overthink niya.“Nothing, anak. There’s nothing.” Tipid siyang ngumiti rito. “Do you want to go home na?”Ngumuso ito at niyakap ang kanyang paboritong stuffed toy na lagi niyang dala kahit saan. Kaya minsan ay tig-tatatlong bagahe ang kanyang
Titig na titig si Lyla sa binata habang kausap si Britanny sa kabilang linya. Sumikip ang dibdib ni Lyla sa kaalamang si Britanny ang kausap nito. She must be very important to him. Sa pagkakaalam niya, sinabi ni Lucifer sa kanya na nasa binata ang phone niya. They’ll spend their week here bonding with each other. But then… sinagot pa rin nito ang tawag ni Britanny. But what is she complaining about? Siya itong nagsabi rito na sagutin ang tawag tapos siya pa ang makakaramdam ng ganito. At isa pa, sino ba siya sa kanyang tingin param magselos nang ganito? Yes, she must admit it, she’s freaking jealous. Pero wala na siyang magagawa pa. At dahil nakatitig siya sa binata, kitang-kita niya kung paano umiba ang ekspresyon nito sa mukha kaya pati siya ay nakaramdam ng pagkabahala. He looked at her and she looked back at him with a confused look. “Okay. Give me an hour.” Hour? Nang matapos ang kanilang usapan ay agad itong tumayo at tumingin sa kanya. Nalilito siya sa mga kilos nito at
“Ang sakit ng ulo ko,” reklamo niya sa binata. Mahina itong natawa at nilapitan siya. Nakasimangot lang siya rito habang ang binata ay panay ang tawa. Tumatawa ring lumapit sa kanya si Lucky at yumakap sa kanyang beywang. Nandito sila sa Rock Pools, ang kanilang huling destinasyon sa araw na ito. Dalawang araw na lang ang natitira at babalik na sila sa Maynila. And to be honest, parang ayaw niya nang umalis. She wanted to stay here forever with Lucifer and Lucky. Never in her life felt this much contentment. Ngayon lang. And sadly, fate will take them away again. “Masakit pa?” tanong ni Lucifer nang halikan nito ang kanyang ulo. Paano ba naman kasi, hindi niya alam na mayroon palang bato roon sa pwesto kung saan siya nag-dive. Mabuti na lang at hindi masyadong malakas ang impact ng pagkakauntog niya. Sapat lang para hindi siya magkabukol. “Mommy, why are you wearing shirts? Why don't you wear bikinis like them?” Sabay turo ni Lucky sa mga babaeng nakasuot ng bikini. Nag-angat si
Tumitig siya sa kawalan at humugot ng malalim na hininga. Hindi pa rin naalis sa kanyang isipan ang tagpo nila ng Lola ni Gio kanina. She didn’t expect to see them here. Masyado na sigurong maliit ang Pilipinas para magtagpo ang kanilang mga landas. “That’s the sixth deep breaths I heard from you.” Hindi niya na pa kailangan lumingon kung sino ito. Tumabi ito sa kanya ng upo ngunit hindi niya pa rin inaalis ang tingin sa kawalan. Masikip ang kanyang dibdib at nalulungkot siya. Sino ba namang hindi makakaramdam ng lungokot, ‘di ba? Malapit nang mag-isang dekada nang mawala si Gio pero hanggang ngayon pala ay sinisisi pa rin siya ng pamilya ng mga ito. Hanggang ngayon ay galit pa rin ang na sa puso nila kapag nakikita siya o nababanggit man lang ang pangalan niya. “Forget what they said,” mahinang usal ni Lucifer. Mapait siyang napangiti at tumingala sa kalangitan. “I tried. I’m trying. But I don't think I can. Even their words they told me nine years ago is still in my head. Those