Sashaâs Point of ViewNagmamadali akong pumunta sa ospital kung saan sinabi ni Mateo. Galit na galit akong sumugod. Mag-isa, iniwan ko si Oliver kay Carlo.Nang makarating, mabilis kong nilapitan si Mateo at malakas na sinampal. âFuck you!â galit kong sigaw, gulat na gulat niya akong tiningnan.âTangina niyo! Pag napahamak ang best friend ko at ang baby niya, sinusumpa ko kayong dalawa! Mga gago!â Halos maiyak ako sa galit at saka chineck ang kaibigan kong si Ciana, ngunit inaasikaso siya.Napasapo ako sa noo tapos pinunasan ang luhang tumulo sa pisngi ko. âFight, Ciana. Please,â nakikiusap kong sabi, ngunit sumama ang loob ko nang saraduhan ako ng kurtina dahil sumisilip.Nang makita si Carmelle ay nagalit agad ako, dahilan para sugurin ko siya at sampalin. âTangina! Tangina mo!â Inawat kami ni Mateo pero sinabunutan ko pa rin siya kahit umiiyak na si Carmelle.âHindi ka na naawa sa bata! Napakasama mo!â gigil na gigil kong sabi.âSinamantala mo, eh! Tarantada ka!ââIkaw ang nasa kat
Mateoâs Point of ViewâKayong dalawa lang ang pwede kong sisihin ngayon! Sana kayo na lang ang mamatay!â sigaw ni Sasha, umiiyak nang masakit. Sobrang kabado ako ngayon; sa narinig ay sobrang nalilito ako.Anak ko yung pinagbubuntis niya? Papaano? Kaya ba parehas kami ng singsing?âMister, kailangan niya kayo sa delivery room,â saad ng doctor, dahilan para manlamig ang kamay ko.âIâll go,â sagot ko.âGet inside and talk to her,â aniya ng doctor, kaya naman mabilis akong pumasok sa ER. Nakita kong pawis na pawis si Ciana, kaya lumapit ako sa kanya.âV-Vion,â pagtawag ko sa kanya, kinakabahan.âM-Mateo⌠I really want to b-blame you,â mahina at nanghihina niyang sabi.âBlame me. Blame me, Vion. I want you to blame me for putting you in this kind of situationâŚâ Hinawakan ko ang kamay niya at idinikit âyon sa pisngi ko.Wala siyang naging palag dahil sa panghihina. Ang takot ko ay biglang umusbong nang sobra. Walang kahit ano akong naaalala sa amin, ngunit nasasaktan ako.âK-kung mawawala
âI canât lose the mother of my baby⌠I canât lose my d-daughter,â naramdaman ko ang panginginig ng labi.âI want to remember everything, Mom. Make me remember everything,â pakiusap ko.âI want the old me. I want to go back and make things perfect,â mahinang sabi ko.âWhy does God have to do this? Mom, why do they need to suffer because of me? I canât accept itâŚâ Tahimik lang sila at hinahagod ang likod ko.âGod, please⌠keep them safe and just take mine,â hinang-hina kong isinandal ang mukha sa balikat ni Mom at doon umiyak nang umiyak nang sobra.âMateo, thatâs enough. Kailangan mong magpalakas kasi kailangan ka ni Ciana sa delivery room mamaya,â aniya ni Dad. Huminga ako nang malalim at pumikit.âOh, water. Walang lason âyan kahit galit ako saâyo,â inabot ko ang boteng binigay ni Sasha tapos bumalik siya sa tabi ni Ciana.âCiana, mangako ka ha? Kayanin mo âyan,â saad ni Sasha kay Ciana.Nakita ko ang matipid na ngiti ni Ciana, dahilan para maluha na naman ako.âA-ano bang laban ko s
Mateoâs Point of ViewAfter I cried, the doctor decided to take her to the delivery room. Itâs normal, not a cesarean section or anything⌠Thatâs the only hope we have right now.I was wearing a hospital gown, and Iâm so nervous. I was just holding her hand, waiting for the doctor. âAre you ready?â the lady doctor asked.âI am,â sagot ko na para bang ako ang manganganak.âYou can do this, Vion. Iâll stay by your side. Donât you dare sleep, okay?â Tiningnan ako ni Vion tapos lumunok lang.âAlam kong ang kapal-kapal ng mukha ko, pero ngayong alam ko na, Iâll do my best.â Hinaplos ko ang noo niya, napabuga ako ng hangin tapos tumikhim.Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Naghahanda na rin ang doctor kaya naman nanood ako at nagdasal. âOkay, missis, pag sinabi kong push, take a deep breath and push harder, okay?â Vion just nodded.âOkay, I can feel the babyâs head,â the doctor announced.âIn a count of three, if I say push⌠push, okay?â aniya ng babaeng doctor. Tiningnan ko lang si Vion.â
Napahilamos sa mukha at saka huminga nang malalim. âHow about kuya Mateo?â tanong niya.âWala siyang maalala,â sagot ko.âLahat?â tanong ni Luke.âThe doctor called it anterograde,â saad ko.âAh, forgetting the newly built memories⌠Five years agoâŚâ saad ni Luke.âGanun na nga,â aniya ko.âI hope itâs temporary,â mahinang sabi niya.âSana ay kayanin ni Tita at ng baby niya,â mahinang sabi ni Luke.âIs Tita Ciana⌠weak?â tanong bigla ni Luke na para bang alam niya, at parang sa isip niya gumagawa na siya ng research about Ciana.âYes,â I answered, at doon ay napayuko siya tapos huminga nang malalim.âThen the survival rate is very low for her tooâŚâ naikuyom ko ang kamao.âSo the doctor is telling the truth, mm?â tanong ko sa kanya.âMm, she is,â mahinang aniya ni Luke.âEither one of them will survive, or both of them will not⌠But Iâm hoping for a miracle,â mahinang sabi ni Luke.âA seven-month-old baby is healthier than an eight-month-old baby⌠Dahil may mga nagfo-form pang organs sa
Mateoâs Point of View After three years⌠âBro! Ano ba? Galaw-galaw naman diyan oh! Hindi makakatulong ang pagmumokmok!â nilingon ko si Carlo na nag-iingay na naman sa opisina ko. âWhy are you here?â âWhat are your needs?â âHow may I help you?â Umawang ang labi nito sa dire-diretso kong tanong. Tahimik na lang akong napailing at huminga nang malalim. âTeach me how to move on from them then, because itâs so hard to forget them,â mahinang saad ko, tapos nalungkot na naman. âBro, hindi mo naman sila kailangang kalimutan eh. You just have to accept, know the word acceptance,â ani Carlo at naupo kaya naman huminga ako nang malalim. âPero hindi ko nga magawa, bro. Tatlong taon na akong nasasaktan. Napakadaya ng tadhana,â nagrereklamo kong sabi. âBro, tama, tatlong taon ka na ring nasasaktan, umiiyak. You tried to focus on work but it didnât work,â he meaningfully said. âMove on, bro. Kami na ni Sasha ang naawa saâyo. Tinanggap na ni Sasha kasi yun ang makakapagpatahimik sa mag-ina m
=Mateoâs Point Of View= Nang makarating sa Cebu, dumeretso kaagad ako sa branch ng products namin to start a meeting before resting. âGood morning, Mr. Martinez,â bati sa akin ng mga empleyado. âGood morning, sir.â âGood morning, Mr. Martinez.â âGood morning.â âThank you,â saad ko na lang at naglakad nang deretso sa conference room. Mabilis na nagtayuan ang lahat. âGood morning, Mr. Mateo Martinez. Iâm glad youâre here,â bati pa ng susunod na mataas. I kept my face serious. âGood morning,â matipid kong bati bago naupo sa pinakagitna at pinakadulo ng mahabang table. âSo, whatâs the problem with our products?â tanong ko agad. âWell, Mr. Martinez, we have to move now. Nakasalalay sa inyo ang buhay ng mgaââ âI thought products? Not life.â I sarcastically answered, at parang napahiya naman ang lalaki kaya tumikhim ako. âAyon nga po, sir. Pag bumagsak po kasi ang sales natin, maaaring mawalan ng trabaho ang lahat ng empleyado,â rason nito. âAt sino naman ang nagsabi sa âyo na hah
Mateoâs Point of View Gulat ang naramdaman ko at napatingin sa batang nasa harap ko. Tinitigan ko ang lahat-lahat dito, every inch of her facial features, tapos nilingon ko ang Mommy nito. âM-Mateo,â she mentioned my name. Thatâs why I looked away and closed my eyes. If this is just a dream⌠let me stay. âV-Viera, baby, come here.â Napalunok ako at saka ko nilingon ang dalawa. Nakatitig pa rin sa akin si Vion. âW-why are you with her?â gulat na tanong niya. âI found her,â sagot ko. âAnd sheâs lost and about to cry, thatâs why I bought her that.â Kinakabahan kong sabi, tapos tumayo nang tuwid at saka sila tinitigan. Tinitigan ko si Vion. Sheâs in short hair, wearing a blue blouse and fitted jeans while wearing sandals that have heels. Mas gumanda siya ngayon nang sobra. âMommy, he said this is for his daughter. But he bought it for me. Heâs nice and handsome, Mommy.â Napangiti ako sa sinabi ni Viera, hindi ako makapaniwala⌠âGive it backââ âLet her have it,â pagputol
Ang ngiti sa labi ko ay hindi nawala nang sunduin ako ni Mateo at hawakan ako sa kamay.âI want to curse so bad. Youâre so beautiful, honey,â aniya, kaya mahina akong natawa.âAng gwapo-gwapo mo rin, hon,â sabi ko sa kaniya.âPinaghandaan ko âto,â sagot niya habang nakangiti.Nang marating namin ang pinakaharap ng aisle, ngumiti kami kay Father nang lumabas siya mula sa pinanggalingan niya. Dinasalan muna kami, at tumagal iyon ng ilang minuto bago niya kami hinarap upang simulan na ang kasalan.The wedding proceeds at this point.âSebastian Mateo Martinez, do you take Ciana Vion to be your lawful wedded wife?â Magkaharap kami ngayon. Ngumiti si Mateo at nilingon si Father.âI do,â he answered.âCiana Vion, do you take Sebastian Mateo Martinez to be your lawful wedded husband?â the priest asked me.Ngumiti muna ako. âI do, Father.ââDo you promise to love and cherish her/him, in sickness and in health, for richer or poorer, for better or worse, and forsaking all others, keep yourself o
Wedding DayâOh, hija, donât cry na. Iâm sure your parents are happy for you,â nginitian ko si Mom, ang mother ni Mateo. Pinunasan nito ang luha ko.âAayusan ka na oh. Huwag nang iiyak, baka pumanget ka niyan.â Natawa ako sa sinabi ni Mom at ngumiti.âGrabe naman po,â tumawa rin sila ni Dad.âAt dahil ikakasal na ang anak namin, masayang-masaya kami para sa inyong dalawa, hija.â Ngumiti ako at tumango-tango.âSalamat po, Mom, Dad.â Yumakap ako sa kanila bago pa man sila umalis, at sinimulan na akong ayusan ng make-up artist.Habang inaayusan, huminga ako ng malalim. Matatapos na. Hindi ko mawari kung bakit ako sobrang kinakabahan. Dahil siguro ikakasal na ako? Ang matagal kong pinakahihintay, eto na.âMaâam, finish na po.â Nang sambitin niya iyon, sobra-sobra talaga ang kaba kong tumayo.âGaga!â Nalingon ko si Sasha.âOMG, this is it!â nakangiti niyang sabi, kaya tumango-tango ako.âEto na nga,â aniya ko.âHinihintay ka na ng groom mo! Gaga, spoil na kita haâang gwapo niya!â Natawa ak
Cianaâs Point of View Dumating ang araw na pinakahihintay naming dalawa, ngunit dahil matoyo ang mga kaibigan namin, sa mismong araw ng kasal ay hindi nila kami pinagkitang dalawa. Ayon sa kanila, baka raw hindi matuloy ang kasal kung magkikita kami bago ang seremonya. Sila rin daw ang nag-asikaso ng venue. Si Viera naman ay iniwan muna sa pangangalaga ng kanyang lolo at lola. Kasama ko ngayon sina Sasha at Sonya, pati na rin ang kanilang mga anak, dito sa bahay ng mga magulang ni Mateo. Kahit ang mga asawa nila ay nandoon rin. âBakit ba kasi tayong tatlo lang? Sana nandito na rin si Viera,â reklamo ko habang nagmumukmok sa kanila. Inabutan naman nila ako ng wine habang magaganda ang kanilang ngiti. âMay nangyari ba ulit sa inyo netong nakaraan?â tanong ni Sonya, kaya naman agad na umawang ang labi ko. âWala. Busy kami eh,â sagot ko, pilit na iniwasan ang usapan. âKailan yung last?â tanong ulit ni Sonya, nakangisi pa. âMatagal na⌠three years ago,â pag-amin ko, sabay tingin sa
Habang tinatapos namin ang pagkain, patuloy ang pagpaplano at asaran. Halos kalahating araw na kaming abala sa mga detalye ng kasal, pero tila hindi pa rin tapos ang lahat ng kailangan ayusin. Si Sonya at Sasha ay nagsimula nang mag-discuss ng seating arrangement, habang si Mateo naman ay abala sa pakikipag-usap sa mga suppliers para sa mga huling detalye ng catering at iba pang aspeto ng reception.âMommy, gusto ko po na malapit ako sa daddy sa reception,â sabi ni Viera habang hawak ang juice niya.âSyempre, anak. Doon ka sa tabi ko at daddy,â sagot ko, ngumiti kay Mateo na nandoon pa rin sa kanto, nakikipag-usap sa event planner.âAko nga pala, hon, nakatanggap na ako ng tawag mula sa stylist. Naka-schedule na sila bukas ng hapon para sa fitting,â sabi ni Mateo, paglapit niya sa akin.âWow, mabilis pala. Ayos, baka makauwi pa tayo nang maaga,â sagot ko, habang inaayos ang buhok ni Viera.âOo, makakapahinga tayo pagkatapos ng fitting, para naman hindi tayo mabigla sa dami ng ginagawa
Pagkasabi ni Mateo na âSaâyo kaya nangangalmot,â ay narinig naming bumalik si Sonya, bitbit ang ilang mga gown na pang-abay.âAno bang pinag-uusapan niyo at ang iingay niyo?â tanong ni Sonya habang inilalapag ang mga damit sa sofa.âWala! Nag-uusap lang kami ni Honey tungkol sa pagiging magaling niyang mangalmot,â sagot ni Mateo sabay tawa.âIkaw talaga, Mateo! Grabe ka makapang-asar,â sagot ko, sabay kurot sa tagiliran niya.âAray, ang sakit! Honey, easy lang!â reklamo niya, ngunit halata naman ang ngiti sa labi niya.âMommy, mangalmot po?â inosenteng tanong ni Viera habang ngumunguya ng pagkain.Halos maiyak ako sa tawa, habang si Mateo ay biglang tumayo at nag-explain. âHindi âyon literal, baby. Joke lang ni Mommy âyon. Mommy mo talaga, ang kulit!ââBakit ba ako lagi ang nasisisi?â sagot ko, kunwari nagtatampo.Tumawa si Sasha at umupo sa tabi ni Sonya, hawak ang isang gown na kulay peach. âAng cute niyo pa rin kahit nagtatalo! Ikaw naman, Ciana, hindi mo pa sinasabi sa akin kung a
âHoy, gaga! Ikakasal ka na, aber! Mamili ka na ng cake mo!â sigaw ni Sasha. Kaya naman, inagaw ko ang brochure na hawak niya hanggang sa lumapit si Viera at kumandong sa akin.âMommy, purple?â tanong niya, tinutukoy ang magandang cake na tatluhan.âOkay, this one, baby,â sabi ko sa anak ko. Masaya itong pumalakpak.âAsan po si Daddy?â tanong ni Viera.âNag-aayos rin siya for the wedding, baby. Where are your friends?â tanong ko sa kaniya.âMommy, lahat po sila guy. Masungit po si Klei, at naglalaro po sila ni Oliver ng games,â tila nalulungkot na sabi ng anak ko, sabay nguso.âEdi go and still play with them, baby,â sabi ko.âKlei, Oliver, let Viera join you,â utos ni Sasha sa kanila.âTita, ayaw po niya ng car games,â sagot ni Klei.âMommy, I really hate riding,â sagot ni Viera.âYung mommy mo, mahilig sa pagsakayâaray! Gaga naman!â reklamo ni Sasha nang hilahin ko ang buhok niya.âKung ano-ano na namang sinasabi mo,â inis kong sabi.âTotoo naman, ah. Hiya ka pa eh,â sabi niya, sabay
âDaddy, ang laki po ng house natin!â niyuko ko ang anak at nginitian.âOf course, baby. Do you want to see your room?â nakangiti kong tanong sa kaniya. Nandito na kami sa bahay namin sa city, at si Vion ay abala sa mga bagong paso na may mga bulaklak na nakatanim.âHon! Ipapakita ko ang room ni Viera, sama ka!â malakas na sabi ko pa.âKayo na lang! Nagdidilig pa ako eh!â balik-sigaw niya dahil nasa garden siya, at kami ni Viera ay nasa loob.âSIGE! Diligan rin kita mamaya!â sigaw ko pabalik.âTumahimik ka!â sigaw niya, kaya tatawa-tawa kong binuhat si Viera upang maipakita ang kwarto niya na nasa second floor ng bahay. Nang makarating sa kwarto ni Viera ay halatang mangha na mangha siya sa nakita.âAng ganda, Daddy!â masayang sabi ni Viera, kaya naman napangiti ako.âMabuti naman at nagustuhan mo,â aniya ko.âOpo, Daddy! I love my bed po! Itâs purple!â Tumalon siya doon at hinablot ang malaking purple bear na nasa kama niya.âThank you, Daddy!â masayang sabi ni Viera.I asked Vion abo
Sunod ko pang tinignan ang mga pictures, ngunit ganoân na lang ang pagtataka ko nang makitang muli ang sarili ko sa account ni Vion. Parati ba kaming magkasama? Tinignan ko ang date ng picture at napansing kailan lang ito, halos buwan lang ang nakalipas. Sunod-sunod kong tinignan hanggang sa mamataan ko ang pamilyar na condo sa highlights niya sa story. âBakit panay ako?â nagtatakang tanong ko sa sarili. âSa pad ko ata ito, ah?â takang-taka ko pang sabi sa sarili. âBakit ko naman siya paglulutuan? Baka best friends talaga kami? Hindi man lang ba nagseselos ang asawa nito sa âkin?â Inis na inis akong naupo at saka tumingin muli. âAko na naman? Crush ba âko nito?â Sa sobrang frustration ay pinatay ko ang laptop at niyakap na lamang ang unan. âBakit naman ako apektado? Ano naman kung nasa highlights niya ako?â Makalipas ang Ilang Linggo Makalipas ang ilang linggo, naisipan kong bumalik sa condominium ko dahil naiinis lang ako sa pakikitungo sa akin ni Mom. Ang laki-laki ng galit ni
Few Days After Nandito ngayon ang doctor ni Viera upang i-update kami sa lagay niya. Mahigit limang araw na hindi niya kailangan ng dugo, at bumalik na ang kanyang sigla at lakas. Natutuwa kami dahil ilang araw na rin na hindi dinugo ang ilong niya, at hindi na rin bumaba pa ang kanyang hemoglobin level. âAng balita ko lang naman ay maaari na siyang lumabas,â aniya ng doctor. âNgunit bibigyan ko kayo ng mga kakailanganin niya sakaling mahilo siya o duguin ang ilong. Hindi naman ganoân kabilis bumaba ang dugo ng isang tao, pero dahil sa kondisyon niya, nababawasan ito dahil sa sobra-sobrang white blood cells na napo-produce niya.â Nakinig kaming mabuti sa kanya. âMaaari niyo nang tawagan si Doctor L, dahil siya na ang bahala kay Viera,â dagdag pa niya. Napalunok ako at tumango na lang. âHindi pa rin magbabago ang mga suhestiyon kong kainin niya ang mga berdeng gulay, at mga pagkaing rich in iron. Sa gatas, mag-ingat tayo dahil maaaring makaapekto sa kanya ang ibang klase ng gatas. A