Pinalibot ni Lyla ang paningin sa kabuoan ng paliparan. Lahat ay abala sa kani-kanilang ginagawa habang siya ay hindi alam kung ipagpapatuloy pa ba ang paghakbang palabas ng paliparan na ito. Walang ni isa sa kanyang mga kakilala ang alam na nandito siya… bukod sa isang tao.
Bahagya siyang pakislot nang biglang mag-ring ang kanyang phone. Agad niyang sinuot ang kanyang dalang sunglasses at saka sinagot ang tawag ng kanyang butihing pinsan. “Hello?”
“Where the hell you still at?” masungit nitong bungad.
Mahinang napailing si Lyla. “Hindi ka ba marunong maghintay?”
“You’re nothing special. Why the hell would I wait for you?”
That made her smile. Doon na siya nagdesisyong humakbang para maglakad. She’s planning to surprise her mother that she’s already in the Philippines kaya naman agad niyang tinawagan ang nag-iisang pinsan niya rito sa Pinas.
“Because I am Lyla Tolentino, duh?” she sarcastically replied. “Anyways, I’m heading out now.”
Habang kausap ang pinsan sa telepono at hindi niya namalayan ang taong nakasabayan niya sa paglalakad. Nasagi nito ang kanyang balikat at nabitiwan niya ang hawak na phone. Nanlalaki ang mga mata ni Lyla at nag-angat ng tingin sa lalaking dire-diretso lang ang lakad na para bang wala itong nasaging tao.
She gritted her teeth. Pinulot ng dalaga ang cellphone niyang nahulog sa sahig at muling nag-angat ng tingin sa lalaking dire-diretso lang na naglalakad. Mariin namang kinagat ni Lyla ang ibabang labi. Mukhang sobrang ganda ng naging bungad ng Pinas sa kanya, ah.
Humugot siya ng malalim na hininga para kalmahin ang sarili. Siguro naman hindi ‘yon sinadya ng lalaking nakabungguan niya ang nangyari. Baka sadyang may hinahabol lang ito kaya naman nagmamadali ito sa paglalakad.
‘Yeah, baka ganun nga,’ she convinced herself.
Muli siyang nagpatuloy sa paglalakad. Paulit-ulit niyang ni-re-remind ang sarili na kailangan niyang maging good mood. Ayaw niyang binyagan ang kanyang first day rito sa Pinas ng sama ng loob kaya naman pinipilit niya ang sariling alisin ang bad vibe na ‘yon.
Nang makalabas siya ng airport ay nakita niya ang kanyang masungit na pinsan na mukhang kanina pa pinagtitinginan ng mga tao, mostly ay mga babae. Well, hindi na kailangang ipagtaka ang bagay na ‘yon. Daze is hot. Na sa lahi na nila ang pagiging hot, okay?
“What took you so long?” bagot nitong tanong.
She bit her lower lip and shrugged. “Nagmumuni pa ako.”
“Regretting?”
“Nah.”
Umirap ito sa kanya. “Get in.”
“You won’t open the door for me?” taas kilay niyang tanong dito.
“Chivalry’s dead,” he responded before stepping inside the car.
Lyla rolled her eyes heavenwards before turning around the car to get in. Agad namang pinausad ng kanyang pinsan ang sasakyan nang matapos siyang makapagsuot ng seatbelt. She then leaned against the backrest of her seat.
“What made you come here?” pagbubukas ni Daze ng usapan.
“Mom’s getting married,” she stated and bubbled her cheek. “Nagpunta lang ako rito para kilalanin ang mapapangasawa niya.”
Tipid na tumango lamang si Daze. Hindi na nasundan ang kanilang usapan kaya naman saglit siyang napaidlip. Ngunit sadyang sugo ng diablo itong si Daze dahil dahil nang papaidlip na sana siya ay malakas itong pumreno.
“What the hell?!” bulaslas niya at binalingan ang pinsan. “Why did you stop?”
Sa halip na sagutin siya ay lumabas ng sasakyan ang pinsan at marahas na sinara ang pinto. She looked in front and saw Daze knocking at car’s door. Nangunot ang kanyang noo ngunit hindi siya bumaba. It’s not her business.
Saglit na nakipag-usap si Daze rito bago umusad ang sasakyang nauuna sa kanila. Muli namang pumaso si Daze sa sasakyan at pinausad ito. She frowned while looking at him.
“What was that?” kunot-noong tanong niya sa pinsan.
Bagot siyang binalingan ng pinsan. “Just some random hoe.”
Napaawang ang kanyang bibig sa uri ng pananalita ng pinsan at mahinang napailing. Itinuon niya na lang ang kanyang paningin sa kalsada at ilang saglit pa ay lumiko na ang kanilang sasakyan sa isang ekslusibong villa. Mukhang mayaman ang mapapangasawa ng kanyang mommy dahil magaganda ang bahay ng na sa villa na ito.
Hanggang sa tumigil sila sa harap ng isang magarang bahay. She looked outside the window before looking back at Daze. “Are you sure this is the exact address?”
“Do I look like dumb to you?” pagsusungit nito.
Ngumuso siya. “I can’t believe you’re gonna welcome me this way. Are you even happy that I’m here?”
“No, I’m not.”
Napairap na lang siya sa sagot nito at hinubad na ang kanyang suot na seatbelt. She pushed the door open and stepped out of the car. Pinasadahan niya ng tingin ang malaking bahay na nasa kanyang harapan at tinignan ang kanyang hawak na address.
“Ito nga,” she whispered and turned to the person inside the car. “Please take my luggage out. Thank you.”
Lumapit siya sa gate ng bahay at pinindot ang doorbell. She bit her lower lip and waited for someone to come out and open the doors for her. Naramdaman niya ang pagtabi ni Daze sa kanya kaya naman nilingon niya ito.
“You have to pay me dollars for this,” he said.
Ngumisi lang siya rito. “Mas mabigat pa equipment sa gym mo kaysa sa bagahe ko. H’wag ka ngang puro reklamo.”
Habang hinihintay na mayroong lumabas sa bahay ay naglibot ng paningin si Chandria sa paligid. Walang halos tao ang kanyang nakikita. Mukhang konti lang ang kayang maka-afford sa villa na ito.
After a minute or two of waiting, lumabas ang isang ginang na kilalang-kilala niya.
“Anong kailangan─ oh my god…”
Nanlaki ang mga mata ng kanyang ina mula sa loob ng gate nang makita siya. Agad nitong binuksan ang pinto at sinalubong siyang ng isang mahigpit na yakap.
“You’re here!” her mom exclaimed.
Napangiti si Chandria at niyakap pabalik ang kanyang ina. She closed her eyes and bit her lower lip and answered her mother’s hug. Naunang kumalas ang kanyang ina sa kanilang yakapan at tumingin sa kanyang pinsan na si Daze.
“Daze, you’re here.” Nakangiti itong bumaling sa kanyang pinsan. “Ikaw pala ang sumundo kay Bliss.”
“Mom,” paninita niya rito. Parang nakasanayan na ng kanyang ina ang tawagin siya gamit ang kanyang kinaiinisang pangalan. “Stop calling me that name.”
Ngunit mukhang walang narinig ang ina, o sadyang hindi siya nito pinakinggan. “Come inside, Daze. Sakto, nagluto ako ng masarap na ulam.”
“No need, Tita.” Tipid na ngumiti si Daze. “I have to go. I still need to fetch Diana from school.”
Tumango ang ina niyang si Shirley. “Ganoon ba? Sige, mag-iingat ka pauwi. Salamat sa pagsundo at paghatid kay Lyla.”
Nagpaalam na si Daze kaya naman agad na nagtawag ang kanyang mommy ng kasambahay para kunin ang kanyang bagahe. Habang siya naman ay agad na kinaladkad ng kanyang ina papasok ng bahay sa labis na pagkasabik nio.
“Dito ka muna, okay? I’ll prepare our lunch para makakain ka. Wala rito ang Tito Hades mo. He’s at work. Mamayang hapon ang uwi nun,” sambit ng kanyang mommy.
Lyla roamed her eyes all over the place. “So this is your house?”
Shirley nodded. “Ito ‘yung bahay na pinag-ambagan naming ni Hades.”
“Pinag—ambagan?” tumaas ang kanyang kilay sa narinig. “What do you mean pinag-ambagan, Mom?”
Ngumiti ang kanyang ina sa kanya at sinagot ang kanyang tanong. “Well, ayaw ko kasing siya lang ang mag-contribute sa bahay na ito kaya naman sabi ko sa kanyang hati na lang kami.”
She frowned. “What? Paano kung maghiwalay kayo?”
Otomatiko namang sumama ang tingin sa kanya ng ina. “Sa tingin mo maghihiwalay pa kami? Lyla, anak. Kaya ko nga siya papakasalan, e. Kasi gusto kong makasama siya habang buhay. Mahirap ba ‘yon?”
Mariing kinagat ni Lyla ang ibabang labi. To be honest, hindi niya maintindihan kung bakit ganito kung umakto ang mga taong nalulong sa pag-ibig. ‘Yung tipong iisipin na nilang sila na ang makakasama habang buhay?
Umirap na lang siya sa hangin at bumuntong hininga. “Where’s my room? I want to rest.”
“Hindi ka ba muna kakain?” tanong ng kayang mommy.
Tipid siyang umiling dito. “Magpapahinga po muna ako. I’m still full.”
MULI NIYANG KINASA ang baril at tinutok ito sa target. He was about to pull the trigger when someone tapped his arm. Kunot-noo niya itong binalingan at nakita ang kanyang sekretarya. Inis niyang hinubad ang kanyang suot na headset at bubulyawan na sana ang sekretarya niya nang agad nitong inabot ang phone.
“S-Sir Hades is calling, Mr. Russo. And he wants to talk to you,” kinakabahang usal ng kanyang sekretarya.
His jaw clenched before accepting the call. Dinikit niya ang phone sa kanyang tenga at binaba ang baril. “What do you want?”
“Shirley’s daughter is already in the Philippines,” sambit ng ama.
Napalitan ng pagngisi ang kanyang pagkunot ng noo kanina. “Well done, Hades.”
“So, you agree to get along with them now?”
Tinitigan ni Lucifer ang bibig ng kanyang hawak na baril at ngumiti. “We’ll see about that.”
Si Lucifer ang nagsulsol sa kanyang ama na sulsulan din si Shirley na papuntahin sa Pinas ang anak nitong si Lyla. He’s more interested in Shirley’s daughter than Shirley herself. Ewan niya ba sa kanyang sarili. He wanted to get to know that woman more. Something na hindi kayang i-provide ng kanyang mga private investigators.
Matapos ng kanilang usapan ng kanyang ama ay binitiwan na niya ang baril at bumaling sa kanyang sekretarya. He handed her the phone and cleared his throat.
“Tell Aura to get my things ready and send them to Hades’s house. Pronto.”
Matapos niyang sabihing ‘yon ay agad siyang humugot ng malalim na hiningat at lumabas na ng silid. Tinitigan niya ang kanyang pambisig na relo at ramdam niya ang pagsunod sa kanya ng kanyang sekretarya.
“May meeting po kayo with Mr. Antonina the next thirty minutes,” sambit nito.
“Ready the car,” he said. “I’ll be out in ten minutes.”
SHE WRAPPED HER HAIR with a head towel and sat at the chair in front of the dresser. Tinitigan niya ang sarili at bumuntong hininga. Kakagising niya lang mula sa mahimbing na pagkakatulog kaya naman agad siyang naligo para kahit papano ay gumaan ang kanyang pakiramdam.
This room is pretty, but not her type. Mukhang pinaghandaan ito ng mommy niya. Mula sa decors, sa mga designer bags na nandito, at mamahaling jewelry collection. She’s an owner of a jewelry store but she’s not fond of collecting jewelry.
Wala sa sarili siyang napatingin sa kanyang pinto nang may kumatok dito. Bagot siyang tumayo at lumapit dito para pagbuksan ang kung sino mang kumakatok. Bumungad naman sa kanya ang mommy niya na may malawak na ngiti.
“Hello there, sweetie. Time for dinner. Halika na. Hades wants to meet you,” nakangiting sambit nito.
She bit her lower lip. “Susunod po ako, Mommy. Magbibihis muna ako.”
Her mother nodded her head and smiled at her. Tipid niya lang itong nginitian at muling sinarado ang pinto. Agad naman siyang nagbihis ng isang pajama at satin blouse. Tinuyo niya muna ang kanyang basang buhok bago siya lumabas ng silid at bumaba sa unang palapag.
Yes, there are two floors in this house and the space is quite big. Kasya ang sampung pamilya sa bahay na ito.
Pagdating niya sa sala ay saktong paglabas ng kanyang mommy mula sa kitchen. Agad itong lumapit sa kanya na may ngiti sa labi at hinawakan ang kanyang braso.
“Hades is in the kitchen with his son,” saad nito.
Muling kumunot ang kanyang noo. “Son? His son is here?”
“Yes!” her mom exclaimed. “Come, come.”
Kinuyog na naman siya nito kaya na mukhang nakaugalian na ng ina. Well, it’s fine to her. Alam niya kasing ganitong-ganito ang pag-uugali ng kanyang ina sa tuwing excited ito sa isang bagay.
Kaya naman pagkapasok nila sa loob ng kusina ay inihanda ni Lyla ang kanyang ngiti. Ngunit napawi ‘yon nang makita ang binatang kasama ng mapapangasawa ng kanyang ina.
It was the guy random handsome guy in New York that she kissed!
“Meet Hades, my fiancé, and his son, Lucifer.”
She tilted her head and bit her lower lip. Hindi siya pwedeng magkamali. Ito ang lalaking hinalikan niya sa New York! Pero baka naman magkamukha lang? Maybe she’s just overthinking things. Sobrang coincidental naman siguro kung ito nga ang lalaking hinalikan niya.And she was drunk that time, okay? Hindi siya sigurado sa kanyang nakita. Baka sadyang namamalik-mata lang talaga siya. It would be really so awkward kung ito ang lalaking nakahalikan niya, ‘di ba?“It’s so nice to finally meet you, Lyla.”Wala sa sarili siyang napatingin sa lalaking may edad niya. It was Hades, ang gustong mapangasawa ng kanyang ina. She wanted to smile to him but she can’t help not to look at the handsome man beside him.Sa tindig at postura nito, mahahalata ang pagiging arogante nito. At sa hindi malamang dahilan, nakaramdam ng pagkairita si Lyla. She hates men who thinks high of themselves. Lalo na ‘yung mga nagiging customer niya na gustong bigya ng regalo ang kanilang mga babae.“Lyla?” pukaw ng kanyan
TAHIMIK NA NAKAUPO SI Lyla sa egg swing sa loob ng silid habang ang kanyang mommy ay nakaupo sa kama na dalawang hakbang laman ang pagitan niya at ng kama kaya naman kitang-kita niya ang ekspresyon ng kanyang ina.“What is it, Mom?” bagot niyang tanong. “Kung wala ka pong sasabihin, matutulog na ako.”“I love your Tito Hades so much, Lyla.”Wala sa sarili siyang napatingin sa ina at seryoso itong nakatingin sa kanya na para bang inoobserbahan ang kanyang ekspresyon. She bit her lower lip and looked away.“I know,” she mumbled.“That’s why I want you to be civil on him,” sambit nito. “Anak, your Tito wants to have a daughter. Kaya naman laking tuwa niya nang malaman niyang puro babae ang anak ko.”Nangunot ang kanyang noo at tumingin sa kanyang ina. “Bakit? Sawa na siya sa anak niyang si Satanas?”Pinandilatan siya ng mga mat anito at mahinang umiling. “Lyla, don’t say that.”“Bakit? I’m just telling the truth, Mom.” Her jaw clenched and she gritted her teeth. “Sobrang nakakairita ng l
NAGMAMADALI SIYANG BUMABA ng hagdanan dahil kailangan niya pa palang magpara ng taxi dahil wala siyang sasakyan dito. Hindi rin naman siya masyadong waldasera para lang bumili ng bagong sasakyan na magagamit niya rito. Hindi naman siya magtatagal. Pagkababa niya ay naamoy niya ang mabangong aroma mula sa kusina. She bet her mom is making breakfast. Kaya naman agad siyang nagtungo rito para sabihin sa labas na lang siya kakain. Hindi kasi siya kumakain ng agahan, diretso brunch siya after coffee. Ngunit pagdating niya sa kasina ay natagpuan niya ang kanyang ina na nakaupo sa isang silya at na sa malalim na pag-iisip. Her eyes then landed on the frying pan and saw the burning chicken nuggets. Agad siyang lumapit dito at ini-off ang stove. She then turned to her mom and noticed her still spacing out. “Mom?” she called her attention. Saka pa lang ito napakurap-kurap at tumingin sa kanya. Shirley immediately smiled at her and stook. “Anak, nandiyan ka na pala. Are you heading out?” Lyl
“Seriously, hindi pa rin talaga ako makapaniwalang nandito ka na sa Pinas,” sambit ni Jona habang busy kakasubo ng cake na ini-order nito. Umangat lang ang kanyang kilay rito at bumuntong hininga. “Me too.” “I mean, you always say no when the country mentions Philippines. You hate this country so much.” “No,” she said and smiled. “I don’t hate the country at all. But the people living in it… so much.” Bahagyang natahimik si Jona sa kanyang sinabi. Lyla took a sip on her coffee and leaned against the back of her chair. Ibinaling niya ang tingin sa labas ng glass wall kung saan kitang-kita niya ang mga taong dumadaan. Some are taking a jog, while others are running their errands. She took off her sunglasses and bit her lower lip. Ibang-iba talaga ang Pinas, ang bansang ito, kaysa sa bansang humubog sa kanya. Minsan nga ay hindi niya lubos maiisip na makakaalis siya sa bahay na ito at magbagong-buhay sa ibang bansa. Usually, it takes someone to marry someone living in that country i
Napayakap si Lyla sa lamig nang umihip ang hangin. It’s raining hard and she’s waiting for Lucifer to come back kasi ang sabi nito ay kukunin nito ang kanyang kotse sa parking lot. Ayaw pa nga nitong pumayag na maiiwan siya rito ngunit masyadong malakas ang buhos ng ulan at kung tatakbo sila ay malaki ang tiyansang madulas siya. Bakas ikaaksidente niya pa. She roamed her eyes all over the place. Ang mga taong nandito kanina ay nagsipasukan dahil sa malakas na buhos ng ulan at ang tanging natitira na lamang dito ay siya at ang dalawang bouncer. Kaya naman okay lang sa kanya ang maghintay rito kay Leon. After visiting one of her branches here in Manila ay agad siyang inaya ng kanyang kaibigang si Erron para mag-bar hopping and their last stop is here, sa Devil’s Place. Funny to think na rito niya pa nakasalamuha ang tulad ni Lucifer na pangalan pa lang, Satanas na. To be honest, she wanted to go back inside the bar. Ngunit masyado na siyang nahihilo sa halo-halong alak na kanilang nai
Naalimpungatan siya nang maramdaman niyang may tumapik sa kanyang pisngi. Dahan-dahan niyang dinilat ang kanyang mga mata at bumungad sa kanya ang mukha ng lalaking labi niyang kinaiinisan. She immediately frowned. “Get up. You’re not a fvcking princes to be carried,” saad nito saka ito umalis at iniwan siya roon. She roamed her eyes around the place and bit her lower lip. Na sa garage na siya ng bahay nila ni Hades at mukhang nakauwi na sila. She lifted her arm to check the time. Humugot siya ng malalim na hininga at bumangon na. Chineck din ni Lyla kung anong oras na at ganoon na lang ang pag-angat ng kanyang kilay nang mapansin niya ng alas kwatro na ng umaga. Isa-isa namang bumalik sa kanyang isipan ang mga nangyari kanina. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at hinawakan ang kanyang pang-ibabang labi. Hinalikan siya ni Lucifer kagabi at nag-init siya? Yuck, iw! Labis na pandidiri ang nararamdaman ni Lyla dahilan para marahas siyang humakbang palabas ng sasakyan na nakalimu
Tahimik niyang inubos ang sopas na bigay ng kanyang ina sa kanya. She must admit that it tastes so damn good. Kaya naman naubos niya agad ito. Napangiti naman ang kanyang ina sa kanya at hinaplos ang kanyang buhok. After eating, Shirley handed her the tablet to take and a glass of water. Tipid niya lang itong nginitian at tinanggap ito saka ito ininom. She bit her lower lip and handed back the glass to her mother. Tipid siyang ngumiti rito at sumandal sa headboard ng kama. “Are you feeling better now? Shall I ready the warm water?” tanong nito sa kanya. She nodded her head. “Yeah, a little better. But no, I can do that, Mom. Don’t worry about that.” Ngunit umiling ito sa kanya at ngumiti. “No, anak. I want you to rest and let me ready the tub for you. What do you want me to add on the water? Vanilla oil? Milk?” Mariing kinagat ni Lyla ang ibabang labi at bumuntong hininga. Mukhang wala na siyang pagpipilian. Aaminin niya rin na medyo nahihilo pa rin siya kaya naman wala siyang iba
“I wonder how will you sound like when you’re moaning my name?” Namilog ang mga mata ng dalaga sa narinig at magsasalita pa sana siya nang bumukas ang pinto sa backseat at pumasok sa loob ng sasakyan ang kanyang mommy. Mariing tinikom ni Lyla ang kanyang bibig para pigilan ang sarili sa kung ano mang masamang salita ang nais niyang sambitin. “Pasensya na kung natagalan. Kinausap ko pa kasi ang designer para magpasukat ka, anak.” Nangunot ang kanyang noo at nilingon ang kanyang mommy sa likuran. “What do you mean magpapasukat? Saan?” “For your Tito Hades’ company anniversary celebration. Kailangan nandoon ka kaya magpapagawa tayo ng dress mo,” saad nito. Agad siyang umiling. “No need, Mom. I can just buy a gown. Kailan ba?” “Sa sabado,” nakangiting wika nito. “How are you guys here? I hope walang bangayan na naganap sa inyong dalawa. Matatanda na kayo. Hindi na dapat kayo umaktong parang teenagers.” Walang ibang nagawa si Lyla kundi ang umirap sa hangin at hindi na umimik. She’s
“NAKAHANDA NA BA ANG lahat?” tanong ni Lin sa hindi mabilang na beses. Mahinang natawa si Pammy na tanging responde nito sa tanong ng kapwa niya sekretarya. Hindi na lang ito pinansin ni Lyla at muling nag-scroll sa kanyang hawak na tablet. It’s been six months. Yes. She has to move her design launching for six months kasi hindi niya pa kayang humarap sa maraming tao habang sa loob-loob niya ay gulong-gulo pa siya. It took her a lot of sleepless nights thinking what’s wrong with her. Kung bakit ganoon ang mommy niya. And luckily, her father sends her flower every time she feels down or anything. Kahit papano ay nararamdaman niyang hindi siya nag-iisa. She took a very deep breath and caressed her tummy. It took her a lot of courage to finally reschedule her design launching. At sa totoo lang, kinakabahan siya. Alam niyang maraming magkukwistyon sa kanya tungkol sa tiyan niya at tungkol kay Lucifer. “Grabe. Parang hindi pa seven months si baby,” sambit ni Lin habang nakatingin sa kan
Nanginginig ang kanyang mga kamay habang hawak ang panyong may burda ng pangalan na hinding-hindi niya makakalimutan. Her heart is beating erratically and she wanted to cry. Sa sobrang bilis ng tibok ng kanyang dibdib ay halos mahirapan na siya sa paghinga. Luciann… Nanghihina siyang napaupo sa lapag at humikbi. Hindi siya maaring magkakamali. This hanky is his. Pinagawa niya ito sa manugang ni Daylinda nang mapagdesisyunan niya ang pangalan ng kanyang anak. Sa ganoong pagkakataon siya naratnan ng taong bumukas ng pinto ng silid ni Lucky. She covered her face with her palm and sobbed silently while holding the hanky. Agad naman siyang dinaluhan ng taong pumasok sa silid at huli na nang malaman niyang si Lucifer ‘yon. “What happened? Are you okay?” he asked. She looked up at him and cried even harder. Mabilis naman siyang binalot ng binata sa isang mahigpit na yakap. Pinikit ni Lyla ang kanyang mga mata at umiyak nang umiyak. Pakiramdam niya ay nabuksan ang sugat sa kanyang puso na
A month had passed. Sa susunod na araw ang launching ng design na dahilan ng pagkakulong ni Zaylee ngayon. Yes, she’s in prison right now. Akala niya nga ay tutulungan ito ni Lucifer ngunit mukhang nagkamali siya. “Mommy, are you really gonna leave?” tanong ng bata habang nakatingin sa kanya. “I’m going to mis you.” Napangiti siya sa sinabi ng bata. Tinotohanan ni Lucifer ang sinabi nitong hindi ito magpapakita sa kanya. It’s been a month since she last time saw him. Nandito na siya nakatira sa bahay ni Lucifer ngayon at masasabi niyang nagiging komportable na siya rito. Malaki ang naging tulong ni Lucky para kahit papano ay maaliw siya sa bahay. Ngunit sa isang buwan na ‘yon, hindi pa rin niya mabanggit sa kanyang ina ang tungkol dito. Sure as hell, her mother will be overly dramatic again. “Yes, baby.” Tipid siyang ngumiti rito. “I don’t think your father will let you come with me.” Kasi sa totoo lang, gusto niyang makasama si Lucky pabalik sa New York. She wanted to introduce h
Hindi niya alam kung ilang oras na siyang umiiyak ngunit wala siyang pakialam. Wala rin siyang pakialam kung dala ng kanyang lungkot at pagkalasing ay nagha-hallucinate na siyang si Lucifer ang kanyang kaharap ngayon at nagpapakalma sa kanya.All she knew is that… she feels a little better. Pakiramdam niya ay nakunan ang sakit na kanyang kinikimkim sa dibdib. This is really a big help. Niyakap siya nito nang mahigpit na mas lalong nagpaiyak sa kanya. She bit her lower lip and closed her eyes. Maybe this is her hallucination. Maybe she’s just longing for him to comfort her. Kasi ganon naman lagi, e. Yung tipong ‘yung taong nanakit sa ‘yo ang nais mong magkomporta sa ‘yo.And because of crying so hard, Lyla didn’t notice she passed out. Nagising na lang siya nang maramdaman niyang may magaang kamay ang dumampi sa kanyang pisngi. She slowly lifted her eyelids and the moment she saw him, she closed her eyes again.Napahawak siya sa kanyang ulo. Lasing pa ba siya? Dalawang bote lang naman
Tulalang nakatitig si Lyla sa kanyang hawak na papel. Hatinggabi na ngunit hindi siiya makatulog kakaisip kung aalis na ba siya sa bansang ito o bisitahin ang kanyang kapatid na nasa ospital. It’s funny to think that she’s worried about someone who doesn’t seem to care about her. Mariing kinagat ng dalaga ang ibabang labi at humugot ng malalim na hininga. Kasi sa totoo lang, gusto niya ring makita ang kanyang ama. After hearing what her father was up to during those times she thought she suffered alone makes her feel bad. And the only thing to make her feel better is to apologize to him in person. She closed her eyes and dropped her body on the bed. Dinilat niyang muli ang mga mata at tumitig sa kisame; iniisip kung ano ang kanyang dapat gawin. Gusto niyang tawagan si Bella ngunit ayaw niya namang abalahin ito sa pag-aaral dahil sa kanyang pag-o-overthink. “Damn,” she murmured and rolled her eyes. Minsan napapaisip siya kung bakit ganito kabait ang puso niya. Inaamin niyang mas nat
Inayos ni Lyla ang buhok ng bata at ngumiti rito. Kakarating lang nila rito sa Manila at hindi pa rin sila nagkakausap ni Lucifer. She’s dying to know more about Britanny’s conditions because it seems very serious. Ngunit ano nga ba ang magagawa niya ngayon bukod sa tumunganga rito?She must admit, she’s worried. She’s worried kahit na hindi alam ni Britanny na kapatid siya nito. Ngunit maiiwasan niya bang makaramdam ng ganito?“Is there something troubling your mind, Mommy?”Wala sa sarili siyang napatingin sa batang nakatingin sa kanya. Nakakunot ang noo nito at mukhang nais nitong malaman kung ano ang bumabagabag sa kanyang isipan. Pinilit na lang ni Lyla ang ngumiti rito.Alam niyang matalino ang bata ngunit ayaw niyang damayin ito sa pag-o-overthink niya.“Nothing, anak. There’s nothing.” Tipid siyang ngumiti rito. “Do you want to go home na?”Ngumuso ito at niyakap ang kanyang paboritong stuffed toy na lagi niyang dala kahit saan. Kaya minsan ay tig-tatatlong bagahe ang kanyang
Titig na titig si Lyla sa binata habang kausap si Britanny sa kabilang linya. Sumikip ang dibdib ni Lyla sa kaalamang si Britanny ang kausap nito. She must be very important to him. Sa pagkakaalam niya, sinabi ni Lucifer sa kanya na nasa binata ang phone niya. They’ll spend their week here bonding with each other. But then… sinagot pa rin nito ang tawag ni Britanny. But what is she complaining about? Siya itong nagsabi rito na sagutin ang tawag tapos siya pa ang makakaramdam ng ganito. At isa pa, sino ba siya sa kanyang tingin param magselos nang ganito? Yes, she must admit it, she’s freaking jealous. Pero wala na siyang magagawa pa. At dahil nakatitig siya sa binata, kitang-kita niya kung paano umiba ang ekspresyon nito sa mukha kaya pati siya ay nakaramdam ng pagkabahala. He looked at her and she looked back at him with a confused look. “Okay. Give me an hour.” Hour? Nang matapos ang kanilang usapan ay agad itong tumayo at tumingin sa kanya. Nalilito siya sa mga kilos nito at
“Ang sakit ng ulo ko,” reklamo niya sa binata. Mahina itong natawa at nilapitan siya. Nakasimangot lang siya rito habang ang binata ay panay ang tawa. Tumatawa ring lumapit sa kanya si Lucky at yumakap sa kanyang beywang. Nandito sila sa Rock Pools, ang kanilang huling destinasyon sa araw na ito. Dalawang araw na lang ang natitira at babalik na sila sa Maynila. And to be honest, parang ayaw niya nang umalis. She wanted to stay here forever with Lucifer and Lucky. Never in her life felt this much contentment. Ngayon lang. And sadly, fate will take them away again. “Masakit pa?” tanong ni Lucifer nang halikan nito ang kanyang ulo. Paano ba naman kasi, hindi niya alam na mayroon palang bato roon sa pwesto kung saan siya nag-dive. Mabuti na lang at hindi masyadong malakas ang impact ng pagkakauntog niya. Sapat lang para hindi siya magkabukol. “Mommy, why are you wearing shirts? Why don't you wear bikinis like them?” Sabay turo ni Lucky sa mga babaeng nakasuot ng bikini. Nag-angat si
Tumitig siya sa kawalan at humugot ng malalim na hininga. Hindi pa rin naalis sa kanyang isipan ang tagpo nila ng Lola ni Gio kanina. She didn’t expect to see them here. Masyado na sigurong maliit ang Pilipinas para magtagpo ang kanilang mga landas. “That’s the sixth deep breaths I heard from you.” Hindi niya na pa kailangan lumingon kung sino ito. Tumabi ito sa kanya ng upo ngunit hindi niya pa rin inaalis ang tingin sa kawalan. Masikip ang kanyang dibdib at nalulungkot siya. Sino ba namang hindi makakaramdam ng lungokot, ‘di ba? Malapit nang mag-isang dekada nang mawala si Gio pero hanggang ngayon pala ay sinisisi pa rin siya ng pamilya ng mga ito. Hanggang ngayon ay galit pa rin ang na sa puso nila kapag nakikita siya o nababanggit man lang ang pangalan niya. “Forget what they said,” mahinang usal ni Lucifer. Mapait siyang napangiti at tumingala sa kalangitan. “I tried. I’m trying. But I don't think I can. Even their words they told me nine years ago is still in my head. Those