Mag-log inShare
Chapter 32
Huling Na-update:
2025-03-09 15:12:12
DeigratiamimiWifey 😆🩷
Kaugnay na kabanata
One Fateful Night With My Ninong Chapter 33
Celeste's POV Pagbalik namin ni Ninong Chester sa penthouse, dumiretso agad kami sa study room. Ang tahimik na gabi ay sinasabayan ng tunog ng papel na nililipat ko mula sa isang case file patungo sa isa pa. Malakas ang kalaban namin sa hearing na ito—at hindi lang basta malakas, kundi maimpluwensya rin. Ang Villamor Medical Hospital ay nakasalang ngayon sa isang malaking kaso ng medical malpractice. Isang pasyente ang sumailalim sa major heart surgery sa ilalim ng pangangasiwa ni Dr. Richard Gonzaga, isa sa mga senior surgeon ng ospital. Ngunit pagkatapos ng operasyon, nagkaroon ng komplikasyon ang pasyente at namatay tatlong araw matapos ang procedure. Ang pamilya ng pasyente, na may malalaking koneksyon sa gobyerno, ay nagsampa ng kaso laban sa ospital at kay Dr. Gonzaga. At ngayon, ang trabaho namin ni Ninong Chester ay patunayan kung sino ang tunay na may kasalanan. “Malakas ang ebidensya nila,” mahinahong sabi ko habang binabasa ang report ng forensic pathologist. “May disc
Huling Na-update : 2025-03-09One Fateful Night With My Ninong Chapter 34
Celeste's POV Matapos ang matinding rebelasyon ni Nurse Lara, hindi ako mapakali. Alam kong may hawak na kaming mahalagang piraso ng puzzle, pero hindi pa ito sapat para matalo si Dr. Richard Gonzaga. Malakas siya, hindi lang sa ospital kung 'di pati sa koneksyon niya sa mga may kapangyarihan. Hindi siya basta-basta matitibag nang walang sapat na ebidensya. Nang makauwi kami ni Ninong Chester sa penthouse, agad akong dumiretso sa study room. Sinundan niya ako, halatang hindi rin mapakali. "Celeste, anong plano mo?" tanong niya, inilapag ang hawak niyang case files sa lamesa. "Hahanapin natin ang CCTV footage," sagot ko agad. "Kahit sabihin ni Nurse Lara na binura iyon ni Dr. Gonzaga, may posibilidad pa rin na may natira. Hindi madali ang tuluyang pagbura ng medical records sa ospital, lalo na kung may backup system ang IT department." Napaisip si Chester, halatang pinag-aaralan ang sinabi ko. "May kakilala ako sa IT department," sabi niya. "Si Anton, matagal na siyang technician
Huling Na-update : 2025-03-09One Fateful Night With My Ninong Chapter 35
Celeste's POV Lumabas kami ni Ninong Chester mula sa IT Department na hindi nagpapahalata ng tensyon. Pero sa loob ko, ramdam ko ang kaba at excitement. Nasa loob ng bag ko ang external hard drive na posibleng magtumba kay Dr. Richard Gonzaga. Kung tama ang hinala namin, dito namin makikita ang ebidensya na nagpapatunay sa kanyang malpractice—ang ikinamatay ng pasyenteng si Mr. Alonzo. Habang naglalakad kami sa hallway ng ospital, panay ang lingon ko sa paligid. Hindi malabong may mata si Dr. Gonzaga na nagmamasid sa amin. "Celeste," bulong ni Ninong Chester, dumikit sa tabi ko, "huwag kang masyadong lumingon-lingon. Baka lalo tayong maghinala." Napangiwi ako. "Ang hirap hindi kabahan. Alam mong hawak natin ang pinakadelikadong bagay ngayon." "That's why we need to act normal," sagot niya, hinawakan ang siko ko at dahan-dahang ginabayan palabas. "Let’s get out of here first." Pagkarating namin sa parking lot, mabilis akong sumakay sa passenger seat ng kotse niya. Pagsakay niya s
Huling Na-update : 2025-03-09One Fateful Night With My Ninong Chapter 36
Celeste's POV Nakaharap ako ngayon sa isang stack ng dokumento sa loob ng law firm ko. Ang demand letter, ang affidavits ng pamilya Alonzo, at ang legal arguments namin ni Ninong Chester ay maayos nang naiprepara. Bukas na bukas, isasampa na namin ang kaso laban kay Dr. Richard Gonzaga. Pinakiramdaman ko ang sarili ko. Dapat ba akong matakot? Dapat ba akong kabahan dahil isa itong matinding laban laban sa isang malakas na doktor? Hindi. Hindi ako natatakot. Hindi kami uurong. Isinandal ko ang likod ko sa upuan at muling tiningnan ang mga ebidensya. Nasa harap ko ang kopya ng CCTV footage, ang medical reports, at ang testimonya ng mga medical staff na hindi na makapagtimpi sa mga kalokohan ni Gonzaga. Nasa kalagitnaan ako ng pagbabasa nang biglang bumukas ang pinto ng opisina ko. "Celeste," tawag ng pamilyar na boses. Napatingala ako at nakitang si Ninong Chester iyon. Mukhang pagod, halatang galing sa operasyon. Nakasalamin siya ngayon, masyadong pormal para sa isang simpleng pa
Huling Na-update : 2025-03-10One Fateful Night With My Ninong Chapter 37
Celeste's POV Dumiretso kami ni Ninong Chester sa ancestral home ng pamilya ko matapos ang isang nakakapagod na araw sa ospital. Matagal ko nang hindi nakikita sina Mama at Papa. Sa totoo lang, dalawang linggo na ang lumipas mula noong huli akong bumisita, kaya siguradong may kasamang sermon ang sasalubong sa akin. Habang binabaybay namin ang daan patungo sa lumang bahay na itinayo pa ng lolo ko, hindi ko maiwasang sumulyap kay Ninong Chester, na seryosong nagmamaneho sa tabi ko. Naka-white button-down shirt siya, bahagyang nakabukas ang unang dalawang butones, at mukhang pagod pero guwapo pa rin, gaya ng dati. “Sigurado ka bang gusto mong gawin ‘to?” tanong ko. Napatingin siya sa akin saglit bago muling ibinalik ang tingin sa kalsada. “Ano sa tingin mo? Sa dami ng ginugol kong oras sa kaso natin, sa tingin mo ba may choice pa ako?” Napailing ako. “Alam mong hindi ‘yan ang ibig kong sabihin.” Huminga siya nang malalim bago ngumiti nang bahagya. “Gusto kong makita sila. Matagal k
Huling Na-update : 2025-03-10One Fateful Night With My Ninong Chapter 38
Celeste's POV Pagkatapos ng halos isang oras na pakikisalamuha sa pamilya ko, napagdesisyunan kong magpahinga na sa kwarto ko. Pero bago pa ako makarating sa pintuan, may isang malakas na kamay ang humawak sa pulso ko at hinila ako palayo sa hallway. “Ninong!” bulong kong sigaw habang nakapikit sa gulat. Nang magmulat ako, nakita kong nakasandal na ako sa pader, at si Ninong Chester naman ay nakaharang sa harapan ko, ang kanyang mga kamay ay nakapirmi sa magkabilang gilid ko. “Anong ginagawa mo?” tanong ko, napapakislot nang maramdaman ang init ng katawan niya sa malapit. “Mali yata ang direksyon mo,” bulong niya sa malalim na boses. Napakunot ang noo ko. “Ano?” Nakangisi siyang yumuko, inilapit ang labi niya sa tainga ko. “Akala ko ba kasal tayo?” Muntik na akong mabilaukan sa sarili kong laway. “At ano naman ang kinalaman no'n?” Napailing siya, saka bahagyang tinapik ang ilong ko. “Bakit sa guest room ka matutulog? Mag-asawa tayo at magkakaanak na. Dapat katabi mo akong mat
Huling Na-update : 2025-03-10One Fateful Night With My Ninong Chapter 39
Celeste's POV Pagkauwi namin sa penthouse ni Ninong Chester, halos hindi pa ako nakakapagpahinga nang bumalik na ang utak ko sa kaso. Nasa isang critical na punto na kami, at kahit pagod na ako sa emosyonal at pisikal na stress ng nangyari sa pamilya ko, hindi ako pwedeng huminto ngayon. Umupo ako sa malaking conference table sa gitna ng penthouse, kung saan nakalatag na ang mga dokumentong iniwan namin bago pumunta sa ancestral home ko. Lahat ng ebidensya, transcript ng testimonya, at legal research ay nakapila sa harapan ko. Sa kabila ng lahat, hindi ko maiwasang mapansin ang tahimik na presensya ni Ninong Chester sa tabi ko. Nakaupo siya sa kabilang dulo ng lamesa, nakakunot ang noo habang binabasa ang autopsy report ni Mr. Alonzo—ang pasyenteng namatay dahil sa malpractice ni Dr. Gonzaga. Kahit seryoso siya, kita sa mukha niya ang pagod. “Dr. Villamor,” tawag ko at hinihigpitan ang hawak sa ballpen ko. “Hmm?” Hindi siya nag-angat ng tingin, abala pa rin sa pagbabasa. “Sigura
Huling Na-update : 2025-03-10One Fateful Night With My Ninong Chapter 40
Celeste's POV Nagising ako sa mabangong amoy ng pagkain. Dahan-dahan akong dumilat, at ang unang bagay na nakita ko ay ang tray ng pagkain sa bedside table ko. May bagong luto na scrambled eggs, garlic rice, at crispy bacon. May isang baso rin ng fresh orange juice sa tabi nito. Napakunot-noo ako. Sino ang naglagay nito rito? Saglit akong napatingin sa paligid, pero wala akong ibang kasama sa kwarto. Nang lumipat ang mata ko sa isang sticky note na nakadikit sa baso ng juice, napahinto ako. Nakasanayan mo nang hindi kumain ng maayos. Ayokong himatayin ka sa korte mamaya. – Dr. C Alam kong si Ninong Chester ang may gawa nito. Napailing ako, pero hindi ko napigilan ang pagngiti. Mula nang magsimula kaming manirahan sa iisang bubong bilang mag-asawa—kahit na isang kontrata lang ang kasal namin—mas lalo kong nakikita ang mga maliliit na bagay na ginagawa niya para sa akin. Hindi siya sweet sa tradisyunal na paraan, pero ipinapakita niya sa mga aksyon niya kung paano siya mag-alala
Huling Na-update : 2025-03-10
Pinakabagong kabanata
One Fateful Night With My Ninong Chapter 204
Tahimik akong kumakain sa harap ni Drako. Kaharap ko siya sa mahabang dining table, pero sa bawat kutsarang isubo ko, pakiramdam ko ay para akong nilulunok ng sarili kong katahimikan. Walang kasamang pagmamahal ang almusal na ito—tanging presensya lang naming dalawa, na tila may laylayan ng hindi maipaliwanag na tensyon.Gusto kong sirain ang katahimikan. Gusto kong sabihin sa kaniya na may pangarap pa rin ako, kahit pa gaano na niya akong ikulong sa mundong ginusto niyang likhain para sa akin. Kaya kahit nangangatal ang kamay ko, at tila may nakakulong na tinig sa lalamunan ko, naglakas-loob ako."Drako," mahina kong tawag habang pilit kong iniwas ang tingin sa malamig niyang mga mata. "I’ve been thinking... maybe I can go back to school."Hindi siya agad sumagot. Dinampot niya ang baso ng alak at dahan-dahang uminom, na para bang sinadya niyang patagalin ang katahimikan para lalong pasigawin ang kaba sa dibdib ko.“School?” ulit niya, may kasamang bahagyang ngiti sa sulok ng labi. “
One Fateful Night With My Ninong Chapter 203
Masakit ang bawat hibla ng katawan ko.Napapikit ako nang mariin habang sinusubukang igalaw ang mga binti ko. Para bang piniga ng paulit-ulit ang kalamnan ko buong magdamag—at hindi lang basta piga, kundi parang niyurakan din ng init at sarap. Pero higit sa lahat, ang pagkababae ko… para akong winasak.Napakagat ako sa labi habang marahang pilit na iniusog ang sarili sa kama, ngunit agad akong napatigil. Isang kirot na may kasamang kiliti ang sumalubong sa pagitan ng hita ko.Damn it, Drako.Napalingon ako sa kanan. Nandoon siya—nakaupo sa gilid ng kama, nakahubad ang pang-itaas, at may hawak na sigarilyo sa kamay. Bawat pagbuga niya ng usok ay tila may kasamang lungkot at bigat na hindi ko kayang basahin. Parang ibang tao na naman siya. Malamig. Malayo. Misteryoso.Wala na ang lalaking buong gabi akong nilamon ng halik at init.Tahimik lang siya habang nakatingin sa kawalan, at tila ba hindi man lang alintana na gising na ako’t pinagmamasdan siya."You're awake," mahina niyang sambit
One Fateful Night With My Ninong Chapter 202
Mainit ang hininga ko. Hindi ko na alam kung alin sa dalawa ang mas nakakaapoy—ang epekto ng tsokolate o ang presensya niyang ngayon ay nakatayo sa harap ko, hubo’t hubad, habang ang mga mata niya ay tila apoy na nais lumamon sa buong pagkatao ko.Ramdam ko ang pagragasa ng panginginig sa katawan ko. Mula ulo hanggang talampakan, para akong sinisilaban sa ilalim ng balat. At ang mas nakakatakot—hindi ko gustong tumakas sa apoy na ‘yon.Napaangat ako sa kama nang maramdaman ang init ng daliri niyang muling gumapang sa pisngi ko, pababa sa baba, hanggang sa mga labi kong nanginginig pa. Ipinasok niya ang dalawang daliri niya sa bibig ko—hindi marahas, pero sapat para mapasunod ako.“Good girl,” aniya, paos at punong-puno ng mapang-akit na lambing ang tinig.Hindi ko alam kung anong klaseng babae na ako ngayon. Ilang oras pa lang ang nakakalipas, ako ‘yong babaeng umiwas sa init ng halik niya. Ngayon, ako na ang naghihintay, nag-aabang, nauuhaw sa susunod niyang galaw.Lumuhod siya sa ha
One Fateful Night With My Ninong Chapter 201
Mainit ang hininga niya sa leeg ko. Mabigat ang bawat paghaplos ng palad niyang humihimas sa balat ko—parang sinusubukan niyang basahin ang bawat lamat, bawat takot, bawat piraso ng pagkatao kong pilit kong itinago. Nang maramdaman kong unti-unti na niya akong sinasakop, para akong napako sa pagkakaupo. Hindi ko alam kung paano huminga. Hindi ko alam kung paano tanggapin ang bagong sensasyon na dahan-dahang umuukit ng bagong kwento sa katawan ko. "Drako…" mahina kong tawag, halos pabulong. Nanginginig ang tinig ko. “I know,” bulong niya. “Just hold onto me, Caleigh.” Niyakap ko siya nang mahigpit. Napapikit ako, pinilit kong pigilan ang mga luha pero kusa silang bumagsak sa pisngi ko. Hindi ito masarap. Hindi ito gaya ng sinasabi sa mga libro, o sa mga pelikula. May kirot. May hapdi. Parang pinipilas ang sarili kong katahimikan. Naramdaman siguro ni Drako ang panginginig ng katawan ko kaya’t huminto siya. Hinawakan niya ang pisngi ko, tinignan ako sa mata. “Are you okay?” Umilin
One Fateful Night With My Ninong Chapter 200
Pagkasara ng pinto ng sasakyan, sabay ang paglagitik ng lock at pagbilis ng tibok ng puso ko. Wala pang isang segundo nang maramdaman ko ang marahas ngunit gutom na labi ni Drako na agad lumapat sa labi ko. Mainit. Mapang-angkin. Parang buong gabi siyang naghintay para sa sandaling ito—at ngayon, handa na siyang kunin ang matagal na niyang inaangkin. Hindi ako pumalag. Hindi dahil gusto ko. Hindi dahil inaasam ko rin ang halik na iyon. Kung hindi dahil alam kong wala rin naman akong magagawa. Kahit paulit-ulit ko mang sabihin sa sarili ko na may karapatan ako sa sariling katawan, sa piling ni Drako, ang lahat ng iyon ay nawawala. Para akong isang manikang iniupo sa kotse, bihis at maganda, pero walang sariling buhay. Hinayaan ko siya. Hinayaan ko ang halik niya, ang kamay niyang gumagapang sa tagiliran ko, ang init ng hininga niya sa leeg ko. Niyakap ko ang katotohanan—na ako ay asawa niya, at wala akong saysay na tumanggi. Ngunit sa gitna ng madilim na sasakyang iyon, sa pagit
One Fateful Night With My Ninong Chapter 199
Tahimik akong nakaupo sa tabi ni Drako sa loob ng isang pribadong VIP lounge ng isang high-end restaurant sa Makati. Malamig ang simoy mula sa centralized aircon, ngunit hindi iyon sapat para payapain ang kaba sa dibdib ko. Tatlong araw pa lang mula nang ikasal kami—tatlong araw ng tahimik na pagkakabihag sa piling ng lalaking ito. At ngayon, kailangan ko na namang gumanap bilang “asawang masaya,” habang nakaharap ang mga business partners niya sa isang investment deal para sa bagong real estate project. Pinilit kong panatilihing maayos ang postura ko. Suot ko ang cream-colored bodycon dress na siya mismo ang pumili. Halos hindi ako makagalaw sa sobrang sikip nito, pero wala akong karapatang tumutol. "You look lovely today," malamig ngunit malalim ang boses ni Drako sa tabi ko. Napalingon ako sa kaniya. Wala akong sinagot. Sanay na akong hindi inaasahang makapagbigay ng opinyon. “Smile,” bulong niya habang nakatitig sa wine glass. “You're my wife now, remember? You represent me.”
One Fateful Night With My Ninong Chapter 198
Tahimik ang paligid nang ihatid ako ng mga alalay ni Drako sa isang silid na malapit sa maliit na chapel sa loob ng Valderama estate. Doon ako pinagbihis, nilagyan ng make-up, inayusan ng buhok—parang isang manikang nililok para sa palabas na ako rin mismo ay ayaw panoorin. Ang kasuotan ko ay gawa sa mamahaling tela, malambot sa balat pero mabigat sa dibdib. Bawat tahi, bawat detalye ng damit ay patunay kung gaano kayaman si Drako at kung gaano niya gustong ipakitang kontrolado niya ang lahat. “Are you ready, Ma’am?” tanong ng isang babae habang inaayos ang laylayan ng aking gown. Hindi ko siya sinagot. Tiningnan ko lang ang sarili ko sa salamin, at gaya ng dati, hindi ko pa rin maramdaman na ako iyon. Sa suot kong puting damit, para akong pinaghahandaan sa burol, hindi sa kasal. Tahimik akong lumabas ng silid. Dalawang guwardiya ang nag-abang sa labas, parang mga bantay sa bilangguan kaysa escort ng isang bride. Tahimik akong naglakad sa pasilyo, kasabay ng mahinang tunog ng violi
One Fateful Night With My Ninong Chapter 197
"Before anything else, let me remind you, Caleigh..." malamig na basag ni Drako sa katahimikan, "You already signed the contract. You agreed to marry me and live under my conditions the moment you walked out of that mental hospital." Napakapit ako sa gilid ng aking upuan. Hindi ako makatingin sa kaniya, pero ramdam kong sinusuri niya ang bawat galaw ko. Gusto kong magalit. Gusto kong sigawan siya. Pero walang lakas ang tinig ko. "So," patuloy niya, mas mariin ang boses, "Say it. Out loud. I want to hear your decision—right here, right now." Napalunok ako, pilit na nilunok ang buong pait na nararamdaman. Napatingin ako sa ina ko, umaasang babawiin niya ang lahat, na magsasabing, "Anak, hindi kita ibebenta." Pero nanatili siyang tahimik, ang mga mata'y nakatutok sa sahig na para bang ayaw akong tingnan sa mga oras na ito. Wala na akong maaasahan. Wala na akong matatakbuhan. Para sa ama kong nakakulong, para sa apelyido naming nilamon ng paratang, ito lang ang natitirang daan. "I'll
One Fateful Night With My Ninong Chapter 196
Dalawang linggo na ang lumipas simula nang ikandado ni Drako ang silid ko. Dalawang linggo ng paghihintay, ng pag-asa, ng pagtitiis. Sa bawat araw na dumaraan, unti-unti akong nauupos sa katahimikan ng mansiyon na ito. Walang kalayaan. Walang boses. Walang sinumang makikinig. Ang mga bintana ay may rehas, ang pinto ay palaging naka-lock, at ang paligid ay tila ba sinadyang maging kulungan ng mga lihim at kasinungalingan. Ngunit ngayong araw na ito, nilakasan ko na ang loob ko. Wala na akong ibang masusubukan kundi ang mga taong nasa paligid niya—ang mga kasambahay. Alam kong isa man lang sa kanila, baka… baka pakinggan ako. Nang marinig kong bumukas ang pinto para ihatid ang pagkain, agad akong tumayo. Pumasok ang isa sa mga bagong kasambahay, isang babaeng nasa mid-twenties. Hawak niya ang tray ng agahan ko. Napansin kong nanginginig ang kamay niya habang inilalapag ito sa mesa. "Please... can I borrow your phone?" mahina kong bulong, halos hindi marinig. Napalingon siya sa akin
