Sa paglipas ng araw, nakahanap si Tristan ng iba pa na dahilan para magkaroon sila ni Samantha ng interaskyon sa kanilang trabaho. Ilang beses niya itong tinawag sa kanyang opisina, sa bawat pagkakataon sa ilalim ng pagkukunwari ng ilang kagyat na gawain. "Pwede ka bang bumalik ulit dito?" Tumingala si Samantha mula sa kanyang mesa, bakas sa mukha niya ang pagtataka. Buong umaga siyang walang tigil sa pagtatrabaho, sinusubukang makasabay sa mga gawaing ibinibigay sa kanya ni Tristan. "Oo naman!" Ibinaba niya ang telepono at tumayo mula sa kanyang mesa. Pumasok siya sa opisina ni Tristan, Alam niya ang ginagawa nito, alam niyang sinusubukan siya nitong pagselosin. At ito ay gumagana, kahit na ayaw niya iyong aminin sa sarili at kahit pa kay Tristan mismo. Pagpasok niya sa opisina, nakita niya si Viviana na nakaupo sa tapat ni Tristan. Pinagmasdan niya si Tristan at Viviana na nagtatawanan, ang pagiging malapit ng dalawa ay naghahatid ng kirot sa kaniyang puso. "Ah, Samantha," sa
Isang magulong gabi ito. Sa isang club kung saan maliwanag ang mga ilaw at malakas ang musika, si Samantha na naka-suot ng pulang velvet na damit na may slit sa isa niyang hita, ay nag-iinom ng baso ng champagne habang nag-eenjoy siya sa dance floor ng club. Ang kanyang mahabang itim na buhok ay bumabagsak sa kanyang mga balikat."Hey babe," A tall man with light brown skin and dark brown hair, dressed in jeans and a t-shirt walks up next to her. Abot hanggang tenga ang ngiti nito, halata na natitipuhan siya. "Miss, baka gusto mo pumunta sa pribado na lugar? Mas mage-enjoy ka roon," tanong pa sa kaniya nito, tiningnan siya ni Samantha na puno ng pandidiri, sadyang hindi lamang talaga siya pumunta rito para magsaya, kun'di para makalimot sa lahat ng kabwisitan na nangyayari ngayon sa kaniyang sirang pamilya."Kung sino ka man, layuan mo nga ako!" madiin na sambit niya, ang tono ng kaniyang boses ay may pagka-iritable na, pagkatapos ay ipinagpatuloy niya na lamang ang pagsasayaw. Sadya
"I'd lost my virginity!" Samantha shouts in frustration at best friend, Evelyn. Kanina pa siya pabalik-balik ng lakad sa harap ni Evelyn, habang paulit-ulit na isinusumpa ang lalaki na siyang sumira sa kaniyang pagiging virgin."Wait, alright? Kumalma ka muna, Sam...""Do not panic. Sagutin mo muna ako, alam mo ba kung ano iyong pangalan niya, ilang taon na siya?" Napahinto si Samantha sa kaniyang paglalakad. "Single ba siya? Natatandaan mo iyong pangalan niya o kung nakuha mo man lang ba iyong phone number niya?" Pinagtaasan siya ng kilay ni Evelyn. Umupo naman siya sa tabi ng kaibigan at ma-drama na naihilamos ang mga kamay niya sa kaniyang mukha."I don't know, I swear. Nalimutan ko kung nasabi niya ba sa akin iyong pangalan niya o hindi. B-Basta ang natatandaan ko lang ay kung ano ang itsura niya!""Damnit!" Samantha groans angrily."This is really bad. Hindi talaga ako makapaniwala na nangyari ang lahat ng iyon. Gusto ko lang naman makalimot sandali!" "That's really a problem,
Dumating ang araw ng kasal ng ina ni Samantha. Bagama't ayaw niya talagang dumalo, ay hindi naman niya matiis ang kaniyang ina. Kahit na may galit siyang nararamdaman ay mas nangingibabaw pa rin ang pagmamahal niya para rito.Everything is indeed extravagant. The decorations, the tables, the flowers, the food…The golden theme made it obvious that her mother's new love of life is a billionaire. Marami ang mga bisita, halata na halos lahat sila ay mula mayaman na pamilya, mga tanyag, at ma-impluwensya.Samantha simply adjusted the veil of her dress, as she stared emotionless at her mother standing beside Mr. Benjamin. Wala talaga siyang masiyadong nalalaman tungkol sa pamilya ng Hilton. Ang sigurado niya lamang ay hindi niya magugustuhan ang mga ito, kahit pa isa sila sa mga kilala na bilyonaryo.Nanatili lamang siya na nakatayo habang pinapakinggan ang introduskyon ng host. Hindi pa rin na aalis sa kaniyang isipan ang katanungan, kung ano kaya ang magiging buhay niya kung sakali na
"No, hindi ako aalis dito sa apartment, Mom." Mula sa counter sa kusina ay ipinagpatuloy ni Samantha ang paga-ayos ng mga groceries na kaniyang binili. She's talking with her Mom though phone call since she's still with his stepfather celebrating their marriage out of the country. "Honey... Ayaw mo ba na makikala pa ng lubos ang step-brother mo, si Tristan? Mag-bonding kaya kayo?" Her hands tremble as she puts another bag into the fridge. Nai-isip pa lamang niya na magsasama sila ni Tristan sa iisang bubong ay tila ba may mabigat ng dumadagan sa kaniyang mga balikat na siyang tiyak na sisira sa kaniyang kinabukasan."That would be a nightmare, Mom.""Sam... Huwag ka naman magsalita na parang kilala mo na si Tristan. He's a good man. He's hardworking, responsible. Kahit naman madalas siyang busy sa trabaho niya ay natitiyak ko pa rin na magiging masaya ka na makasama siya." Samantha rolled her eyes then whispered..."And he's definitely a play boy, more than a fuck boy.""What? I didn
Samantha secretly rolled her eyes while looking on the view outside Tristan's window car. She's sitting in the passenger seat after refusing to seat on the front seat beside Tristan. Naging matahimik sa pagitan nilang dalawa. Sandali na sumulyap si Samantha kay Tristan. His arms on the steering wheel, while tapping the fingers on the leather surface lightly. Pagkatapos ang halos isang oras na biyahe ay huminto sila sa isang mataas na gate, marahil ay ito na ang mansion ng mga Hilton. Pagkatapos iparada ang kotse sa labas garahe ng mansyon ay pinatay na ni Tristan ang makina at siya ang unang lumabas sa sasakyan. Agad naman na bumaba si Samantha sa kotse, hindi na niya hinintay pa na buksan ni Tristan ang pinto para sa kanya."I can do that." Kinuha niya ang mga bagahe sa kamay ni Tristan, na naging dahilan upang pagtaasan siya nito ng kilay. "Follow me," ito lamang ang sinambit ni Tristan, at hindi na ito nagsalita pa muli, at sa halip ay ipinagpatuloy ang paglalakad patungo sa l
"Salamat" the newly hired maid put all the dishes on the dining table. Her long, dark hair was tied into a neat braid down her back. She wore a plain white dress with a red ribbon around it, Samantha can't set aside her thoughts that Hudson family is really elegant in anyways. Ilang linggo na ang nakalipas simula ng dumating muli ang ina ni Samantha at ang kaniyang step father mula sa ibang bansa para roon ipagdiwang ang kanilang kasal. Nakatitig lamang si Samantha sa mga pagkain na nasa kaniyang harapan, hanggang sa..."Oh, heto na pala si Tristan," sambit ng kaniyang ina. Samantha's eyes darted at Tristan who's now handsomely walking downstairs while putting the expensive watch on his left wrist. Nanlaki ang kaniyang mga mata ng makita mabuti kung anong klase na relo iyon. It's Patek Philippe Grandmaster Chime, isa sa pinakamahal na relo sa buong mundo. Nagdiretso su Tristan patungo sa may lamesa at saka ito umupo sa katapat na upuan niya. Bago pa man siya makapagsalita ay naunah
It's Samantha's first day of training as Tristan's secretary. Before going out of her room she looks at the large mirror in front of her as she fixed up the collar of her white blouse, smoothing it down until it's almost perfect before tying up her hair and pulling it back into a high ponytail. The blonde ends are neatly tucked behind her ears."Kaya mo 'yan, Sam. At saka pangarap mo naman talaga na magkaroon ng kapatid na lalaki hindi ba? Ito na iyon, ibinigay na sa iyo, kaya huwag mo na sayangin ang chance..." Pagkatapos muling tingnan ang sarili sa salamin ay naglakad na siya palabas ng kaniyang kwarto. Her breath seems to catch in her throat when she sees Tristan standing next to her Mercedes-Benz S-Class. Hindi siya makapaniwala ng makita pa ito dito, lalo na at buong akala niya ay nauna na ito sa kaniya. "Bakit nandito ka pa?" tanong niya, pilit na ikinakalma ang dumadagundong na tibok ng kaniyang puso. she said, trying to hide the way her heart was beating erratically agai
Sa paglipas ng araw, nakahanap si Tristan ng iba pa na dahilan para magkaroon sila ni Samantha ng interaskyon sa kanilang trabaho. Ilang beses niya itong tinawag sa kanyang opisina, sa bawat pagkakataon sa ilalim ng pagkukunwari ng ilang kagyat na gawain. "Pwede ka bang bumalik ulit dito?" Tumingala si Samantha mula sa kanyang mesa, bakas sa mukha niya ang pagtataka. Buong umaga siyang walang tigil sa pagtatrabaho, sinusubukang makasabay sa mga gawaing ibinibigay sa kanya ni Tristan. "Oo naman!" Ibinaba niya ang telepono at tumayo mula sa kanyang mesa. Pumasok siya sa opisina ni Tristan, Alam niya ang ginagawa nito, alam niyang sinusubukan siya nitong pagselosin. At ito ay gumagana, kahit na ayaw niya iyong aminin sa sarili at kahit pa kay Tristan mismo. Pagpasok niya sa opisina, nakita niya si Viviana na nakaupo sa tapat ni Tristan. Pinagmasdan niya si Tristan at Viviana na nagtatawanan, ang pagiging malapit ng dalawa ay naghahatid ng kirot sa kaniyang puso. "Ah, Samantha," sa
Nang makapasok na sa kanyang silid ay nagpakawala ng hininga si Samantha na hindi niya alam na pinipigilan niya. Napasandal siya sa pinto, ang lakas ng tibok ng puso niya sa dibdib. Naririnig pa niya ang halakhak mula sa dining room, naiisip pa rin niya kung paano nanligaw si Tristan kay Viviana. Lumipat si Samantha sa bintana, nakatingin sa kalangitan sa gabi. Nakikita niya ang mga bituin na kumikislap sa di kalayuan, ang kanilang liwanag ay lubos na kaibahan sa mga emosyong umiikot sa loob niya. Ang gabi ay nagpaalala sa kanya kung ano ang nangyari sa pagitan nila ni Tristan sa night club at sa pangalawang pagkakataon ay nagbahagi ang kanilang mga labi ng mapusok na halik. "Bakit sobrang sakit?" bulong niya sa sarili, halos hindi marinig ang boses niya."Hindi dapat ganito. Hindi dapat maramdaman na nawawala siya sa akin." Itinaas niya ang kanyang mga tuhod sa kanyang bandang dibdib. Alam niyang hindi siya dapat makaramdam ng ganito. Si Tristan ay step-brother niya, at malapit na
Dumating na ang gabi, na nagdadala ng kawalang-katiyakan para kay Samantha. Sa huling pagkakataon ay tiningnan niya ang kanyang repleksyon sa salamin sa banyo, na sinusuklay ang kanyang buhok nang maayos. "Sam... Wag kang magpapakita ng ganyang kahabaan ng mukha. Ito naman ang gusto mo diba?" bulong niya, para kumbinsihin ang sarili na ayaw niya talaga kay Tristan. Gabi iyon ng unang hapunan ni Tristan kasama si Viviana, ang kapatid ng kanyang karibal sa negosyo. Ang kanyang ama ay nag-ayos ng hapunan, umaasang bumuo ng isang alyansa na magpoprotekta sa kanilang negosyo mula sa karagdagang pinsala. Samantala, pagpasok ni Tristan sa dining room ay bumaling agad ang tingin niya kay Samantha. She looked stunning in her dress, her eyes fiercely glance at him, like she's ready to prove na hindi talaga siya maaapektuhan sa mga posibleng mangyari ngayong gabi. Kumikirot ang puso niya nang makita siya, ang nararamdaman para sa kanya ay lalong nahihirapang balewalain. Umupo si Tristan sa ka
The day was off to a rocky start. Mabilis na humatak ang karibal sa negosyo ni Tristan, na nagdulot ng malaking pag-urong sa kanyang pinakabagong proyekto. The office was buzzing with tension, the employees anxious about the future of the company. Nakaupo si Tristan sa kanyang opisina, ang mukha nito ay nababalot ng malamig na galit. Kilala siya sa kanyang kalmadong kilos, ngunit ngayon, kitang-kita ang kanyang galit. He was furious at his rival, but more than that, he was angry at himself for letting his guard down when it comes to Samantha. Ang puso ni Samantha ay kumakabog sa kanyang dibdib, habang nakatingin siya sa huling pagkakataon sa salamin sa loob ng banyo. She'd done a little makeup, which didn't make her look tense. Dalawang araw na lang matapos ang mainit na tensyon sa pagitan nila ng kanyang stepfather. Alam niyang mula noon ay naging mas malamig ang kalooban ni Tristan. Kahit na gusto niyang ipaliwanag na ang tanging gusto lang niya para sa kanya ay hindi niya mag
"I can't find my desired choice, so I'll stay here without doing anything on what you want." Nanlaki ang mata ni Samantha sa sagot ni Tristan. Kahit na ayaw niyang makaramdam ng ginhawa at saya sa loob, hindi niya mapigilan ang sarili. "Excuse me." Kasabay ng pagbukas ni Tristan ng pinto ay ang kanyang ina na nakatayo sa labas. "Oh? I'm just finding you, Benjamin. Pero mukhang dito ka nagme-meeting." Nginitian sila ng kanyang ina, hindi alam ang tensyon sa paligid. "Tris—" Sinubukan siyang tawagin ng ina ni Samantha, ngunit mabilis na lumabas si Tristan, habang napalunok naman si Samantha. "Anong nangyari? May pinag-awayan ba kayong dalawa, mahal?" Sinulyapan siya ng ama ni Tristan, bago muling bumaling kay Samantha na nanlalamig ang mga kamay. Alam niya ang gustong sabihin ng ekspresyon ng kaniyang stepfather. Kahit maayos pa rin ang pakikitungo nito sa kanya pagkatapos ng kanyang nalaman, nararamdaman niyang hindi ito nasisiyahan sa isipin na posibleng may nararamdaman siya
The morning light filtered through the curtains, casting a soft glow on Tristan and Samantha. Siya ang unang nagising, dahil may napansin siyang hindi pamilyar na amoy na nakapalibot sa kanya. Dumapo ang mga mata niya sa hubo't hubad niyang katawan, agad siyang umupo sa kanyang kama at inayos ang sarili, para lang magmadaling iwan ang estranghero na lalaki. Hindi makapaniwalang tumingin sa kanya ang kanyang kaibigan na si Evelyn ng may simpatiya. "What you did is indeed wrong, Sam... What if your parents know about what happened between the both you? Do you think everything will still alright?" nag-aalalang tanong ni Evelyn. "Sinubukan kong iwasan siya, Evelyn. Talagang lumayo ako sa kanya para iligtas ang relasyon namin bilang magkapatid. Ginagawa ko ang lahat para pigilan ang pagnanasang nararamdaman ko sa kanya, Evelyn. P-Pero..." "Pero napunta ka pa rin sa ganyang sitwasyon? Come on, Sam! You committed a sin." "I never wanted this, Evelyn. But my heart easily gave in espe
"Alam kong mali ang magdamdam pero... hindi ko mapigilan." Lumuha siya habang nagsasalita."Anong damdamin? Sam, huwag kang matakot. Please, tignan mo ako," hinawakan ni Tristan ang kanyang mga pisngi nang maamo, pinunasan ang kanyang mga luha gamit ang kanyang mga hinlalaki. Tahimik na umiyak si Samantha, ang kanyang dibdib ay pababa't pataas."Ano ang problema?" dagdag niya."Ako, ako ang problema, Tristan. Hindi ko dapat pinapayagan ang damdaming ito. Nakakainis, dahil hindi ka talaga ang lalaking dapat kong mahalin. Pero nangyari na.""Nung sinabi sa akin ng tatay mo na dapat ikasal ka sa kapatid ng kalaban mo sa negosyo para maligtas ang kompanya, naramdaman ko...""Naramdaman ko na para bang tumigil ang tibok ng puso ko, dahil hindi ko matanggap na ikakasal ka sa iba." Habang namamatay ang kanyang huling mga salita sa kanyang dila at patuloy na tumutulo ang mga luha, ngumiti si Tristan. Tiningnan siya ni Samantha na naguguluhan."So, talagang may damdamin ka para sa akin?" tanon
The table was lavishly set with an array of mouth-watering dishes. Ngunit hindi alam ni Samantha kung paano siya makakakilos na parang walang mali sa pagitan nila ni Tristan. "Kamusta ang lasa?" tanong ng ina ni Samantha habang binibigyan siya nito ng plato. "That's delicious, darling! You're really talented at this!" pagpuri ni Benjamin ang kanyang asawa sa parehong tono na ginagamit niya para sabihin sa kanya kung gaano kasarap ang kanyang mga luto. She then turned to her daughter. "Samantha?" Nabalik siya sa realidad nang marinig niya ang boses ng kanyang ina "Yes, Mom. Sobrang sarap po." Sa isang mainit na ngiti, lumingon ngayon kay Tristan at nagtanong, "Kumusta ang pasta, Tristan?" Her eyes sparkled with anticipation, eager to make him speak up since she noticed that something wasn't right with him. "Hmm, masarap," sagot niya nang hindi ina-angat ang kaniyang tingin. Tumingin siya sa asawa na may pag-aalala sa mga mata. "Anak, parang may problema ka ba? Tungkol ba sa tra
"Sam... Kailangan nating mag-usap." Naamoy niya ang mahinang amoy ng alak sa kanya, habang papalapit ito sa kanya. "I'm sorry sa nakita mo kanina. It just—" Samantha cleared her throat and smile at Tristan. "Come on, Tristan. It's okay," aniya, panay ang boses sa kabila ng kaguluhan sa loob niya. "You're free to do what you want. You're not obligated to explain your actions to me, kuya..." Kumurba pataas ang gilid ng labi ni Tristan. He wants her to know his part but he realized that maybe it might be better if he'll just take Gabriel serious advice. Lalo na at sa tingin niya ay nais lamang talaga ni Samantha na maging step-brother siya. "Ah, oo... Tama ka." Napakamot siya sa likod ng ulo at inayos ang kaniyang tindig. "Ayoko lang na magkamali ka ng ini-isip." "By the way, I'm going upstairs. Goodnight," sabi ni Samantha habang tumatango-tango at pinagmamasdan siya ni Tristan hanggang sa isara nito ang pinto ng kwarto niya.The office was buzzing with activity, the sound of rin