Chapter 8

Sherry's Point Of View

"Twin brother?"

Masigla niya akong tinanguan. Nandito lang kami sa kitchen table nag-uusap and I must admit, napakasaya niyang ka-kuwentuhan. Para nga akong nagkaroon ng parallel timeline kung saan muli kong nakakausap ngayon si Loid sa ibang version niya.

Speaking of parallel timeline. Ang dami ko ring nalaman tungkol kay Loid dahil dito kay Elliot. To put it generally, halos lahat na yata ng bagay, mapa-interes man 'yan, ugali, hilig, pananalita at iba pa, magkasalungat talaga sila.

Naituro ko naman ang mansanas na kinakagatan niya. "So ibig sabihin din ba, hindi rin mahilig si Loid sa mansanas?"

"He hates them." May diin na sagot niya. As in mararamdaman mo talaga kung gaano iyon kinamumuhian ni Loid.

"So ano pala favorite niya?"

Sinenyasan niya akong lumapit. Kaya't inusog ko rin ang upuan ko at siya naman 'yong naglapit ng bibig sa tainga ko. "He loves ice cream. As in favorite niya 'yon sa lahat ng favorite niya."

"Really?"

"That's right!"

"Pero bakit kailangan mo pang ibulong?" Nakapagtataka lang kasi. Dalawa lang naman kami rito.

"Ano kasi, noong last time na may sinabihan ako tungkol sa favorite niya alam mo 'yong ginawa niya sa 'kin?"

"Ano?" Now I'm a little intrigued.

Nilunok niya muna 'yong natitirang mansanas sa bibig bago sumagot. "Binawalan niya akong humawak ng baril ng anim na buwan!"

Eh?

Teka. Punishment ba 'yon?

Wait lang ha, process ko lang sandali sa utak ko.

Of course not!

"Tapos hindi pa siya nakuntento! Inalis niya rin lahat ng mansanas ko sa kitchen namin. At ang mas malala pa, sinabihan niya rin si Levim na pagbawalan akong kumain no'n nang tatlong buwan! Akalain mo 'yon?!"

"Okay, okay. Magkatabi lang tayo, Elliot, pwedeng huwag ka namang sumigaw?"

"Eh kasi naman—okay. Sorry. Nadala lang nang kaunti." Gosh. Ilang taon na nga ulit 'tong lalaking 'to?

Twenty-eight yata 'yong sinabi niya kanina. Ayaw niya naman daw na tawagin ko siyang kuya dahil masyado raw siyang tumatanda kaya sumakay na lang din ako.

"So Sherry," then bigla namang sumeryoso ang boses niya. "Sinabi na pala sa 'kin ni Loid 'yong tungkol sa 'yo at ang relasyon mo kay Boss."

Napalunok ako. Heto na. Mukhang dalawang beses yata akong makakarinig ng disapproval ngayon.

"Yeah."

"And to tell you honestly," ibinaba niya ang mansanas sa mesa at muli akong tinitigan. Lumalakas na naman ang kabog ng dibdib ko. Kahit na masayang kausap ang taong 'to, muntik ko na ring makalimutan na isa rin pala siya sa kakampi ni Loid. That simply means, wala pa rin akong takas kung itatanggi niya rin ang pagiging pekeng girlfriend ko sa boss nila.

Hinanda ko na lang ang sarili sa mga susunod na sasabihin niya. Pero bigla naman akong naguluhan at nagulat nang hawakan niya ako sa dalawang pisngi at malawak na nginitian. Wait. "Gusto ko lang sabihin na napakagaling mo!"

Sandali! Ano bang sinasabi niya?

Then niyakap niya naman ako. "Alam kong malungkot ka nitong nagdaang mga buwan. At gusto ko lang idagdag na halos maiyak ako no'ng sabihin mo ang mga naranasan mo sa kamay ng tiyuhin mo. Hindi iyon makakaya ng normal na babae lang kaya proud na proud ako sa 'yo dahil nakaya mo 'yon lahat na labanan."

Magpapasalamat ba ako? I don't know!

"A-akala ko, itataboy mo rin ako gaya ng kakambal mo."

"Me? No way! Bihirang mangyari 'to ano, kaya manatili ka hangga't gusto mo."

Pilit ko namang kumalas sa yakap niya at tiningnan siya sa kanyang mga mata. "But, your brother won't let me. Isa pa, kapag bumalik ang alaala ng boss niyo malamang—"

"It's gonna be fine! Trust me."

"Trust you? How?"

"Basta. Ako ang bahala." Tapos ay sinundan niya pa iyon ng kindat. I can't believe this guy. Gaano ba siya ka-maimpluwensiya sa kapatid niya kung ganito kataas ang kompyansa niya sa lahat ng sinasabi niya?

Evening came. At wala pa rin sina Loid at Levim.

"Nagugutom ka na ba?"

"Medyo."

"Then let's cook something."

"You also knew how to cook?" I'm quite impressed.

"Joke lang."

Sarap sipain sa bayag.

"Order na lang tayo sa labas."

"No. Ako na ang magluluto."

Siya naman ngayon ang mukhang na-impress. "You can cook?"

"Joke lang." Sabay tawa ko rito kaya't nasundan agad 'yon nang paghahabulan namin palibot ng kitchen area.

Pero marunong naman talaga akong magluto, gusto ko lang talaga siyang asarin pabalik.

"Huli ka!" Napatili ako nang mahuli niya ako mula sa likod. Tapos do'n ay sinimulan niya naman akong kilitiin.

"No! Please, stop." natatawa kong sigaw pero wala yata siyang balak huminto.

"Ehem!"

Hanggang sa maging tila estatuwa rin kami agad ni Elliot nang may pilit na umubo sa gilid namin.

Yakap-yakap ako ngayon ni Elliot sa baywang. Kulang na lang ay magkahalikan at magkahubaran—b-basta medyo intimate 'yong posisyon naming dalawa. At halatang hindi 'yon nagugustuhan ng dalawang lalaking nasa kabilang side lang din ng kitchen table.

Si Loid na ang mukha ay parang gusto nang saksakin sa leeg ang kakambal niya, habang si Levim naman ay diretso ang titig sa akin bago ito dahan-dahang bumababa sa kamay ni Elliot na nakayakap sa 'kin.

Kulang na lang ay umusok ang ulo nito sa galit pagbabarilin kami ritong dalawa.

"Kuya! Boss!" Sigaw naman ni Elliot at daig pa ang kidlat na humiwalay din sa akin. "Nakabalik na pala kayo, kamusta ang lakad?" Umakto itong walang masamang atmospera sa paligid niya.

Tahimik na nagkatinginan sina Levim at Loid. Gano'n din ang ginawa naming dalawa ni Elliot sa isa't isa.

"Sherry."

"Yes?" Mabilis kong nabalik sa harap ang tingin. Halos tumagos sa kaluluwa ko 'yong klase ng titig niya sa sobrang talim. Tapos ay itinuro nito ang second floor. "Upstairs. Now."

"Yes." Para akong aso na sumunod agad sa kanya na maglakad. Ni hindi ko na nga nagawang sulyapan si Elliot o kahit si Loid man lang.

"Why are you still here, leech?" Pero ito 'yong mismong katagang narinig kong binulong niya nang mapadaan ako sa gilid niya.

Nakakadurog ng puso. Pero paano ko ba 'yon sasagutin? Hindi.

Hindi ko masasagot 'yon kahit ano pa mang dahilan ang isipin ko.

"What the hell, Elliot?!" Habang nasa hagdanan ako, narinig ko pang kinakausap na rin ni Loid ang kakambal niya.

Pero hindi iyon ang problema ko ngayon. Nang makapasok ako sa kwarto. Naabutan ko si Levim na kakatanggal lang ng coat niya at marahas na tinanggal ang necktie.

"Lock the door."

"Yes."

"So tell me, Sherry," naupo siya sa kama at hindi pa rin talaga nagbago ang matalim na titig nito sa 'kin. "Who the fuck told you to flirt with someone other than me?"