LOGINShare
Chapter 9
Last Updated:
2025-03-07 15:46:20Sherry's Point Of View
"Dammit wala ka bang bibig, Sherry? Answer me." "N-no one." "Then why?—" padabog siyang tumayo kaya't yuko akong napaatras. Sandali kaming tahimik na dalawa. Hindi ko akalaing magseselos siya nang ganito. I don't even know maaabutan niya kaming dalawa ni Elliot sa gano'ng posisyon. Pero wala akong nararamdamang kakaiba kay Elliot, that's the truth. First time namin 'tong magkakilala pero dahil sa personality niya'y medyo nakakagaan lang talaga ng pakiramdam. Pero mukhang kasalanan ko rin naman dahil hinayaan kong maging gano'n ang ugnayan namin. Umapaw yata masyado 'yong saya and in the end, nandito na ako ngayon sa sitwasyong 'to. "Why would you do that behind me, Sherry?" "I'm not doing anything, I swear." Napasapo siya sa noo niya. Ang isang kamay ay nakahawak sa baywang. Tinitigan ko ang mukha niya kung gaano ito namumula sa inis. Kailangan ko siyang suyuin. Hindi ko alam kung anong gagawin niya kapag hindi agad ito naresolba. Baka nga madamay pa si Elliot dito at mas maging masama ang kalabasan. "I'm sorry... okay? But I'm also telling you the truth, I'm not flirting with Elliot." "Then what did I just saw in the kitchen minutes ago? Don't tell me nag-uusap lang kayo." Tumango ako nang marahan. "Yes... actually we are just talking." "And then nagkilitian kayo na parang magjowa pagkatapos, gano'n ba?" "He's just too clingy." He groaned. "Of course he is. Of course!" "Please don't hurt him. Wala siyang kasalanan dito." "I'm not gonna punish him. His brother will do that for me." Nakaramdam naman ako ng pag-aalala para kay Elliot nang marinig ko 'yon. Then napakunot lalo ang noo niya sa 'kin. "You're worried about him, don't you?" "Of course, wala naman kasi siyang kasalanan." "Kung totoo man 'yan, si Loid na ang bahalang magdesisyon do'n." Pero hindi pa rin ako sigurado sa sinabi niya. Hindi sapat sa 'kin ang mga salitang 'yon dahil kilala ko si Loid. He's timid but actually a very strict person at the same time. "At least, let me talk to Loid myself." "No." "Please." "I said no, Sherry." __ Third Person's POV Pareho nang nasa labas ngayon ng mansyon ang magkapatid. Pero bago man lang sila makaabot sa garahe, hinawakan naman ni Loid ang balikat ng kapatid. Napaharap ito sa kanya. "What did I tell you on the phone again, Elliot?" "What did you tell me?" Napatiim-bagang si Loid sa sagot na narinig niya. Napakuyom na rin ito kaya't natatawa si Elliot na nagtaas ng kamay. "Calm down, big bro. Of course naaalala ko pa 'yon. Eto naman hindi mabiro." "What did I tell you, Elliot?" May diin na tanong ulit ni Loid sa kapatid. "You told me to take her away bago kayo makabalik ni Boss Levim." "Exactly." Tapos ay namayani ang katahimikan sa paligid nila. Nagkatitigan hanggang sa pagtaasan ito ng kilay ni Loid. "Then what did you do after receiving my order?" "I put on my shoes." "Uh-huh?" Namaywang si Loid na nakikinig. "I took my car key." "Uh-huh?" Nagtitimpi na talaga ito sa kapatid pero hinayaan niya pa rin itong magpatuloy. "I went here." "And then?" "I made friends with Sherry." "Fuck!" Halos sakalin na nito ang kapatid sa klase ng titig niya pero natatawa lang talaga siyang pinagmamasdan ni Elliot na kumulo sa galit. Kung hindi lang talaga niya ito kapatid ay malamang dinurog na niya ang panga nito. "Come on, bro. Just let her be for now." Nakapamulsang saad ni Elliot. Sinuklay naman ni Loid ang kanyang buhok patalikod bago nagbuntong-hininga. "I should have just called Jeepy instead of you." "What's up, guys?" Then speaking of the devil. Dumating din ang lalaking tinutukoy ni Loid. Gaya ni Elliot, puro earrings din ang tainga nito. Pula ang buhok na nakapusod. Itim ang coat at hindi rin maitatanggi ang kakisigan ng chinito nitong itsura. "Did someone called my name?" Dagdag pa nito habang kumakaway. "Hey, Jee!" "Hey, Elliot!" Tapos ay nagbanggaan ang mga dibdib ng dalawa bilang bati sa isa't isa. And then nang masulyapan ni Jeepy ang isa ay napangiti ito lalo. "Oh, Loid, natalo ka ba ulit sa lotto, bakit ganyan na naman mukha mo, ha?" "Elliot didn't do as he was told." Tapos ay masama nitong sinulyapan ang kakambal na pasipol-sipol lang sa tabi. "Dadagdagan ko ang punishment mo for three months. Tingnan natin 'yang katigasan ng ulo mo." "No way! That's unfair!" "Wait lang, ano bang nangyayari?" Pumapagitna si Jeepy sa magkapatid. "Ganito kasi 'yan, Jee." Si Elliot na ang nagpaliwanag kaya't naharap naman siya nito. "Bro called me earlier to get rid of this so pretty lady Sherry before Boss Levim returns." "Uh-huh?" Jeepy crossed both arms against his chest. "Then after that. I put my shoes on. I took my car key. Went here to meet this so pretty lady Sherry—" "Stop with the so pretty lady Sherry—it's disgusting." Reklamo ni Loid. Pero hindi na siya pinansin ng dalawang nag-uusap. "And then what happened?" Mas lalo lang tuloy tumaas ang interes ni Jeepy sa kuwento ng kaharap. "Then... I made friends with her!" "Wow!" Palakpak na tugon naman ni Jeepy. Daig pa ang musmos na nakakita ng magic sa unang pagkakataon. "Hah!-hah!" "Mga siraulo."
Related chapters
Our White Little Secrets Chapter 10
Third Person's POVKakasilang pa lamang ng araw nang magising na rin si Levim. Hindi niya naabutan sa kama ang dalaga kaya't taka niya itong hinanap sa paligid ngunit hindi niya ito mahagilap.Naalala niya kung paano sila nagtalo kagabi kaya't naisip nitong baka ay umalis na lang ito habang tulog pa siya. Parang sumikip naman ang kanyang dibdib sa naiisip. Bumangon at nagmamadaling bumaba sa kwarto. "Sherry?" Tinawag ng buo nitong boses ang pangalan ng dalaga ngunit walang sumagot.Hanggang sa makarating siya sa may kitchen at doon naman siya natigilan. Ang pag-aalala ng mukha ay napalitan ng pagkamangha at kaluwagan sa dibdib. Lihim na napangiti nang makita ang nakatalikod na si Sherry. Nakasuot ng apron at tila abala sa binabasang libro.Nagpasya si Levim na lapitan ito nang hindi gumagawa ng ingay. Bawat hakbang niya at tila kasiyahan sa kanyang puso. Naaamoy din niya ang niluluto nito sa isang kalan ngunit hindi roon ang buong atensyon ng lalaki, kundi sa nakakaakit na hubog ng ka
Last Updated : 2025-03-12Our White Little Secrets Chapter 11
Third Person's POV "Let's meet again tomorrow, okay?" "No. Huwag ka nang bumalik dito." Natawa si Elliot sa itinugon ng dalaga. Sa huling sandali kinurot ang pisngi nito bago tumakbo. Simangot na lang ang nagawa ni Sherry dahil dito. Pero sa kaloob-looban niya'y may saya rin. Ni minsan, hindi niya naranasang magkaroon ng kapatid. O kahit man lang kaibigan na puwede niyang maka-kuwentuhan o makakulitan. Ilang araw pa nga lang niyang nakilala ang lalaking 'to, pero higit pa sa isang pamilya ang pagtanggap sa kanya. Kahit na alam niyang may ideya na talaga ito kung ano talaga siya. Nang makabalik si Sherry sa living room. Naabutan niya si Levim na nakaupo lamang doon. "How was the goodbye hug?" May tonong pagka-sarkastiko ang tanong nito. Hindi inaalis ang titig sa tina-type sa cell phone. "It's warm." Nahinto si Levim at tumingin sa dalaga. She just laughed by his reaction. "I'm joking. Ang dali mo talagang mauto." "I'm not jealous." Tapos ay binalik ang tingin sa kanyang gina
Last Updated : 2025-04-08Our White Little Secrets Chapter 12
Third Person's POV Mabilis na nag-init ang katawan nilang dalawa dahil sa halik na 'yon. Levim couldn't stop himself and even reached for her hips. Nagulat si Sherry do'n and she even wanted to resists. "Baby." He whispered. Asking not for permission but actually pleading for it. Nagmumukha na siyang mahina sa harap ng babaeng 'to pero wala na siyang pakialam. "Levim." She whispered back. While the kiss was getting more soft and gentle. Walang kahit anong senyales ng pagmamadali roon. He wanted to savor the food longer as he could. Habang pilit naman itong nilalabanan ni Sherry na huwag magpadala sa init na nararamdaman ng katawan niya. "Levim, please." Pag-uulit niya. "Why won't you do it with me?" The kiss stopped. Yakap-yakap nito ang dalaga sa baywang. Their bodies already pressed to each other na parang ayaw na niya itong pakawalan sa posisyong 'yon. Natuyo ang lalamunan ni Sherry nang siya'y mapabuntong-hininga. Bite her lower lip and looked up at his soft eyes, plea
Last Updated : 2025-04-09Our White Little Secrets Chapter 13
Third Person's POVRight passed 12 in the morning. Nagising si Sherry sa kama nang mag-isa. Nakapatay lahat ng ilaw at hindi niya alam kung bakit siya nagising nang ganito kaaga.Gusto niyang matulog na lang ulit. Ipinikit ang sariling mata habang pilit hinahanap ang tamang posisyon sa higaan. Katahimikan. Pinilit niyang magpalunod ulit sa kawalan para makapagpahinga ngunit ilang beses din siyang nagpapalipat-lipat ng posisyon pero hindi talaga siya mapakali.Nagsisimula na siyang mainip. Ang malamig na hangin ay pilit niyang tinatanggap para lang matulungan siyang makuha muli ang antok.Hanggang sa makaramdam na lang siya ng pagka-uhaw. "Argh." Tuluyan siyang napabangon doon at lumabas ng kwarto nang naka-shorts.She looked around the quiet house while walking down the stairs. Pero bago niya marating ang kitchen, nahinto naman siya't naibalik ang mga yabag. Sumilip sa living room corner at doon namukhaan niya ang pamilyar na pigura ni Levim.Naninigarilyo ito roon. Mukhang wala itong
Last Updated : 2025-04-09Our White Little Secrets Chapter 14
Third Person's POVHabang nakahiga sa kama. Hindi maiwasan ni Sherry na ibalik sa isipan ang nangyari kanina. Simply thinking about it could make her scream in embarassment.Hindi niya rin kasi aakalaing sisilip din pala ang lalaking 'to sa kanya nang sandaling 'yon. Kaya't para hindi maging awkward, wala siyang choice kundi ang ayain itong matulog katabi sila. Tutal, kwarto naman talaga ng lalaki ang tinutulugan niya.She wants him to decline that offer. Pero kabigla-biglang hindi naman tumanggi si Levim at ngayo'y nandito nga silang dalawa: magkatabi sa iisang kama. Habang pinapadaan ang lamig ng umaga.Pero hindi talaga makatulog si Sherry. Nakatitig lang siya sa kisame. Ang kadilimang nakikita niya sa itaas ay mas lalong nagpalinaw sa isip niyang makita ang mga bagay sa nakaraan.Gusto niyang sumigaw o lumundag sa hiya. Pero sa kasamaang-palad hindi niya magawa dahil baka magising ang katabi niya. She looked at his sleeping face. Mapayapa ang mukha nito. Naiinggit tuloy siya kung
Last Updated : 2025-04-09Our White Little Secrets Chapter 15
Third Person's POV"Good morning, Sherry!"Nang makapag-ayos ang dalaga nang sarili, ito agad ang bumungad sa harapan niya. She wanted to close the door again pero natawa lang itong pinigilan ni Elliot."Why did you come back?" "You're not happy to see me? Kahit 'good morning' wala ako?"Hinahanap ng dalaga si Levim sa paligid nang makalabas sila sa bahay. Loid was not even around. Which of course, mas magdududa pa nga siya kung magpapakita ito sa kanya nang hindi masamang tititig sa kanya buong oras."Si boss ba ang hinahanap mo?" Tanong ni Elliot. As soon as they arrived infront of a white car.Tumango si Sherry."Na-miss mo agad eh magkasama lang kayo kagabi."Sinimangutan agad ito ni Sherry. "Siya ang may sabing may lakad kami ngayon kaya nagtataka lang ako." Levim even said to him to meet him downstairs. Pero nakalabas na siya at nakapasok sa kotse walang Levim ang nagpakita.Elliot as the driver, umalis sila ng mansiyon na iyon. Nasa shotgun seat lang si Sherry nang lingunin di
Last Updated : 2025-04-09Our White Little Secrets Chapter 1
Isang malutong na sampal ang tumama sa pisngi ni Sherry. Nasa pangalawang palapag sila ng mansiyon ng kanyang tiyuhin, malayo sa nagkakasiyahang mga tao sa ibaba.Ramdam ng dalaga ang pamamaga ng kanyang mukha, ngunit nagawa niya pa ring titigan ang tiyuhin nang duruin siya nito."Don't you ever talk to my guests like that again, Sherry. Tama na ang kahibangan mong ito! Dalawa lang ang pagpipilian mo rito—it's either you die in hunger outside, or stay here and do as I say."Pinigilan ni Sherry ang sariling magwala sa harapan nito. Ang kanyang mga kamaong nakatago sa likod ay tila nakakasang baril na maaari niyang pakawalan anumang sandali."I'd rather die than obey you."Isa pang sampal ang dumapo sa kabilang pisngi niya. Tumulo ang kanyang mga luha sa sakit.Hanggang kailan ba siya magtitiis sa impyernong ito? Araw-araw, palagi niyang tinitingnan ang sarili sa basag na salamin ng kanyang kwarto—paulit-ulit na nagtatanong sa isipan kung may silbi pa bang ipagpatuloy ang ganitong klase
Last Updated : 2025-03-01Our White Little Secrets Chapter 2
Makalipas ang ilang buwan.Hindi pa rin mawaglit sa isipan ni Levim ang aksidenteng nangyari sa kanya. Sa linya ng kanyang trabaho at estado sa buhay, hindi malayong isipin na may koneksyon ito sa kanyang mga kaaway.Araw-araw, hindi maitatago sa bugnot niyang mukha ang pagkainip. Pilit siyang pinapaalalahanan ng doktor na manatili sa ospital hanggang sa tuluyan siyang gumaling. Hindi niya gustong magtagal pa rito, pero dahil na rin sa pakiusap ng kanyang ama, wala siyang magawa.Sa loob ng kanyang pribadong kwarto sa ospital, nakatayo siya malapit sa bintana, nakasuksok ang mga kamay sa bulsa ng puting pantalon habang nakatanaw sa labas. Blangko ang ekspresyon niya, tila malalim ang iniisip.Sa kama niya, nakakalat ang ilang dokumento at litrato—mga kuhang-liko ng mga hindi pamilyar na mukha. May ilan na malinaw, ngunit karamihan ay malabo, sapat lang para makilala ang mga nasa larawan.Naputol ang katahimikan nang bumukas ang pinto sa likuran niya. Hindi siya nag-abala pang lumingon
Last Updated : 2025-03-02
Latest chapter
Our White Little Secrets Chapter 15
Third Person's POV"Good morning, Sherry!"Nang makapag-ayos ang dalaga nang sarili, ito agad ang bumungad sa harapan niya. She wanted to close the door again pero natawa lang itong pinigilan ni Elliot."Why did you come back?" "You're not happy to see me? Kahit 'good morning' wala ako?"Hinahanap ng dalaga si Levim sa paligid nang makalabas sila sa bahay. Loid was not even around. Which of course, mas magdududa pa nga siya kung magpapakita ito sa kanya nang hindi masamang tititig sa kanya buong oras."Si boss ba ang hinahanap mo?" Tanong ni Elliot. As soon as they arrived infront of a white car.Tumango si Sherry."Na-miss mo agad eh magkasama lang kayo kagabi."Sinimangutan agad ito ni Sherry. "Siya ang may sabing may lakad kami ngayon kaya nagtataka lang ako." Levim even said to him to meet him downstairs. Pero nakalabas na siya at nakapasok sa kotse walang Levim ang nagpakita.Elliot as the driver, umalis sila ng mansiyon na iyon. Nasa shotgun seat lang si Sherry nang lingunin di
Our White Little Secrets Chapter 14
Third Person's POVHabang nakahiga sa kama. Hindi maiwasan ni Sherry na ibalik sa isipan ang nangyari kanina. Simply thinking about it could make her scream in embarassment.Hindi niya rin kasi aakalaing sisilip din pala ang lalaking 'to sa kanya nang sandaling 'yon. Kaya't para hindi maging awkward, wala siyang choice kundi ang ayain itong matulog katabi sila. Tutal, kwarto naman talaga ng lalaki ang tinutulugan niya.She wants him to decline that offer. Pero kabigla-biglang hindi naman tumanggi si Levim at ngayo'y nandito nga silang dalawa: magkatabi sa iisang kama. Habang pinapadaan ang lamig ng umaga.Pero hindi talaga makatulog si Sherry. Nakatitig lang siya sa kisame. Ang kadilimang nakikita niya sa itaas ay mas lalong nagpalinaw sa isip niyang makita ang mga bagay sa nakaraan.Gusto niyang sumigaw o lumundag sa hiya. Pero sa kasamaang-palad hindi niya magawa dahil baka magising ang katabi niya. She looked at his sleeping face. Mapayapa ang mukha nito. Naiinggit tuloy siya kung
Our White Little Secrets Chapter 13
Third Person's POVRight passed 12 in the morning. Nagising si Sherry sa kama nang mag-isa. Nakapatay lahat ng ilaw at hindi niya alam kung bakit siya nagising nang ganito kaaga.Gusto niyang matulog na lang ulit. Ipinikit ang sariling mata habang pilit hinahanap ang tamang posisyon sa higaan. Katahimikan. Pinilit niyang magpalunod ulit sa kawalan para makapagpahinga ngunit ilang beses din siyang nagpapalipat-lipat ng posisyon pero hindi talaga siya mapakali.Nagsisimula na siyang mainip. Ang malamig na hangin ay pilit niyang tinatanggap para lang matulungan siyang makuha muli ang antok.Hanggang sa makaramdam na lang siya ng pagka-uhaw. "Argh." Tuluyan siyang napabangon doon at lumabas ng kwarto nang naka-shorts.She looked around the quiet house while walking down the stairs. Pero bago niya marating ang kitchen, nahinto naman siya't naibalik ang mga yabag. Sumilip sa living room corner at doon namukhaan niya ang pamilyar na pigura ni Levim.Naninigarilyo ito roon. Mukhang wala itong
Our White Little Secrets Chapter 12
Third Person's POV Mabilis na nag-init ang katawan nilang dalawa dahil sa halik na 'yon. Levim couldn't stop himself and even reached for her hips. Nagulat si Sherry do'n and she even wanted to resists. "Baby." He whispered. Asking not for permission but actually pleading for it. Nagmumukha na siyang mahina sa harap ng babaeng 'to pero wala na siyang pakialam. "Levim." She whispered back. While the kiss was getting more soft and gentle. Walang kahit anong senyales ng pagmamadali roon. He wanted to savor the food longer as he could. Habang pilit naman itong nilalabanan ni Sherry na huwag magpadala sa init na nararamdaman ng katawan niya. "Levim, please." Pag-uulit niya. "Why won't you do it with me?" The kiss stopped. Yakap-yakap nito ang dalaga sa baywang. Their bodies already pressed to each other na parang ayaw na niya itong pakawalan sa posisyong 'yon. Natuyo ang lalamunan ni Sherry nang siya'y mapabuntong-hininga. Bite her lower lip and looked up at his soft eyes, plea
Our White Little Secrets Chapter 11
Third Person's POV "Let's meet again tomorrow, okay?" "No. Huwag ka nang bumalik dito." Natawa si Elliot sa itinugon ng dalaga. Sa huling sandali kinurot ang pisngi nito bago tumakbo. Simangot na lang ang nagawa ni Sherry dahil dito. Pero sa kaloob-looban niya'y may saya rin. Ni minsan, hindi niya naranasang magkaroon ng kapatid. O kahit man lang kaibigan na puwede niyang maka-kuwentuhan o makakulitan. Ilang araw pa nga lang niyang nakilala ang lalaking 'to, pero higit pa sa isang pamilya ang pagtanggap sa kanya. Kahit na alam niyang may ideya na talaga ito kung ano talaga siya. Nang makabalik si Sherry sa living room. Naabutan niya si Levim na nakaupo lamang doon. "How was the goodbye hug?" May tonong pagka-sarkastiko ang tanong nito. Hindi inaalis ang titig sa tina-type sa cell phone. "It's warm." Nahinto si Levim at tumingin sa dalaga. She just laughed by his reaction. "I'm joking. Ang dali mo talagang mauto." "I'm not jealous." Tapos ay binalik ang tingin sa kanyang gina
Our White Little Secrets Chapter 10
Third Person's POVKakasilang pa lamang ng araw nang magising na rin si Levim. Hindi niya naabutan sa kama ang dalaga kaya't taka niya itong hinanap sa paligid ngunit hindi niya ito mahagilap.Naalala niya kung paano sila nagtalo kagabi kaya't naisip nitong baka ay umalis na lang ito habang tulog pa siya. Parang sumikip naman ang kanyang dibdib sa naiisip. Bumangon at nagmamadaling bumaba sa kwarto. "Sherry?" Tinawag ng buo nitong boses ang pangalan ng dalaga ngunit walang sumagot.Hanggang sa makarating siya sa may kitchen at doon naman siya natigilan. Ang pag-aalala ng mukha ay napalitan ng pagkamangha at kaluwagan sa dibdib. Lihim na napangiti nang makita ang nakatalikod na si Sherry. Nakasuot ng apron at tila abala sa binabasang libro.Nagpasya si Levim na lapitan ito nang hindi gumagawa ng ingay. Bawat hakbang niya at tila kasiyahan sa kanyang puso. Naaamoy din niya ang niluluto nito sa isang kalan ngunit hindi roon ang buong atensyon ng lalaki, kundi sa nakakaakit na hubog ng ka
Our White Little Secrets Chapter 9
Sherry's Point Of View "Dammit wala ka bang bibig, Sherry? Answer me.""N-no one." "Then why?—" padabog siyang tumayo kaya't yuko akong napaatras. Sandali kaming tahimik na dalawa. Hindi ko akalaing magseselos siya nang ganito. I don't even know maaabutan niya kaming dalawa ni Elliot sa gano'ng posisyon.Pero wala akong nararamdamang kakaiba kay Elliot, that's the truth. First time namin 'tong magkakilala pero dahil sa personality niya'y medyo nakakagaan lang talaga ng pakiramdam. Pero mukhang kasalanan ko rin naman dahil hinayaan kong maging gano'n ang ugnayan namin. Umapaw yata masyado 'yong saya and in the end, nandito na ako ngayon sa sitwasyong 'to."Why would you do that behind me, Sherry?""I'm not doing anything, I swear."Napasapo siya sa noo niya. Ang isang kamay ay nakahawak sa baywang.Tinitigan ko ang mukha niya kung gaano ito namumula sa inis. Kailangan ko siyang suyuin. Hindi ko alam kung anong gagawin niya kapag hindi agad ito naresolba. Baka nga madamay pa si Elliot
Our White Little Secrets Chapter 8
Sherry's Point Of View"Twin brother?"Masigla niya akong tinanguan. Nandito lang kami sa kitchen table nag-uusap and I must admit, napakasaya niyang ka-kuwentuhan. Para nga akong nagkaroon ng parallel timeline kung saan muli kong nakakausap ngayon si Loid sa ibang version niya.Speaking of parallel timeline. Ang dami ko ring nalaman tungkol kay Loid dahil dito kay Elliot. To put it generally, halos lahat na yata ng bagay, mapa-interes man 'yan, ugali, hilig, pananalita at iba pa, magkasalungat talaga sila.Naituro ko naman ang mansanas na kinakagatan niya. "So ibig sabihin din ba, hindi rin mahilig si Loid sa mansanas?""He hates them." May diin na sagot niya. As in mararamdaman mo talaga kung gaano iyon kinamumuhian ni Loid."So ano pala favorite niya?"Sinenyasan niya akong lumapit. Kaya't inusog ko rin ang upuan ko at siya naman 'yong naglapit ng bibig sa tainga ko. "He loves ice cream. As in favorite niya 'yon sa lahat ng favorite niya.""Really?""That's right!""Pero bakit kail
Our White Little Secrets Chapter 7
Sherry's Point Of View He leaned even more closer. Eyes darting right into my soul. Nakakatakot siyang pagmasdan. "Or is your name even Sherry, I don't know," sa wakas ay bumalik ito sa dating pagkakaupo. "Why are you clinging like a leech to the Boss?""P-puwedeng isa-isa lang?""No. Answer them all at once right now. Additionally,""Meron pa?""Who sent you? Give me the name of your Boss or else.""Wait." Hinarang ko agad ang palad sa pagitan namin. "Wait lang ha. At least, let me explain first. But..." Lumingon ako sa direksyon kung saan ko huling nakitang umalis si Levim."But what?" Naiinip na tugon naman ng kausap ko. Nabalik sa kanya ang aking tingin. "Look here, Loid. My name is Sherry. And it's really my genuine name, totoo 'yon, okay?" He crossed both arms. Para bang handa na siyang makinig pero halata pa rin talagang wala itong senyales na magugustuhan niya ang kahahantungan nito. Napalunok ako. "Okay... first of all, I'm sorry. Okay? I'm really sorry kung bigla ko na lan
