Luke's POV
"Dito sa Pinas may batas, bawal patulan ang minors. Pero kung pasok sa standards ng Uno ng kagwapuhan, Huta! P'wede na palang patulan ang minors. 'Di ba Luke?"
My forehead creased as his evil grin creeps the annoyance out of me.
I know he's trying again, to pissed me using one of my weakness.
Alam ng mga tukmol lalong lalo na ng lintek na 'to kung gaano ako kasensitibo pag batas na ang pinag-uusapan.
"Hoy Luke." He's bursting out in laughter while opening a bottle of beer.
Tuwang tuwa kang lintek ka palibhasa ikaw ang suki ko.
I tried to ignore him and tried to put my focus in reading my law handbook but I am damn distracted.
He keeps on laughing and I swear to hell my mood isn't that good that I might strangle anyone who dares to ruin it which I'm trying to avoid right now.
I continued reading my handbook but he moved his chair closer to me and now we are facing each other.
Lintek naman talaga.
Kinalabit n'ya ako kaya nilingon ko s'ya. "Ba't ba 'di mo ako pinapansin? Mukha akong gago rito na walang kausap oh."
"Matagal ka ng gago," pambabara ko.
"Gwapo sabi ko. Lag ka na naman ba brother?"
I ignored him and tried to focus reading my handbook again. My time is too precious to get wasted by this nonsense creature.
"Hoy Luke deputa naman."
Damn it. He's too damn noisy that I can't focus with this damn handbook.
Ano na naman kayang tinira nito at gan'to s'ya ka-hyper ngayon?
"Humingi pala ako ng chocolates mo kanina ah? Konti lang naman. Tikim lang. Kuhanan ba kita? May natira pa do'n. Huta 'tol nangangayayat ata ref mo. Uso mag-grocery ah."
Oh. Chocolates.
I'm not fond of sweets. Asshole.
Those chocolates that I am receiving daily were given by clients or sometimes, it was being left outside my unit together with some chocolate drinks.
Seriously, what makes them think that I love sweets?
"Ikaw bumili tutal ikaw lang din naman ang uubos." I should be putting them in trash but whenever I remember to do it, the assholes are always on right timing to interrupt.
Adrian's chuckie chocolate drink is really a sore in the eyes.
"Hindi ka nga pala mahilig sa sweets. Pero bakit 'yong Royal? Matamis naman 'yon," tumatawang saad n'ya.
Napakunot noo akong tumingin sa kanya.
What's damn funny?
"Your fucking orange coke. Sorry na g'wapo lang, nagkakamali rin. Orange na coke na nga pala ang tawag do'n ngayon," humahalakhak na sabi n'ya.
Whatever. Pareho lang naman 'yon.
"Hoy Luke." Kinalabit n'ya ulit ako.
"Ano na naman? Lintek ka nagbabasa ako." My patience is like at the edge of a cliff right now.
"Naks magdamag mo na atang pinag-aaralan 'yang case na 'yan ah. Wala ka pa atang tulog. Napakaselfless-- este dedicated naman. Uso pahinga 'tol pero hindi mo pinansin 'yong sinabi ko. . . Do you agree with me?" nakangisi paring saad n'ya.
Agree? Do you hear what you're saying, moron?
Kahit magshutdown pa lahat ng porn sites for Adrian's fucking porn's sake, never.
"'Wag mo 'kong dinedemonyo d'yan lintek ka." I glared at him.
Humalakhak lang s'ya at saka sumimsim sa kanyang beer.
I love my profession and I will continue doing my job as how it should be done but, with my own perspective.
I had a pledge but I'll stick with my rule when it comes to accepting my clients.
I won't defend accused and anyone whom I'll find out guilty.Though I can easily defend whoever you are if I want to, wether you're the accused or the victim, I can win the case and will able to know if you're guilty or just trying to reason out just by hearing your incident report.
May exemption nga lang kay Aldrich.
Iba ang kaso n'ya. Guilty but not. Though he's aware that he's not guilty and most of the girls just want something from him, he can't defend himself, kaya laging nauuwi sa demandahan.
"Darling. . ." I was startled when he suddenly cupped my face. Those stares are giving me goosebumps.
The hell are you doing Aldrich? Lintek na 'to.
"Darling--"
"Stop what you're doing right now and get your damn effigy out of my sight bago pa magdilim paningin ko sa 'yong lintek ka," I warned.
"Pft. Ang init naman ng ulo mo. Uso kasi matulog p're. Mag-girlfriend ka na nga kasi ulit para naman sumaya 'yang buhay mo kahit pa pa'no. Hindi 'yong lagi kang stressed. Tumatanda na itsura mo oh tang'na."
"Do I look like unhappy?" He stood up heading his way to my right corner straight to the basket of chips.
"Oo. Saka utang na loob ipakilala mo naman sa amin. Napaka malihim mo talaga sa lovelife, tingnan mo nga si Adrian proud na proud sa mga babae n'ya."
"Oo parang ikaw 'no?" pambabara ko.
Humalakhak siya habang sinisimulang banatan ang binuksang Chicharon ni Mang Juan matapos bumalik sa upuan n'ya.
Ang kapal naman ata ng callus nito sa mukha para kumain ng chichirya ko ng hindi ako kinukuhanan.
"Seryoso 'tol. Bukod sa tatlong taon na relationship mo sa babaeng 'yon at sa pangalan n'ya, wala na kaming alam. Ba't ba ganyan ka? Tingin mo ba aagawan ka namin? Sa 'yong sa 'yo 'yon deputa," mahabang paliwanag niya.
Wala naman akong sinabi. Why so defensive?
I have my own reason. If only I'd be given a chance to choose, I want a private life rather than a life I have today.
I just don't have a choice.
I stood up and walked into the kitchen to get a bottle of my favorite drink and a piece of my favorite chips.
Nakakahiya naman kasi sa bisita ko.
Uminom muna ako ng orange na coke bago nagsalin ng suka sa saucer.
It feels refreshing as its taste slowly taking over my buds. Isinawsaw ko ang chicharon ni Mang Juan sa suka bago uminom ng orange na coke.
I can clearly imagine Kiel's voice popping on my mind.
'Your fucking orange coke plus fucking citric acid? Do you really wanna die brother? Just tell me and I'll just administer you an overdosaged propofol.'
Natigilan ako sa pagsawsaw ng chicharon sa suka.
Lintek ka Kiel.
Kinalahati kong lagukin ang laman ng bote bago bumalik sa desk ko.
"Hoy. Hindi ka pa ba uuwi? Ba't ka nga pala nandito? May problema ka na naman 'no?" kunot noong tanong ko.
"Ang judgmental mo naman 'tol. Makikikain lang ako ng chocolates. Saka 'di mo ba ako na-miss?" nakangising sambit niya.
Miss my ass.
"Aren't you busy with your life?" I diverted the topic.
"May dinidiskartehan akong bagets," mabilis na tugon niya.
"I'm not talking about your fucking bitches. I mean how's your business? Mukhang hindi ka ata stressed ngayon." I sipped a bit on my soda.
I should buy more of this later, one case nalang ata ang natitirang stock ko.
"I'm doing good. Stressed kaya ako, sino may sabing hindi? Nakakastress palang sumuyo. Imagine 'tol, isang gwapong Dax Aldrich Duconrie ang hindi pinagbibigyan ng isang disisyete anyos-- Deputa Luke! Tang'na mo ang lagkit!"
Sinamaan n'ya ako ng tingin matapos kong maibuga sa kanyang mukha 'yong iniinom ko.
Damn it. A fucking seventeen years old? What the fucking fuck Aldrich?
Damn-- my orange coke. . .
Magbabayad ka talagang lintek ka.
Badtrip s'yang nagpunta ng kusina para maghugas ng mukha.
Pagbalik n'ya ay nahinto siya sa pintuan ng office habang seryosong nakatutok sa kanyang cellphone.
"Mag open ka ng messenger," he commanded, still busy on his phone.
He look so pale right now. I wonder what happened.
Chats from Spartans welcomed me as I scroll my inbox. Some are messages from random girls I didn't know.
I'll fucking block you all later one by one.
Spartans [July 26, 2013]
Zyrex Hades: How's everyone?
Dax Aldrich: Gwapo parin Lodi.
Zyrex Hades replied to Dax Aldrich
Never ever try to be a pedophile, Duconrie. Just a friendly reminder.You replied to Zyrex
Hades Fine.Zyrex Hades replied to you
Hmm. I hope Duconrie doesn't giving you too much headache yeah Brutine?You replied to Zyrex Hades
No, not too much.Just damn fucking very much.Dax Aldrich replied to Zyrex Hades
Grabe Lodi. Pinagbibigyan kolang naman sila eh, alammo naman 'pag g'wapo. đDax Aldrich replied to you
Ang corny mo 'tol. Sa bait kong 'to?Dax Aldrich set his nickname to CAPTAIN DAKS "GWAPO" DUCONRIEđ
Zyrex Hades: Don't be careless and take my friendly reminder, Duconrie.
Blade, Lucian Casper, Kiel Kristoff and
298 others seen this"Tol ba't parang kinakabahan ako sa sinabi ni Lodi? Wala lang 'yon 'diba?"
I hate what's on my mind right now.
Anong kagaguhan mo at kamalasan ko na naman ang naghihintay sa atin Aldrich?
"Kapag ikaw nasangkot ulit sa gulo, bahala ka sa buhay mo lintek ka."
He's being pain in the ass lately. Wala ata 'tong magawa sa buhay.
"Oh ba't na naman ako? Wala pa akong ginagawa ah. Ah baka nangangamusta lang at nagpapaalala. Sabi n'ya nga, friendly reminder," he chuckled trying to conceal his nervousness.
Kinakabahan rin pala ang gago.
"Wala pa. Pa'no 'pag meron na? Don't you remember the last time he asked how are we 'doin? Again, it's a friendly reminder. A friendly reminder about you not to date an actor's daughter pero dahil lintek ka talaga, ako na naman ang napasubo no'ng dinemanda ka no'ng asawa ng nilandi mong actress. Alam mo ba kung anong mga patong patong na kaso ang p'wedeng isampa sa'yo 'pag 'di natin nalusutan 'yon?" I exclaimed.
"Whoah! Easy, ang daldal mo ngayon ah," natatawa n'yang saad.
Creedhorton's fucking friendly reminders.
He is beyond normal that you might think Nostradamus was reincarnated with the identity of Zyrex Hades Creedhorton.
But yeah, we owe him a lot.
"Malay ko bang may asawa pala. Type niya ako eh, type ko rin. Si Captain Dax ata 'to, always ready magpalipad at magmaneho. Hahahaha-- ano ba?! Tang'na mo," reklamo n'ya matapos ko s'yang batuhin ng throw pillow sa mukha.
Palibhasa napaghahalataang sanay na sanay maidemanda pero pasalamat s'yang hanggang ngayon ay malinis at walang bahid ni tuldok ang record n'ya sa NBI.
"Tigilan mo ang menor de edad na 'yon, Aldrich. Kapag ikaw idinemanda, hindi kita tutulungang lintek ka."
Pedophilia.
Saktong sakto sa friendly reminder mong lintek ka.
"Talaga ba 'tol? Ang importante hindi buntis," he chuckled. "Saka nand'yan ka naman eh," he continued.
I can feel my blood rushing into my head. I think I need another bottle of orange coke.
You're being careless again, Aldrich.
"Paano kung isang araw hindi kita madepensahan? Mabubulok ka sa rehas lintek ka." Nginisihan lang ako ng tukmol.
"I doubt that brother. Wala sa bokabularyo mo ang matalo. May I just remind you being entitled as The Selfless-- este Legendary Lawyer?" maangas n'yang saad.
Yeah. At ayokong mabahiran 'yon ng dahil sa pagiging careless mo.
"Madaming magagaling d'yan. I'll just refer you to them," I suggested.
Yeah. The word 'defeat' doesn't fit on my vocabulary and I won't get entitled as The Legendary Lawyer for nothing.
"Dami mong daldal. Oh eh nasaan nga si Siomai?"
"Tinext ko na-- teka ito may reply. May appointment daw kaya hindi makakapunta."
"Eh si Adrian?" kunot noo paring tanong ko.
"Naks hinahanap. Hahahaha. Miss mo na si Adrian 'tol?" pangaasar n'ya.
Kahit magshutdown pa lahat ng porn sites, no fucking way.
"In your dreams. Nakakapanibago lang katahimikan ng gago," depensa ko.
"Oo nga 'no. Hindi rin s'ya online kanina eh. Teka tawagan ko."
Binalikan ko ang handbook na binabasa ko kanina habang tahimik na kinocontact ni Aldrich si Adrian.
"Number busy. Deputa."
Adrian's POV
Putangina. Kailangan pahirapan talagang pumasok dito sa mansion ni Luke?
Do you wanna see the golden gate bridge? Kidding. Just a golden gate. Literally.
"Republic Act 019 under Attorney Luke Harvey Brutine's law stated as the most Handsome Attorney," I uttered before I off back to my car.
Sigurado naman kasi akong kasunod n'yan ay magbubukas na ang gate.
Animal. Paano nalang kung may humahabol sa akin na killer tapos gan'to katagal magbukas 'tong putanginang gate na 'to?
Katapusan na ng g'wapo.
"Voice authenticating. . . "
"Adrian Luis Crentione. Authenticated."
Nagdrive ako papunta sa parking area n'ya nang tuluyang bumukas ang malaking golden gate ng kanyang mansion.
Malaki rin naman ang bahay ko pero hindi gan'to karami ang istorbo. Daming kaek-ekan animal.
Ngumiti ako nang may makasalubong akong maid. "Ah manang, si Luke po?"
"Nasa Office n'ya po Sir," magalang na tugon ni manang.
Nasa office na naman.
Marahan kong ipinihit ang door knob para sana gulatin ang tatlong itlog pero natigilan ako nang mapansin kong tila may seryoso silang pinag-uusapan.
Dahan dahan akong lumapit pero ang mga animal na anak ng etets 'di man lang makaramdam.
Mas importante pa ba 'yang usapan n'yo kaysa sa kagwapuhan ko?
"Nakakapagtaka. He's always been busy this past few days. Kung hindi makakapunta ay lagi naman s'yang late. Lintek," dinig kong komento ni Luke.
Teka ako ba 'yon?
"Nakakapanibago nga. Baka may bagong tinatrabaho, first time rin n'yang umayaw kay Creedhorton para sa fashion show next month eh sino ba sa ating apat ang naglakas loob gumawa no'n? Deputa na Adrian lang," sang-ayon naman ni Aldrich.
"Oh kaya busy sa porn. Porn is life ang lintek," banat ulit ni Luke.
Ako nga! Tsk.
Mahal na mahal mo talaga ako Luke.
Teka bakit ako lang? Wala nga si Kiel oh. Nasaan ba ang itlog na 'yon?
"Ano nga pupunta ba 'yon dito ngayon?" dugtong niya pa.
Pinagpatuloy ko ang pakikinig sa usapan nila.
"Number busy nga 'di ba? Tinext ko na 'tol 'wag mo na masyadong mamiss."
Hindi umimik si Luke at tinutok lang nito ang atensyon sa pagbabasa.
Libro na naman ang hawak n'ya putangina 'di na nagsawa. Ako nga sawang sawa na kakagawa ng blue prints.
Kaya walang girlfriend eh.
"Ang libro, hindi jinojowa. Tigilan mo na nga 'yan 'tol. Kanina ka pa eh nakakairita na," iritadong sambit ni Aldrich.
That's what exactly on my mind.
"Pakialam mo ba eh ikaw din naman ang makikinabang nito," ganti niya naman.
"Wow kaso ko ba 'yan? Mabait ako p're. Si Adrian lang hindi, daming babae eh."
"Handbook 'to. Yeah. But he never got involve into a case. Eh ikaw? Suki kita. You're very careless."
Naks pinagtatanggol ako ni Luke. Nakakatouch naman. Iiyak na ba ako 'tol?
"Mas ok na 'yon kaysa maging selfless bro. Delikado 'yon," halakhak niya.
"Naturingan kang Captain napaka careless mo. The Careless Captain I've ever known."
Oo nga naman. 'Di ako gayahin may protective measures. Mahirap na.
"Look who's talking. Do you have a problem with that, Mr. Selfless Lawyer I've ever known?" panggagaya niya kay Luke. Natahimik ang isa ngunit nagsalita ulit si Aldrich. "Alam mo magbalikan nalang kayo. 'Yon. Doon safe na safe ang pagiging selfless mo. Pero sana ipakilala mo naman sa 'min sigurado ako chix 'yan-- sabi ko nga biro lang." There. Shut the fuck up.
"Ang ingay mo. Lintek. Ano, Careless Captain nasaan na raw si Adrian?"
"Wala pa s'yang reply, Selfless Lawyer. Masyado mo naman s'yang namimiss e magkikita naman kayo ulit. Hindi mo kasi ako mabully ano?" humahalakhak na wika ni Aldrich.
Ah 'pag usapang bully kailangan ako lagi? Tanginang anak ng etets ka talaga Aldrich.
"Careless."
"Selfless."
"And the Handsome Engineer is here. Masamang pinagchichismisan ang kag'wapuhan ko," singit ko sa usapan.
Mukhang magkakainitan na eh, masyadong intense. Ayoko maging referee 'pag nagsabunutan 'tong mga anak ng etes na 'to. Hindi deserve ng kagwapuhan ko.
"Handsome? Baka Fuckboy Engineer?" nakangising kontra ni Luke na tinawanan lang ni Aldrich.
Mukhang trip na naman ako ng loko. Animal.
"Handsome talaga p're. Kita naman ang ebidensya. Lag ka na naman ba?" rebat ko.
"Lag lang ako 'pag tanga ang kausap ko."
Putangina eh di wow.
Sinamaan ko s'ya ng tingin habang nakangisi parin. Happy pill talaga ako nito eh.
Natahimik kaming tatlo.
Mukhang may dumaan na kauri kong anghel.
"Oh ano deputa saan ka ba nagsususuot? Mukhang nagiging busy ka ata 'tol? Sobrang laking project ba 'yan? Pft," basag ni Aldrich sa katahimikan.
Mas malaki at mas mahal pa sa SM Mall of Asia. Ulol.
"D'yan lang sa tabi tabi. Ba't ano bang meron at parang sobrang miss n'yo ata ako?" pangaasar ko.
"Asa. Deputa 'pag ikaw kasi nawawala 'tol, hindi normal 'yon," paliwanag ni Aldrich.
"Kailan ba naging normal ang lintek na abnormal na 'yan?" pambabara na naman ni Luke.
Gano'n ba ako kasobrang perfect attendance sa mga sessions namin? Animal.
I'm just eight kilometers away from Luke's condo when my phone rang.
Not minding who's the caller, I answered the call before I rested my phone on its holder as I put my airpods and continue driving.
"Hm?"
[...]
Napakunot noo ako nang walang sumasagot. The next thing happened made me feel like I wanted to punch someone.
Pinatayan ako ng tawag ng animal!
Sino ka bang putanginang anak ng etets kang nagsasayang sa oras ko?
I don't like waiting but this bastard is too lucky that I don't want to ruin my mood.
Mabilis kong tinungo ang bodega na awtomatikong bumukas ang pinto nang makalapit ang sasakyan ko.
Teka. Bakit lights off?
I switched on the light of my car only to find out that this customized parking storage area was damn empty.
Where's the another three black Bugatti La Voiture Noire that supposed to be here?
Asar kong kinuha ang phone ko para tawagan si Aldrich pero bigla itong nagring.
Nag-init ang ulo ko nang maalala ang unknown caller kanina. Putangina.
Mabilis kong sinagot ang tawag. "Who the hell are you?" singhal ko kung sino mang anak ng etets ang nasa kabilang linya.
[...]
"Hey," inis kong sambit.
[Ahm. Ano kasi. Nakauwi ka na raw ba? Pinapatanong ni mama.]
Natigilan ako nang makilala ko kung kaninong boses 'yon.
Animalism! Totoo ba 'to? Parang gusto kong kurutin ang sarili ng ubod diin, 'yong masisiguro kong hindi ako nananaginip.
Pinakalma ko muna ang sarili bago nagsalita. "Not yet baby. Pakisabi kay mama nandito pa ako sa condo ng kaibigan ko. Kung si mama nga talaga ang nagpapatanong," pigil ngiti kong tugon.
[Anong ibig mong sabihin?] Tinaasan niya ako ng boses.
Animal. Hindi ako nananaginip. Kausap ko ang babaeng kahit siguro magdamag kong kausap ay hindi ako magsasawa. Ang cute n'ya talaga lalo na 'pag nagsusungit.
Her soft voice is like a music to my ear. Ang sarap pakinggan.
"Nothing. May ibig ba akong sabihin?" pangaasar ko.
Biglang tumahimik ang kabilang linya.
"Baby?" malambing na saad ko.
Akala ko ay pinatay na n'ya ang tawag.
[Ewan ko sa'yo! Tss. Tigilan mo nga katatawag sa'kin ng baby! Mukha ba akong sanggol?! Saka anong pinagsasasabi mo sa mama ko ha?!] Napangiwi ako sa lakas ng boses niya.
"Kalma lang baby. Masyado ka namang gigil na gigil sa akin eh. Mukha ka kasing baby. Baby ko. Pft. Ano bang sinabi ko kay mama? Wala naman ah." I chuckled.
[Mama ko. 'Wag ka ngang nakiki-mama. Letse 'to!]
"Aww ba't mo ako minumura baby kung pwede mo naman akong mahalin?" Hindi ko mapigilang mapangiti. Animal. Kinikilig ba ako? Putangina.
['Wag mo rin ako tawaging baby!]
"Ayaw mo ng baby? Eh di love nalang-- aww fuck!"
Napangiwi ako. Pinatayan n'ya lang naman ako ng tawag.
Nakita kong may text si Aldrich kaya binasa ko ito agad.
Kaya pala wala 'yong tatlong Bugatti La Voiture Noire nong tatlong itlog dahil nandoon sila sa mansion nila Luke.
Para akong tangang nakangiti habang nagtetext.
To: My Queen
Thank you My Queen.
Message sent.
"Napapadalas na pag-iimagine mo 'tol medyo nakakakaba na. Ipapakonsulta ka na ba namin kay Kiel? Tang'nang 'yan," nakangiwing saad ni Aldrich.
"Para kang tanga Crentione," nakangiwi rin na saad ni Luke. "Hindi si Kiel ang kailangan n'ya, si Polengina. Baka may tama na 'to sa utak lintek na 'yan," dugtong pa nito.
Animal 'tong mga anak ng etets na 'to. Lagi nalang sinisira ang moment ko.
Kiel's POV"Tsk. Aldrich," I uttered as I scroll down the messages in our group chat.Based on Creedhorton's messages, it seems that something will come up. Again.Mukhang mapapasabak ka na naman, Luke.I shook my head and heaved a sigh.Hindi ko rin alam kung ano ba'ng nangyayari kay Aldrich. Though we're very aware that he's having a hard time holding his temper.I admit I have a short range of patience too. Pero iba ang kay Aldrich. Parang dumoble pa ata ngayon. Kung hindi nambubugbog sa bar ay nananapak nalang 'pag nagsimula s'yang maasar sa isang tao.Hindi ko maintindihan kung ano ba 'yang putanginang trip na 'yan. He's always been present on hearings with the same case.Physical Injury.Mabuti nalang at wala pang resulting to homicide
Aldrich's POVNapaungol ako nang maramdaman ko ang ginaw na nagmumula sa aircon. "Hon, kindly turn off the aircon?" inaantok kong pakiusap.Niyakap ko mula sa likuran ang babaeng mahimbing na natutulog sa tabi ko."Hm please?" malambing kong saad at mas niyakap pa siya ng mahigpit.Deputa ang lambot ng katawan niya.Hindi ko maiwasang mapangisi. Hahapitin ko na sana ang kanyang baywang nang makaramdam ako ng kakaibang lambot kaya mabilis akong dumilat at napalingon sa kanang bahagi ko."Putangina."Napahilamos ako sa mukha nang makitang malambot na unan lang pala ito.I scanned the room only to realized that I'm still here at Luke's mansion. Napabuntong hininga ako bago bumangon at naupo sa kama.Tinamad nga pala akong umuwi kagabi kay
Hope's POVMula nang malaman niya ang pangalan ko ay hindi na ulit nasundan ang pag-uusap namin. Pareho lang kaming tahimik. Hindi na rin ako nag-abalang magbukas ng panibagong topic dahil tila may malalim din siyang iniisip habang tutok parin ang atensyon sa pagmamaneho.Mukhang may dumaan atang anghel.Namalayan ko nalang na abot tanaw ko na naman ang gusali na halos araw-araw makapukaw ng aking atensyon sa tuwing madadaanan ko ito papunta sa dati kong pinapasukang trabaho.I smiled unconsciously and let the memories flashed back.It's been years. Nakakamiss din pala. Hinayaan kong sakupin ang isip ko ng mga magagandang ala-ala na siyang nagpangiti sa akin ngunit kalaunan ay unti-unti rin nahahaluan ng mga ala-ala na siyang nagpapabigat ng damdamin ko.Kung pwede lang kalimutan.
Hope's POV"Ganyan ka ba talaga makitungo sa mga pasyente mo? Para kang hindi professional." Halos maluha na ang babae dahil sa sobrang inis pero nakakabilib lang na nakakaya parin niyang tiisin ang pagpapahiya sakanya nito."Do I look like I fucking care? I dislike repeating myself but I'll say it once more. Leave. Now." May diin ang bawat kataga na tila ito isang hari na may ipinag-uutos sa kanyang alipin."Magbabayad naman ako ah. Kaya nga dito ako nagpunta dahil sigurado akong makakakuha ako. Magkano ba? Name the price." Hindi ko maintindihan 'yong pinag-uusapan nila pero sa nakikita ko ay sinusubukan niyang pilitin si Kiel sa isang bagay na ayaw nitong gawin.Knowing Kiel. .He has a sharp tongue. He insults people with professionalism."Babayaran? I can even afford your life. What are you gonna do if I'll administer you an overdosaged pro
Hope's POV Nabigla at nablangko ang utak ko sa kanyang tanong ngunit hindi ko 'yon ipinahalata. Ramdam ko rin ang mga titig niyang hindi na naalis sa akin at tila naghihintay ng kasagutan. "What?" I finally uttered. Congratulations for not stuttering, Hopya. Imbes na makatanggap ng sagot ay unti-unti kong nasilayan ang kanyang ngisi. Anong klaseng pang-iinsulto na naman kaya ang makukuha ko mula sa kanya? Mataman niya akong tinititigan hanggang sa ang mga titig na 'yon ay naging mapanuri. Those suspicious stares that don't actually appear as suspicious. A pair of sharp directly penetrates your soul and can drag most of the girls' sanity away from them. Imbes na masindak sila ay kilig ang hatid nito sa mga kababaihan. Well, except me. Don't get me wrong. I am pretty sure I was born without balls and
Luke's POV I was scanning my law handbook when my phone rang. This would be the nth time that I got a call just within an hour time interval. My eyes narrowed automatically as another unknown number flashed on the screen and just like the previous, they will hung it up whenever I'll answer it. Hayop na lintek. Seems like someone is bored and fond of making fun right now. Ain't good. I have no time for nonsense games but trying my patience if it gets longer than the usual isn't that bad. Suing someone who violates Republic Act No. 10173 isn't that bad, yeah? It's not only about the privacy, though. I would probably hear Adrian's 'Ang pangit mo talaga kabonding. Wala kasing demandahan 'pag napipikon bro.' Really huh?
Hope's POV Hindi ko alam kung paano ako nakalabas ng office ni Emperor ng hindi napapansin ni Dax. Ang alam ko lang ay masyado siyang naging abala sa pag-ubos ng mga niluto niyang pancakes.Tahimik akong humakbang patalikod habang ang buong atensyon ay nakatuon sa kanya, pinakiramdaman ang bawat subo niya sa pancakes dahil baka biglang lumingon ito kahit na may namumuo ng balak sa isip ko kung anong gagawin kung sakali. Daig ko pa ang isang bilanggo sa pagtakas. Kinakabahan ako pero taimtim akong nagdadasal sa isip ko dahil wala akong tiwala sa plano ko sakali mang mahuli ako lalo pa ngayon at natataranta ako. Huwag kang lilingon. Paulit ulit na sigaw ng isip ko habang dahan dahan parin na naglalakad patalikod. Kaharap ko ngayon ang likod niya at siya naman ay nakaupo sa tapat ng office table ni Kiel kung saan kadalasang umuup
Luke's POVI was about to open the room 2804 when I heard soft chuckles from a not-so-old lady. My forehead creased out of curiosity.I opened the door and three pairs of startled optic with their damn effigy welcomed my entrance but my sight just darted to someone's effigy that I almost see everyday.Nakakasawa na nga ang pagmumukha ng lintek."Tinitingin tingin mo?" I asked."Gago anong oras na? Sabi ko alas dose hindi alas dos. Tangina." I glared at him. Giving him warning for his bahavior knowing that we're not alone here, he should still be aware of the presence of the two who's currently staring at me at the moment.Watch your words, Premore. Let's not forget about who we are in public. Sinalubong ko ang dalawang pares na nagtatakang tingin. I crossed my arms and looked at
Luke's POVI was about to open the room 2804 when I heard soft chuckles from a not-so-old lady. My forehead creased out of curiosity.I opened the door and three pairs of startled optic with their damn effigy welcomed my entrance but my sight just darted to someone's effigy that I almost see everyday.Nakakasawa na nga ang pagmumukha ng lintek."Tinitingin tingin mo?" I asked."Gago anong oras na? Sabi ko alas dose hindi alas dos. Tangina." I glared at him. Giving him warning for his bahavior knowing that we're not alone here, he should still be aware of the presence of the two who's currently staring at me at the moment.Watch your words, Premore. Let's not forget about who we are in public. Sinalubong ko ang dalawang pares na nagtatakang tingin. I crossed my arms and looked at
Hope's POV Hindi ko alam kung paano ako nakalabas ng office ni Emperor ng hindi napapansin ni Dax. Ang alam ko lang ay masyado siyang naging abala sa pag-ubos ng mga niluto niyang pancakes.Tahimik akong humakbang patalikod habang ang buong atensyon ay nakatuon sa kanya, pinakiramdaman ang bawat subo niya sa pancakes dahil baka biglang lumingon ito kahit na may namumuo ng balak sa isip ko kung anong gagawin kung sakali. Daig ko pa ang isang bilanggo sa pagtakas. Kinakabahan ako pero taimtim akong nagdadasal sa isip ko dahil wala akong tiwala sa plano ko sakali mang mahuli ako lalo pa ngayon at natataranta ako. Huwag kang lilingon. Paulit ulit na sigaw ng isip ko habang dahan dahan parin na naglalakad patalikod. Kaharap ko ngayon ang likod niya at siya naman ay nakaupo sa tapat ng office table ni Kiel kung saan kadalasang umuup
Luke's POV I was scanning my law handbook when my phone rang. This would be the nth time that I got a call just within an hour time interval. My eyes narrowed automatically as another unknown number flashed on the screen and just like the previous, they will hung it up whenever I'll answer it. Hayop na lintek. Seems like someone is bored and fond of making fun right now. Ain't good. I have no time for nonsense games but trying my patience if it gets longer than the usual isn't that bad. Suing someone who violates Republic Act No. 10173 isn't that bad, yeah? It's not only about the privacy, though. I would probably hear Adrian's 'Ang pangit mo talaga kabonding. Wala kasing demandahan 'pag napipikon bro.' Really huh?
Hope's POV Nabigla at nablangko ang utak ko sa kanyang tanong ngunit hindi ko 'yon ipinahalata. Ramdam ko rin ang mga titig niyang hindi na naalis sa akin at tila naghihintay ng kasagutan. "What?" I finally uttered. Congratulations for not stuttering, Hopya. Imbes na makatanggap ng sagot ay unti-unti kong nasilayan ang kanyang ngisi. Anong klaseng pang-iinsulto na naman kaya ang makukuha ko mula sa kanya? Mataman niya akong tinititigan hanggang sa ang mga titig na 'yon ay naging mapanuri. Those suspicious stares that don't actually appear as suspicious. A pair of sharp directly penetrates your soul and can drag most of the girls' sanity away from them. Imbes na masindak sila ay kilig ang hatid nito sa mga kababaihan. Well, except me. Don't get me wrong. I am pretty sure I was born without balls and
Hope's POV"Ganyan ka ba talaga makitungo sa mga pasyente mo? Para kang hindi professional." Halos maluha na ang babae dahil sa sobrang inis pero nakakabilib lang na nakakaya parin niyang tiisin ang pagpapahiya sakanya nito."Do I look like I fucking care? I dislike repeating myself but I'll say it once more. Leave. Now." May diin ang bawat kataga na tila ito isang hari na may ipinag-uutos sa kanyang alipin."Magbabayad naman ako ah. Kaya nga dito ako nagpunta dahil sigurado akong makakakuha ako. Magkano ba? Name the price." Hindi ko maintindihan 'yong pinag-uusapan nila pero sa nakikita ko ay sinusubukan niyang pilitin si Kiel sa isang bagay na ayaw nitong gawin.Knowing Kiel. .He has a sharp tongue. He insults people with professionalism."Babayaran? I can even afford your life. What are you gonna do if I'll administer you an overdosaged pro
Hope's POVMula nang malaman niya ang pangalan ko ay hindi na ulit nasundan ang pag-uusap namin. Pareho lang kaming tahimik. Hindi na rin ako nag-abalang magbukas ng panibagong topic dahil tila may malalim din siyang iniisip habang tutok parin ang atensyon sa pagmamaneho.Mukhang may dumaan atang anghel.Namalayan ko nalang na abot tanaw ko na naman ang gusali na halos araw-araw makapukaw ng aking atensyon sa tuwing madadaanan ko ito papunta sa dati kong pinapasukang trabaho.I smiled unconsciously and let the memories flashed back.It's been years. Nakakamiss din pala. Hinayaan kong sakupin ang isip ko ng mga magagandang ala-ala na siyang nagpangiti sa akin ngunit kalaunan ay unti-unti rin nahahaluan ng mga ala-ala na siyang nagpapabigat ng damdamin ko.Kung pwede lang kalimutan.
Aldrich's POVNapaungol ako nang maramdaman ko ang ginaw na nagmumula sa aircon. "Hon, kindly turn off the aircon?" inaantok kong pakiusap.Niyakap ko mula sa likuran ang babaeng mahimbing na natutulog sa tabi ko."Hm please?" malambing kong saad at mas niyakap pa siya ng mahigpit.Deputa ang lambot ng katawan niya.Hindi ko maiwasang mapangisi. Hahapitin ko na sana ang kanyang baywang nang makaramdam ako ng kakaibang lambot kaya mabilis akong dumilat at napalingon sa kanang bahagi ko."Putangina."Napahilamos ako sa mukha nang makitang malambot na unan lang pala ito.I scanned the room only to realized that I'm still here at Luke's mansion. Napabuntong hininga ako bago bumangon at naupo sa kama.Tinamad nga pala akong umuwi kagabi kay
Kiel's POV"Tsk. Aldrich," I uttered as I scroll down the messages in our group chat.Based on Creedhorton's messages, it seems that something will come up. Again.Mukhang mapapasabak ka na naman, Luke.I shook my head and heaved a sigh.Hindi ko rin alam kung ano ba'ng nangyayari kay Aldrich. Though we're very aware that he's having a hard time holding his temper.I admit I have a short range of patience too. Pero iba ang kay Aldrich. Parang dumoble pa ata ngayon. Kung hindi nambubugbog sa bar ay nananapak nalang 'pag nagsimula s'yang maasar sa isang tao.Hindi ko maintindihan kung ano ba 'yang putanginang trip na 'yan. He's always been present on hearings with the same case.Physical Injury.Mabuti nalang at wala pang resulting to homicide
Luke's POV"Dito sa Pinas may batas, bawal patulan ang minors. Pero kung pasok sa standards ng Uno ng kagwapuhan, Huta! P'wede na palang patulan ang minors. 'Di ba Luke?"My forehead creased as his evil grin creeps the annoyance out of me.I know he's trying again, to pissed me using one of my weakness.Alam ng mga tukmol lalong lalo na ng lintek na 'to kung gaano ako kasensitibo pag batas na ang pinag-uusapan."Hoy Luke." He's bursting out in laughter while opening a bottle of beer.Tuwang tuwa kang lintek ka palibhasa ikaw ang suki ko. I tried to ignore him and tried to put my focus in reading my law handbook but I am damn distracted.He keeps on laughing and I swear to hell my mood isn't that good that I might strangle anyone who dares to ruin it which I'm trying to avoid right now.I continue