Napagdesisyunan ni Gabriel, ang matalik na kaibigan ni Tristan, na sorpresang bisitahin ang kanyang kaibigan, dahil ilang linggo na rin silang hindi nagkita dahil abala rin ito sa pamamahala ng kanilang negosyo.
With his usual cool looks, naglalakad-lakad siya sa opisina, nakikipagpalitan ng magiliw na pagbati sa mga empleyadong nakakakilala sa kanya. Legendary din ang kanyang karisma kahit saan man siya magpunta kaya naman hindi niya maintindihan kung bakit laging kumukulo ang dugo ng nobya niyang si Sandra pagdating sa kanya. Kilala niya si Tristan sa loob ng maraming taon at pamilyar ang mukha niya sa opisina. Best buddy talaga sila lalo na pagdating sa pagha-hunting mga babae para sumaya. With a casual grin on his face, he approached Tristan's office, ready to catch up with his friend.Binuksan ni Gabriel ang pinto sa opisina ni Tristan, umaasang makikita niya ang kanyang kaibigan na babad sa trabaho gaya ng dati. Alam niya talaga kung gaano siya ka-workaholic. But instead he finds something that makes him stop dead on the ground with a surprised look on his face.Isinandal ni Tristan si Samantha sa dingding. Ang silid ay tensiyonado, at parehong mukhang nagulat at hindi komportable sina Tristan at Samantha."O-kay?" Agad na tinulak ni Samantha si Tristan palayo sa kanya at inayos ang skirt na suot niya. "H-Hindi ko sinasadyang mang-abala..." pigil niya, hindi sigurado kung paano haharapin ang sitwasyon. Mabilis na tumabi si Samantha kay Tristan, isang pamumula ang kumalat sa kanyang mukha. "H-Hi!" Sinubukan pang iwagayway ni Samantha ang kanyang kamay, kahit na hindi niya kilala ang lalaki. Tristan clears his throat. Tumaas ang isang kilay ni Gabriel. "Dumaan lang ako para makahabol, pero mukhang busy ka," sabi niya, sinusubukang gumaan ang mood. Binigyan ni Samantha si Gabriel ng isang nagpapasalamat na ngiti, umaasa na hindi niya ginagawang big deal ang sitwasyon. "H-Hindi! Ako nga pala ang bagong sekretarya ni Tristan at k-kapatid niya." Gabriel titled his head trying to remember where he saw Samantha. "Oh, yeah! Nakita na kita sa kasal ng Mommy mo. Great to see you again. I'm Gabriel." Ilalahad niya sana ang kamay niya pero nagsalita si Tristan. "Samantha, bumalik ka na lang dito mamaya. Baka maging pamilyar ka muna sa lugar. May pag-uusapan sana kami ni Gabriel." "Ah, s-sige!" nagmamadaling sabi ni Samantha na iniwan ang dalawang lalaki.Napabuntong-hininga si Tristan at sinuklay ang kanyang mga kamay sa kanyang buhok na para bang iniistorbo siya nito.Magkatapat na nakaupo sina Gabriel at Tristan, humihigop ng kanilang mga kape. Si Gabriel ang bumasag ng katahimikan. May pilyong ngisi sa mukha, halatang ini-enjoy niya ang pagkakataong asarin ang kaibigan. "Hmm... Wala ka bang sasabihin sa akin, Tristan?" panimula niya, kumikislap ang mga mata niya sa saya. "Care to explain what I just witnessed there, bro?" Ang mga labi ni Tristan ay unang naging maliit na 'O' saka siya napabuntong-hininga, napaikot ang mga mata sa panunukso ng kaibigan. Alam na niya ang tumatakbo sa isip ng kaibigan. "Look, I don't want to talk about this. And there's nothing to explain." Humigop muli si Tristan sa kaniyang kape. Ibinaba ni Gabriel ang kanyang tasa, pinagkrus ang kanyang mga braso at umaasang nakatingin sa kanyang matalik na kaibigan. "Alam mo, Tristan," sabi niya. "I'm not as clueless as you think," dagdag niya dahilan para medyo kinakabahan si Tristan. Iniisip kung alam ba ng kaibigan niya ang nakaraan nila ni Samantha kahit na hindi niya ito kinakausap. "It was obvious na nanliligaw ka sa stepsister mo, Tristan!" "Tsk! Ano bang pinagsasabi mo Gabriel Wilson? There's nothing flirtatious about what you've seen." Napaikot ng mata si Gabriel sa pagtanggi ni Tristan at nagpatuloy sa sasabihin. "Come on, best friend kita, kilala na kita ng—" "Shut up, bro! We are family and family don't fuck or flirt with each other." Tinaasan ni Gabriel ng kilay si Tristan at huminga ng malalim. "May point ka. Sheesh! Sorry, bro. What if I make her my fling?" Nagseryoso ang mukha ni Tristan. "Don't you dare, Gabriel." "Wow! Easy, bro. The way you look at me parang sisipain mo ako sa bintana ng office mo." "Whatever, Gabriel. I am just concerned what her mother would if you pursue your plan. Ako ang humiling sa Mommy niya na bantayan siya. Since step-brother niya ako at mas matanda ako sa kanya." Binigyan ni Gabriel si Tristan ng hindi makapaniwalang titig at humagalpak ng tawa. "Talaga, ha? Okay, then... You are now the perfect stepbrother," aniya sa pagitan ng pagtawa, habang hawak ang tiyan. Inilibot ni Tristan ang kanyang mga mata. Makalipas ang ilang sandali, nagpaalam si Gabriel kay Tristan. He then wait for her to comeback gaya ng napag-usapan nila kanina. Nagsimulang magsalubong ang mga kilay niya habang lumilipas ang oras, at naiinip na siya nang tuluyan na itong lumabas ng opisina na may nakakunot na noo sa mukha. "Tsk! Don't tell me nag-eenjoy siya sa pagiging turista dito sa company ko?" bulong niya sa sarili. Habang naglalakad siya sa corridor ay bumaling ang tingin niya kay Samantha. Napapaligiran siya ng grupo ng mga kasamahan niyang lalaki, umaalingawngaw ang tawa niya sa hallway. Samantala, hindi niya maiwasang mapatingin sa kanya. Siya ay tumingin ganap na napakarilag. Ang kanyang mga mata ay kumikinang sa tuwa. Hindi napigilan ni Tristan ang kanyang paglalakad, nakaramdam siya ng kakaibang pakiramdam. But then there's a part of him that can't take seeing him happily interacting with other men, so he decided to walk towards them while wearing his cold stare. "Anong nangyayari dito?" tanong niya, mas malakas ang boses niya. Lumingon sa kanya ang grupo, napawi ang tawa nila. Nanlilisik din ang mga mata ni Samantha sa kanya. "Hm, nag-uusap kami?" she even say with a cocky tone. It annoyed him more. The fact that she wasn't bothered by his presence only irritated him further. Tumingin si Tristan sa kanya, matalim ang tingin nito. Hindi niya maipaliwanag kung bakit, ngunit ang makita siyang masaya sa piling ng kanyang mga empleyado ay nakaramdam siya ng matinding pagka-asar. "We are just having some chat with each other, Sir. It's surprising that Ms. Samantha is not just a pretty lady, she's also an approachable one," one of the guys spoke up. "Break's over, everyone," he said, his voice stern as Samantha's eyes turned wide open when Tristan grabbed her wrist and they began walking there away.Tahimik ang opisina, tanging ang mahinang ugong ng aircon at ang paminsan-minsang kaluskos ng mga papel ang namamayani sa paligid. Nakaupo si Tristan sa likod ng desk niya, habang nakatutok ang mga mata sa screen ng laptop niya. Si Samantha na nakaupo sa tapat niya, nakabukas ang notebook, handang ibaba ang anumang utos, ay hindi maiwasang mapasulyap sa kanyang nakakunot na makapal na kilay.Lately, she can still can joke around but after sometime the surrounding's seems to be suffocating. "Una, kailangan mong i-manage ang schedule ko," simula ni Tristan, malamig ang boses, ni siya tumitingin sa kanya. "Ensure that there are no clashes and that I have adequate time between meetings for breaks." Nagpatuloy si Tristan, habang patuloy niyang binabasa ang dokumento. Iniisip niya kung ano ang maaaring mangyari para umakto siya ng ganoon. The Tristan she knows for now, is someone who always make her irritated because of his signature mischievous expression. "Pagbukud-bukurin ang mga it
Kumabog ang puso ni Tristan sa kanyang dibdib habang kinukuha ang litrato. Naalala niya ang sandaling kinuha ito. Noon ay muntik na niyang halikan si Samantha, nakalimutan saglit na kapatid niya na ito. "Natanggap ko ang larawang ito kanina," panimula ni Benjamin, ang kanyang boses ay mabagsik. "Gusto mo bang magpaliwanag?" Sumandal ang kanyang ama sa kanyang upuan, matamang pinagmamasdan si Tristan. He looked at his father, his mind racing. He knew he had to tread carefully. "Samantha and I were just enjoying the evening, Dad. Besides I just don't want to pressure her since she's just my new secretary," aniya, panay ang boses sa kabila ng kaguluhan sa loob niya. Tumingin si Benjamin sa kanyang anak, matalim ang tingin nito. "Matagal na kitang kilala para malaman ko kung kailan ka nagsisinungaling, Tristan," sabi niya na mahinang boses. "You're too close to Samantha in this picture. Too close for a brother and sister." Napalunok ng mariin si Tristan, bumaba ang tingin niya s
Samantha's heart heavy with a mix of emotions. Hindi niya natiis na manatili roon, pagkatapos masaksihan si Tristan, na halos lunurin na sa halik ang kanilang kasambahay. The scene had left her feeling hurt, confused, and surprisingly jealous.Natagpuan niya ang kanyang sarili na naglalakad nang walang patutunguhan sa lungsod. Her mind a whirl of thoughts. Maya-maya, natagpuan niya ang sarili niyang nakatayo sa harap ng bahay ni Evelyn. Sinalubong siya ng kaibigan ng isang matamis na ngiti, mabilis na pinapasok siya sa loob. "Sam, what brings you here? Akala ko ba busy ka sa trabaho mo bilang bagong secretary ni Tristan?" tanong niya, puno ng pag-aalala ang boses niya. Masasabi niyang may mali sa pamamagitan lamang ng pagtingin sa kaibigan.Huminga ng malalim si Samantha, malakas ang pintig ng kaniyang puso. "I saw something... something I wish I hadn't," She proceeded to tell Evelyn about the scene she had witnessed earlier, about Tristan and the maid. "Nakakadiri talaga. Para si
"Sam... Kailangan nating mag-usap." Naamoy niya ang mahinang amoy ng alak sa kanya, habang papalapit ito sa kanya. "I'm sorry sa nakita mo kanina. It just—" Samantha cleared her throat and smile at Tristan. "Come on, Tristan. It's okay," aniya, panay ang boses sa kabila ng kaguluhan sa loob niya. "You're free to do what you want. You're not obligated to explain your actions to me, kuya..." Kumurba pataas ang gilid ng labi ni Tristan. He wants her to know his part but he realized that maybe it might be better if he'll just take Gabriel serious advice. Lalo na at sa tingin niya ay nais lamang talaga ni Samantha na maging step-brother siya. "Ah, oo... Tama ka." Napakamot siya sa likod ng ulo at inayos ang kaniyang tindig. "Ayoko lang na magkamali ka ng ini-isip." "By the way, I'm going upstairs. Goodnight," sabi ni Samantha habang tumatango-tango at pinagmamasdan siya ni Tristan hanggang sa isara nito ang pinto ng kwarto niya.The office was buzzing with activity, the sound of rin
The table was lavishly set with an array of mouth-watering dishes. Ngunit hindi alam ni Samantha kung paano siya makakakilos na parang walang mali sa pagitan nila ni Tristan. "Kamusta ang lasa?" tanong ng ina ni Samantha habang binibigyan siya nito ng plato. "That's delicious, darling! You're really talented at this!" pagpuri ni Benjamin ang kanyang asawa sa parehong tono na ginagamit niya para sabihin sa kanya kung gaano kasarap ang kanyang mga luto. She then turned to her daughter. "Samantha?" Nabalik siya sa realidad nang marinig niya ang boses ng kanyang ina "Yes, Mom. Sobrang sarap po." Sa isang mainit na ngiti, lumingon ngayon kay Tristan at nagtanong, "Kumusta ang pasta, Tristan?" Her eyes sparkled with anticipation, eager to make him speak up since she noticed that something wasn't right with him. "Hmm, masarap," sagot niya nang hindi ina-angat ang kaniyang tingin. Tumingin siya sa asawa na may pag-aalala sa mga mata. "Anak, parang may problema ka ba? Tungkol ba sa tra
"Alam kong mali ang magdamdam pero... hindi ko mapigilan." Lumuha siya habang nagsasalita."Anong damdamin? Sam, huwag kang matakot. Please, tignan mo ako," hinawakan ni Tristan ang kanyang mga pisngi nang maamo, pinunasan ang kanyang mga luha gamit ang kanyang mga hinlalaki. Tahimik na umiyak si Samantha, ang kanyang dibdib ay pababa't pataas."Ano ang problema?" dagdag niya."Ako, ako ang problema, Tristan. Hindi ko dapat pinapayagan ang damdaming ito. Nakakainis, dahil hindi ka talaga ang lalaking dapat kong mahalin. Pero nangyari na.""Nung sinabi sa akin ng tatay mo na dapat ikasal ka sa kapatid ng kalaban mo sa negosyo para maligtas ang kompanya, naramdaman ko...""Naramdaman ko na para bang tumigil ang tibok ng puso ko, dahil hindi ko matanggap na ikakasal ka sa iba." Habang namamatay ang kanyang huling mga salita sa kanyang dila at patuloy na tumutulo ang mga luha, ngumiti si Tristan. Tiningnan siya ni Samantha na naguguluhan."So, talagang may damdamin ka para sa akin?" tanon
The morning light filtered through the curtains, casting a soft glow on Tristan and Samantha. Siya ang unang nagising, dahil may napansin siyang hindi pamilyar na amoy na nakapalibot sa kanya. Dumapo ang mga mata niya sa hubo't hubad niyang katawan, agad siyang umupo sa kanyang kama at inayos ang sarili, para lang magmadaling iwan ang estranghero na lalaki. Hindi makapaniwalang tumingin sa kanya ang kanyang kaibigan na si Evelyn ng may simpatiya. "What you did is indeed wrong, Sam... What if your parents know about what happened between the both you? Do you think everything will still alright?" nag-aalalang tanong ni Evelyn. "Sinubukan kong iwasan siya, Evelyn. Talagang lumayo ako sa kanya para iligtas ang relasyon namin bilang magkapatid. Ginagawa ko ang lahat para pigilan ang pagnanasang nararamdaman ko sa kanya, Evelyn. P-Pero..." "Pero napunta ka pa rin sa ganyang sitwasyon? Come on, Sam! You committed a sin." "I never wanted this, Evelyn. But my heart easily gave in espe
"I can't find my desired choice, so I'll stay here without doing anything on what you want." Nanlaki ang mata ni Samantha sa sagot ni Tristan. Kahit na ayaw niyang makaramdam ng ginhawa at saya sa loob, hindi niya mapigilan ang sarili. "Excuse me." Kasabay ng pagbukas ni Tristan ng pinto ay ang kanyang ina na nakatayo sa labas. "Oh? I'm just finding you, Benjamin. Pero mukhang dito ka nagme-meeting." Nginitian sila ng kanyang ina, hindi alam ang tensyon sa paligid. "Tris—" Sinubukan siyang tawagin ng ina ni Samantha, ngunit mabilis na lumabas si Tristan, habang napalunok naman si Samantha. "Anong nangyari? May pinag-awayan ba kayong dalawa, mahal?" Sinulyapan siya ng ama ni Tristan, bago muling bumaling kay Samantha na nanlalamig ang mga kamay. Alam niya ang gustong sabihin ng ekspresyon ng kaniyang stepfather. Kahit maayos pa rin ang pakikitungo nito sa kanya pagkatapos ng kanyang nalaman, nararamdaman niyang hindi ito nasisiyahan sa isipin na posibleng may nararamdaman siya
Sa paglipas ng araw, nakahanap si Tristan ng iba pa na dahilan para magkaroon sila ni Samantha ng interaskyon sa kanilang trabaho. Ilang beses niya itong tinawag sa kanyang opisina, sa bawat pagkakataon sa ilalim ng pagkukunwari ng ilang kagyat na gawain. "Pwede ka bang bumalik ulit dito?" Tumingala si Samantha mula sa kanyang mesa, bakas sa mukha niya ang pagtataka. Buong umaga siyang walang tigil sa pagtatrabaho, sinusubukang makasabay sa mga gawaing ibinibigay sa kanya ni Tristan. "Oo naman!" Ibinaba niya ang telepono at tumayo mula sa kanyang mesa. Pumasok siya sa opisina ni Tristan, Alam niya ang ginagawa nito, alam niyang sinusubukan siya nitong pagselosin. At ito ay gumagana, kahit na ayaw niya iyong aminin sa sarili at kahit pa kay Tristan mismo. Pagpasok niya sa opisina, nakita niya si Viviana na nakaupo sa tapat ni Tristan. Pinagmasdan niya si Tristan at Viviana na nagtatawanan, ang pagiging malapit ng dalawa ay naghahatid ng kirot sa kaniyang puso. "Ah, Samantha," sa
Nang makapasok na sa kanyang silid ay nagpakawala ng hininga si Samantha na hindi niya alam na pinipigilan niya. Napasandal siya sa pinto, ang lakas ng tibok ng puso niya sa dibdib. Naririnig pa niya ang halakhak mula sa dining room, naiisip pa rin niya kung paano nanligaw si Tristan kay Viviana. Lumipat si Samantha sa bintana, nakatingin sa kalangitan sa gabi. Nakikita niya ang mga bituin na kumikislap sa di kalayuan, ang kanilang liwanag ay lubos na kaibahan sa mga emosyong umiikot sa loob niya. Ang gabi ay nagpaalala sa kanya kung ano ang nangyari sa pagitan nila ni Tristan sa night club at sa pangalawang pagkakataon ay nagbahagi ang kanilang mga labi ng mapusok na halik. "Bakit sobrang sakit?" bulong niya sa sarili, halos hindi marinig ang boses niya."Hindi dapat ganito. Hindi dapat maramdaman na nawawala siya sa akin." Itinaas niya ang kanyang mga tuhod sa kanyang bandang dibdib. Alam niyang hindi siya dapat makaramdam ng ganito. Si Tristan ay step-brother niya, at malapit na
Dumating na ang gabi, na nagdadala ng kawalang-katiyakan para kay Samantha. Sa huling pagkakataon ay tiningnan niya ang kanyang repleksyon sa salamin sa banyo, na sinusuklay ang kanyang buhok nang maayos. "Sam... Wag kang magpapakita ng ganyang kahabaan ng mukha. Ito naman ang gusto mo diba?" bulong niya, para kumbinsihin ang sarili na ayaw niya talaga kay Tristan. Gabi iyon ng unang hapunan ni Tristan kasama si Viviana, ang kapatid ng kanyang karibal sa negosyo. Ang kanyang ama ay nag-ayos ng hapunan, umaasang bumuo ng isang alyansa na magpoprotekta sa kanilang negosyo mula sa karagdagang pinsala. Samantala, pagpasok ni Tristan sa dining room ay bumaling agad ang tingin niya kay Samantha. She looked stunning in her dress, her eyes fiercely glance at him, like she's ready to prove na hindi talaga siya maaapektuhan sa mga posibleng mangyari ngayong gabi. Kumikirot ang puso niya nang makita siya, ang nararamdaman para sa kanya ay lalong nahihirapang balewalain. Umupo si Tristan sa ka
The day was off to a rocky start. Mabilis na humatak ang karibal sa negosyo ni Tristan, na nagdulot ng malaking pag-urong sa kanyang pinakabagong proyekto. The office was buzzing with tension, the employees anxious about the future of the company. Nakaupo si Tristan sa kanyang opisina, ang mukha nito ay nababalot ng malamig na galit. Kilala siya sa kanyang kalmadong kilos, ngunit ngayon, kitang-kita ang kanyang galit. He was furious at his rival, but more than that, he was angry at himself for letting his guard down when it comes to Samantha. Ang puso ni Samantha ay kumakabog sa kanyang dibdib, habang nakatingin siya sa huling pagkakataon sa salamin sa loob ng banyo. She'd done a little makeup, which didn't make her look tense. Dalawang araw na lang matapos ang mainit na tensyon sa pagitan nila ng kanyang stepfather. Alam niyang mula noon ay naging mas malamig ang kalooban ni Tristan. Kahit na gusto niyang ipaliwanag na ang tanging gusto lang niya para sa kanya ay hindi niya mag
"I can't find my desired choice, so I'll stay here without doing anything on what you want." Nanlaki ang mata ni Samantha sa sagot ni Tristan. Kahit na ayaw niyang makaramdam ng ginhawa at saya sa loob, hindi niya mapigilan ang sarili. "Excuse me." Kasabay ng pagbukas ni Tristan ng pinto ay ang kanyang ina na nakatayo sa labas. "Oh? I'm just finding you, Benjamin. Pero mukhang dito ka nagme-meeting." Nginitian sila ng kanyang ina, hindi alam ang tensyon sa paligid. "Tris—" Sinubukan siyang tawagin ng ina ni Samantha, ngunit mabilis na lumabas si Tristan, habang napalunok naman si Samantha. "Anong nangyari? May pinag-awayan ba kayong dalawa, mahal?" Sinulyapan siya ng ama ni Tristan, bago muling bumaling kay Samantha na nanlalamig ang mga kamay. Alam niya ang gustong sabihin ng ekspresyon ng kaniyang stepfather. Kahit maayos pa rin ang pakikitungo nito sa kanya pagkatapos ng kanyang nalaman, nararamdaman niyang hindi ito nasisiyahan sa isipin na posibleng may nararamdaman siya
The morning light filtered through the curtains, casting a soft glow on Tristan and Samantha. Siya ang unang nagising, dahil may napansin siyang hindi pamilyar na amoy na nakapalibot sa kanya. Dumapo ang mga mata niya sa hubo't hubad niyang katawan, agad siyang umupo sa kanyang kama at inayos ang sarili, para lang magmadaling iwan ang estranghero na lalaki. Hindi makapaniwalang tumingin sa kanya ang kanyang kaibigan na si Evelyn ng may simpatiya. "What you did is indeed wrong, Sam... What if your parents know about what happened between the both you? Do you think everything will still alright?" nag-aalalang tanong ni Evelyn. "Sinubukan kong iwasan siya, Evelyn. Talagang lumayo ako sa kanya para iligtas ang relasyon namin bilang magkapatid. Ginagawa ko ang lahat para pigilan ang pagnanasang nararamdaman ko sa kanya, Evelyn. P-Pero..." "Pero napunta ka pa rin sa ganyang sitwasyon? Come on, Sam! You committed a sin." "I never wanted this, Evelyn. But my heart easily gave in espe
"Alam kong mali ang magdamdam pero... hindi ko mapigilan." Lumuha siya habang nagsasalita."Anong damdamin? Sam, huwag kang matakot. Please, tignan mo ako," hinawakan ni Tristan ang kanyang mga pisngi nang maamo, pinunasan ang kanyang mga luha gamit ang kanyang mga hinlalaki. Tahimik na umiyak si Samantha, ang kanyang dibdib ay pababa't pataas."Ano ang problema?" dagdag niya."Ako, ako ang problema, Tristan. Hindi ko dapat pinapayagan ang damdaming ito. Nakakainis, dahil hindi ka talaga ang lalaking dapat kong mahalin. Pero nangyari na.""Nung sinabi sa akin ng tatay mo na dapat ikasal ka sa kapatid ng kalaban mo sa negosyo para maligtas ang kompanya, naramdaman ko...""Naramdaman ko na para bang tumigil ang tibok ng puso ko, dahil hindi ko matanggap na ikakasal ka sa iba." Habang namamatay ang kanyang huling mga salita sa kanyang dila at patuloy na tumutulo ang mga luha, ngumiti si Tristan. Tiningnan siya ni Samantha na naguguluhan."So, talagang may damdamin ka para sa akin?" tanon
The table was lavishly set with an array of mouth-watering dishes. Ngunit hindi alam ni Samantha kung paano siya makakakilos na parang walang mali sa pagitan nila ni Tristan. "Kamusta ang lasa?" tanong ng ina ni Samantha habang binibigyan siya nito ng plato. "That's delicious, darling! You're really talented at this!" pagpuri ni Benjamin ang kanyang asawa sa parehong tono na ginagamit niya para sabihin sa kanya kung gaano kasarap ang kanyang mga luto. She then turned to her daughter. "Samantha?" Nabalik siya sa realidad nang marinig niya ang boses ng kanyang ina "Yes, Mom. Sobrang sarap po." Sa isang mainit na ngiti, lumingon ngayon kay Tristan at nagtanong, "Kumusta ang pasta, Tristan?" Her eyes sparkled with anticipation, eager to make him speak up since she noticed that something wasn't right with him. "Hmm, masarap," sagot niya nang hindi ina-angat ang kaniyang tingin. Tumingin siya sa asawa na may pag-aalala sa mga mata. "Anak, parang may problema ka ba? Tungkol ba sa tra
"Sam... Kailangan nating mag-usap." Naamoy niya ang mahinang amoy ng alak sa kanya, habang papalapit ito sa kanya. "I'm sorry sa nakita mo kanina. It just—" Samantha cleared her throat and smile at Tristan. "Come on, Tristan. It's okay," aniya, panay ang boses sa kabila ng kaguluhan sa loob niya. "You're free to do what you want. You're not obligated to explain your actions to me, kuya..." Kumurba pataas ang gilid ng labi ni Tristan. He wants her to know his part but he realized that maybe it might be better if he'll just take Gabriel serious advice. Lalo na at sa tingin niya ay nais lamang talaga ni Samantha na maging step-brother siya. "Ah, oo... Tama ka." Napakamot siya sa likod ng ulo at inayos ang kaniyang tindig. "Ayoko lang na magkamali ka ng ini-isip." "By the way, I'm going upstairs. Goodnight," sabi ni Samantha habang tumatango-tango at pinagmamasdan siya ni Tristan hanggang sa isara nito ang pinto ng kwarto niya.The office was buzzing with activity, the sound of rin