LOGINShare
Chapter 34
Last Updated:
2025-03-09 20:07:37
DeigratiamimiGood evening. Stay tuned for more updates! 🩷
Related chapters
One Fateful Night With My Ninong Chapter 35
Celeste's POV Lumabas kami ni Ninong Chester mula sa IT Department na hindi nagpapahalata ng tensyon. Pero sa loob ko, ramdam ko ang kaba at excitement. Nasa loob ng bag ko ang external hard drive na posibleng magtumba kay Dr. Richard Gonzaga. Kung tama ang hinala namin, dito namin makikita ang ebidensya na nagpapatunay sa kanyang malpractice—ang ikinamatay ng pasyenteng si Mr. Alonzo. Habang naglalakad kami sa hallway ng ospital, panay ang lingon ko sa paligid. Hindi malabong may mata si Dr. Gonzaga na nagmamasid sa amin. "Celeste," bulong ni Ninong Chester, dumikit sa tabi ko, "huwag kang masyadong lumingon-lingon. Baka lalo tayong maghinala." Napangiwi ako. "Ang hirap hindi kabahan. Alam mong hawak natin ang pinakadelikadong bagay ngayon." "That's why we need to act normal," sagot niya, hinawakan ang siko ko at dahan-dahang ginabayan palabas. "Let’s get out of here first." Pagkarating namin sa parking lot, mabilis akong sumakay sa passenger seat ng kotse niya. Pagsakay niya s
Last Updated : 2025-03-09One Fateful Night With My Ninong Chapter 36
Celeste's POV Nakaharap ako ngayon sa isang stack ng dokumento sa loob ng law firm ko. Ang demand letter, ang affidavits ng pamilya Alonzo, at ang legal arguments namin ni Ninong Chester ay maayos nang naiprepara. Bukas na bukas, isasampa na namin ang kaso laban kay Dr. Richard Gonzaga. Pinakiramdaman ko ang sarili ko. Dapat ba akong matakot? Dapat ba akong kabahan dahil isa itong matinding laban laban sa isang malakas na doktor? Hindi. Hindi ako natatakot. Hindi kami uurong. Isinandal ko ang likod ko sa upuan at muling tiningnan ang mga ebidensya. Nasa harap ko ang kopya ng CCTV footage, ang medical reports, at ang testimonya ng mga medical staff na hindi na makapagtimpi sa mga kalokohan ni Gonzaga. Nasa kalagitnaan ako ng pagbabasa nang biglang bumukas ang pinto ng opisina ko. "Celeste," tawag ng pamilyar na boses. Napatingala ako at nakitang si Ninong Chester iyon. Mukhang pagod, halatang galing sa operasyon. Nakasalamin siya ngayon, masyadong pormal para sa isang simpleng pa
Last Updated : 2025-03-10One Fateful Night With My Ninong Chapter 37
Celeste's POV Dumiretso kami ni Ninong Chester sa ancestral home ng pamilya ko matapos ang isang nakakapagod na araw sa ospital. Matagal ko nang hindi nakikita sina Mama at Papa. Sa totoo lang, dalawang linggo na ang lumipas mula noong huli akong bumisita, kaya siguradong may kasamang sermon ang sasalubong sa akin. Habang binabaybay namin ang daan patungo sa lumang bahay na itinayo pa ng lolo ko, hindi ko maiwasang sumulyap kay Ninong Chester, na seryosong nagmamaneho sa tabi ko. Naka-white button-down shirt siya, bahagyang nakabukas ang unang dalawang butones, at mukhang pagod pero guwapo pa rin, gaya ng dati. “Sigurado ka bang gusto mong gawin ‘to?” tanong ko. Napatingin siya sa akin saglit bago muling ibinalik ang tingin sa kalsada. “Ano sa tingin mo? Sa dami ng ginugol kong oras sa kaso natin, sa tingin mo ba may choice pa ako?” Napailing ako. “Alam mong hindi ‘yan ang ibig kong sabihin.” Huminga siya nang malalim bago ngumiti nang bahagya. “Gusto kong makita sila. Matagal k
Last Updated : 2025-03-10One Fateful Night With My Ninong Chapter 38
Celeste's POV Pagkatapos ng halos isang oras na pakikisalamuha sa pamilya ko, napagdesisyunan kong magpahinga na sa kwarto ko. Pero bago pa ako makarating sa pintuan, may isang malakas na kamay ang humawak sa pulso ko at hinila ako palayo sa hallway. “Ninong!” bulong kong sigaw habang nakapikit sa gulat. Nang magmulat ako, nakita kong nakasandal na ako sa pader, at si Ninong Chester naman ay nakaharang sa harapan ko, ang kanyang mga kamay ay nakapirmi sa magkabilang gilid ko. “Anong ginagawa mo?” tanong ko, napapakislot nang maramdaman ang init ng katawan niya sa malapit. “Mali yata ang direksyon mo,” bulong niya sa malalim na boses. Napakunot ang noo ko. “Ano?” Nakangisi siyang yumuko, inilapit ang labi niya sa tainga ko. “Akala ko ba kasal tayo?” Muntik na akong mabilaukan sa sarili kong laway. “At ano naman ang kinalaman no'n?” Napailing siya, saka bahagyang tinapik ang ilong ko. “Bakit sa guest room ka matutulog? Mag-asawa tayo at magkakaanak na. Dapat katabi mo akong mat
Last Updated : 2025-03-10One Fateful Night With My Ninong Chapter 39
Celeste's POV Pagkauwi namin sa penthouse ni Ninong Chester, halos hindi pa ako nakakapagpahinga nang bumalik na ang utak ko sa kaso. Nasa isang critical na punto na kami, at kahit pagod na ako sa emosyonal at pisikal na stress ng nangyari sa pamilya ko, hindi ako pwedeng huminto ngayon. Umupo ako sa malaking conference table sa gitna ng penthouse, kung saan nakalatag na ang mga dokumentong iniwan namin bago pumunta sa ancestral home ko. Lahat ng ebidensya, transcript ng testimonya, at legal research ay nakapila sa harapan ko. Sa kabila ng lahat, hindi ko maiwasang mapansin ang tahimik na presensya ni Ninong Chester sa tabi ko. Nakaupo siya sa kabilang dulo ng lamesa, nakakunot ang noo habang binabasa ang autopsy report ni Mr. Alonzo—ang pasyenteng namatay dahil sa malpractice ni Dr. Gonzaga. Kahit seryoso siya, kita sa mukha niya ang pagod. “Dr. Villamor,” tawag ko at hinihigpitan ang hawak sa ballpen ko. “Hmm?” Hindi siya nag-angat ng tingin, abala pa rin sa pagbabasa. “Sigura
Last Updated : 2025-03-10One Fateful Night With My Ninong Chapter 40
Celeste's POV Nagising ako sa mabangong amoy ng pagkain. Dahan-dahan akong dumilat, at ang unang bagay na nakita ko ay ang tray ng pagkain sa bedside table ko. May bagong luto na scrambled eggs, garlic rice, at crispy bacon. May isang baso rin ng fresh orange juice sa tabi nito. Napakunot-noo ako. Sino ang naglagay nito rito? Saglit akong napatingin sa paligid, pero wala akong ibang kasama sa kwarto. Nang lumipat ang mata ko sa isang sticky note na nakadikit sa baso ng juice, napahinto ako. Nakasanayan mo nang hindi kumain ng maayos. Ayokong himatayin ka sa korte mamaya. – Dr. C Alam kong si Ninong Chester ang may gawa nito. Napailing ako, pero hindi ko napigilan ang pagngiti. Mula nang magsimula kaming manirahan sa iisang bubong bilang mag-asawa—kahit na isang kontrata lang ang kasal namin—mas lalo kong nakikita ang mga maliliit na bagay na ginagawa niya para sa akin. Hindi siya sweet sa tradisyunal na paraan, pero ipinapakita niya sa mga aksyon niya kung paano siya mag-alala
Last Updated : 2025-03-10One Fateful Night With My Ninong Chapter 41
Celeste's POV Tahimik ang loob ng courtroom maliban sa mahinang bulungan ng mga taong naroon. Alam kong marami ang nag-aabang sa magiging resulta ng kasong ito—hindi lang ang pamilya ng biktima kundi pati na rin ang buong medical community. Nasa prosecution table ako, tahimik na nag-aayos ng mga dokumentong nasa harapan ko. Katabi ko si Attorney Cruz, habang si Ninong Chester naman ay nasa likuran namin, kasama ang pamilya ni Mr. Alonzo. Ramdam ko ang kaba sa bawat segundo na lumilipas. Napatingin ako sa kabilang panig ng courtroom kung saan nakaupo si Dr. Richard Gonzaga kasama ang kanyang mga abogado. Sa kabila ng seryosong ekspresyon ng kanyang mukha, halata ang bahagyang pawis sa kanyang noo. Nag-angat ako ng tingin nang marinig ang boses ng hukom. "Let us proceed." Tumayo ang lead attorney ng depensa at lumapit sa witness stand kung saan nakaupo si Ninong Chester. Siya ang huling testigo namin at ang pinakanapakahalagang piraso ng ebidensya upang madiin si Dr. Gonzaga. "Dr
Last Updated : 2025-03-10One Fateful Night With My Ninong Chapter 42
Celeste's POV Tahimik kaming magkasama ni Ninong Chester sa loob ng sasakyan habang pauwi. Pagod ako, pero sa halip na makatulog sa biyahe, naglalaro ang isip ko sa lahat ng nangyari sa araw na ito—ang hearing, ang hatol, at… siya. Napatingin ako sa kanya. Nasa driver’s seat siya, seryoso ang mukha habang nakatutok sa daan. Wala akong makitang bahid ng pagod sa kanya, kahit na alam kong hindi lang ito mentally draining para sa amin—emotionally exhausting din. Napabuntong-hininga ako at pumikit saglit, pero hindi ako nakatagal dahil bigla akong nakaramdam ng gutom. Hindi lang basta gutom. Cravings. Nagulat ako nang kusa akong mapahawak sa tiyan ko. Damn it. "Ninong." "Hmm?" Hindi siya tumingin sa akin, pero ramdam kong nakikinig siya. "Gutom ako." "Malapit na tayo," sagot niya agad. Umiling ako. "Hindi lang basta gutom." Napakunot ang noo niya. "Anong ibig mong sabihin?" Huminga ako nang malalim bago nagsalita. "Gusto kong kumain ng adobo." Tumingin siya saglit sa akin ba
Last Updated : 2025-03-10
Latest chapter
One Fateful Night With My Ninong Chapter 171
Celeste's POVNamumula ang mga mata ni Chester nang muli ko siyang tingnan—mga matang punong-puno ng lungkot, pangungulila, at isang napakatinding pagsusumamo. Para siyang batang naiwan sa ulan, basang-basa ng pait at pag-asa, nakatingin sa akin na parang ako na lang ang natitirang dahilan ng mundo niya para magpatuloy. At sa bawat pilit niyang pagngiti sa kabila ng nangingilid na luha, ramdam ko ang bigat ng pinipigil niyang damdamin—ang matagal nang pangungulila, at ang sakit ng pagbitaw.Hindi ko na kayang tiisin pa ang tingin niyang iyon.Pagod na ako—pagod nang lumayo, magkunwaring buo ako, magkunwaring wala na akong nararamdaman. Ilang gabi na akong umiiyak habang yakap si Caleigh, iniisip kung tama ba ang ginawa kong pagputol sa amin, kung makakaya ko bang mabuhay sa mundong alam kong wala siya. At ngayong narito siya, kaharap ko, sugatan pero humihiling pa rin ng ikalawang pagkakataon, bakit pa ako magpapanggap?Kung dati ay binigyan niya ako ng pag-asa, binigyan niya ako ng p
One Fateful Night With My Ninong Chapter 170
Celeste’s POVTahimik ang buong paligid habang hinahayaan kong lamunin ng katahimikan ang kuwarto. Sa labas ay ang patak ng ulan, tila nakikiayon sa bigat ng damdaming pilit kong kinukubli. Sa loob ng banyo, maririnig ang pagbuhos ng tubig sa shower—si Chester. Naliligo siya matapos ang mahabang araw. At heto ako ngayon, nakatayo sa gitna ng kuwartong minsan naming pinagsaluhan ng mahihiwagang gabi’t masalimuot na umaga.Habang nagpapahid ng luha, pinilit kong ibaling ang atensyon ko sa isang praktikal na bagay—ang hanapan siya ng maisusuot ngayong gabi. Hindi ko siya kayang paalisin sa ganitong oras. At saka, bahay niya rin ito, kahit pa ako ang naiwan dito. Siya ang nagpatayo ng bahay na ito, siya ang nagdisenyo ng bawat dingding, bawat sulok. Lahat ay may bakas niya.Binuksan ko ang closet at halos mapangiti nang makitang nandoon pa rin ang ilan niyang lumang damit. Maayos pa rin ang pagkaka-fold, parang hinihintay siyang muling bumalik. Kinuha ko ang isang puting cotton shirt at g
One Fateful Night With My Ninong Chapter 169
Celeste's POV Napakabigat. Para akong binuhusan ng isang drum ng malamig na tubig habang binubuhat ng libo-libong batong nakapatong sa dibdib ko. Hindi ko alam kung paano ako humahakbang palabas ng ospital, hindi ko rin alam kung paano ako humihinga habang patuloy lang ang pagbagsak ng luha ko—tila walang katapusan, parang ilog na hindi maampat ang agos.Kasabay ng bawat patak ng luha ko ay ang paulit-ulit na tanong sa isip ko—bakit? Bakit kailangang itago sa akin ang katotohanan? Bakit kailangang malaman ko ito sa ganitong marahas at masakit na paraan? Hindi ba ako karapat-dapat malaman kung sino talaga ako?Pagkalabas namin ni Chester sa ospital, bigla akong napahinto sa tabi ng pader. Doon ko na hindi na napigilan ang sarili ko. Napaupo ako sa malamig na semento, nakayuko, habang walang tigil ang pag-iyak ko. Nanginginig ang buong katawan ko, hindi dahil sa lamig, kundi dahil sa sobrang sakit at pagkabigo. I felt like a stranger in my own skin. Hindi ko na kilala ang sarili ko. Pa
One Fateful Night With My Ninong Chapter 168
Celeste’s POVIsang linggo na ang lumipas, ngunit para pa rin akong binabagabag ng bawat alaalang parang sariwa pa ring humihiwa sa puso ko. Paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang nangyari—ang pagsubok ni Isabelle na patayin si Reginald, ang duguang katawan niya sa sahig ng Villamor Mansion, at ang mukha ni Chester, puno ng takot, galit, at pagkawasak.Pero higit sa lahat, ang pinakamahirap tanggapin ay ang katotohanan—na si Chester ay hindi isang tunay na Villamor, at ako... ako pala ang anak ng hayop na si Reginald Villamor. Isang bunga ng kasalanan. Isang patunay ng isang gabi ng karahasan at panggagahasa.Walang araw na lumilipas na hindi ko tanungin ang sarili ko kung paano ko kakayaning tanggapin ang katotohanang iyon. Hindi ko nga alam kung paanong hindi ko nasuka ang sarili ko sa tuwing naiisip ko kung sino talaga ang gumawa sa akin. Sa tuwing sinisilip ko ang silid ni Reginald, para akong sinasakal ng galit at pandidiri.Naputol lang ang pag-iisip ko nang biglang tumabi si C
One Fateful Night With My Ninong Chapter 167
Chester’s POVHalos hindi ko na maramdaman ang tibok ng puso ko sa sobrang takot at galit. Nanginginig ang buo kong katawan, parang sasabog ang ulo ko sa dami ng emosyon na nagsisiksikan sa dibdib ko. Para akong nakalutang sa gitna ng masamang panaginip na hindi ko matakasan, habang pinagmamasdan si Isabelle—nakahandusay sa malamig na sahig ng mansion, duguan ang kamay, hawak pa rin ang kutsilyo na muntik nang pumatay sa akin.She was trembling, but her eyes still burned with obsession. Para siyang isang nilikhang nilamon ng sarili niyang delusyon. Hindi ko na siya makilala.“Diyos ko…” bulong ko, halos hindi lumalabas ang boses ko habang hinahabol ko ang hininga. Hindi ko alam kung dahil ba sa takot, sa pagod, o sa takot na mawalan ako ng isa pang mahal sa buhay ngayong gabi.Nanginginig ang mga daliri ko habang pinulot ko ang cellphone na tumilapon sa tiles nang mangyari ang kaguluhan. Nanlalamig ang pawis ko, bumabalot ang kaba sa buong katawan ko habang tinitingnan ko si Dad—nakah
One Fateful Night With My Ninong Chapter 166
Chester’s POVMadaling araw na nang magising ako. Tahimik ang buong ospital, tanging mahinang humuhuning aircon at ang marahang paghinga ni Caleigh ang nagsisilbing musika sa paligid. Nakaupo ako sa maliit na couch sa sulok ng silid, pilit na pinipikit ang mga mata ngunit nananatiling gising ang diwa ko. Ang dami pa ring gumugulo sa isip ko—ang kalagayan ni Caleigh, si Celeste, ang kinabukasan naming tatlo, at ang katotohanan na pilit kong hinuhukay mula sa nakaraan.Bigla kong naramdaman ang pag-vibrate ng cellphone ko sa bulsa. Mabilis akong napabangon, at nang makita ang pangalan sa screen, agad akong kinabahan.Si Daddy.Sinagot ko ang tawag at agad na sumalubong sa tenga ko ang nanginginig na tinig ng lalaking halos kalahati ng pagkatao ko."C-Chester, anak… tulongan mo ako…"Parang binuhusan ako ng malamig na tubig. Umangat ang balahibo ko sa braso. Hindi ko pa naririnig ang boses niya sa ganitong anyo—basag, paos, at puno ng takot."Dad? Nasaan ka? Anong nangyayari?" nangingini
One Fateful Night With My Ninong Chapter 165
Celeste’s POVNakahiga ako sa couch ng private room ni Caleigh habang binabasa ang bagong medical report na galing sa pedia. Kahit papaano, mas gumaan na ang pakiramdam ko. Bumabalik na ang sigla ng anak namin, at malapit na siyang i-discharge kung patuloy ang paggaling niya. Pero habang abala ako sa pagbabasa, bigla kong narinig ang mahinang tunog ng doorknob ng banyo. Napalingon ako, at sa isang iglap, para akong na-paralyze.Bumukas ang pintuan ng banyo, at tumambad sa akin si Chester—topless, basa pa ang buhok, at tanging puting tuwalya lamang ang nakapulupot sa baywang niya.Hindi ako agad nakagalaw.Tumulo ang tubig mula sa kanyang buhok, dumaan sa matigas niyang panga, sa leeg, at dumausdos pa hanggang sa matipuno niyang dibdib. Hindi ko mapigilan ang sarili kong titigan siya. Parang slow motion ang bawat hakbang niya palapit sa akin. Bawat patak ng tubig ay parang musika na nanunukso sa pandinig ko.Mabilis kong iniwas ang tingin nang magtama ang mga mata namin. Hindi ko maint
One Fateful Night With My Ninong Chapter 164
Celeste’s POVTahimik ang kwarto. Tanging mahina at regular na paghinga ni Caleigh ang bumabasag sa katahimikan. Nakaupo ako sa isang sulok habang pinagmamasdan ang mag-ama—si Chester, at ang anak naming si Caleigh—na tila ba walang anuman ang bigat ng mga tanong na bumabalot sa pagitan naming dalawa.Dahan-dahan niyang hinihili ang buhok ni Caleigh, marahang inaayos ang nakalugay nitong bangs habang nakapikit ang bata. Napakaingat ng bawat galaw niya, tila ba isa siyang alagad ng sining at ang hawak niya ay ang pinakamahalagang obra.There was something undeniably heartbreaking about watching them like this. Something tender. Something so painful it almost made me want to look away. Pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang hindi pagmasdan ang lalaking minsan kong kinamuhian, minahal, tinanggihan, at ngayon, hindi ko na alam kung anong posisyon niya sa puso ko.“Celeste,” mahina pero buo niyang tawag, hindi inaalis ang tingin sa anak namin. “Let’s take the test.”Agad akong natahimik. Para
One Fateful Night With My Ninong Chapter 163
Celeste's POV Nang tuluyang makaalis si Isabelle, agad akong kumawala mula sa pagkakayakap ni Chester. Para akong nakalunok ng apoy—umiinit ang dibdib ko sa galit, sa inis, at sa sobrang pagkalito. Hinawi ko ang kaniyang mga bisig na tila ba umaangkin pa rin sa katawan ko kahit pa malinaw na malinaw sa amin pareho kung gaano kasalimuot ang sitwasyon namin.Mabilis akong bumaba ng kotse at inayos ang gusot ng blouse ko habang nanginginig ang mga kamay ko—hindi sa lamig kundi sa emosyon na pilit kong pinipigil mula kanina. Pakiramdam ko ay nilapastangan ko ang sarili ko sa pagtugon sa halik na ‘yon. At kahit anong pilit kong iwasan ang katotohanan, ramdam ko pa rin ang apoy na iniwan ng mga labi niya sa balat ko.“Celeste, wait!” sigaw ni Chester mula sa loob ng sasakyan.Hindi ko siya nilingon. Humakbang ako papunta sa kotse ko, pero bago ko pa man mabuksan ang pinto, inabot niya ang braso ko mula sa likuran. Hinila niya ako paharap at doon ko siya hinarap—kasabay ng isang malutong na
