"No, hindi ako aalis dito sa apartment, Mom." Mula sa counter sa kusina ay ipinagpatuloy ni Samantha ang paga-ayos ng mga groceries na kaniyang binili. She's talking with her Mom though phone call since she's still with his stepfather celebrating their marriage out of the country.
"Honey... Ayaw mo ba na makikala pa ng lubos ang step-brother mo, si Tristan? Mag-bonding kaya kayo?" Her hands tremble as she puts another bag into the fridge. Nai-isip pa lamang niya na magsasama sila ni Tristan sa iisang bubong ay tila ba may mabigat ng dumadagan sa kaniyang mga balikat na siyang tiyak na sisira sa kaniyang kinabukasan."That would be a nightmare, Mom.""Sam... Huwag ka naman magsalita na parang kilala mo na si Tristan. He's a good man. He's hardworking, responsible. Kahit naman madalas siyang busy sa trabaho niya ay natitiyak ko pa rin na magiging masaya ka na makasama siya." Samantha rolled her eyes then whispered..."And he's definitely a play boy, more than a fuck boy.""What? I didn't hear you, Sam." Naging mariin ang tikom niya sa kaniyang labi."N-Nothing, Mom. Basta po ay huwag ka na mag-alala pa sa akin. Ayos lang po ako rito, sanay ako na mag-isa. Just enjoy your honeymoon." Samantha hung up before her Mom could say anything else. Pagkatapos na matapos ang tawag ay malalim na napabuntong hininga Samantha ng hangin na kanina niya pa pinipigilan.She tried to forget all the shits that's happening in her life. She hang out with Evelyn, they go to some places to get some rest to all her problems.~It's another boring day for Samantha. Ina-ayos niya ang tuwalya sa kaniyang katawan dahil kakatapos lamang niya maligo nang marinig niya ang makailan ulit ng katok sa may pintuan. Nagsalubong ang kaniyang mga kilay, nagtataka siya kung sino ang maaari na bumisita sa kaniya, lalo na at hindi naman niya inimbita si Evelyn, at wala rin naman siya inaasahan na delivery."Wait!" she called out loud before rushing to open the door."Sorry, hindi pa ako nakakapagbihis!" Samantha said hurriedly. Her hair was still wet from the shower, dripping onto the floor. Mabilis naman siyang nanigas mula sa kaniyang kinatatayuan nang makita kung sino ang lalaki na nakatayo ngayon sa kaniyang harapan."T-Tristan? What are you d-doing here?"His blue eyes were looking down at her. He's wearing a light grey sweater vest and gray slacks. Napalunok siya, hindi malaman kung ano ang dapat niyang sumunod na sabihin."Are you not going to invite me in?" Her left brow lift up. Mabilis siyang umiling, ang nakaraan sa pagitan nila ay nag-umpisa na naman na magkagulo sa kaniyang isipan. Naisip niya na mas makakabuti kung hindi niya ito papatuluyin sa loob."No, stay there! I-I'm just going to dress up." As Samantha closed the door, her eyes landed on her cleavage, and she run upstairs with a red face.~"Hello?""Evelyn, nandito siya!""Ha? Ano ang ibig mo sabihin, Sam?" Nag-umpisa na manginig ang kaniyang mga kamay."Sino ang nandiyan?""Si Tristan, nandito siya. He's in my apartment!""Omg! Bakit siya nandiyan?""Maybe he's here to confront me or to tell how easy to get I am after giving up my virginity to him?""Oh my gosh! Maybe he's also here to seduce me. Ano ang gagawin ko? Kailangan ko na ba kumuha ng mahaba na kurtina at dumaan ako sa may bintana nitong kwarto ko?" Evelyn laughs at her best friend's reaction."Why are you laughing, Evelyn? Mamamatay na ako sa kaba rito.""Why you're thinking that he's going to seduce you, Sam? And even if he do that, there's nothing to worry because that'll not going to affect you, unless..""He's your type at natatakot ka na hindi mo siya matanggihan." Samantha rolls her eyes."Yuck! He's my step-brother, Evelyn.""That's the point, Sam....""Kaya kung ako sa iyo ay umakto ka lang na normal sa harapan niya, bago niya pa mapansin na kinakabahan ka. He might remember what happened between you and him on the past if you keep on reacting like that." Dahan-dahan ay napatango si Samantha, habang ramdam niya pa rin ang pagi-init ng kaniyang mga pisngi.~Tanging katahimikan lamang ay namamayani ngayon sa pagitan nila. Ilang minuto na rin ang nakalipas simula ng papasukin ni Samantha si Tristan sa loob ng kaniyang apartment, pagkatapos niya itong akusahan na walang respeto.She immediately stand up from sitting when she saw Tristan move a bit from the couch."Are you going now? Alright, I'll accompany you until the door." Mabilis na gumuhit ang nakakaloko na ngisi sa labi ni Tristan. Masiyado niyang nahahalata na kanina pa hindi mapakali si Samantha na makaalis na siya rito."We are not even started talking."Ipinagkrus ni Samantha ang kaniyang braso sa kaniyang bandang dibdib. Ang kaniyang labi ay naging mariin ang pagtikom. His smirk widened, thinking that she's acting so adorable right now."T-Then tell me now why you are here. Huwag mo naman sana aksayahin ang oras ko, sabihin mo na agad ang sadya mo rito." She tries her best to act normal like what her best friend advice her to do. Tristan takes his place again on the couch. Samantha remains standing awkwardly in the middle of the living room while staring at him, waiting patiently for an explanation."Your Mom, told me to pick you up here. Kailangan ko bumalik sa mansyon na kasama ka. Ayoko na mabigo ko ang Mommy mo, lalo na at umaasa siya na mahihikayat kita na tumira na rin kasama namin." Samantha bites her lower lip."Napag-usapan na namin ni Mommy, ang tungkol diyan. So, you can go now, because I am not going with you." Peke ang naging pag-ngiti niya, samantalang pinipigilan naman ni Tristan ang sarili na matawa."Pwede ka ng umalis," dagdag pa ni Samantha."Hey..." Mabilis na napatayo mula sa kaniyang pagkakaupo si Tristan. Ang kaniyang kamay ay dumapo sa balikat ni Samantha para mapigilan siya sa paglayo sa kaniya. Samantha flinches a bit before taking a few steps backwards. Tristan noticed it."Hmm. You seemed tense. Is there's something wrong?" Umiling si Samantha, sinubukan niya pa na tumawa, kasabay ng pagyuko niya para maiwasan na magtama ang kanilang paningin."I-I'm just worried. It's getting late, and I still need to compile all the requirements I'll submit for my work application.""Kakausapin ko na lang ulit si Mommy about dito, para na rin hindi ka na ma-pressure pa sa request niya sa iyo.""A-At saka busy ka na tao, hindi ba? Kaya sige na, iwan mo na ako rito." Tristan can't helo but to chuckle a little."Actually, I'm not." Nagsalubong ang mga kilay ni Samantha. Hindi niya malaman kung talagang nais lamang siya asarin lalo ni Tristan."Look...""If you're not busy then sorry to tell you but I have some important things to do than talking to you, okay?" "Uulitin ko, hindi ako aalis dito." Samantha sighed, she's ready to turn around and go upstairs again when her feet were glued to the ground after hearing the words she keeps on trying to avoid."Kung hindi ka sasama sa akin, sasabihin ko na lang sa Mommy mo ang rason kung bakit... I'll tell to your Mom about our wild one night stand, Sam..." Tristan's deep voice saying her nickname made goosebumps form on her skin, as her hands turned into fist and he gave him a glared."Fine! Sasama na ako sa iyo!"Samantha secretly rolled her eyes while looking on the view outside Tristan's window car. She's sitting in the passenger seat after refusing to seat on the front seat beside Tristan. Naging matahimik sa pagitan nilang dalawa. Sandali na sumulyap si Samantha kay Tristan. His arms on the steering wheel, while tapping the fingers on the leather surface lightly. Pagkatapos ang halos isang oras na biyahe ay huminto sila sa isang mataas na gate, marahil ay ito na ang mansion ng mga Hilton. Pagkatapos iparada ang kotse sa labas garahe ng mansyon ay pinatay na ni Tristan ang makina at siya ang unang lumabas sa sasakyan. Agad naman na bumaba si Samantha sa kotse, hindi na niya hinintay pa na buksan ni Tristan ang pinto para sa kanya."I can do that." Kinuha niya ang mga bagahe sa kamay ni Tristan, na naging dahilan upang pagtaasan siya nito ng kilay. "Follow me," ito lamang ang sinambit ni Tristan, at hindi na ito nagsalita pa muli, at sa halip ay ipinagpatuloy ang paglalakad patungo sa l
"Salamat" the newly hired maid put all the dishes on the dining table. Her long, dark hair was tied into a neat braid down her back. She wore a plain white dress with a red ribbon around it, Samantha can't set aside her thoughts that Hudson family is really elegant in anyways. Ilang linggo na ang nakalipas simula ng dumating muli ang ina ni Samantha at ang kaniyang step father mula sa ibang bansa para roon ipagdiwang ang kanilang kasal. Nakatitig lamang si Samantha sa mga pagkain na nasa kaniyang harapan, hanggang sa..."Oh, heto na pala si Tristan," sambit ng kaniyang ina. Samantha's eyes darted at Tristan who's now handsomely walking downstairs while putting the expensive watch on his left wrist. Nanlaki ang kaniyang mga mata ng makita mabuti kung anong klase na relo iyon. It's Patek Philippe Grandmaster Chime, isa sa pinakamahal na relo sa buong mundo. Nagdiretso su Tristan patungo sa may lamesa at saka ito umupo sa katapat na upuan niya. Bago pa man siya makapagsalita ay naunah
It's Samantha's first day of training as Tristan's secretary. Before going out of her room she looks at the large mirror in front of her as she fixed up the collar of her white blouse, smoothing it down until it's almost perfect before tying up her hair and pulling it back into a high ponytail. The blonde ends are neatly tucked behind her ears."Kaya mo 'yan, Sam. At saka pangarap mo naman talaga na magkaroon ng kapatid na lalaki hindi ba? Ito na iyon, ibinigay na sa iyo, kaya huwag mo na sayangin ang chance..." Pagkatapos muling tingnan ang sarili sa salamin ay naglakad na siya palabas ng kaniyang kwarto. Her breath seems to catch in her throat when she sees Tristan standing next to her Mercedes-Benz S-Class. Hindi siya makapaniwala ng makita pa ito dito, lalo na at buong akala niya ay nauna na ito sa kaniya. "Bakit nandito ka pa?" tanong niya, pilit na ikinakalma ang dumadagundong na tibok ng kaniyang puso. she said, trying to hide the way her heart was beating erratically agai
Napagdesisyunan ni Gabriel, ang matalik na kaibigan ni Tristan, na sorpresang bisitahin ang kanyang kaibigan, dahil ilang linggo na rin silang hindi nagkita dahil abala rin ito sa pamamahala ng kanilang negosyo.With his usual cool looks, naglalakad-lakad siya sa opisina, nakikipagpalitan ng magiliw na pagbati sa mga empleyadong nakakakilala sa kanya. Legendary din ang kanyang karisma kahit saan man siya magpunta kaya naman hindi niya maintindihan kung bakit laging kumukulo ang dugo ng nobya niyang si Sandra pagdating sa kanya. Kilala niya si Tristan sa loob ng maraming taon at pamilyar ang mukha niya sa opisina. Best buddy talaga sila lalo na pagdating sa pagha-hunting mga babae para sumaya. With a casual grin on his face, he approached Tristan's office, ready to catch up with his friend.Binuksan ni Gabriel ang pinto sa opisina ni Tristan, umaasang makikita niya ang kanyang kaibigan na babad sa trabaho gaya ng dati. Alam niya talaga kung gaano siya ka-workaholic. But instead he
Tahimik ang opisina, tanging ang mahinang ugong ng aircon at ang paminsan-minsang kaluskos ng mga papel ang namamayani sa paligid. Nakaupo si Tristan sa likod ng desk niya, habang nakatutok ang mga mata sa screen ng laptop niya. Si Samantha na nakaupo sa tapat niya, nakabukas ang notebook, handang ibaba ang anumang utos, ay hindi maiwasang mapasulyap sa kanyang nakakunot na makapal na kilay.Lately, she can still can joke around but after sometime the surrounding's seems to be suffocating. "Una, kailangan mong i-manage ang schedule ko," simula ni Tristan, malamig ang boses, ni siya tumitingin sa kanya. "Ensure that there are no clashes and that I have adequate time between meetings for breaks." Nagpatuloy si Tristan, habang patuloy niyang binabasa ang dokumento. Iniisip niya kung ano ang maaaring mangyari para umakto siya ng ganoon. The Tristan she knows for now, is someone who always make her irritated because of his signature mischievous expression. "Pagbukud-bukurin ang mga it
Kumabog ang puso ni Tristan sa kanyang dibdib habang kinukuha ang litrato. Naalala niya ang sandaling kinuha ito. Noon ay muntik na niyang halikan si Samantha, nakalimutan saglit na kapatid niya na ito. "Natanggap ko ang larawang ito kanina," panimula ni Benjamin, ang kanyang boses ay mabagsik. "Gusto mo bang magpaliwanag?" Sumandal ang kanyang ama sa kanyang upuan, matamang pinagmamasdan si Tristan. He looked at his father, his mind racing. He knew he had to tread carefully. "Samantha and I were just enjoying the evening, Dad. Besides I just don't want to pressure her since she's just my new secretary," aniya, panay ang boses sa kabila ng kaguluhan sa loob niya. Tumingin si Benjamin sa kanyang anak, matalim ang tingin nito. "Matagal na kitang kilala para malaman ko kung kailan ka nagsisinungaling, Tristan," sabi niya na mahinang boses. "You're too close to Samantha in this picture. Too close for a brother and sister." Napalunok ng mariin si Tristan, bumaba ang tingin niya s
Samantha's heart heavy with a mix of emotions. Hindi niya natiis na manatili roon, pagkatapos masaksihan si Tristan, na halos lunurin na sa halik ang kanilang kasambahay. The scene had left her feeling hurt, confused, and surprisingly jealous.Natagpuan niya ang kanyang sarili na naglalakad nang walang patutunguhan sa lungsod. Her mind a whirl of thoughts. Maya-maya, natagpuan niya ang sarili niyang nakatayo sa harap ng bahay ni Evelyn. Sinalubong siya ng kaibigan ng isang matamis na ngiti, mabilis na pinapasok siya sa loob. "Sam, what brings you here? Akala ko ba busy ka sa trabaho mo bilang bagong secretary ni Tristan?" tanong niya, puno ng pag-aalala ang boses niya. Masasabi niyang may mali sa pamamagitan lamang ng pagtingin sa kaibigan.Huminga ng malalim si Samantha, malakas ang pintig ng kaniyang puso. "I saw something... something I wish I hadn't," She proceeded to tell Evelyn about the scene she had witnessed earlier, about Tristan and the maid. "Nakakadiri talaga. Para si
"Sam... Kailangan nating mag-usap." Naamoy niya ang mahinang amoy ng alak sa kanya, habang papalapit ito sa kanya. "I'm sorry sa nakita mo kanina. It just—" Samantha cleared her throat and smile at Tristan. "Come on, Tristan. It's okay," aniya, panay ang boses sa kabila ng kaguluhan sa loob niya. "You're free to do what you want. You're not obligated to explain your actions to me, kuya..." Kumurba pataas ang gilid ng labi ni Tristan. He wants her to know his part but he realized that maybe it might be better if he'll just take Gabriel serious advice. Lalo na at sa tingin niya ay nais lamang talaga ni Samantha na maging step-brother siya. "Ah, oo... Tama ka." Napakamot siya sa likod ng ulo at inayos ang kaniyang tindig. "Ayoko lang na magkamali ka ng ini-isip." "By the way, I'm going upstairs. Goodnight," sabi ni Samantha habang tumatango-tango at pinagmamasdan siya ni Tristan hanggang sa isara nito ang pinto ng kwarto niya.The office was buzzing with activity, the sound of rin
Sa paglipas ng araw, nakahanap si Tristan ng iba pa na dahilan para magkaroon sila ni Samantha ng interaskyon sa kanilang trabaho. Ilang beses niya itong tinawag sa kanyang opisina, sa bawat pagkakataon sa ilalim ng pagkukunwari ng ilang kagyat na gawain. "Pwede ka bang bumalik ulit dito?" Tumingala si Samantha mula sa kanyang mesa, bakas sa mukha niya ang pagtataka. Buong umaga siyang walang tigil sa pagtatrabaho, sinusubukang makasabay sa mga gawaing ibinibigay sa kanya ni Tristan. "Oo naman!" Ibinaba niya ang telepono at tumayo mula sa kanyang mesa. Pumasok siya sa opisina ni Tristan, Alam niya ang ginagawa nito, alam niyang sinusubukan siya nitong pagselosin. At ito ay gumagana, kahit na ayaw niya iyong aminin sa sarili at kahit pa kay Tristan mismo. Pagpasok niya sa opisina, nakita niya si Viviana na nakaupo sa tapat ni Tristan. Pinagmasdan niya si Tristan at Viviana na nagtatawanan, ang pagiging malapit ng dalawa ay naghahatid ng kirot sa kaniyang puso. "Ah, Samantha," sa
Nang makapasok na sa kanyang silid ay nagpakawala ng hininga si Samantha na hindi niya alam na pinipigilan niya. Napasandal siya sa pinto, ang lakas ng tibok ng puso niya sa dibdib. Naririnig pa niya ang halakhak mula sa dining room, naiisip pa rin niya kung paano nanligaw si Tristan kay Viviana. Lumipat si Samantha sa bintana, nakatingin sa kalangitan sa gabi. Nakikita niya ang mga bituin na kumikislap sa di kalayuan, ang kanilang liwanag ay lubos na kaibahan sa mga emosyong umiikot sa loob niya. Ang gabi ay nagpaalala sa kanya kung ano ang nangyari sa pagitan nila ni Tristan sa night club at sa pangalawang pagkakataon ay nagbahagi ang kanilang mga labi ng mapusok na halik. "Bakit sobrang sakit?" bulong niya sa sarili, halos hindi marinig ang boses niya."Hindi dapat ganito. Hindi dapat maramdaman na nawawala siya sa akin." Itinaas niya ang kanyang mga tuhod sa kanyang bandang dibdib. Alam niyang hindi siya dapat makaramdam ng ganito. Si Tristan ay step-brother niya, at malapit na
Dumating na ang gabi, na nagdadala ng kawalang-katiyakan para kay Samantha. Sa huling pagkakataon ay tiningnan niya ang kanyang repleksyon sa salamin sa banyo, na sinusuklay ang kanyang buhok nang maayos. "Sam... Wag kang magpapakita ng ganyang kahabaan ng mukha. Ito naman ang gusto mo diba?" bulong niya, para kumbinsihin ang sarili na ayaw niya talaga kay Tristan. Gabi iyon ng unang hapunan ni Tristan kasama si Viviana, ang kapatid ng kanyang karibal sa negosyo. Ang kanyang ama ay nag-ayos ng hapunan, umaasang bumuo ng isang alyansa na magpoprotekta sa kanilang negosyo mula sa karagdagang pinsala. Samantala, pagpasok ni Tristan sa dining room ay bumaling agad ang tingin niya kay Samantha. She looked stunning in her dress, her eyes fiercely glance at him, like she's ready to prove na hindi talaga siya maaapektuhan sa mga posibleng mangyari ngayong gabi. Kumikirot ang puso niya nang makita siya, ang nararamdaman para sa kanya ay lalong nahihirapang balewalain. Umupo si Tristan sa ka
The day was off to a rocky start. Mabilis na humatak ang karibal sa negosyo ni Tristan, na nagdulot ng malaking pag-urong sa kanyang pinakabagong proyekto. The office was buzzing with tension, the employees anxious about the future of the company. Nakaupo si Tristan sa kanyang opisina, ang mukha nito ay nababalot ng malamig na galit. Kilala siya sa kanyang kalmadong kilos, ngunit ngayon, kitang-kita ang kanyang galit. He was furious at his rival, but more than that, he was angry at himself for letting his guard down when it comes to Samantha. Ang puso ni Samantha ay kumakabog sa kanyang dibdib, habang nakatingin siya sa huling pagkakataon sa salamin sa loob ng banyo. She'd done a little makeup, which didn't make her look tense. Dalawang araw na lang matapos ang mainit na tensyon sa pagitan nila ng kanyang stepfather. Alam niyang mula noon ay naging mas malamig ang kalooban ni Tristan. Kahit na gusto niyang ipaliwanag na ang tanging gusto lang niya para sa kanya ay hindi niya mag
"I can't find my desired choice, so I'll stay here without doing anything on what you want." Nanlaki ang mata ni Samantha sa sagot ni Tristan. Kahit na ayaw niyang makaramdam ng ginhawa at saya sa loob, hindi niya mapigilan ang sarili. "Excuse me." Kasabay ng pagbukas ni Tristan ng pinto ay ang kanyang ina na nakatayo sa labas. "Oh? I'm just finding you, Benjamin. Pero mukhang dito ka nagme-meeting." Nginitian sila ng kanyang ina, hindi alam ang tensyon sa paligid. "Tris—" Sinubukan siyang tawagin ng ina ni Samantha, ngunit mabilis na lumabas si Tristan, habang napalunok naman si Samantha. "Anong nangyari? May pinag-awayan ba kayong dalawa, mahal?" Sinulyapan siya ng ama ni Tristan, bago muling bumaling kay Samantha na nanlalamig ang mga kamay. Alam niya ang gustong sabihin ng ekspresyon ng kaniyang stepfather. Kahit maayos pa rin ang pakikitungo nito sa kanya pagkatapos ng kanyang nalaman, nararamdaman niyang hindi ito nasisiyahan sa isipin na posibleng may nararamdaman siya
The morning light filtered through the curtains, casting a soft glow on Tristan and Samantha. Siya ang unang nagising, dahil may napansin siyang hindi pamilyar na amoy na nakapalibot sa kanya. Dumapo ang mga mata niya sa hubo't hubad niyang katawan, agad siyang umupo sa kanyang kama at inayos ang sarili, para lang magmadaling iwan ang estranghero na lalaki. Hindi makapaniwalang tumingin sa kanya ang kanyang kaibigan na si Evelyn ng may simpatiya. "What you did is indeed wrong, Sam... What if your parents know about what happened between the both you? Do you think everything will still alright?" nag-aalalang tanong ni Evelyn. "Sinubukan kong iwasan siya, Evelyn. Talagang lumayo ako sa kanya para iligtas ang relasyon namin bilang magkapatid. Ginagawa ko ang lahat para pigilan ang pagnanasang nararamdaman ko sa kanya, Evelyn. P-Pero..." "Pero napunta ka pa rin sa ganyang sitwasyon? Come on, Sam! You committed a sin." "I never wanted this, Evelyn. But my heart easily gave in espe
"Alam kong mali ang magdamdam pero... hindi ko mapigilan." Lumuha siya habang nagsasalita."Anong damdamin? Sam, huwag kang matakot. Please, tignan mo ako," hinawakan ni Tristan ang kanyang mga pisngi nang maamo, pinunasan ang kanyang mga luha gamit ang kanyang mga hinlalaki. Tahimik na umiyak si Samantha, ang kanyang dibdib ay pababa't pataas."Ano ang problema?" dagdag niya."Ako, ako ang problema, Tristan. Hindi ko dapat pinapayagan ang damdaming ito. Nakakainis, dahil hindi ka talaga ang lalaking dapat kong mahalin. Pero nangyari na.""Nung sinabi sa akin ng tatay mo na dapat ikasal ka sa kapatid ng kalaban mo sa negosyo para maligtas ang kompanya, naramdaman ko...""Naramdaman ko na para bang tumigil ang tibok ng puso ko, dahil hindi ko matanggap na ikakasal ka sa iba." Habang namamatay ang kanyang huling mga salita sa kanyang dila at patuloy na tumutulo ang mga luha, ngumiti si Tristan. Tiningnan siya ni Samantha na naguguluhan."So, talagang may damdamin ka para sa akin?" tanon
The table was lavishly set with an array of mouth-watering dishes. Ngunit hindi alam ni Samantha kung paano siya makakakilos na parang walang mali sa pagitan nila ni Tristan. "Kamusta ang lasa?" tanong ng ina ni Samantha habang binibigyan siya nito ng plato. "That's delicious, darling! You're really talented at this!" pagpuri ni Benjamin ang kanyang asawa sa parehong tono na ginagamit niya para sabihin sa kanya kung gaano kasarap ang kanyang mga luto. She then turned to her daughter. "Samantha?" Nabalik siya sa realidad nang marinig niya ang boses ng kanyang ina "Yes, Mom. Sobrang sarap po." Sa isang mainit na ngiti, lumingon ngayon kay Tristan at nagtanong, "Kumusta ang pasta, Tristan?" Her eyes sparkled with anticipation, eager to make him speak up since she noticed that something wasn't right with him. "Hmm, masarap," sagot niya nang hindi ina-angat ang kaniyang tingin. Tumingin siya sa asawa na may pag-aalala sa mga mata. "Anak, parang may problema ka ba? Tungkol ba sa tra
"Sam... Kailangan nating mag-usap." Naamoy niya ang mahinang amoy ng alak sa kanya, habang papalapit ito sa kanya. "I'm sorry sa nakita mo kanina. It just—" Samantha cleared her throat and smile at Tristan. "Come on, Tristan. It's okay," aniya, panay ang boses sa kabila ng kaguluhan sa loob niya. "You're free to do what you want. You're not obligated to explain your actions to me, kuya..." Kumurba pataas ang gilid ng labi ni Tristan. He wants her to know his part but he realized that maybe it might be better if he'll just take Gabriel serious advice. Lalo na at sa tingin niya ay nais lamang talaga ni Samantha na maging step-brother siya. "Ah, oo... Tama ka." Napakamot siya sa likod ng ulo at inayos ang kaniyang tindig. "Ayoko lang na magkamali ka ng ini-isip." "By the way, I'm going upstairs. Goodnight," sabi ni Samantha habang tumatango-tango at pinagmamasdan siya ni Tristan hanggang sa isara nito ang pinto ng kwarto niya.The office was buzzing with activity, the sound of rin