Library
Maghanap
Home / Romance / One Fateful Night With My Ninong / Chapter 123

Share

Chapter 123

Author: Deigratiamimi
last update Huling Na-update: 2025-03-29 21:43:24
Celeste's POV

Napaungol ako nang isagad niya ang paglabas-masok ng kaniyang alaga sa loob ko. Pakiramdam ko ay muling napunit ang pagkababae ko sa ginawa niya.

Paulit-ulit niyang binibigkas ang pangalan ko at unti-unting binilisan ang pagbayo niya.

Napapikit ako at napaiyak sa ginagawa niya. Pero tinanggap ko pa rin ang parusang ito.

He wants me. I want him too.

Marahas niya akong pinaharap sa kaniya at siniil ulit ng halik ang labi ko. Ang mga kamay niya ay nagsimulang dumaloy sa puson ko.

"Chester..." namamaos kong sambit nang maramdamdaman ang kamay niya sa pinakapribadong parte ng katawan ko. Napakapit ako sa likod niya nang ipasok niya ang dalawang daliri sa loob ko.

"Moan my name, Celeste. Moan it," utos niya.

Imbes bigkasin ang pangalan niya, hinalikan ko siya. Halos mapunit na ang labi ko sa marahas na paghalik niya sa akin.

Tinalian niya ang buhok ko at hinalikan ang leeg ko. Naaamoy ko ang mabango at nakakahalinang hininga niya. Bumalik ang halik niya sa lab
Deigratiamimi

Good evening po đŸ«¶ Huwag kalimutang mag-iwan ng comments at i-rate ang book. Maraming salamuch.

| 8
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter
Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Deigratiamimi
Bukas ulit po. Hahaha
Tignan lahat ng Komento
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 124

    Chester's POV Tahimik kong pinagmamasdan ang mahimbing na natutulog na si Celeste sa tabi ko. Sa mahinang liwanag ng buwan na pumapasok mula sa bintana, kitang-kita ko ang perpektong hubog ng kaniyang mukha—ang makinis niyang balat, ang mahabang pilik-mata, ang bahagyang nakabukang mga labi na ilang oras ko lang muling natikman. She’s finally back. Para akong mababaliw sa takot na baka paggising ko, wala na naman siya rito. Dahan-dahan kong itinukod ang siko ko sa kama, bahagyang iniangat ang sarili upang mas pagmasdan siya. Hinagod ko ng tingin ang bawat detalye ng kanyang mukha, parang gusto kong iukit sa isipan ko ang sandaling ito—ang sandali kung saan kasama ko siyang muli. Hindi ko mapigilan ang sarili kong abutin ang mukha niya, hinagod ng hinlalaki ko ang kanyang pisngi. Napakainit ng balat niya sa ilalim ng aking daliri, isang patunay na totoo ito, hindi ako nananaginip. Pero kahit hawak ko na siya ngayon, hindi pa rin nawawala ang takot na paggising niya, iiwan niya u

    Huling Na-update : 2025-03-30

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 125

    Chester’s POV Hinimas-himas ko ang alaga ko matapos kong kainin si Celeste. Ramdam ko ang tigas nito, ang pagnanasang muling pumasok sa kanya, muling angkinin siya ng buo. Halos hindi ko na mapigil ang sarili ko. I was ready to claim her again. Ngunit bago ko pa maipasok ang alaga ko sa pagkababae niya, bigla siyang lumuhod sa harapan ko. Napatingin ako sa kanya, at nagtagpo ang mga mata namin. May kakaibang kislap sa mga mata niya, isang uri ng determinasyon na ngayon ko lang nakita. It was as if she was challenging me. Testing my limits. I smirked. "Are you sure about this?" tanong ko, ramdam ang bahagyang pag-aalinlangan sa boses ko. Sa totoo lang, kahit kailan ay hindi ko pa naranasang may babaeng gumawa nito sa akin. At ngayong nandito si Celeste, handang gawin ang bagay na hindi ko pa kailanman naranasan, hindi ko alam kung paano ako magre-react. God. I'm thirty-nine, yet this is a first for me. Noon, hindi ko naman hinanap ang ganitong klaseng experience. Hindi ako nagpal

    Huling Na-update : 2025-03-30

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 126

    Chester’s POV Umaga na nang makatulog kami ni Celeste, kaya’t tanghali na rin nang magising kami. Pagmulat ko ng mata, agad kong nasilayan ang hubad niyang katawan sa tabi ko—ang makinis niyang balat na bahagyang namumula mula sa mga halik at kagat na iniwan ko kagabi, ang buhok niyang magulo pero mas lalong nagpapaganda sa kanya, at ang mukha niyang payapang natutulog sa tabi ko. Napangiti ako. Kahit ilang beses ko na siyang nakasama sa kama, hindi ko pa rin maiwasang humanga sa kanya. Hinaplos ko ang tagiliran niya, pinaglaruan ng daliri ko ang kanyang balikat pababa sa kanyang beywang. Nang mapunta ang kamay ko sa balakang niya, bahagya siyang gumalaw at napasinghap sa sensasyon. Alam kong pagod siya, kaya’t kahit gustong-gusto kong pasukin siya habang natutulog, pinigilan ko ang sarili ko. Sa halip, dahan-dahan kong hinaplos ang tiyan niya at humalik sa kanyang noo. Mas hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya, ninanamnam ang init ng katawan niya. Nang hindi ko na mapigilan ang pan

    Huling Na-update : 2025-03-30

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 127

    Celeste’s POV Pinagmasdan ko si Chester habang abala siya sa pagluluto ng lunch namin. Shirtless siya, suot lang ang manipis na pajama, kaya kitang-kita ko ang matipuno niyang katawan—ang bawat muscle na gumagalaw sa tuwing hinihiwa niya ang gulay o hinahalo ang sabaw. May bahagyang tamis sa ngiti niya, at alam kong natutuwa siya sa ginagawa niya. Pero kahit gaano ko kagustong titigan lang siya buong umaga, hindi ko rin mapigilang mapangiwi sa sakit na nararamdaman ko. Ramdam ko ang pamamanhid sa pagitan ng hita ko, at sa bawat kilos ko ay parang may nagpapaalala sa akin kung gaano kami naging marahas kagabi. Magdamag niya akong inangkin—walang pahinga, walang tigil, parang hayok na hayok siya na iparamdam sa akin kung gaano niya ako kamahal
 o pagmamay-ari. Napabuntong-hininga ako at napailing. Ngayong araw ay kukunin namin si Caleigh sa mga magulang ko. Miss na miss na ni Chester ang anak namin, lalo na’t ilang araw niya itong hindi nakasama. Pero hindi ko alam kung makaaalis kami

    Huling Na-update : 2025-03-30

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 128

    Celeste’s POV Pagkauwi namin sa penthouse, agad akong pinaupo ni Chester sa sofa habang siya naman ay nagtungo sa kusina upang ipagluto ako ng sinigang na baboy. Habang pinapanood ko siyang abala sa pagluluto, hindi ko mapigilang mapangiti. Sino ang mag-aakala na ang dating malamig at seryosong si Chester ay ganito pala kapag nasa bahay? In fairness, masarap magluto ang asawa ko. Matapos ang ilang minuto, inihain niya ang niluto niya sa harap ko at sinabayan ako sa pagkain. "Masarap?" tanong niya habang tinutusok ang baboy gamit ang tinidor. Tumango ako. "Masarap, pero hindi kasing sarap ng luto ni Mama," pang-aasar ko. Napataas ang kilay niya. "Talaga? Pwes, wala nang next time. Bahala ka nang magluto sa susunod." Napatawa ako. "Joke lang! Ang sarap kaya. Siguro, pwede ka nang magbukas ng restaurant kapag nagsawa ka nang maging surgeon." "Hmm
 mas magandang ideya siguro kung maging full-time househusband na lang ako para alagaan ka araw-araw." Napakunot ang noo ko. "Ano ka, ba

    Huling Na-update : 2025-03-30

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 129

    Celeste’s POV Makalipas ang tatlong araw, nagpunta ang mga magulang ko sa penthouse bitbit si Caleigh, ang walong buwang anak namin ni Chester. Agad akong napaluha sa sobrang saya nang makita ko ulit ang anak ko. Tatlong araw na kaming magkahiwalay, at kahit araw-araw akong nakikipag-video call sa kaniya, iba pa rin ang pakiramdam ng mayayakap at mahahalikan ko siya nang personal. Agad akong lumapit at maingat na kinuha si Caleigh mula sa bisig ni Mama. "Baby ko," mahina kong bulong habang hinahaplos ang maliit niyang mukha. Tuwang-tuwa rin si Chester. Halos hindi niya mabitawan ang anak namin. Hindi ko mapigilan ang mapangiti habang pinapanood siyang hawak-hawak si Caleigh na parang pinakamahalagang bagay sa mundo. "Ang bigat mo na, baby," natatawang sabi niya habang kinikiliti ang tiyan ni Caleigh, dahilan para matawa ito nang malakas. Para siyang batang nakakita ng paborito niyang laruan. "Ganyan talaga ‘pag tatlong buwan mong hindi nakikita ang anak mo," natatawang asar ni Pap

    Huling Na-update : 2025-03-31

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 130

    Celeste’s POV Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ang mahinang pag-vibrate ng cellphone ni Chester sa tabi ko. Medyo madilim pa sa kwarto, at may iilang sinag lang ng araw ang pumapasok sa kurtina. Napakunot ang noo ko nang makita ko ang pangalan sa screen—Reginald Villamor. Agad akong nakaramdam ng kaba. Mula nang nalaman nila na kinasal kami ni Chester, hindi kailanman naging maganda ang pakikitungo sa akin ng ama niya. Sa mata nito, isa lamang akong babaeng walang maipagmamalaki para sa isang Villamor. Sa tuwing maiisip ko kung paano niya ako minamaliit noon, hindi ko maiwasang makaramdam ng inis at lungkot para kay Chester—na kailanman ay hindi niya nagawang mapaligaya sa paraan ng isang ama. Napalingon ako kay Chester nang mapansin kong nagmulat siya ng mata. Agad niyang kinuha ang cellphone mula sa kamay ko at tiningnan ang screen, pero imbes na sagutin ito, pinatay niya lang ang tawag. "That's your father," sabi ko, pinagmamasdan ang mukha niyang walang bahid ng emosyon

    Huling Na-update : 2025-04-01

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 131

    Chester's POV Hindi ko mapigilang mapangiti habang pinagmamasdan ang aking mag-ina. Si Celeste, nakasandal sa sofa habang kinakantahan si Caleigh, na abala namang nilalaro ang munting daliri ng kaniyang ina. Sa bawat hagikhik ng aming anak, parang natutunaw ang puso ko sa labis na kasiyahan. Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwalang kasama ko na ulit sila. Wala nang hadlang. Wala nang kontrata. Kami na talaga, at ito na ang bagong simula namin. Habang hinahalo ko ang gatas na ipapatimpla ko kay Celeste, bigla kong naisip ang nalalapit na espesyal na araw. "Malapit na ang birthday ni Caleigh," sabi ko habang iniaabot sa kaniya ang baso. Napangiti si Celeste at inabot iyon. “She’s turning nine months old na. Wala pa siyang binyag.” Napalunok siya at tila may iniisip. “Balak ko sanang pagsabayin ang binyag at birthday niya. Mas makakatipid tayo.” Napakunot ang noo ko. “Puwede naman natin siyang pabinyagan anytime, Wifey. Hindi naman natin kailangang magtipid pagdating kay Cal

    Huling Na-update : 2025-04-01

Pinakabagong kabanata

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 178

    Chester’s POV Tahimik ang silid ng ICU, pero masyadong maingay ang dibdib ko. Ang bawat tibok ng puso ko ay parang kalembang ng kampana—mabigat, malalim, puno ng alaala at tanong na hindi ko kailanman sinagot. Pagbukas ng sliding glass door ay sumalubong agad sa akin ang amoy ng antiseptic at ang banayad na tunog ng monitor na bumibilang ng mahihinang pintig ng puso ng taong nakaratay sa puting kama—si Reginald Villamor. Ang lalaking minsan ay itinuring kong haligi, ngunit ngayon ay parang isang lumang istatwa na unti-unting nadudurog ng panahon at pagkakasala. Nakahiga siya, maputla, halos kulay abo na ang balat, may oxygen tube sa ilong at dextrose sa magkabilang kamay. Nanlilimahid ang pisngi niya sa pagod, tila ba pinipilit na lang ng katawan niyang mabuhay kahit ang kaluluwa niya ay unti-unti nang sumusuko. Nang mapansin niyang pumasok ako, bahagyang gumalaw ang mga mata niya—mahina pero puno ng emosyon. Para siyang batang matagal nang nawalan ng silong, ngayon lang muling nakat

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 177

    Chester's POV Nagising ako sa banayad na pag-vibrate ng cellphone ko sa mesa sa tabi ng kama. Agad kong inabot iyon, pinilit hindi maglikha ng kahit anong ingay na maaaring makagising kay Celeste. Mahimbing pa rin siyang natutulog sa tabi ko, nakaunan sa aking braso, ang mukha niya ay payapang-payapa, para bang sa wakas ay natagpuan niya ang kapayapaang matagal na niyang hinahanap. Saglit akong napatitig sa kaniya. Kahit wala siyang make-up, kahit gulo pa ang buhok niya at may bakas pa ng puyat at pagod sa kaniyang mata, para sa akin siya na ang pinakamagandang babaeng nakita ko sa buong buhay ko. Lumipat ako sa gilid ng kama at marahang bumangon. Lumabas ako ng kwarto at pumunta sa sala bago sinagot ang tawag nang makita ko ang pangalan ni Dra. Casalda sa screen—ang personal doctor ni Daddy. Hindi ko alam kung anong aasahan mula sa tawag na ito. "Good morning. How's my father?" tanong ko agad, diretsong tono, ngunit may halong kaba. Narinig ko ang maingat na hinga sa kabilang lin

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 176

    Celeste’s POV Tila nanlambot ang tuhod ko, ngunit hindi sa kahinaan—kung 'di sa panibagong bugso ng init na gumapang mula ulo hanggang talampakan. Kasabay ng tibok ng puso ko ang bawat pintig ng pagnanasa ko para sa kaniya. Hindi ako nagsalita. Hindi ko na kailangan ng salita. Dahan-dahan akong bumaba mula sa lababo. Lumapit ako kay Chester habang siya ay nakaupo sa gilid ng bathtub, ang mga mata niya ay punong-puno ng pananabik at paggalang. Ang tingin niya sa akin ay tila ako ang pinakamagandang tanawin sa mundo—hindi isang bagay ng pagnanasa lang, kung 'di isang dambanang nararapat sambahin. Hinawakan niya ang beywang ko at iginiya ako pataas, at nang ako ay pumatong sa mukha niya, para akong isang reyna sa trono—isang diyosang kinikilala ng lalaki sa ibaba ko. “Celeste,” mahinang sambit niya, puno ng pagnanasa, habang dahan-dahang ibinuka ang aking mga hita. Ramdam ko ang init ng hininga niya sa pinaka-sensitibong bahagi ng katawan ko. Nanginginig ako—hindi sa lamig ng tubig m

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 175

    Celeste's POV Para akong unti-unting binuhusan ng malamig na tubig sa ulo—hindi dahil sa galit kundi sa pagkagising mula sa matagal na pagkabulag sa katotohanan. Sa dami ng hinanakit ko sa puso ko, sa dami ng tanong na hindi ko na sana inaasahang masasagot pa, biglang may liwanag na unti-unting pumatay sa dilim na bumabalot sa akin. Ang galit ko kay Mama—bagama’t hindi pa tuluyang naglalaho—ay tila nabawasan, nabigyan ng paliwanag. Masakit ang katotohanang inilihim nila sa akin ang lahat, pero mas masakit pa pala ang dinanas nila noon. Ngayon ko lang naisip kung gaano kabigat ang pinasan nilang sikreto. Pinilit nilang itago ang buong katotohanan hindi dahil sa kasinungalingan kundi dahil sa takot—takot na masira ang pamilya, takot na ilayo kami sa isa’t isa, takot na mawalan ng kapayapaan. Naalala ko ang panakaw na tingin ni Papa noon tuwing tinatanong ko siya tungkol sa pagkabata ko. Ang pilit niyang ngiti, ang pagbaling ng usapan. Lahat pala ‘yon ay paraan para protektahan ako mul

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 174

    Celeste's POV Sabay kaming lumabas ni Chester ng kwarto—magkayakap pa rin, ang kamay niya ay nakapulupot sa beywang ko na para bang ayaw niya akong bitiwan. Halos hindi ako makatingin sa unahan habang papalapit kami sa sala. At doon ko siya nakita—si Joaquin, nakaupo sa couch, tahimik, pero halatang nagpipigil ng emosyon. Hindi ko alam kung ilang minuto na siyang naghihintay roon, o kung gaano karami sa nangyari ang narinig niya. Pero ang titig niya sa akin ay sapat na para manginig ang buo kong katawan sa hiya. Napako ang tingin ko sa lamesita. Doon nakapatong ang isang bouquet ng puting rosas, simple pero elegante. Alam kong para sa akin iyon. At sa mismong pagtagpo ng mga mata namin, nakita ko sa mga mata niya ang sakit. 'Yung uri ng sakit na tahimik, pero ramdam mo ang bigat. Naramdaman ko ang biglang paghigpit ng hawak ni Chester sa beywang ko. Parang sinasadya niyang idiin ako sa katawan niya, ipinapamukha kay Joaquin na akin ka na muli—na hindi na siya bahagi ng mundong mulin

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 173

    Celeste's POV Pareho kaming hingal na hingal habang nakahandusay sa ibabaw ng study table. Basang-basa ang balat ko ng pawis at parang nanginginig pa rin ang tuhod ko sa sobrang lakas ng sensasyong bumulusok mula sa pagkababae ko papunta sa kabuuan ng katawan ko. Pakiramdam ko ay namamaga na ako sa tindi ng walang humpay na paglabas-masok niya—walang pahinga, walang habag. Isinubsob ko ang mukha ko sa dibdib ni Chester. Ramdam ko pa ang mabilis na tibok ng puso niya habang yakap-yakap ko siya na para bang ayokong matapos ang sandaling ito. Sa kabila ng lahat ng sakit, galit, at hindi pagkakaunawaan—narito kami. Sa isa’t isa. Muling nagtagpo. Muling bumigay. Pagkalipas ng ilang minuto, bumangon siya at naglakad papunta sa banyo. Tumitig pa siya sa akin at ngumiti. “Sabay tayong maligo,” yaya niya, pero umiling lang ako. “Hindi. Kapag sumabay ako, baka hindi na naman ako makalabas ng buhay sa loob ng shower,” natatawa kong sagot, pero totoo naman. Iba ang Chester kapag nasa tubig—mas

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 172

    Celeste's POV Nagising ako sa banayad na paghaplos sa aking braso. Marahan, tila takot siyang magising ako—o baka naman gusto lang niyang namnamin ang bawat segundo ng katahimikan na kasama ako. Bahagyang umangat ang mga mata ko at bumungad sa akin ang mukha ni Chester. Hindi siya nakatingin sa akin. Bagkus, nakatuon ang paningin niya sa bawat pagdampi ng labi niya sa balikat ko, sa leeg ko, pababa sa aking dibdib, na para bang idinidiin niyang totoo ang bawat saglit. "Good morning, Wifey," bulong niya. May tinig ng panibugho at pananabik. Para bang sa mga simpleng salita na iyon, gusto na niyang bawiin ang lahat ng panahong nawala sa amin. "Good morning, Hubby," sagot ko habang pinagmamasdan ang malalim na tingin sa mga mata niya. Ipinatong ko ang isa kong paa sa kanyang balikat, isang kilos na hindi lamang pang-aakit kung 'di simbolo ng pagtanggap. Sa kabila ng lahat, siya pa rin ang pinili ko. Napakapit ako sa buhok niya nang muli kong maramdaman ang haplos ng kanyang labi sa p

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 171

    Celeste's POV Namumula ang mga mata ni Chester nang muli ko siyang tingnan—mga matang punong-puno ng lungkot, pangungulila, at isang napakatinding pagsusumamo. Para siyang batang naiwan sa ulan, basang-basa ng pait at pag-asa, nakatingin sa akin na parang ako na lang ang natitirang dahilan ng mundo niya para magpatuloy. At sa bawat pilit niyang pagngiti sa kabila ng nangingilid na luha, ramdam ko ang bigat ng pinipigil niyang damdamin—ang matagal nang pangungulila, at ang sakit ng pagbitaw. Hindi ko na kayang tiisin pa ang tingin niyang iyon. Pagod na ako—pagod nang lumayo, magkunwaring buo ako, magkunwaring wala na akong nararamdaman. Ilang gabi na akong umiiyak habang yakap si Caleigh, iniisip kung tama ba ang ginawa kong pagputol sa amin, kung makakaya ko bang mabuhay sa mundong alam kong wala siya. At ngayong narito siya, kaharap ko, sugatan pero humihiling pa rin ng ikalawang pagkakataon, bakit pa ako magpapanggap? Kung dati ay binigyan niya ako ng pag-asa, binigyan niya ako n

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 170

    Celeste’s POV Tahimik ang buong paligid habang hinahayaan kong lamunin ng katahimikan ang kuwarto. Sa labas ay ang patak ng ulan, tila nakikiayon sa bigat ng damdaming pilit kong kinukubli. Sa loob ng banyo, maririnig ang pagbuhos ng tubig sa shower—si Chester. Naliligo siya matapos ang mahabang araw. At heto ako ngayon, nakatayo sa gitna ng kuwartong minsan naming pinagsaluhan ng mahihiwagang gabi’t masalimuot na umaga. Habang nagpapahid ng luha, pinilit kong ibaling ang atensyon ko sa isang praktikal na bagay—ang hanapan siya ng maisusuot ngayong gabi. Hindi ko siya kayang paalisin sa ganitong oras. At saka, bahay niya rin ito, kahit pa ako ang naiwan dito. Siya ang nagpatayo ng bahay na ito, siya ang nagdisenyo ng bawat dingding, bawat sulok. Lahat ay may bakas niya. Binuksan ko ang closet at halos mapangiti nang makitang nandoon pa rin ang ilan niyang lumang damit. Maayos pa rin ang pagkaka-fold, parang hinihintay siyang muling bumalik. Kinuha ko ang isang puting cotton shirt at

Maaari mong magustuhan

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status