LOGINShare
Chapter 122
Last Updated:
2025-03-29 20:10:59
DeigratiamimiStay tuned for more updates. 🥵
Related chapters
One Fateful Night With My Ninong Chapter 123
Celeste's POV Napaungol ako nang isagad niya ang paglabas-masok ng kaniyang alaga sa loob ko. Pakiramdam ko ay muling napunit ang pagkababae ko sa ginawa niya. Paulit-ulit niyang binibigkas ang pangalan ko at unti-unting binilisan ang pagbayo niya. Napapikit ako at napaiyak sa ginagawa niya. Pero tinanggap ko pa rin ang parusang ito. He wants me. I want him too. Marahas niya akong pinaharap sa kaniya at siniil ulit ng halik ang labi ko. Ang mga kamay niya ay nagsimulang dumaloy sa puson ko. "Chester..." namamaos kong sambit nang maramdamdaman ang kamay niya sa pinakapribadong parte ng katawan ko. Napakapit ako sa likod niya nang ipasok niya ang dalawang daliri sa loob ko. "Moan my name, Celeste. Moan it," utos niya. Imbes bigkasin ang pangalan niya, hinalikan ko siya. Halos mapunit na ang labi ko sa marahas na paghalik niya sa akin. Tinalian niya ang buhok ko at hinalikan ang leeg ko. Naaamoy ko ang mabango at nakakahalinang hininga niya. Bumalik ang halik niya sa lab
Last Updated : 2025-03-29One Fateful Night With My Ninong Chapter 124
Chester's POV Tahimik kong pinagmamasdan ang mahimbing na natutulog na si Celeste sa tabi ko. Sa mahinang liwanag ng buwan na pumapasok mula sa bintana, kitang-kita ko ang perpektong hubog ng kaniyang mukha—ang makinis niyang balat, ang mahabang pilik-mata, ang bahagyang nakabukang mga labi na ilang oras ko lang muling natikman. She’s finally back. Para akong mababaliw sa takot na baka paggising ko, wala na naman siya rito. Dahan-dahan kong itinukod ang siko ko sa kama, bahagyang iniangat ang sarili upang mas pagmasdan siya. Hinagod ko ng tingin ang bawat detalye ng kanyang mukha, parang gusto kong iukit sa isipan ko ang sandaling ito—ang sandali kung saan kasama ko siyang muli. Hindi ko mapigilan ang sarili kong abutin ang mukha niya, hinagod ng hinlalaki ko ang kanyang pisngi. Napakainit ng balat niya sa ilalim ng aking daliri, isang patunay na totoo ito, hindi ako nananaginip. Pero kahit hawak ko na siya ngayon, hindi pa rin nawawala ang takot na paggising niya, iiwan niya u
Last Updated : 2025-03-30One Fateful Night With My Ninong Chapter 125
Chester’s POV Hinimas-himas ko ang alaga ko matapos kong kainin si Celeste. Ramdam ko ang tigas nito, ang pagnanasang muling pumasok sa kanya, muling angkinin siya ng buo. Halos hindi ko na mapigil ang sarili ko. I was ready to claim her again. Ngunit bago ko pa maipasok ang alaga ko sa pagkababae niya, bigla siyang lumuhod sa harapan ko. Napatingin ako sa kanya, at nagtagpo ang mga mata namin. May kakaibang kislap sa mga mata niya, isang uri ng determinasyon na ngayon ko lang nakita. It was as if she was challenging me. Testing my limits. I smirked. "Are you sure about this?" tanong ko, ramdam ang bahagyang pag-aalinlangan sa boses ko. Sa totoo lang, kahit kailan ay hindi ko pa naranasang may babaeng gumawa nito sa akin. At ngayong nandito si Celeste, handang gawin ang bagay na hindi ko pa kailanman naranasan, hindi ko alam kung paano ako magre-react. God. I'm thirty-nine, yet this is a first for me. Noon, hindi ko naman hinanap ang ganitong klaseng experience. Hindi ako nagpal
Last Updated : 2025-03-30One Fateful Night With My Ninong Chapter 126
Chester’s POV Umaga na nang makatulog kami ni Celeste, kaya’t tanghali na rin nang magising kami. Pagmulat ko ng mata, agad kong nasilayan ang hubad niyang katawan sa tabi ko—ang makinis niyang balat na bahagyang namumula mula sa mga halik at kagat na iniwan ko kagabi, ang buhok niyang magulo pero mas lalong nagpapaganda sa kanya, at ang mukha niyang payapang natutulog sa tabi ko. Napangiti ako. Kahit ilang beses ko na siyang nakasama sa kama, hindi ko pa rin maiwasang humanga sa kanya. Hinaplos ko ang tagiliran niya, pinaglaruan ng daliri ko ang kanyang balikat pababa sa kanyang beywang. Nang mapunta ang kamay ko sa balakang niya, bahagya siyang gumalaw at napasinghap sa sensasyon. Alam kong pagod siya, kaya’t kahit gustong-gusto kong pasukin siya habang natutulog, pinigilan ko ang sarili ko. Sa halip, dahan-dahan kong hinaplos ang tiyan niya at humalik sa kanyang noo. Mas hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya, ninanamnam ang init ng katawan niya. Nang hindi ko na mapigilan ang pan
Last Updated : 2025-03-30One Fateful Night With My Ninong Chapter 127
Celeste’s POV Pinagmasdan ko si Chester habang abala siya sa pagluluto ng lunch namin. Shirtless siya, suot lang ang manipis na pajama, kaya kitang-kita ko ang matipuno niyang katawan—ang bawat muscle na gumagalaw sa tuwing hinihiwa niya ang gulay o hinahalo ang sabaw. May bahagyang tamis sa ngiti niya, at alam kong natutuwa siya sa ginagawa niya. Pero kahit gaano ko kagustong titigan lang siya buong umaga, hindi ko rin mapigilang mapangiwi sa sakit na nararamdaman ko. Ramdam ko ang pamamanhid sa pagitan ng hita ko, at sa bawat kilos ko ay parang may nagpapaalala sa akin kung gaano kami naging marahas kagabi. Magdamag niya akong inangkin—walang pahinga, walang tigil, parang hayok na hayok siya na iparamdam sa akin kung gaano niya ako kamahal… o pagmamay-ari. Napabuntong-hininga ako at napailing. Ngayong araw ay kukunin namin si Caleigh sa mga magulang ko. Miss na miss na ni Chester ang anak namin, lalo na’t ilang araw niya itong hindi nakasama. Pero hindi ko alam kung makaaalis kami
Last Updated : 2025-03-30One Fateful Night With My Ninong Chapter 128
Celeste’s POV Pagkauwi namin sa penthouse, agad akong pinaupo ni Chester sa sofa habang siya naman ay nagtungo sa kusina upang ipagluto ako ng sinigang na baboy. Habang pinapanood ko siyang abala sa pagluluto, hindi ko mapigilang mapangiti. Sino ang mag-aakala na ang dating malamig at seryosong si Chester ay ganito pala kapag nasa bahay? In fairness, masarap magluto ang asawa ko. Matapos ang ilang minuto, inihain niya ang niluto niya sa harap ko at sinabayan ako sa pagkain. "Masarap?" tanong niya habang tinutusok ang baboy gamit ang tinidor. Tumango ako. "Masarap, pero hindi kasing sarap ng luto ni Mama," pang-aasar ko. Napataas ang kilay niya. "Talaga? Pwes, wala nang next time. Bahala ka nang magluto sa susunod." Napatawa ako. "Joke lang! Ang sarap kaya. Siguro, pwede ka nang magbukas ng restaurant kapag nagsawa ka nang maging surgeon." "Hmm… mas magandang ideya siguro kung maging full-time househusband na lang ako para alagaan ka araw-araw." Napakunot ang noo ko. "Ano ka, ba
Last Updated : 2025-03-30One Fateful Night With My Ninong Chapter 129
Celeste’s POV Makalipas ang tatlong araw, nagpunta ang mga magulang ko sa penthouse bitbit si Caleigh, ang walong buwang anak namin ni Chester. Agad akong napaluha sa sobrang saya nang makita ko ulit ang anak ko. Tatlong araw na kaming magkahiwalay, at kahit araw-araw akong nakikipag-video call sa kaniya, iba pa rin ang pakiramdam ng mayayakap at mahahalikan ko siya nang personal. Agad akong lumapit at maingat na kinuha si Caleigh mula sa bisig ni Mama. "Baby ko," mahina kong bulong habang hinahaplos ang maliit niyang mukha. Tuwang-tuwa rin si Chester. Halos hindi niya mabitawan ang anak namin. Hindi ko mapigilan ang mapangiti habang pinapanood siyang hawak-hawak si Caleigh na parang pinakamahalagang bagay sa mundo. "Ang bigat mo na, baby," natatawang sabi niya habang kinikiliti ang tiyan ni Caleigh, dahilan para matawa ito nang malakas. Para siyang batang nakakita ng paborito niyang laruan. "Ganyan talaga ‘pag tatlong buwan mong hindi nakikita ang anak mo," natatawang asar ni Pap
Last Updated : 2025-03-31One Fateful Night With My Ninong Chapter 130
Celeste’s POV Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ang mahinang pag-vibrate ng cellphone ni Chester sa tabi ko. Medyo madilim pa sa kwarto, at may iilang sinag lang ng araw ang pumapasok sa kurtina. Napakunot ang noo ko nang makita ko ang pangalan sa screen—Reginald Villamor. Agad akong nakaramdam ng kaba. Mula nang nalaman nila na kinasal kami ni Chester, hindi kailanman naging maganda ang pakikitungo sa akin ng ama niya. Sa mata nito, isa lamang akong babaeng walang maipagmamalaki para sa isang Villamor. Sa tuwing maiisip ko kung paano niya ako minamaliit noon, hindi ko maiwasang makaramdam ng inis at lungkot para kay Chester—na kailanman ay hindi niya nagawang mapaligaya sa paraan ng isang ama. Napalingon ako kay Chester nang mapansin kong nagmulat siya ng mata. Agad niyang kinuha ang cellphone mula sa kamay ko at tiningnan ang screen, pero imbes na sagutin ito, pinatay niya lang ang tawag. "That's your father," sabi ko, pinagmamasdan ang mukha niyang walang bahid ng emosyon
Last Updated : 2025-04-01
Latest chapter
One Fateful Night With My Ninong Chapter 167
Chester’s POVHalos hindi ko na maramdaman ang tibok ng puso ko sa sobrang takot at galit. Nanginginig ang buo kong katawan, parang sasabog ang ulo ko sa dami ng emosyon na nagsisiksikan sa dibdib ko. Para akong nakalutang sa gitna ng masamang panaginip na hindi ko matakasan, habang pinagmamasdan si Isabelle—nakahandusay sa malamig na sahig ng mansion, duguan ang kamay, hawak pa rin ang kutsilyo na muntik nang pumatay sa akin.She was trembling, but her eyes still burned with obsession. Para siyang isang nilikhang nilamon ng sarili niyang delusyon. Hindi ko na siya makilala.“Diyos ko…” bulong ko, halos hindi lumalabas ang boses ko habang hinahabol ko ang hininga. Hindi ko alam kung dahil ba sa takot, sa pagod, o sa takot na mawalan ako ng isa pang mahal sa buhay ngayong gabi.Nanginginig ang mga daliri ko habang pinulot ko ang cellphone na tumilapon sa tiles nang mangyari ang kaguluhan. Nanlalamig ang pawis ko, bumabalot ang kaba sa buong katawan ko habang tinitingnan ko si Dad—nakah
One Fateful Night With My Ninong Chapter 166
Chester’s POVMadaling araw na nang magising ako. Tahimik ang buong ospital, tanging mahinang humuhuning aircon at ang marahang paghinga ni Caleigh ang nagsisilbing musika sa paligid. Nakaupo ako sa maliit na couch sa sulok ng silid, pilit na pinipikit ang mga mata ngunit nananatiling gising ang diwa ko. Ang dami pa ring gumugulo sa isip ko—ang kalagayan ni Caleigh, si Celeste, ang kinabukasan naming tatlo, at ang katotohanan na pilit kong hinuhukay mula sa nakaraan.Bigla kong naramdaman ang pag-vibrate ng cellphone ko sa bulsa. Mabilis akong napabangon, at nang makita ang pangalan sa screen, agad akong kinabahan.Si Daddy.Sinagot ko ang tawag at agad na sumalubong sa tenga ko ang nanginginig na tinig ng lalaking halos kalahati ng pagkatao ko."C-Chester, anak… tulongan mo ako…"Parang binuhusan ako ng malamig na tubig. Umangat ang balahibo ko sa braso. Hindi ko pa naririnig ang boses niya sa ganitong anyo—basag, paos, at puno ng takot."Dad? Nasaan ka? Anong nangyayari?" nangingini
One Fateful Night With My Ninong Chapter 165
Celeste’s POVNakahiga ako sa couch ng private room ni Caleigh habang binabasa ang bagong medical report na galing sa pedia. Kahit papaano, mas gumaan na ang pakiramdam ko. Bumabalik na ang sigla ng anak namin, at malapit na siyang i-discharge kung patuloy ang paggaling niya. Pero habang abala ako sa pagbabasa, bigla kong narinig ang mahinang tunog ng doorknob ng banyo. Napalingon ako, at sa isang iglap, para akong na-paralyze.Bumukas ang pintuan ng banyo, at tumambad sa akin si Chester—topless, basa pa ang buhok, at tanging puting tuwalya lamang ang nakapulupot sa baywang niya.Hindi ako agad nakagalaw.Tumulo ang tubig mula sa kanyang buhok, dumaan sa matigas niyang panga, sa leeg, at dumausdos pa hanggang sa matipuno niyang dibdib. Hindi ko mapigilan ang sarili kong titigan siya. Parang slow motion ang bawat hakbang niya palapit sa akin. Bawat patak ng tubig ay parang musika na nanunukso sa pandinig ko.Mabilis kong iniwas ang tingin nang magtama ang mga mata namin. Hindi ko maint
One Fateful Night With My Ninong Chapter 164
Celeste’s POVTahimik ang kwarto. Tanging mahina at regular na paghinga ni Caleigh ang bumabasag sa katahimikan. Nakaupo ako sa isang sulok habang pinagmamasdan ang mag-ama—si Chester, at ang anak naming si Caleigh—na tila ba walang anuman ang bigat ng mga tanong na bumabalot sa pagitan naming dalawa.Dahan-dahan niyang hinihili ang buhok ni Caleigh, marahang inaayos ang nakalugay nitong bangs habang nakapikit ang bata. Napakaingat ng bawat galaw niya, tila ba isa siyang alagad ng sining at ang hawak niya ay ang pinakamahalagang obra.There was something undeniably heartbreaking about watching them like this. Something tender. Something so painful it almost made me want to look away. Pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang hindi pagmasdan ang lalaking minsan kong kinamuhian, minahal, tinanggihan, at ngayon, hindi ko na alam kung anong posisyon niya sa puso ko.“Celeste,” mahina pero buo niyang tawag, hindi inaalis ang tingin sa anak namin. “Let’s take the test.”Agad akong natahimik. Para
One Fateful Night With My Ninong Chapter 163
Celeste's POV Nang tuluyang makaalis si Isabelle, agad akong kumawala mula sa pagkakayakap ni Chester. Para akong nakalunok ng apoy—umiinit ang dibdib ko sa galit, sa inis, at sa sobrang pagkalito. Hinawi ko ang kaniyang mga bisig na tila ba umaangkin pa rin sa katawan ko kahit pa malinaw na malinaw sa amin pareho kung gaano kasalimuot ang sitwasyon namin.Mabilis akong bumaba ng kotse at inayos ang gusot ng blouse ko habang nanginginig ang mga kamay ko—hindi sa lamig kundi sa emosyon na pilit kong pinipigil mula kanina. Pakiramdam ko ay nilapastangan ko ang sarili ko sa pagtugon sa halik na ‘yon. At kahit anong pilit kong iwasan ang katotohanan, ramdam ko pa rin ang apoy na iniwan ng mga labi niya sa balat ko.“Celeste, wait!” sigaw ni Chester mula sa loob ng sasakyan.Hindi ko siya nilingon. Humakbang ako papunta sa kotse ko, pero bago ko pa man mabuksan ang pinto, inabot niya ang braso ko mula sa likuran. Hinila niya ako paharap at doon ko siya hinarap—kasabay ng isang malutong na
One Fateful Night With My Ninong Chapter 162
Celeste's POV Mabigat ang bawat hakbang ko habang tinatahak ang pamilyar na pasilyo ng ospital na minsan kong itinuring na ligtas na lugar para sa anak ko. Pero ngayon, bawat sulok ay tila may bahid na ng panlilinlang at pagtataksil. Ipinagkatiwala ko kay Isabelle Montemayor ang buhay ng anak ko—ngunit ngayon, mas pinili kong kumilos kaysa palamunin ng galit at pagsisisi.“Ma’am, kayo po ulit?” tanong ng guard sa may lobby. Hindi ko na siya sinagot. I had no time for pleasantries. Diretso akong pumasok, wala na akong pakialam kahit pa sabihan akong bastos o mapagsabihan ng security. I was here for the truth. And if truth meant war, then so be it.Pagdating ko sa hallway ng pedia ward, doon ko sila nakita—magkasama. Si Chester, nakatayo sa tabi ni Isabelle, tila may pinagtatalunan. She was speaking animatedly, halos idampi ang kamay niya sa braso ni Chester habang may binubulong dito.Uminit ang dugo ko.Naramdaman kong muling umusbong ang galit at pait mula sa dibdib ko, parang asid
One Fateful Night With My Ninong Chapter 161
Celeste's POV Sa loob ng halos dalawang buwan na pananatili namin sa ospital, hindi pa rin ako nakaramdam ng kahit anong ginhawa—hindi bilang ina. Araw-araw ay para akong nilulumpo sa tuwing makikita ko ang anak kong si Caleigh na nakahiga sa puting kama ng silid na iyon, tila pinanghihinaan ng lakas habang ako naman ay unti-unting nauubusan ng pag-asa.Walang pagbabago. Walang malinaw na paliwanag. Walang katiyakan.Sa bawat araw na lumilipas, unti-unti kong nararamdaman ang malamig at mapanlinlang na presensya ni Dr. Isabelle Montemayor—ang babaeng alam kong hindi ko kayang pagkatiwalaan, hindi lamang dahil sa koneksyon niya kay Chester, kung 'di dahil sa pakiramdam kong... sinasadya niyang hindi gamutin ang anak ko.Hindi ko alam kung paranoia na lang ba ito dulot ng pagod at takot, o sadyang tama ang kutob ko bilang ina. Pero isang bagay lang ang malinaw sa akin ngayon: hindi ko na kayang ipagsapalaran pa si Caleigh.Nakatitig ako sa bintana ng silid namin, hawak ang medical fold
One Fateful Night With My Ninong Chapter 160
Chester's POVHindi ko alam kung anong oras na. Ang alam ko lang, narito pa rin ako, nakaupo sa tabi ng kama ni Caleigh habang si Celeste ay tahimik na nakatitig sa anak namin. Hindi niya ako pinaalis. Wala siyang sinabi na manatili ako, pero hindi niya rin ako sinabihan na lumabas. At para sa akin, sapat na ang katahimikang ‘yon para manatili. Hindi ko kayang iwan ang anak ko, hindi sa ganitong kalagayan. Hindi ngayong unti-unti ko nang nararamdaman ang distansyang hindi lang emosyonal, kung 'di literal na ring bumabalot sa amin ni Celeste.Tahimik lang ang buong silid. Tanging ang mahinang tunog ng monitor at ang mahinhing paghinga ni Caleigh ang maririnig. Tahimik, pero punung-puno ng bigat. Pinagmasdan ko silang mag-ina. Si Caleigh, mahina pa pero maayos na ang lagay. Si Celeste, pagod, tila wala nang luha pero malinaw ang kirot sa mga mata niya. Gusto ko siyang yakapin. Gusto kong sabihing ayos na ang lahat, na wala nang dapat ipag-alala, na kaya pa naming ayusin 'to. Pero sino b
One Fateful Night With My Ninong Chapter 159
Chester’s POVHindi ko na alam kung ilang beses kong binasa ang mensaheng ipinadala ng isang nurse mula sa ospital kung saan dinala si Caleigh. Persistent vomiting, signs of dehydration, possible congenital complications.Tumigil ang mundo ko. Para akong binasag ng malamig na salamin—nabiyak, nagkapira-piraso, at walang kahit anong paraan para ibalik sa dati.Hindi ko na pinigilan ang sarili kong tumawag sa ospital para kumpirmahin ang lagay ng anak ko. Pero bago pa man ako makaalis upang personal na bisitahin si Caleigh, dumating ang isang hindi inaasahang sagabal—si Isabelle Montemayor.Pumasok siya sa condo ko na parang may karapatan. Naka-black dress siya na sobrang fitting na parang sinadyang akitin ako. Pero wala akong panahon para sa gano’n. Hindi ngayon."Anong ginagawa mo rito?" tanong ko, malamig at diretso.Tumikhim siya at ngumiti ng mapanukso. "I heard about your daughter. I suppose now isn't the best time, but we need to talk, Chester.""I don’t have time for your games,
