LOGINShare
Chapter 6
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Hope's POV
Mula nang malaman niya ang pangalan ko ay hindi na ulit nasundan ang pag-uusap namin. Pareho lang kaming tahimik. Hindi na rin ako nag-abalang magbukas ng panibagong topic dahil tila may malalim din siyang iniisip habang tutok parin ang atensyon sa pagmamaneho.
Mukhang may dumaan atang anghel.
Namalayan ko nalang na abot tanaw ko na naman ang gusali na halos araw-araw makapukaw ng aking atensyon sa tuwing madadaanan ko ito papunta sa dati kong pinapasukang trabaho.
I smiled unconsciously and let the memories flashed back.
It's been years. Nakakamiss din pala.
Hinayaan kong sakupin ang isip ko ng mga magagandang ala-ala na siyang nagpangiti sa akin ngunit kalaunan ay unti-unti rin nahahaluan ng mga ala-ala na siyang nagpapabigat ng damdamin ko.
Kung pwede lang kalimutan.
Related chapters
Off Limits Chapter 7
Hope's POV"Ganyan ka ba talaga makitungo sa mga pasyente mo? Para kang hindi professional." Halos maluha na ang babae dahil sa sobrang inis pero nakakabilib lang na nakakaya parin niyang tiisin ang pagpapahiya sakanya nito."Do I look like I fucking care? I dislike repeating myself but I'll say it once more. Leave. Now." May diin ang bawat kataga na tila ito isang hari na may ipinag-uutos sa kanyang alipin."Magbabayad naman ako ah. Kaya nga dito ako nagpunta dahil sigurado akong makakakuha ako. Magkano ba? Name the price." Hindi ko maintindihan 'yong pinag-uusapan nila pero sa nakikita ko ay sinusubukan niyang pilitin si Kiel sa isang bagay na ayaw nitong gawin.Knowing Kiel. .He has a sharp tongue. He insults people with professionalism."Babayaran? I can even afford your life. What are you gonna do if I'll administer you an overdosaged pro
Off Limits Chapter 8
Hope's POV Nabigla at nablangko ang utak ko sa kanyang tanong ngunit hindi ko 'yon ipinahalata. Ramdam ko rin ang mga titig niyang hindi na naalis sa akin at tila naghihintay ng kasagutan. "What?" I finally uttered. Congratulations for not stuttering, Hopya. Imbes na makatanggap ng sagot ay unti-unti kong nasilayan ang kanyang ngisi. Anong klaseng pang-iinsulto na naman kaya ang makukuha ko mula sa kanya? Mataman niya akong tinititigan hanggang sa ang mga titig na 'yon ay naging mapanuri. Those suspicious stares that don't actually appear as suspicious. A pair of sharp directly penetrates your soul and can drag most of the girls' sanity away from them. Imbes na masindak sila ay kilig ang hatid nito sa mga kababaihan. Well, except me. Don't get me wrong. I am pretty sure I was born without balls and
Off Limits Chapter 9
Luke's POV I was scanning my law handbook when my phone rang. This would be the nth time that I got a call just within an hour time interval. My eyes narrowed automatically as another unknown number flashed on the screen and just like the previous, they will hung it up whenever I'll answer it. Hayop na lintek. Seems like someone is bored and fond of making fun right now. Ain't good. I have no time for nonsense games but trying my patience if it gets longer than the usual isn't that bad. Suing someone who violates Republic Act No. 10173 isn't that bad, yeah? It's not only about the privacy, though. I would probably hear Adrian's 'Ang pangit mo talaga kabonding. Wala kasing demandahan 'pag napipikon bro.' Really huh?
Off Limits Chapter 10
Hope's POV Hindi ko alam kung paano ako nakalabas ng office ni Emperor ng hindi napapansin ni Dax. Ang alam ko lang ay masyado siyang naging abala sa pag-ubos ng mga niluto niyang pancakes.Tahimik akong humakbang patalikod habang ang buong atensyon ay nakatuon sa kanya, pinakiramdaman ang bawat subo niya sa pancakes dahil baka biglang lumingon ito kahit na may namumuo ng balak sa isip ko kung anong gagawin kung sakali. Daig ko pa ang isang bilanggo sa pagtakas. Kinakabahan ako pero taimtim akong nagdadasal sa isip ko dahil wala akong tiwala sa plano ko sakali mang mahuli ako lalo pa ngayon at natataranta ako. Huwag kang lilingon. Paulit ulit na sigaw ng isip ko habang dahan dahan parin na naglalakad patalikod. Kaharap ko ngayon ang likod niya at siya naman ay nakaupo sa tapat ng office table ni Kiel kung saan kadalasang umuup
Off Limits Chapter 11
Luke's POVI was about to open the room 2804 when I heard soft chuckles from a not-so-old lady. My forehead creased out of curiosity.I opened the door and three pairs of startled optic with their damn effigy welcomed my entrance but my sight just darted to someone's effigy that I almost see everyday.Nakakasawa na nga ang pagmumukha ng lintek."Tinitingin tingin mo?" I asked."Gago anong oras na? Sabi ko alas dose hindi alas dos. Tangina." I glared at him. Giving him warning for his bahavior knowing that we're not alone here, he should still be aware of the presence of the two who's currently staring at me at the moment.Watch your words, Premore. Let's not forget about who we are in public. Sinalubong ko ang dalawang pares na nagtatakang tingin. I crossed my arms and looked at
Off Limits Prologue
"I now pronounce you as husband and wife. You may now kiss the bride." A round of applause echoed in the four corner of this church as we witnessed their first public kiss as married couple. Happiness plastered on their faces as their eyes sparkled like stars glistening in the darkness. I was busy observing the crowd when my sight darted to a group of girls who were directly staring at us, smiling while biting their lower lips. What the fuck? I had a quick glimpse and looked away. I took a glance with the three assholes to see their reaction but to my suprise, they are busy paying attention to Zyrex and Tina's public kiss. Hayop na lintek. Is this their first time seeing a newly wed-couple kiss? The corner of my lips twitched as I watch them with the unfamiliar smile embedded on their faces. It's cringe to the point that g
Off Limits Chapter 1
Kiel's POVI'm on my way back to my clinic when my phone rang and it was Mina."Hm?""Ah D-doc? Anong oras daw po kayo babalik dito sa clinic?" Napakunot noo ako sa kanyang tanong.I think you forgot something important, Mina."'Yong pasyente po kasi--""Mina what's our rule again?" I disrupted. Hindi ko maiwasang uminit ang ulo dahil sa biglaan niyang pagtawag."I thought I made myself clear." My forehead creased when I didn't hear any response. Paulit ulit kong tinatawag ang pangalan niya pero putangina lang.Is she even listening to what I am saying?I can't fucking hear anything."Hello? Am I talking to a wall or what?"She knows me well that when I go outside my clinic, it means no phone calls allowed. Strictly. Unless I'll be the one t
Off Limits Chapter 2
Aldrich's POV"Hahahahahahaha!"Halos maibuga ko ang iniinom kong beer habang nakikinig sa kwento ni Kiel."Deputa. May sakit ka ba 'tol? Ang bait mo ata banda do'n. Chix na lumalapit sa'yong manok ka hindi mo pa tinuka? Pft." Sumimsim ulit ako ng beer at tutusok na sana ako ng isang pirasong siomai nang samaan niya ako ng tingin.Sabi ko nga hindi na. Puta 'apakadamot.Oo na Kiel sa'yong sa'yo lang 'yang siomai mo. Depungal na 'to."Ba't mabubusog ba s'ya no'n? Chix is life but siomai is lifer. 'Di ba 'tol?" komento naman ni Luke habang nakangisi.Mas lalong lumakas ang tawanan namin nang hindi niya kami pinansin. He's too busy with his siomai."Naks sa'yo talaga nanggaling 'yong Chix is life bro?" pagdidiin ko.Pero putanginang depungal.Totoo ba 'tong nasasaksihan
Latest chapter
Off Limits Chapter 11
Luke's POVI was about to open the room 2804 when I heard soft chuckles from a not-so-old lady. My forehead creased out of curiosity.I opened the door and three pairs of startled optic with their damn effigy welcomed my entrance but my sight just darted to someone's effigy that I almost see everyday.Nakakasawa na nga ang pagmumukha ng lintek."Tinitingin tingin mo?" I asked."Gago anong oras na? Sabi ko alas dose hindi alas dos. Tangina." I glared at him. Giving him warning for his bahavior knowing that we're not alone here, he should still be aware of the presence of the two who's currently staring at me at the moment.Watch your words, Premore. Let's not forget about who we are in public. Sinalubong ko ang dalawang pares na nagtatakang tingin. I crossed my arms and looked at
Off Limits Chapter 10
Hope's POV Hindi ko alam kung paano ako nakalabas ng office ni Emperor ng hindi napapansin ni Dax. Ang alam ko lang ay masyado siyang naging abala sa pag-ubos ng mga niluto niyang pancakes.Tahimik akong humakbang patalikod habang ang buong atensyon ay nakatuon sa kanya, pinakiramdaman ang bawat subo niya sa pancakes dahil baka biglang lumingon ito kahit na may namumuo ng balak sa isip ko kung anong gagawin kung sakali. Daig ko pa ang isang bilanggo sa pagtakas. Kinakabahan ako pero taimtim akong nagdadasal sa isip ko dahil wala akong tiwala sa plano ko sakali mang mahuli ako lalo pa ngayon at natataranta ako. Huwag kang lilingon. Paulit ulit na sigaw ng isip ko habang dahan dahan parin na naglalakad patalikod. Kaharap ko ngayon ang likod niya at siya naman ay nakaupo sa tapat ng office table ni Kiel kung saan kadalasang umuup
Off Limits Chapter 9
Luke's POV I was scanning my law handbook when my phone rang. This would be the nth time that I got a call just within an hour time interval. My eyes narrowed automatically as another unknown number flashed on the screen and just like the previous, they will hung it up whenever I'll answer it. Hayop na lintek. Seems like someone is bored and fond of making fun right now. Ain't good. I have no time for nonsense games but trying my patience if it gets longer than the usual isn't that bad. Suing someone who violates Republic Act No. 10173 isn't that bad, yeah? It's not only about the privacy, though. I would probably hear Adrian's 'Ang pangit mo talaga kabonding. Wala kasing demandahan 'pag napipikon bro.' Really huh?
Off Limits Chapter 8
Hope's POV Nabigla at nablangko ang utak ko sa kanyang tanong ngunit hindi ko 'yon ipinahalata. Ramdam ko rin ang mga titig niyang hindi na naalis sa akin at tila naghihintay ng kasagutan. "What?" I finally uttered. Congratulations for not stuttering, Hopya. Imbes na makatanggap ng sagot ay unti-unti kong nasilayan ang kanyang ngisi. Anong klaseng pang-iinsulto na naman kaya ang makukuha ko mula sa kanya? Mataman niya akong tinititigan hanggang sa ang mga titig na 'yon ay naging mapanuri. Those suspicious stares that don't actually appear as suspicious. A pair of sharp directly penetrates your soul and can drag most of the girls' sanity away from them. Imbes na masindak sila ay kilig ang hatid nito sa mga kababaihan. Well, except me. Don't get me wrong. I am pretty sure I was born without balls and
Off Limits Chapter 7
Hope's POV"Ganyan ka ba talaga makitungo sa mga pasyente mo? Para kang hindi professional." Halos maluha na ang babae dahil sa sobrang inis pero nakakabilib lang na nakakaya parin niyang tiisin ang pagpapahiya sakanya nito."Do I look like I fucking care? I dislike repeating myself but I'll say it once more. Leave. Now." May diin ang bawat kataga na tila ito isang hari na may ipinag-uutos sa kanyang alipin."Magbabayad naman ako ah. Kaya nga dito ako nagpunta dahil sigurado akong makakakuha ako. Magkano ba? Name the price." Hindi ko maintindihan 'yong pinag-uusapan nila pero sa nakikita ko ay sinusubukan niyang pilitin si Kiel sa isang bagay na ayaw nitong gawin.Knowing Kiel. .He has a sharp tongue. He insults people with professionalism."Babayaran? I can even afford your life. What are you gonna do if I'll administer you an overdosaged pro
Off Limits Chapter 6
Hope's POVMula nang malaman niya ang pangalan ko ay hindi na ulit nasundan ang pag-uusap namin. Pareho lang kaming tahimik. Hindi na rin ako nag-abalang magbukas ng panibagong topic dahil tila may malalim din siyang iniisip habang tutok parin ang atensyon sa pagmamaneho.Mukhang may dumaan atang anghel.Namalayan ko nalang na abot tanaw ko na naman ang gusali na halos araw-araw makapukaw ng aking atensyon sa tuwing madadaanan ko ito papunta sa dati kong pinapasukang trabaho.I smiled unconsciously and let the memories flashed back.It's been years. Nakakamiss din pala. Hinayaan kong sakupin ang isip ko ng mga magagandang ala-ala na siyang nagpangiti sa akin ngunit kalaunan ay unti-unti rin nahahaluan ng mga ala-ala na siyang nagpapabigat ng damdamin ko.Kung pwede lang kalimutan.
Off Limits Chapter 5
Aldrich's POVNapaungol ako nang maramdaman ko ang ginaw na nagmumula sa aircon. "Hon, kindly turn off the aircon?" inaantok kong pakiusap.Niyakap ko mula sa likuran ang babaeng mahimbing na natutulog sa tabi ko."Hm please?" malambing kong saad at mas niyakap pa siya ng mahigpit.Deputa ang lambot ng katawan niya.Hindi ko maiwasang mapangisi. Hahapitin ko na sana ang kanyang baywang nang makaramdam ako ng kakaibang lambot kaya mabilis akong dumilat at napalingon sa kanang bahagi ko."Putangina."Napahilamos ako sa mukha nang makitang malambot na unan lang pala ito.I scanned the room only to realized that I'm still here at Luke's mansion. Napabuntong hininga ako bago bumangon at naupo sa kama.Tinamad nga pala akong umuwi kagabi kay
Off Limits Chapter 4
Kiel's POV"Tsk. Aldrich," I uttered as I scroll down the messages in our group chat.Based on Creedhorton's messages, it seems that something will come up. Again.Mukhang mapapasabak ka na naman, Luke.I shook my head and heaved a sigh.Hindi ko rin alam kung ano ba'ng nangyayari kay Aldrich. Though we're very aware that he's having a hard time holding his temper.I admit I have a short range of patience too. Pero iba ang kay Aldrich. Parang dumoble pa ata ngayon. Kung hindi nambubugbog sa bar ay nananapak nalang 'pag nagsimula s'yang maasar sa isang tao.Hindi ko maintindihan kung ano ba 'yang putanginang trip na 'yan. He's always been present on hearings with the same case.Physical Injury.Mabuti nalang at wala pang resulting to homicide
Off Limits Chapter 3
Luke's POV"Dito sa Pinas may batas, bawal patulan ang minors. Pero kung pasok sa standards ng Uno ng kagwapuhan, Huta! P'wede na palang patulan ang minors. 'Di ba Luke?"My forehead creased as his evil grin creeps the annoyance out of me.I know he's trying again, to pissed me using one of my weakness.Alam ng mga tukmol lalong lalo na ng lintek na 'to kung gaano ako kasensitibo pag batas na ang pinag-uusapan."Hoy Luke." He's bursting out in laughter while opening a bottle of beer.Tuwang tuwa kang lintek ka palibhasa ikaw ang suki ko. I tried to ignore him and tried to put my focus in reading my law handbook but I am damn distracted.He keeps on laughing and I swear to hell my mood isn't that good that I might strangle anyone who dares to ruin it which I'm trying to avoid right now.I continue
