Kabanata 5: Playboy

Samantha secretly rolled her eyes while looking on the view outside Tristan's window car. She's sitting in the passenger seat after refusing to seat on the front seat beside Tristan.

Naging matahimik sa pagitan nilang dalawa. Sandali na sumulyap si Samantha kay Tristan.

His arms on the steering wheel, while tapping the fingers on the leather surface lightly. Pagkatapos ang halos isang oras na biyahe ay huminto sila sa isang mataas na gate, marahil ay ito na ang mansion ng mga Hilton.

Pagkatapos iparada ang kotse sa labas garahe ng mansyon ay pinatay na ni Tristan ang makina at siya ang unang lumabas sa sasakyan. Agad naman na bumaba si Samantha sa kotse, hindi na niya hinintay pa na buksan ni Tristan ang pinto para sa kanya.

"I can do that." Kinuha niya ang mga bagahe sa kamay ni Tristan, na naging dahilan upang pagtaasan siya nito ng kilay.

"Follow me," ito lamang ang sinambit ni Tristan, at hindi na ito nagsalita pa muli, at sa halip ay ipinagpatuloy ang paglalakad patungo sa loob ng mansyon.

They walk through the garden which leads to the grand entrance. There's a beautiful chandelier hanging from the ceiling illuminating everything around her.

Halos manlaki ang mga mata ni Samantha dahil sa pagkamangha sa kaniyang mga nasisilayan. The grand staircase were made of marble with a gold railing on the side and the stairs are leading to the second floor.

Naging panay ang ikot ng kaniyang mga mata sa paligid, hindi niya maiwasan na humanga sa bawat detalye ng mansyon. Ngunit lahat ng pagkamangha na kanyang nararamdaman sa kalooban ay biglang nawala, nang ang kanyang mga mata ay tumama kay Tristan na ngayon ay nakatayo sa gitnang bahagi ng hagdan, at ang tingin ay nakatuon lamang sa kanya.

"I'll show you, your room," he said and his manly voice sends shivers down Samantha's spine. Hindi gumalaw si Samantha mula sa kaniyang kinatatayuan, nag-umpisa na tumakbo sa kaniyang isipan kung paano ni Tristan sinamantala ang kaniyang kalasingan sa club.

Nang mapansin naman ni Tristan ang kawalang-imik at tugon ni Samantha ay humakbang siyang muli palapit dito. Samantha could see the corner of his lips quirking up.

"You are a fucking asshole," halos naging pabulong na sambit niya, habang ang kaniyang mga mata ay pirmi pa rin na nakatingin kay Tristan.

"What did you say?" tanong ni Tristan, kasabay ng pagguhit ng nakakaloko na ngisi sa labi nito. Nanatili naman na nakatayo si Samantha, malamig pa rin ang tingin niya kay Tristan.

"Huwag ka na nga magkunwari. You damn man! Paano mo naisip na makakalimutan ko na lang lahat ng nangyari sa atin ng ganoon kadali? Tapos kailangan ko pa tumira rito sa mansyon niyo, bilang step sister mo?" Tristan's lips twitch a little.

"Bakit? Ayaw mo ba na maging magkapatid tayo? What do you want then, you and I as a couple?" Naging matalim ang tingin ni Samantha kay Tristan.

"Fuck you! Aalis na ako bago pa kita mapatay!" sigaw niya, ngunit bago pa man niya maihakbang ang mga paa palayo, ay narinig niya na muli ang boses ni Tristan.

"Fine, I'm sorry about what happened on that night." Mas lalo lamang tumindi ang galit na nararamdaman ni Samantha, kaya naman hinawakan niya ang ilang bagahe at inihampas iyon sa katawan ni Tristan.

"Sorry? You took my virginity!" bulyaw niyang muli.

"Hindi lang naman ako ang may kasalanan, Samantha. You gave in that night also. At saka... Ikaw nga itong nang-akit sa akin," Samantha felt the blood rushing to her face and she clenched her fists tightly. Pinigilan ni Tristan ang matawa sa reaksyon na nakikita niya ngayon kay Samantha, ngunit nang makita niya ang panggingilid ng luha sa mga mata nito ay unti-unti na naglaho ang mapaglaro na ngisi sa kaniyang labi.

"P-Paano kung malaman nila? What if Mom finds out? Shit! My parents' expecting me to get married first before giving my virginity!" Tristan's jaw clenched.

"Hindi nila malalaman. Everything that happened that night is just a mistake. Hindi ko rin naman inaasahan na magiging kapatid pala kita."

"Kalimutan mo na lang ang lahat ng nangyari sa atin noon. I'll do the same for the sake of this family." Tristan took a few steps backward, as he feels like everything he said is not from the bottom of his heart.

"After all, I'm not taking that encountered seriously. I can easily forget that, you are not first woman I fuck." Napamaang si Samantha ng dahil sa sinabing ito ni Tristan.

"Y-You...!" Bago pa man niya matapos ang sasabihin ay kinuha na ni Tristan ang kaniyang mga bagahe, at iniwan na siya roon na gulat pa rin at hindi makapaniwala.

Matapos ayusin ang kanyang mga gamit sa kanyang kwarto, nagpasya siyang manatili roon dahil ayaw niyang makita ang mukha ni Tristan.

She can still remember clearly what he had said a while ago. She picked her phone and called her best friend whom she thought the only one who can understand her right now.

"Sobra talaga akong naiinis sa kaniya, Evelyn! She's really a playboy. I think besides from managing his family businesses, he's also a sex addict who sleeps with almost every single girl in this city." Nanatili na tahimik si Evelyn sa kabilang linya, habang rinig niya ang himig ng galit sa boses ng kaibigan.

"That Tristan is definitely the cause of my migraine now. He put my feelings into fear after directly saying how playboy he is. Naga-alala talaga ako para sa sarili ko, Evelyn. P-Paano pala kung may sakit siya. Gosh! Ayoko pa mamatay."

"Ayan ka na naman, Sam. Kung ako sa iyo ay ikalma mo na ang sarili ko. Ang sabi mo naman sa akin si Tristan na ang nagsabi sa iyo na lahat ng nangyari sa inyo noon ay mananatili na lihim, at maibabaon na lang sa limot. So, just listen to him, forget those shits."

"Yeah, you're right. It's just...he just took advantage of me that night and I hate it! Hindi ganoon kadali na alisin iyong galit na mayroon sa kaniya. He's such a jerk." Napabuntong hininga si Samantha, kasabay ng pag-upo niya sa bandang dulo ng kaniyang kama.

"Magkapatid na kayo ngayon. You just only met him on the wedding day of your mother. Nothing more, that's it, Sam. Stop stressing yourself." Alam niya na tama ang kaibigan, ngunit malaki pa rin talaga ang parte sa kaniyang damdamin na hindi mapanatag.

"I guess my life is really a disaster now. Siguro kailangan ko na rin tanggapin na wala ng ibang lalaki na magmamahal sa akin, lalo na kapag nalaman nila na hindi na ako virgin!" She dramatically exclaimed and laid down on her bed.

"Well, kung totoo naman talaga ang pagmamahal ng isang lalaki sa iyo ay matatanggap ka niya, lahat ng flaws mo, wala siyang magiging pakialam doon." Naging mapait ang ngiti ni Samantha.

After an hour she hear her stomach growl, as the hunger was gnawing her insides. She quickly got up from the bed and headed to the door, snicking some glances around if Tristan isn't there.

Pumunta siya sa ibaba at tiningnan ang paligid, hindi maiwasang mapansin na marahil siya na lamang mag-isa ngayon. Iniisip pa niya na baka si Tristan ay naglalandi na naman kaya siya iniwan dito.

"Hmm, ano kaya ang pwede makain dito?" bulong niya sa sarili habang lumalapit sa ref, binuksan ito at napansin na maraming pagkain doon, pero lahat ay dapat lutuin muna. Her shoulders fell in disappointment.

She turned around but her jaw dropped when she saw Tristan's naked upper body. The muscle behind his back flexed as he drink the cold water on the glass.

"Mabuti naman at naisipan mo ng lumabas sa kwarto mo." Tristan face her. His muscles glistened under the light of the sun and his chest is perfectly sculpted. Mabilis na napatakip sa kaniyang mga mata si Samantha gamit ang kaniyang mga palad. At hindi naman napigilan pa ni Tristan ang bahagyang matawa dahil sa kaniyang reaksyon.

"It seems like you didn't see the whole of me, Samantha," he said in a low, husky voice. Makailan ulit na napalunok si Samantha, ramdam niya ang mabilis na tibok ng kaniyang puso.