Share

Chapter 131

Penulis: Deigratiamimi
last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-01 09:12:48
Chester's POV

Hindi ko mapigilang mapangiti habang pinagmamasdan ang aking mag-ina. Si Celeste, nakasandal sa sofa habang kinakantahan si Caleigh, na abala namang nilalaro ang munting daliri ng kaniyang ina. Sa bawat hagikhik ng aming anak, parang natutunaw ang puso ko sa labis na kasiyahan.

Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwalang kasama ko na ulit sila. Wala nang hadlang. Wala nang kontrata. Kami na talaga, at ito na ang bagong simula namin.

Habang hinahalo ko ang gatas na ipapatimpla ko kay Celeste, bigla kong naisip ang nalalapit na espesyal na araw.

"Malapit na ang birthday ni Caleigh," sabi ko habang iniaabot sa kaniya ang baso.

Napangiti si Celeste at inabot iyon. “She’s turning nine months old na. Wala pa siyang binyag.” Napalunok siya at tila may iniisip. “Balak ko sanang pagsabayin ang binyag at birthday niya. Mas makakatipid tayo.”

Napakunot ang noo ko. “Puwede naman natin siyang pabinyagan anytime, Wifey. Hindi naman natin kailangang magtipid pagdating kay Cal
Deigratiamimi

Stay tuned for more updates. Huwag kalimutan mag-iwan ng comments at i-rate ang book para more updates pa!

| 4
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (2)
goodnovel comment avatar
Deigratiamimi
Maraming salamat po.
goodnovel comment avatar
Ma Sofia Amber Llanda
thanks for the update about nmn ganun masyado nmn nlang inaapi c Celeste always n king sinisiraan at c Charles ano ba ang intention Nia para siraan c Celeste
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terkait

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 132

    Chester’s POV Pagkauwi ko sa bahay, agad kong nadatnan si Celeste na nakaupo sa sofa habang karga si Caleigh. Marahan niyang hinahaplos ang buhok ng anak namin habang kinakantahan ito ng isang munting lullaby. Isang tanawin na dati ay pinapangarap ko lang, pero ngayon, sa kabila ng pagod at bigat na nararamdaman ko, hindi ko maiwasang madungisan ng alinlangan ang kasiyahang dapat ay nadarama ko. Bumuntong-hininga ako, pilit na pinipigilan ang sarili kong magalit nang hindi pa naririnig ang paliwanag niya. Ayaw kong magpadalus-dalos. Ayaw kong maniwala sa mga litratong nakita ko na kasama niya si Charles… sa iisang kama. Napansin niya ang presensya ko at agad na nagliwanag ang kaniyang mukha. "Chester, nakauwi ka na pala," masiglang bati niya habang palapit sa akin. Inilapag niya si Caleigh sa crib at agad akong niyakap. "May problema ba?" nag-aalalang tanong niya nang mapansing hindi ko siya niyakap pabalik. Huminga ako nang malalim at diretso siyang tinitigan. "Noong umalis ka, si

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 133

    Chester's POV Marahan kong hinaplos ang hubo't hubad na katawan ni Celeste habang hinahalikan siya. Ang isang kamay ko ay naglalakbay sa likod niya pababa sa pribadong parte ng kaniyang katawan. Napaungol si Celeste nang kagatin ko ang leeg niya at nag-iwan ng kiss mark doon - palatandaan na akin lang siya at ako lang dapat ang aangkin sa kaniya. Hinayaan niya lang akong gawin ang mga kalibugang bagay na nasa isip ko dahil lang sa nagseselos ako sa kapatid ko. Hinawakan ko ang bagang niya habang patuloy na hinahalikan. Dahan-dahan kong hinahawakan ang maselang parte ng katawan niya hanggang sa marinig ko na naman ang paulit-ulit na pagmumura at pag-ungol ni Celeste na dala ng kakaibang sensasyong naipaparamdam ko sa kaniya. Ipinasok ko ang aking tatlong daliri sa loob ni Celeste habang patuloy siyang hinahalikan. Hinimas ko ang dalawang suso niya at sinipsip ang kaniyang u***g ng paulit-ulit. "Chester, si Caleigh umiiyak. Shit," saad niya bigla habang umuungol. "Oh...God, Che

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 134

    Chester’s POV Padabog akong pumasok sa opisina ni Daddy, halos mabuwal ang pinto sa lakas ng pagkatulak ko rito. Ramdam ko ang galit na kumukulo sa dugo ko, habang ang dibdib ko ay mabilis na nag-akyat-baba dahil sa inis. Hindi ko na kinaya ang pananamantala at pagkokontrol sa akin ng sarili kong pamilya. Ngunit ang mas lalo pang nagpasama ng loob ko ay nang makita kong hindi lang si Daddy ang nasa loob ng opisina. Nandoon rin si Lourdes, nakaupo sa tabi niya na para bang siya ang reyna ng ospital na ito. Nakangiti siya, pero alam kong likas na kasinungalingan ang ngiting iyon—hindi ito pagpapakita ng mabuting loob kundi ng kasiyahan niyang nakakulong pa rin ako sa mundong itinakda nila para sa akin. Napahilot ako sa sentido, pilit pinapakalma ang sarili bago ako tuluyang sumabog sa galit. Pero hindi ko rin nagawa. "Pirmahan n’yo na ang resignation letter ko, dahil hindi na ako mananatili rito!" diretsong sabi ko, puno ng diin ang boses ko. Mabilis akong nilingon ni Daddy, pero hi

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-02
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 135

    Celeste's POV Mabilis ang tibok ng puso ko habang pilit kong pinipigilan ang nanginginig kong mga daliri sa pag-click sa email icon sa screen ng laptop ko. Halos bumagal ang oras habang hinihintay kong mag-load ang inbox ko, na para bang ang sagot sa email na ito ang magiging hudyat ng panibagong kabanata ng buhay ko. Nang sa wakas ay lumitaw ang mensaheng may subject line na "Congratulations, Attorney Rockwell!", para akong napatigil sa paghinga. Dahan-dahan kong binuksan ang email, pilit pinoproseso ang bawat salitang nakasulat doon. "We are pleased to inform you that you have been selected for the position at our esteemed law firm..." Wala akong napansin na ibang linya. Paulit-ulit kong binasa ang unang pangungusap, at sa bawat ulit ay lalo akong napapatunayan na totoo ito—natanggap ako. Hindi ko na napigilan ang sigaw ng tuwa na agad bumalot sa buong kwarto. Napahawak ako sa dibdib ko, pilit pinapakalma ang sarili sa sobrang excitement. Agad kong kinuha ang cellphone ko at tinaw

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-02
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 136

    Celeste's POV Maaga akong umuwi ngayon dahil gusto kong surpresahin si Chester. Hindi pa niya alam na hired na ako sa law firm, at gustong-gusto ko siyang makita para ibalita iyon sa kanya. Hindi ko mapigilan ang excitement na nararamdaman ko habang nagmamaneho pauwi. Pakiramdam ko, ito ang simula ng panibagong yugto ng buhay naming dalawa—pareho kaming muling nagkaroon ng oportunidad sa aming mga propesyon. Pagdating ko sa bahay, agad kong binuksan ang pinto at inikot ang aking paningin sa loob. Tahimik ang paligid maliban sa mahihinang ungol ng anak naming si Caleigh mula sa kanyang nursery room. Agad akong napangiti. Ngunit, sa halip na si Chester ang sumalubong sa akin, si Ate Sofia lamang ang nadatnan ko, abala sa pag-aalaga sa aming anak. "Ate Sofia, nakauwi na ba si Chester?" tanong ko habang tinatanggal ang blazer ko at inilagay iyon sa sandalan ng sofa. Umiling siya at bahagyang napatingin sa akin. "Hindi pa, Celeste. Wala pa rin siyang tawag o text kung anong oras siya m

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-03
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 137

    Celeste's POV Nasa loob ako ng korte, nakatayo sa harapan ng hukom, at kasalukuyang nakikipag-debate sa kabilang panig. Ang hangin sa loob ng silid ay mabigat, puno ng tensyon at matinding pokus mula sa lahat ng naroroon. Mula sa mga abogadong nasa magkabilang panig, sa mga miyembro ng hurado, hanggang sa hukom na mapanuring nakatingin sa amin—lahat ay tila isang chess game kung saan bawat salita at kilos ay may estratehiya. "Your Honor, with all due respect, the opposing counsel is attempting to redirect this court's attention to irrelevant matters that do not hold any legal bearing on this case," mariing sabi ko, hindi inaalis ang titig ko kay Atty. Salazar, ang kalaban namin sa kasong ito. Siya ay isang beteranong abogado, kilalang mahusay sa pagsalita at pagpapaliko ng argumento upang ipabor sa kanyang kliyente. Ngunit hindi ako basta-basta matitinag. "Atty. Rockwell-Villamor, the defense is merely establishing a foundation that could significantly impact the credibility of the

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-03
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 138

    Celeste's POV Matiyaga kong tinapos ang pagbasa ng mga kaso sa harapan ko. Mahalaga ang bawat detalye, kaya hindi ko maaaring balewalain ang anumang impormasyong maaaring magamit sa korte. Napakarami kong kailangang aralin, at gusto kong tiyakin na handa ako sa bawat hakbang ng proseso. Makalipas ang mahigit dalawang oras, napansin kong may tumatawag sa cellphone ko. Nang makita kong si Ate Sofia iyon, agad akong sumagot. Siya ang nag-aalaga sa anak namin ni Chester, kaya anumang tawag mula sa kaniya ay hindi ko maaaring balewalain. "Celeste, ang taas ng lagnat ni Caleigh! Dinadala ko na siya sa ospital!" Napapanic ang boses ni Ate Sofia, at agad akong napabalikwas sa kinauupuan ko. Pakiramdam ko'y bumilis ang tibok ng puso ko sa kaba at takot. "Ano? Gaano kataas ang lagnat niya? Anong mga sintomas niya?" Sunod-sunod kong tanong habang kinakabahan. Hindi ko na nagawang ipunin ang mga papel sa harapan ko. Sa sobrang pagmamadali ay natabig ko pa ang ballpen ko sa mesa. "Nagsusuka s

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-03
  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 139

    Chester's POV Katatapos lang ng huling operasyon ko ngayong araw kaya agad kong hinubad ang aking surgical gloves at tinungo ang locker room. Pakiramdam ko ay pagod na pagod na ako, ngunit nang makita ko ang cellphone ko at ang mahigit dalawampung missed calls ni Celeste, agad akong kinabahan. Hindi normal para sa kaniya ang ganito karaming tawag. Karaniwan ay isang beses lamang siya tatawag at kung hindi ko masasagot, magpapadala siya ng mensahe. Ngunit ngayon, wala ni isang text na kasama. Agad kong tinawagan ang numero niya. Nag-ring lamang ito, ngunit hindi niya sinasagot. Muling bumigat ang dibdib ko, lalo na nang makarinig ako ng pabulong na usapan sa hindi kalayuan. "Nakita mo ba kanina si Sir Reginald? Pinaalis niya ang asawa ni Dr. Chester," rinig kong sabi ng isa sa mga nurses. Napahinto ako. Dahan-dahan akong lumingon sa direksyon nila. Ang dalawang nurses ay nakatalikod sa akin at patuloy sa pag-uusap, hindi namamalayang naririnig ko ang kanilang pinag-uusapan. "May s

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-04

Bab terbaru

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 176

    Celeste’s POVTila nanlambot ang tuhod ko, ngunit hindi sa kahinaan—kung 'di sa panibagong bugso ng init na gumapang mula ulo hanggang talampakan. Kasabay ng tibok ng puso ko ang bawat pintig ng pagnanasa ko para sa kaniya.Hindi ako nagsalita. Hindi ko na kailangan ng salita. Dahan-dahan akong bumaba mula sa lababo. Lumapit ako kay Chester habang siya ay nakaupo sa gilid ng bathtub, ang mga mata niya ay punong-puno ng pananabik at paggalang. Ang tingin niya sa akin ay tila ako ang pinakamagandang tanawin sa mundo—hindi isang bagay ng pagnanasa lang, kung 'di isang dambanang nararapat sambahin.Hinawakan niya ang beywang ko at iginiya ako pataas, at nang ako ay pumatong sa mukha niya, para akong isang reyna sa trono—isang diyosang kinikilala ng lalaki sa ibaba ko.“Celeste,” mahinang sambit niya, puno ng pagnanasa, habang dahan-dahang ibinuka ang aking mga hita.Ramdam ko ang init ng hininga niya sa pinaka-sensitibong bahagi ng katawan ko. Nanginginig ako—hindi sa lamig ng tubig mula

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 175

    Celeste's POV Para akong unti-unting binuhusan ng malamig na tubig sa ulo—hindi dahil sa galit kundi sa pagkagising mula sa matagal na pagkabulag sa katotohanan. Sa dami ng hinanakit ko sa puso ko, sa dami ng tanong na hindi ko na sana inaasahang masasagot pa, biglang may liwanag na unti-unting pumatay sa dilim na bumabalot sa akin. Ang galit ko kay Mama—bagama’t hindi pa tuluyang naglalaho—ay tila nabawasan, nabigyan ng paliwanag. Masakit ang katotohanang inilihim nila sa akin ang lahat, pero mas masakit pa pala ang dinanas nila noon. Ngayon ko lang naisip kung gaano kabigat ang pinasan nilang sikreto. Pinilit nilang itago ang buong katotohanan hindi dahil sa kasinungalingan kundi dahil sa takot—takot na masira ang pamilya, takot na ilayo kami sa isa’t isa, takot na mawalan ng kapayapaan. Naalala ko ang panakaw na tingin ni Papa noon tuwing tinatanong ko siya tungkol sa pagkabata ko. Ang pilit niyang ngiti, ang pagbaling ng usapan. Lahat pala ‘yon ay paraan para protektahan ako mul

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 174

    Celeste's POV Sabay kaming lumabas ni Chester ng kwarto—magkayakap pa rin, ang kamay niya ay nakapulupot sa beywang ko na para bang ayaw niya akong bitiwan. Halos hindi ako makatingin sa unahan habang papalapit kami sa sala. At doon ko siya nakita—si Joaquin, nakaupo sa couch, tahimik, pero halatang nagpipigil ng emosyon. Hindi ko alam kung ilang minuto na siyang naghihintay roon, o kung gaano karami sa nangyari ang narinig niya. Pero ang titig niya sa akin ay sapat na para manginig ang buo kong katawan sa hiya. Napako ang tingin ko sa lamesita. Doon nakapatong ang isang bouquet ng puting rosas, simple pero elegante. Alam kong para sa akin iyon. At sa mismong pagtagpo ng mga mata namin, nakita ko sa mga mata niya ang sakit. 'Yung uri ng sakit na tahimik, pero ramdam mo ang bigat. Naramdaman ko ang biglang paghigpit ng hawak ni Chester sa beywang ko. Parang sinasadya niyang idiin ako sa katawan niya, ipinapamukha kay Joaquin na akin ka na muli—na hindi na siya bahagi ng mundong mulin

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 173

    Celeste's POV Pareho kaming hingal na hingal habang nakahandusay sa ibabaw ng study table. Basang-basa ang balat ko ng pawis at parang nanginginig pa rin ang tuhod ko sa sobrang lakas ng sensasyong bumulusok mula sa pagkababae ko papunta sa kabuuan ng katawan ko. Pakiramdam ko ay namamaga na ako sa tindi ng walang humpay na paglabas-masok niya—walang pahinga, walang habag. Isinubsob ko ang mukha ko sa dibdib ni Chester. Ramdam ko pa ang mabilis na tibok ng puso niya habang yakap-yakap ko siya na para bang ayokong matapos ang sandaling ito. Sa kabila ng lahat ng sakit, galit, at hindi pagkakaunawaan—narito kami. Sa isa’t isa. Muling nagtagpo. Muling bumigay. Pagkalipas ng ilang minuto, bumangon siya at naglakad papunta sa banyo. Tumitig pa siya sa akin at ngumiti. “Sabay tayong maligo,” yaya niya, pero umiling lang ako. “Hindi. Kapag sumabay ako, baka hindi na naman ako makalabas ng buhay sa loob ng shower,” natatawa kong sagot, pero totoo naman. Iba ang Chester kapag nasa tubig—mas

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 172

    Celeste's POV Nagising ako sa banayad na paghaplos sa aking braso. Marahan, tila takot siyang magising ako—o baka naman gusto lang niyang namnamin ang bawat segundo ng katahimikan na kasama ako. Bahagyang umangat ang mga mata ko at bumungad sa akin ang mukha ni Chester. Hindi siya nakatingin sa akin. Bagkus, nakatuon ang paningin niya sa bawat pagdampi ng labi niya sa balikat ko, sa leeg ko, pababa sa aking dibdib, na para bang idinidiin niyang totoo ang bawat saglit. "Good morning, Wifey," bulong niya. May tinig ng panibugho at pananabik. Para bang sa mga simpleng salita na iyon, gusto na niyang bawiin ang lahat ng panahong nawala sa amin. "Good morning, Hubby," sagot ko habang pinagmamasdan ang malalim na tingin sa mga mata niya. Ipinatong ko ang isa kong paa sa kanyang balikat, isang kilos na hindi lamang pang-aakit kung 'di simbolo ng pagtanggap. Sa kabila ng lahat, siya pa rin ang pinili ko. Napakapit ako sa buhok niya nang muli kong maramdaman ang haplos ng kanyang labi sa p

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 171

    Celeste's POV Namumula ang mga mata ni Chester nang muli ko siyang tingnan—mga matang punong-puno ng lungkot, pangungulila, at isang napakatinding pagsusumamo. Para siyang batang naiwan sa ulan, basang-basa ng pait at pag-asa, nakatingin sa akin na parang ako na lang ang natitirang dahilan ng mundo niya para magpatuloy. At sa bawat pilit niyang pagngiti sa kabila ng nangingilid na luha, ramdam ko ang bigat ng pinipigil niyang damdamin—ang matagal nang pangungulila, at ang sakit ng pagbitaw. Hindi ko na kayang tiisin pa ang tingin niyang iyon. Pagod na ako—pagod nang lumayo, magkunwaring buo ako, magkunwaring wala na akong nararamdaman. Ilang gabi na akong umiiyak habang yakap si Caleigh, iniisip kung tama ba ang ginawa kong pagputol sa amin, kung makakaya ko bang mabuhay sa mundong alam kong wala siya. At ngayong narito siya, kaharap ko, sugatan pero humihiling pa rin ng ikalawang pagkakataon, bakit pa ako magpapanggap? Kung dati ay binigyan niya ako ng pag-asa, binigyan niya ako n

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 170

    Celeste’s POV Tahimik ang buong paligid habang hinahayaan kong lamunin ng katahimikan ang kuwarto. Sa labas ay ang patak ng ulan, tila nakikiayon sa bigat ng damdaming pilit kong kinukubli. Sa loob ng banyo, maririnig ang pagbuhos ng tubig sa shower—si Chester. Naliligo siya matapos ang mahabang araw. At heto ako ngayon, nakatayo sa gitna ng kuwartong minsan naming pinagsaluhan ng mahihiwagang gabi’t masalimuot na umaga. Habang nagpapahid ng luha, pinilit kong ibaling ang atensyon ko sa isang praktikal na bagay—ang hanapan siya ng maisusuot ngayong gabi. Hindi ko siya kayang paalisin sa ganitong oras. At saka, bahay niya rin ito, kahit pa ako ang naiwan dito. Siya ang nagpatayo ng bahay na ito, siya ang nagdisenyo ng bawat dingding, bawat sulok. Lahat ay may bakas niya. Binuksan ko ang closet at halos mapangiti nang makitang nandoon pa rin ang ilan niyang lumang damit. Maayos pa rin ang pagkaka-fold, parang hinihintay siyang muling bumalik. Kinuha ko ang isang puting cotton shirt at

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 169

    Celeste's POV Napakabigat. Para akong binuhusan ng isang drum ng malamig na tubig habang binubuhat ng libo-libong batong nakapatong sa dibdib ko. Hindi ko alam kung paano ako humahakbang palabas ng ospital, hindi ko rin alam kung paano ako humihinga habang patuloy lang ang pagbagsak ng luha ko—tila walang katapusan, parang ilog na hindi maampat ang agos. Kasabay ng bawat patak ng luha ko ay ang paulit-ulit na tanong sa isip ko—bakit? Bakit kailangang itago sa akin ang katotohanan? Bakit kailangang malaman ko ito sa ganitong marahas at masakit na paraan? Hindi ba ako karapat-dapat malaman kung sino talaga ako? Pagkalabas namin ni Chester sa ospital, bigla akong napahinto sa tabi ng pader. Doon ko na hindi na napigilan ang sarili ko. Napaupo ako sa malamig na semento, nakayuko, habang walang tigil ang pag-iyak ko. Nanginginig ang buong katawan ko, hindi dahil sa lamig, kundi dahil sa sobrang sakit at pagkabigo. I felt like a stranger in my own skin. Hindi ko na kilala ang sarili ko.

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 168

    Celeste’s POV Isang linggo na ang lumipas, ngunit para pa rin akong binabagabag ng bawat alaalang parang sariwa pa ring humihiwa sa puso ko. Paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang nangyari—ang pagsubok ni Isabelle na patayin si Reginald, ang duguang katawan niya sa sahig ng Villamor Mansion, at ang mukha ni Chester, puno ng takot, galit, at pagkawasak. Pero higit sa lahat, ang pinakamahirap tanggapin ay ang katotohanan—na si Chester ay hindi isang tunay na Villamor, at ako... ako pala ang anak ng hayop na si Reginald Villamor. Isang bunga ng kasalanan. Isang patunay ng isang gabi ng karahasan at panggagahasa. Walang araw na lumilipas na hindi ko tanungin ang sarili ko kung paano ko kakayaning tanggapin ang katotohanang iyon. Hindi ko nga alam kung paanong hindi ko nasuka ang sarili ko sa tuwing naiisip ko kung sino talaga ang gumawa sa akin. Sa tuwing sinisilip ko ang silid ni Reginald, para akong sinasakal ng galit at pandidiri. Naputol lang ang pag-iisip ko nang biglang tumabi s

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status