CHAPTER 15 [PART ONE]

“MALAYO naman ang Cebu sa Manila.”

Ilang beses ko na bang nasabi ‘yan sa sarili ko? Siguro isang daang beses na. Nandito ako ngayon sa kwarto ko at nag-eempake ng ilang damit na dadalhin ko papunta sa Cebu. Hindi ko alam kung ilang araw ako magtatagal sa Pilipinas. Araw nga ba o buwan?

“Sabi ko naman sa’yo Anastasia, kahit malayo pa ang Cebu sa Manila, oras na malaman nilang andoon ka pupunta ‘yun.”

Tinignan ko ng masama si Serene na andito sa kwarto namin ng kambal. Dito na ‘rin kasi namin siya pinatuloy sa bahay dahil bukas na ang flight namin papunta sa Pilipinas. Isang linggo na simula nang matapos ang event na nagpabuhay lalo sa aming kumpanya.

Tulad ng inaasahan ay bumalik ang mga umalis na ka-negosyante ko pero mahigpit talaga ang bilin ko na hindi pwede. Nagsagawa ‘din kami ng isang private party sa kumpanya biglang celebration ng pagkapanalo namin. Lasing na lasing ako ng gabing ‘yun, mabuti nalang anjan si Kevi—siya kasi ang escort ko.

Hindi alam ng mga employees ko