[PART TWO]

Tuwang-tuwa ang mga ito nang makita ang kambal at gustong-gusto nang buhatin ngunit hindi pa maaari dahil si Anastasia dapat muna ang bubuhat at magbibigay ng pangalan. Matapos ang ilang oras, nakapag palit na sila ng kaniya-kaniyang damit at naisaayos na ‘din ang dapat ayusin para sa paglipad nila sa Paris nang sa wakas nagising na si Anastasia.

Sumalubong sa kaniya ang puting kisame at muka agad ni Kevin ang kaniyang nakita. “Anastasia!” dahil sa tawag ni Kevin ay napalingon sa kanila ang mga kasama sa kwarto at dali-daling nilapitan ang kinalalagyan ng dalaga.

“Anastasia, anong nararamdaman mo? May masakit ba sa’yo?”

“Gusto mo ba ng kahit na ano anak?”

“Hindi ba masakit ang tahi mo?”

Napapikit ang dalaga dahil sa sunod-sunod na bato ng tanong sa kaniya ni Kevin at ng mga nakakatanda. “Kayo naman, ine-stress niyo agad siya sa tanong e.” reklamo ni Kathy na muling ikinadilat ni Anastasia.

Buhay ako! Mahina niyang sabi sa isipan at doon na tuluyang natitigan ang mga tao sa