[PART TWO]

Pagkarating namin sa silid ay nagkulong ako sa kwarto at doon nag-iiyak. Hinayaan naman ako ni Serene dahil alam kong alam niya na kailangan ko ng space. I really need a space, unang araw ko palang dito sa Cebu pero ang dami nang nangyari.

Sobrang layo nga ng Cebu sa Manila pero eto kami ngayon pinagtatagpo. Napakamapagbiro mo naman saakin tadhana? Baka naman may mas malala ka pang ibibigay saakin ah? Siguraduhin mo lang na kakayanin ko lahat ng yan. I don’t want to cry in front of him—in front of them.

NAGISING ako dahil sa gutom. Nakita ko na gabi na pala ng magising ako kaya pala kumukulo na ang tiyan ko. Ang tagal ko palang nakatulog dahil kakaiyak?

Paglabas ko ng aking silid ay walang Serene na sumalubong saakin. Nakita ko lang ang note niya na nagsasabing lumabas ‘daw siya para magliwaliw muna. Nilutuan niya ‘daw ako ng pagkain kaya hindi ako nagdalawang isip na initin iyon at kainin.

Matapos kong kumain ay nag-ayos ako upang bumaba. Susundan ko si Serene, siguradong nasa tab