MasukShare
Chapter 39
Terakhir Diperbarui:
2025-03-10 16:46:05
DeigratiamimiGood afternoon 🫶✨
Bab terkait
One Fateful Night With My Ninong Chapter 40
Celeste's POV Nagising ako sa mabangong amoy ng pagkain. Dahan-dahan akong dumilat, at ang unang bagay na nakita ko ay ang tray ng pagkain sa bedside table ko. May bagong luto na scrambled eggs, garlic rice, at crispy bacon. May isang baso rin ng fresh orange juice sa tabi nito. Napakunot-noo ako. Sino ang naglagay nito rito? Saglit akong napatingin sa paligid, pero wala akong ibang kasama sa kwarto. Nang lumipat ang mata ko sa isang sticky note na nakadikit sa baso ng juice, napahinto ako. Nakasanayan mo nang hindi kumain ng maayos. Ayokong himatayin ka sa korte mamaya. – Dr. C Alam kong si Ninong Chester ang may gawa nito. Napailing ako, pero hindi ko napigilan ang pagngiti. Mula nang magsimula kaming manirahan sa iisang bubong bilang mag-asawa—kahit na isang kontrata lang ang kasal namin—mas lalo kong nakikita ang mga maliliit na bagay na ginagawa niya para sa akin. Hindi siya sweet sa tradisyunal na paraan, pero ipinapakita niya sa mga aksyon niya kung paano siya mag-alala
Terakhir Diperbarui : 2025-03-10One Fateful Night With My Ninong Chapter 41
Celeste's POV Tahimik ang loob ng courtroom maliban sa mahinang bulungan ng mga taong naroon. Alam kong marami ang nag-aabang sa magiging resulta ng kasong ito—hindi lang ang pamilya ng biktima kundi pati na rin ang buong medical community. Nasa prosecution table ako, tahimik na nag-aayos ng mga dokumentong nasa harapan ko. Katabi ko si Attorney Cruz, habang si Ninong Chester naman ay nasa likuran namin, kasama ang pamilya ni Mr. Alonzo. Ramdam ko ang kaba sa bawat segundo na lumilipas. Napatingin ako sa kabilang panig ng courtroom kung saan nakaupo si Dr. Richard Gonzaga kasama ang kanyang mga abogado. Sa kabila ng seryosong ekspresyon ng kanyang mukha, halata ang bahagyang pawis sa kanyang noo. Nag-angat ako ng tingin nang marinig ang boses ng hukom. "Let us proceed." Tumayo ang lead attorney ng depensa at lumapit sa witness stand kung saan nakaupo si Ninong Chester. Siya ang huling testigo namin at ang pinakanapakahalagang piraso ng ebidensya upang madiin si Dr. Gonzaga. "Dr
Terakhir Diperbarui : 2025-03-10One Fateful Night With My Ninong Chapter 42
Celeste's POV Tahimik kaming magkasama ni Ninong Chester sa loob ng sasakyan habang pauwi. Pagod ako, pero sa halip na makatulog sa biyahe, naglalaro ang isip ko sa lahat ng nangyari sa araw na ito—ang hearing, ang hatol, at… siya. Napatingin ako sa kanya. Nasa driver’s seat siya, seryoso ang mukha habang nakatutok sa daan. Wala akong makitang bahid ng pagod sa kanya, kahit na alam kong hindi lang ito mentally draining para sa amin—emotionally exhausting din. Napabuntong-hininga ako at pumikit saglit, pero hindi ako nakatagal dahil bigla akong nakaramdam ng gutom. Hindi lang basta gutom. Cravings. Nagulat ako nang kusa akong mapahawak sa tiyan ko. Damn it. "Ninong." "Hmm?" Hindi siya tumingin sa akin, pero ramdam kong nakikinig siya. "Gutom ako." "Malapit na tayo," sagot niya agad. Umiling ako. "Hindi lang basta gutom." Napakunot ang noo niya. "Anong ibig mong sabihin?" Huminga ako nang malalim bago nagsalita. "Gusto kong kumain ng adobo." Tumingin siya saglit sa akin ba
Terakhir Diperbarui : 2025-03-10One Fateful Night With My Ninong Chapter 43
Celeste's POV Tatlong buwan. Tatlong buwan na akong nagdadalang-tao, at habang tumatagal, mas lalong nagiging totoo sa akin ang katotohanang may buhay na lumalago sa loob ng aking sinapupunan. Ngunit sa kabila ng lahat, walang ibang nakakaalam—maliban kay Ninong Chester, sa doktor ko, at sa abogado niyang si Atty. Cruz. Araw-araw ay nag-iingat ako. Kinakailangang walang makahalata sa opisina, lalo na’t alam kong may mga matang nakamasid sa akin, naghihintay ng pagkakataong madiskubre ang isang baho na maaari nilang gamitin laban sa akin. At ngayon, hindi ko maikakaila—nagsisimula nang lumabas ang pagbabago sa katawan ko. Napamulagat ako pagmulat ng mata ko nang maramdaman kong tila may umaalon sa tiyan ko. Hindi ito yung tipong sipa o kilos ng bata—alam kong hindi pa naman ganoon ka-develop ang baby ko para gumalaw nang gano’n. Pero parang may bumibigat sa loob ko, may kakaibang kirot na hindi ko maipaliwanag. "Ugh…" Napakapit ako sa kumot at dahan-dahang umupo sa kama. Napatin
Terakhir Diperbarui : 2025-03-11One Fateful Night With My Ninong Chapter 44
Celeste's POV Matagal nang hindi nagkakaroon ng malaking selebrasyon sa Alvarez & Associates, ang prestihiyosong law firm kung saan ako nagtatrabaho. Pero ngayong gabi, nagtipon-tipon ang mga abogado at empleyado sa isang marangyang venue upang ipagdiwang ang ika-30 anibersaryo ng kumpanya. Ang buong ballroom ng isang mamahaling hotel sa Makati ay puno ng mga kilalang abogado, kliyente, at iba pang personalidad sa industriya ng batas. May mga chandeliers na nagbibigay ng eleganteng liwanag, isang live band na tumutugtog ng soft jazz, at isang open bar na tila magnet para sa karamihan ng mga kasamahan ko. Sa ganitong klaseng event, mahirap umiwas sa atensyon. Bilang isa sa mga top attorneys ng firm, isa ako sa mga inirampa ng senior partners bilang "rising star" sa larangan ng litigation. At dahil doon, mas dumami ang mga matang nakatutok sa akin—isang bagay na dapat kong pag-ingatan, lalo na’t tatlong buwan na akong buntis. "Celeste, halika na!" tawag ni Atty. Marcus, isa sa mga m
Terakhir Diperbarui : 2025-03-11One Fateful Night With My Ninong Chapter 45
Celeste's POV Pinunasan ni Ninong Chester ang kanyang labi gamit ang hinlalaki niya, saka dahan-dahang pinaandar ang sasakyan. Ilang minuto ang lumipas nang hindi siya nagsasalita, hanggang sa hindi niya na yata kinaya. "You know," he started, his voice dripping with amusement. "If I didn’t know any better, Celeste… I’d say you were jealous." Mabilis akong napalingon sa kanya. "Sino? Ako? Jealous?!" Napalakas ang boses ko. He chuckled. "Masyado kang defensive." "Nagpapakita lang ako ng respeto sa asawa ko!" sagot ko, halos mag-crack na ang boses ko sa inis. Natawa lang siya. "Celeste." Ikiniling niya ang ulo niya paharap sa akin habang patuloy na nagmamaneho. "Admit it. You were jealous." "Hindi ako nagseselos!" "Talaga lang?" He smirked. "Kasi mukhang gusto mong ihagis si Andrea palabas ng ballroom kanina." Napaikot ang mga mata ko. "Ang kapal kasi ng mukha! Alam niyang kasal ka, tapos ganiyan pa siya makatingin?!" He grinned. "Wait. So, may epekto pala sa'yo kapag may ib
Terakhir Diperbarui : 2025-03-11One Fateful Night With My Ninong Chapter 46
Celeste's POV 2:34 AM Nagising ako nang may bigla akong naramdaman. Nagugutom ako at hindi lang basta gutom—nag-crave ako. Naisip ko ang isang partikular na pagkain na hindi ko na matanggal sa utak ko. Lanzones. As in, ‘yung tamang-tama lang ang tamis, hindi ‘yung sobrang asim. ‘Yung bagong pitas, hindi ‘yung ilang araw nang nakatambak sa grocery store. Napahawak ako sa tiyan ko.“Baby, bakit ngayon pa?” bulong ko, sabay irap sa sarili ko. "Gusto mo ba talaga akong pahirapan?" Sinubukan kong huwag pansinin, pero habang lumilipas ang minuto, lalong lumakas ang cravings ko. Hindi na ako makatulog. Pinikit ko ang mga mata ko at huminga nang malalim. Naiisp kong utosan na lang si Ninong Chester. Alam kong mahirap gisingin ang lalaking ‘yon. Pero wala akong pake. Dahan-dahan akong bumangon, naglakad palabas ng kwarto, at tinungo ang kabilang silid. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto. Madilim ang loob, pero maliwanag ang ilaw sa lampshade niya kaya kitang-kita ko siyang nakahiga
Terakhir Diperbarui : 2025-03-11One Fateful Night With My Ninong Chapter 47
Celeste's POV Pagdating ko sa opisina, ang unang bumungad sa akin ay ang secretary kong si Trina—at sa kamay niya, may hawak siyang isang pirasong tulip. Napakunot ang noo ko. "Good morning, Atty. Celeste!" masiglang bati niya. "May nagpapabigay po nito sa inyo." Napangiwi ako habang nakatitig sa pink na tulip na hawak niya. "At sino namang nagpadala niyan?" Napangiti si Trina, halatang kinikilig. "Si Dr. Miguel Ramirez po." Agad akong napairap. Si Dr. Miguel Ramirez. Ang doktor na nagtatrabaho sa ospital ng asawa kong si Ninong Chester. Ang doktor na—hindi ko type kahit malakas naman ang appeal niya. "Wow," sarkastiko kong sabi, kinuha ang tulip mula sa kanya, at tiningnan ito nang mabuti. "At anong sinabi niya nang ibigay ‘to?" "Ang sabi niya po, ‘Hope you have a great day, Atty. Celeste. Tulips for a strong and beautiful woman like you.’" Napangiwi ako lalo. "Trina, may tanong ako." "Ano po ‘yon, Ma’am?" "Hindi ba dapat bouquet ‘to kung talagang sincere siya?" Napatawa
Terakhir Diperbarui : 2025-03-11
Bab terbaru
One Fateful Night With My Ninong Chapter 204
Tahimik akong kumakain sa harap ni Drako. Kaharap ko siya sa mahabang dining table, pero sa bawat kutsarang isubo ko, pakiramdam ko ay para akong nilulunok ng sarili kong katahimikan. Walang kasamang pagmamahal ang almusal na ito—tanging presensya lang naming dalawa, na tila may laylayan ng hindi maipaliwanag na tensyon.Gusto kong sirain ang katahimikan. Gusto kong sabihin sa kaniya na may pangarap pa rin ako, kahit pa gaano na niya akong ikulong sa mundong ginusto niyang likhain para sa akin. Kaya kahit nangangatal ang kamay ko, at tila may nakakulong na tinig sa lalamunan ko, naglakas-loob ako."Drako," mahina kong tawag habang pilit kong iniwas ang tingin sa malamig niyang mga mata. "I’ve been thinking... maybe I can go back to school."Hindi siya agad sumagot. Dinampot niya ang baso ng alak at dahan-dahang uminom, na para bang sinadya niyang patagalin ang katahimikan para lalong pasigawin ang kaba sa dibdib ko.“School?” ulit niya, may kasamang bahagyang ngiti sa sulok ng labi. “
One Fateful Night With My Ninong Chapter 203
Masakit ang bawat hibla ng katawan ko.Napapikit ako nang mariin habang sinusubukang igalaw ang mga binti ko. Para bang piniga ng paulit-ulit ang kalamnan ko buong magdamag—at hindi lang basta piga, kundi parang niyurakan din ng init at sarap. Pero higit sa lahat, ang pagkababae ko… para akong winasak.Napakagat ako sa labi habang marahang pilit na iniusog ang sarili sa kama, ngunit agad akong napatigil. Isang kirot na may kasamang kiliti ang sumalubong sa pagitan ng hita ko.Damn it, Drako.Napalingon ako sa kanan. Nandoon siya—nakaupo sa gilid ng kama, nakahubad ang pang-itaas, at may hawak na sigarilyo sa kamay. Bawat pagbuga niya ng usok ay tila may kasamang lungkot at bigat na hindi ko kayang basahin. Parang ibang tao na naman siya. Malamig. Malayo. Misteryoso.Wala na ang lalaking buong gabi akong nilamon ng halik at init.Tahimik lang siya habang nakatingin sa kawalan, at tila ba hindi man lang alintana na gising na ako’t pinagmamasdan siya."You're awake," mahina niyang sambit
One Fateful Night With My Ninong Chapter 202
Mainit ang hininga ko. Hindi ko na alam kung alin sa dalawa ang mas nakakaapoy—ang epekto ng tsokolate o ang presensya niyang ngayon ay nakatayo sa harap ko, hubo’t hubad, habang ang mga mata niya ay tila apoy na nais lumamon sa buong pagkatao ko.Ramdam ko ang pagragasa ng panginginig sa katawan ko. Mula ulo hanggang talampakan, para akong sinisilaban sa ilalim ng balat. At ang mas nakakatakot—hindi ko gustong tumakas sa apoy na ‘yon.Napaangat ako sa kama nang maramdaman ang init ng daliri niyang muling gumapang sa pisngi ko, pababa sa baba, hanggang sa mga labi kong nanginginig pa. Ipinasok niya ang dalawang daliri niya sa bibig ko—hindi marahas, pero sapat para mapasunod ako.“Good girl,” aniya, paos at punong-puno ng mapang-akit na lambing ang tinig.Hindi ko alam kung anong klaseng babae na ako ngayon. Ilang oras pa lang ang nakakalipas, ako ‘yong babaeng umiwas sa init ng halik niya. Ngayon, ako na ang naghihintay, nag-aabang, nauuhaw sa susunod niyang galaw.Lumuhod siya sa ha
One Fateful Night With My Ninong Chapter 201
Mainit ang hininga niya sa leeg ko. Mabigat ang bawat paghaplos ng palad niyang humihimas sa balat ko—parang sinusubukan niyang basahin ang bawat lamat, bawat takot, bawat piraso ng pagkatao kong pilit kong itinago. Nang maramdaman kong unti-unti na niya akong sinasakop, para akong napako sa pagkakaupo. Hindi ko alam kung paano huminga. Hindi ko alam kung paano tanggapin ang bagong sensasyon na dahan-dahang umuukit ng bagong kwento sa katawan ko. "Drako…" mahina kong tawag, halos pabulong. Nanginginig ang tinig ko. “I know,” bulong niya. “Just hold onto me, Caleigh.” Niyakap ko siya nang mahigpit. Napapikit ako, pinilit kong pigilan ang mga luha pero kusa silang bumagsak sa pisngi ko. Hindi ito masarap. Hindi ito gaya ng sinasabi sa mga libro, o sa mga pelikula. May kirot. May hapdi. Parang pinipilas ang sarili kong katahimikan. Naramdaman siguro ni Drako ang panginginig ng katawan ko kaya’t huminto siya. Hinawakan niya ang pisngi ko, tinignan ako sa mata. “Are you okay?” Umilin
One Fateful Night With My Ninong Chapter 200
Pagkasara ng pinto ng sasakyan, sabay ang paglagitik ng lock at pagbilis ng tibok ng puso ko. Wala pang isang segundo nang maramdaman ko ang marahas ngunit gutom na labi ni Drako na agad lumapat sa labi ko. Mainit. Mapang-angkin. Parang buong gabi siyang naghintay para sa sandaling ito—at ngayon, handa na siyang kunin ang matagal na niyang inaangkin. Hindi ako pumalag. Hindi dahil gusto ko. Hindi dahil inaasam ko rin ang halik na iyon. Kung hindi dahil alam kong wala rin naman akong magagawa. Kahit paulit-ulit ko mang sabihin sa sarili ko na may karapatan ako sa sariling katawan, sa piling ni Drako, ang lahat ng iyon ay nawawala. Para akong isang manikang iniupo sa kotse, bihis at maganda, pero walang sariling buhay. Hinayaan ko siya. Hinayaan ko ang halik niya, ang kamay niyang gumagapang sa tagiliran ko, ang init ng hininga niya sa leeg ko. Niyakap ko ang katotohanan—na ako ay asawa niya, at wala akong saysay na tumanggi. Ngunit sa gitna ng madilim na sasakyang iyon, sa pagit
One Fateful Night With My Ninong Chapter 199
Tahimik akong nakaupo sa tabi ni Drako sa loob ng isang pribadong VIP lounge ng isang high-end restaurant sa Makati. Malamig ang simoy mula sa centralized aircon, ngunit hindi iyon sapat para payapain ang kaba sa dibdib ko. Tatlong araw pa lang mula nang ikasal kami—tatlong araw ng tahimik na pagkakabihag sa piling ng lalaking ito. At ngayon, kailangan ko na namang gumanap bilang “asawang masaya,” habang nakaharap ang mga business partners niya sa isang investment deal para sa bagong real estate project. Pinilit kong panatilihing maayos ang postura ko. Suot ko ang cream-colored bodycon dress na siya mismo ang pumili. Halos hindi ako makagalaw sa sobrang sikip nito, pero wala akong karapatang tumutol. "You look lovely today," malamig ngunit malalim ang boses ni Drako sa tabi ko. Napalingon ako sa kaniya. Wala akong sinagot. Sanay na akong hindi inaasahang makapagbigay ng opinyon. “Smile,” bulong niya habang nakatitig sa wine glass. “You're my wife now, remember? You represent me.”
One Fateful Night With My Ninong Chapter 198
Tahimik ang paligid nang ihatid ako ng mga alalay ni Drako sa isang silid na malapit sa maliit na chapel sa loob ng Valderama estate. Doon ako pinagbihis, nilagyan ng make-up, inayusan ng buhok—parang isang manikang nililok para sa palabas na ako rin mismo ay ayaw panoorin. Ang kasuotan ko ay gawa sa mamahaling tela, malambot sa balat pero mabigat sa dibdib. Bawat tahi, bawat detalye ng damit ay patunay kung gaano kayaman si Drako at kung gaano niya gustong ipakitang kontrolado niya ang lahat. “Are you ready, Ma’am?” tanong ng isang babae habang inaayos ang laylayan ng aking gown. Hindi ko siya sinagot. Tiningnan ko lang ang sarili ko sa salamin, at gaya ng dati, hindi ko pa rin maramdaman na ako iyon. Sa suot kong puting damit, para akong pinaghahandaan sa burol, hindi sa kasal. Tahimik akong lumabas ng silid. Dalawang guwardiya ang nag-abang sa labas, parang mga bantay sa bilangguan kaysa escort ng isang bride. Tahimik akong naglakad sa pasilyo, kasabay ng mahinang tunog ng violi
One Fateful Night With My Ninong Chapter 197
"Before anything else, let me remind you, Caleigh..." malamig na basag ni Drako sa katahimikan, "You already signed the contract. You agreed to marry me and live under my conditions the moment you walked out of that mental hospital." Napakapit ako sa gilid ng aking upuan. Hindi ako makatingin sa kaniya, pero ramdam kong sinusuri niya ang bawat galaw ko. Gusto kong magalit. Gusto kong sigawan siya. Pero walang lakas ang tinig ko. "So," patuloy niya, mas mariin ang boses, "Say it. Out loud. I want to hear your decision—right here, right now." Napalunok ako, pilit na nilunok ang buong pait na nararamdaman. Napatingin ako sa ina ko, umaasang babawiin niya ang lahat, na magsasabing, "Anak, hindi kita ibebenta." Pero nanatili siyang tahimik, ang mga mata'y nakatutok sa sahig na para bang ayaw akong tingnan sa mga oras na ito. Wala na akong maaasahan. Wala na akong matatakbuhan. Para sa ama kong nakakulong, para sa apelyido naming nilamon ng paratang, ito lang ang natitirang daan. "I'll
One Fateful Night With My Ninong Chapter 196
Dalawang linggo na ang lumipas simula nang ikandado ni Drako ang silid ko. Dalawang linggo ng paghihintay, ng pag-asa, ng pagtitiis. Sa bawat araw na dumaraan, unti-unti akong nauupos sa katahimikan ng mansiyon na ito. Walang kalayaan. Walang boses. Walang sinumang makikinig. Ang mga bintana ay may rehas, ang pinto ay palaging naka-lock, at ang paligid ay tila ba sinadyang maging kulungan ng mga lihim at kasinungalingan. Ngunit ngayong araw na ito, nilakasan ko na ang loob ko. Wala na akong ibang masusubukan kundi ang mga taong nasa paligid niya—ang mga kasambahay. Alam kong isa man lang sa kanila, baka… baka pakinggan ako. Nang marinig kong bumukas ang pinto para ihatid ang pagkain, agad akong tumayo. Pumasok ang isa sa mga bagong kasambahay, isang babaeng nasa mid-twenties. Hawak niya ang tray ng agahan ko. Napansin kong nanginginig ang kamay niya habang inilalapag ito sa mesa. "Please... can I borrow your phone?" mahina kong bulong, halos hindi marinig. Napalingon siya sa akin
