Beranda / Romance / OUR THING / PAGKAMATAY NG KAIBIGAN

Share

PAGKAMATAY NG KAIBIGAN

Penulis: JJOSEFF
last update Terakhir Diperbarui: 2023-08-02 15:13:44

Napalingon ako sa kaliwa, nakita ko na kinakausap nito ang mga lalaki na kasamahan ko. Hindi nalalayo ang edad nila sa akin, ngunit mas marami sa kanila ang mas bata pa. Sila ay nagtitipon sa isang sulok at nakalagay ang mga kamay sa ibabaw ng ulo, habang nakaluhod. Ang iba ay umiiyak at ang iba naman ay tinitiis ang panginginig ng tuhod, malamang kanina pa sila nakaluhod sa sulok na iyon.

Akmang tatalikod na sana ako sa mga kababaehan na una kung nilapitan, ngunit may narinig akong boses, isa sa kanila ay biglang nagbangit ng pangalang "Lilly"

Muli, lumingon ako sa kanila at iniisa isa sila, confirmed wala nga si Lilly dito. Hindi ako nag-atubiling hanapin si Lilly.

Nagtanong ako sa ilang bantay ngunit walang sumagot ng maayos sa akin. Hanggang sa marating ko ang bakuran. Hindi ko alam kung bakit, ngunit malakas ang kutob ko na andoon si Lilly.

Lumapit ako doon upang tingnan sana ngunit may nakita ako. Kilala ko ito! kilala ko ang babaeng nakahandusay sa lupa na duguan.

"Lilly?"

Ang pagsigaw ko ng malakas, ang matalik kong kaibigan, si Lilly.

Si Lilly ang tangi kong kasama sa basement simula ng makarating ako sa impyernong na lugar na ito. ilang araw ang lumipas nadagdagan kami ng dalawang kasama, hanggang sa dumarami pa ang bilang namin. Mga batang nahiwalay sa pamilya, kinidnap at ang iba ay katulad ko, ibeninta ng sariling pamilya.

Dumiretso ako sa kanya at lumapit, sinubukan ko siyang sagipin ngunit tila huli na ako dahil mapuputol na ang kanyang may buhay na hininga.

“Ginahasa niya ak…ooo..” ang salitang naintindihan ko bago pa siya malagutan ng hininga.

"Lilly...sandali.. huwag kang ganyan..."

Ang daing ko sa kanya na tila hindi na niya ako naririnig. Ramdam ko ang bigat sa aking puso. Itinakwil na ako ng aking sariling pamilya ngunit ngayon namatay naman ang kaisa-isa kong kaibigan.

Dahil dito hindi ko na napigilang tumulo ang luha mula sa aking mga mata. Sigaw ako ng sigaw habang binabangit ang kanyang pangalan.

“Sino sa inyo ang bumaril kay Lilly?”

Ang sigaw ko sa dalawang lalaki na may malaking pangangatawan, naroon sila sa bakuran, ngunit wala silang ginawa! Hinayaan nilang mamatay ang aking kaibigan. May limang kalalakihan pa na nasa taas. Ngunit ang dalawa ay hindi sumagot instead, tumawa lang ang mga demonyong ito. Balewala sa kanila ang anomang sinasabi ko.

“Bakit, anong magagawa mo?" ang sagot ng isang lalaki. Lumapit ito sa bakuran na tuwang tuwa sa nangyari. May hawak pa itong baril kaya malakas ang paniwala ko na siya nga ang bumaril kay Lilly.

Sa galit ko ay bumunot ako ng baril at itinutok sa ulo niya. Bumunot din ng baril ang lahat ng taohan na nakapaligid, pati na ang limang taohan na nasa taas.

"Hayop ka, matagal na akong nagtitiis sa mga ka-walang hiyaang ginagawa mo...Matalisod ka sana sa bangin at mahulog!"

Sigaw ko sa lalaking may lakas na loob kung tumawa. Kung wala silang tiwala sa akin mas lalo na ako, dahil matagal ko nang ninais na sunugin ang impyernong bahay na ito.

"Hindi porket ikaw ang paborito ni Boss ee. magagawa mo na ang mga gusto mo, huwag mong kalimutan na alipin ka pa rin" sinabi ng lalaking tumatawa kanina.

Narinig ko na naghiyawan ang mga kasamahan kong mga babae sa sala. Sa pagkakataong ito naaalala ko kung paano nila mino-molestya ang ilan sa amin.

"Bakit kailangan pang umabot sa ganito hayop ka?" Tanong ko sa kanya. Kahit ang pag hinga ng malalim ay hindi ko magawa dahil sa nararamdaman kong galit na umaapaw.

"Pasaway ang babaeng iyan! hindi ko sana siya binaril kung wala siyang ginawa." Ang hindi detalyadong sagot ng lalaking ito. Wala siyang takot na harapin ang baril na kasalukuyang itinutotok ko sa kanya.

Ang eksina ay biglang natigil ng biglang dumating ang leader ng safe house ngayon, si Jonathan.

“Sige! Iputok mo! kung gusto mong madamay ang lahat dito. Pag pinatay mo yan, lahat kayo ng kasamahan mo, mamatay din, mamili ka!?” ang sigaw ni Jonathan na nasa taas.

Bumaba si Jonathan sa hagdan na dinaanan ng lalaking tumatawa kanina, hindi na rin ako nagtataka kung paano niya ipagtatanggol ang kanyang mga taohan. Kahit kailan parating itong huli kung may mga eksinang nagaganap sa safe house. Kaya kahit siya, ay wala rin akong tiwala. Sa tagal kong pamamalagi sa malaking bahay na ito, alam ko na mainit ang dugo niya sa akin dahil alam niya na pinagkatiwalaan na din ako ni Geralt kaysa sa kanya. Natatakot itong mawalang ng kapangyarihan sa loob ng “safe house”

“Bakit pinatay si Lily?” ang tanong ko kay Jonathan.

“Dahil tinangka niyang patayin si Diego, natutulog siya at dumating si Lilly na may dalang kutsilyo. Buti nga sugat lang ang natamo ni Diego ee. Masamang damo yang kaibigan mo. hindi siya nararapat sa samahang ito ang sagot ni Jonathan.

“Ang sabi ni Lilly, ginahasa siya, alam mo ba kung sino ang gumawa ng walang kaluluwang iyon?" ang tanong ko sa kanya.

Inaantay ko ang sagot niya, napatulala siya na tila napapaisip. Alam kaya niya kung sino?

"Diego?" Ang tawag ni Jonathan.

"Boss?" sumagot naman ito agad.

"Iligpit niyo na ang bangkay, linisin nyo ang bakuran bago dumating si Don Monro." Utos nito na akala ko ay sasagutin niya ang tanong ko. Bumalik ang mga titig niya sa akin at sinabi,

“Dito sa "safe house" walang pamilya, kamag-anak at lalo na, walang kaibigan! Dahil sa totoong buhay kahit kadugo mo pa, ay kaya kang paglaruan, pagtaksilan at kung masama pa ay kaya kang patayin. Kung sa tingin mo ay hindi ka karapat-dapat bahay na ito. Mamili ka! Pasukin ang silid ni kamatayan? o mamatay kang lumalaban?” ang matapang na paliwanag ni Jonathan.

Paki alam ko sa nakaraan niya? Kahit pa siguro papatayin ko siya on the spot, delikado din ang buhay ko dahil sa limang baril na nakatutok sa akin.

Ibinaba ko ang baril ko, naisip ko na humanap na lamang ng tiyempo, na patayin sila one by one, upang maipaghihiganti ko ang pagkamatay ni Lily, lalo na sa Diego na iyon.

"Marahil ay hindi pa ito ang oras ko, dahil kahit ang hari ng kamatayan ay hindi pa handang tanggapin ako sa kanyang silid." Ang pagbawi ko sa kanyang mga salita.

Halata ang inis sa kanyang mukha. Lumapit ito sa akin na parang pating na gusto akong lamunin. Hindi ko inalis ang mag titig ko sa kanya, na tila nagbabarilan kami sa pamamagitan ng matulis na mga tinginan. Naputol lang ito ng bigla siyang tumalikod sa akin, ang akala ko ay suko na siya, ngunit bigla akong sinurpresa ng isang malakas na suntok sa mukha. 

Nadulas ako sa loob at labas ng kamalayan. Malabo ang isip ko at manhid ang katawan ko, iyon ay dahil sa nakatulog ako sa malamig na metal sa loob ng isang puting van.

Pinabagal ko ang aking paghinga at kinakalma ang sarili hangga't kaya ko. Kahit pa nakahiga ako ngayon na nakatagilid, nakatali ang aking mga braso, paa at bibig. Kasalukuyang nakabalot sa itim na plastic bag ang ulo ko, na may maliit na butas upang ako ay makahinga.

Sa pamamagitan ng kakaibang init sa magkabilang panig ng aking mga binti, sa harap at sa aking likod, masasabi ko na may tatlong taong nakapaligid sa akin habang binabantayan ako. Nakakapanibago lang sa pakiramdam dahil matagal na akong hindi nakasakay ng isang van, pero sa ganitong sitwasyon pa.

Sa sandaling ito, maayos pa naman ang pakiramdam ko, habang iniisip ko pa kung saan ang punta ng byaheng ito.

Matagal din akong nakakulong sa isang bahay na may sekreto at malaking basement sa loob, kasama ko ang iba pang tulad ko na nabili, sa ngalan ng salapi. Ang bahay na iyon, ay ang tinatawag na "safe house". Kami doon ay parang mga alagang hayop, na tinuturuan ng masasamang gawain, tulad ng pagpatay.

Ang ilan sa amin ay galing pa sa ibang bansa, at hindi kailan man pinalabas maliban kung meron silang mission na ipapagawa ng aming amo.

Pinilit kong huwag gumalaw upang hindi nila ako mapapansin. Akala nila tulog lang ako, maganda iyon. Para sa isang mapagpalayang sandali, habang nag iisip ako, kung paano makatakas.

Sa sobrang sama ng loob ko sa ginawa ni Papa, kailanman ay hindi ako nawawalan ng pag asa. Pero ngayon lang ako nakaramdam ng pag asa na may bigat, at nag iisip ng masama. Marahil ay delikado ang salitang "pag asa" kasi habang tumatagal, ay para bang paunti unti ako nitong kinakain ng buhay hanggang sa ako ay mamamatay.

Hindi ako makaalis sa isang matinding mental breakdown. Ramdam ko pa ang sakit sa ulo ko ng may biglang pumalo sa akin noong nakaraang umaga. Ngunit hindi na iyon mauulit, dahil ginagawa ko ang itinuro sa akin, kailangan kong magpakatatag.

"Gumising ka!" may sumigaw at sinipa ang likod ko. Umungol ako habang nakatiklop ang sarili ko na parang bola. Isang kamay ang malupit na kumapit sa braso ko, sinundan ng isa pa at hinila ako para makatayo. Parang nakabitin ang ulo ko habang kinaladkad ako paakyat ng hagdan. Hanggang sa may kumislap na malupit na ilaw sa kabilang bahagi.

Isang lalaki ang nagsasabi, "Nandito na siya."

Muli, bumitaw ang mga kamay na nakahawak sa aking braso, at inalis nila ang plastic bag sa aking ulo. Tila nagsipagliparan ang mga alitaptap sa paningin ko, nang sinubukan kong buksan ang aking mga mata.

"Dalhin niyo na siya kay Amo." sinabi ng isang naka-uniform na gwardiya.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • OUR THING   ANG AKING AMO

    Muli akong hinila at tumigil kami sa harap ng pinto ng elevator, saka pumasok at umakyat. Napakabilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung bakit. Nabigo ako sa pagiging cold-hearted, sinanay ko ang sarili na walang emosyon, ngunit sa sobrang lungkot na dinanas ko ay naturuan ko naman ang sarili ko na maging maayos. Bumaba kami ng elevator at kinaladkad ako pababa sa isang hallway. Narinig ko ang mahina at malalim na tunog, ang tunog ng isang musika. Ngunit hindi ko makuha kung ano ang lyrics ng kanta. Sa pagbukas ng pinto ay sumalubong ang tunog na umabot sa aking mga tainga. Hinila ako papasok sa bagong kwarto, mala-silver ang tiles at may kadiliman ang pinturang gray sa paligid. Itinulak nila ako kaya muntik na sumubsob ang mukha ko sa sahig. Sa sobrang kintab ng sahig na iyon ay sinasalamin nito ang sarili ko. "Halatang napaglipasan na nga ako ng panahon, nagbago na ang itsura ko" ang sabi ko habang tinitingnan ang sarili sa sahig. "Finally! my precious gift had arrived on ti

    Terakhir Diperbarui : 2023-08-03
  • OUR THING   KONTRA - BENTA

    Binenta ka na nga, tatawagin ka pang "whore?" Masakit yon ah? napakatalim na salitang iyon. Nagflash sa isip ko ang mga nkakatakot na alaala. Nag sagged ako, habang sinusubukan kong huwag magkaroon ng isang panic attack. Dahan dahan akong huminga ng malalim. Batid ko na hindi ngayon ang tamang panahon, ang mahalaga huminga pa ako. "In fact she is a pathetic person, but she is part of our property, the property of Monro Mafia. She's worth millions," Ang pagkarinig ko na sinabi ni Geralt, naguluhan ako sa ganoong salita. "If that's the case, can you explain?" demand ng anak. "Her name is Talya, she's a great woman that I considered. The most trusted person in my business here in the Philippines. Without her, my business can't survive alone." Paliwanag ni Geralt. "How would I know that?" "Well, check on her, you will know!" napatingin si Oliver Monro sa akin kagaya ng sinabi ni Geralt. "She has a net worth amounting of five million pesos, guess what? I trained her to be a

    Terakhir Diperbarui : 2023-08-04
  • OUR THING   PAGTIRA SA MANSYON NI OLIVER

    Hinawakan nila ang mga braso ko at inakay ako paakyat ng hagdan pero humiwalay ako sa mga lubid at hinawakan ang ulo ng isang lalaki, bashing it into my lifted knee. Sinubukan akong suntukin ng isa sa likod ko, pero nauna akong bumaba, gamit ang bigat niya at ang akin, para hilahin siya pababa at sa ibabaw ng likod ko. Kaya mas naunang nabasag ang mukha niya sa sahig. Nagkaroon ako ng chance, na lumiko at pilit na tumakbo para maka alis dito. Ngunit may biglang dalawang malakas na braso ang biglang bumalot sa aking baywang. Hinila ako sa mabilis na paraan at inihagis niya ako paitaas. Kaya ang katawan ko ay nakatihaya sa kanyang kanang braso at sumimplang sa likod niya ang ulo ko. Ramdam ko ang sobrang sakit sa likod ko, na sa posisyong ito ay parang bali-bali na lahat ang buto ko. Nahirapan sa pagkakahawak ang nakahuli sa akin, ngunit hindi ako nanalo sa sakit na aking dinanas. Mas malala pa ang pakiramdam ko ngayon. Hinila ako paakyat ng hagdan, wiggling at sipa hangga't kaya

    Terakhir Diperbarui : 2023-08-04
  • OUR THING   TALK TO OLIVER

    "Para sa kapakanan ng isang kulot na ito! Ikaw ba ay desperado na dumating ka nang kalahating hubad?!" Nagsalita si Alexa. Kung may baril lang ako ay dalawang bala ang ilalagay ko sa bibig niya. Ipinatong ko ang kamay ko sa balakang ko at binigyan siya ng tingin. Namumula ang mga pisngi niya at nagningning siya ng husto sa akin. "Oh andiyan ka pala," sabi ng isang babae na pumasok bigla sa kusina na may hawak na isang bungkos ng mga nakatiklop na damit. Maputla siya at masasabi ko sa pilit niyang ngiti na kinakabahan siya at hindi mapakali. "Kanina pa kita hinahanap. Lumabas ka ng kwarto at... well never mind na. Ang mga damit na ito ay para sa iyo. Wala akong time na ilagay sila sa room bago ka lumipat," paliwanag niya na iniiwasan ang eye contact sa lahat ng nakalantad kong kayumanging balat. Kinuha ko ang damit sa kanya at lumabas ng kusina na nakataas ang ulo. Wala akong dapat ikatakot. "Paglabas mo, baka naka-hubad ka pa rin ah? hahaha." Narinig ko ang sinabi ni Alexa hab

    Terakhir Diperbarui : 2023-08-04
  • OUR THING   OLIVER'S NEW CONTRACT

    "Il contatto dice che appartieni alla famiglia Monro; questo è ciò che Geralt ha scelto di darti (The contact says you belong Monro Family; that's what Geralt chose to give you) "sunod na sinabi ni Oliver. Habang iniisip ko ang sinabi niya ay nagpatuloy ako sa pagbabasa kontrata. Tama siya. Pag-aari niya ako at ang kanyang mafia. "Selling you is easy but again, I want to know what makes you special. My father secretly took millions from the mafia and invested them in a secret project he called "Silver Sky", That's why I'm here in the Philippines" and sunod niyang paliwanag. Huminto siya sa kakalakad at umupo sa harap ko, inaangat niya ang kanyang kanang paa para ilagay ito sa number 4 na posisyon. Kumikinang ang formal black shoes nito sa aking harapan. "But the question is: why would he invest millions in you? Where have you been for the past two years? And why did you come back?" sunod na katanungan niya habang striktong nakatingin sa akin nang tuwid. Bahagya akong tumingala upa

    Terakhir Diperbarui : 2023-08-04
  • OUR THING   ANG CODE "SILVER SKY"

    Nagpabalik-balik ang lakad ko sa kwarto, na hindi mapakali. Sa isang sandali lang marahil ay ipapatawag na naman ako sa opisina ni Oliver. Bago mangyari iyon, kailangan kong makaalis sa kanyang mansyon sa lalong madaling panahon.Habang tumatagal ako dito, mas maraming oras ang ibinigay ni Oliver para malaman kung sino at ano talaga ako. Sa pamamagitan ng pagbanggit sa aking code name, "Silver sky" alam kong malapit na niyang malaman ang lahat, at hindi niya dapat malaman iyon."Aalis ako ngayong gabi" bulong ko sa aking sarili.Sa sandaling lumubog ang araw, at ang estado na ito ay nababalot sa anino, bahala na basta maka alis lang ako. Wala akong gaanong kasama upang tumulong sa paano makalusot, kailangan kong magamit muli ang aking pagka-tuso.Naglalakad ako papunta sa bintana, nagtago sa likod ng kurtina at pinagmasdan ang mga bantay sa ibaba. Hanggang sa kinagabihan at oras na para magpahinga. Buong araw kong pinagmamasdan ang mga guwardiya, pinag-aaralan ang mga oras ng shift nil

    Terakhir Diperbarui : 2023-08-05
  • OUR THING   SINO SI JULIA PEREZ CACHO

    Ilang oras na akong tumatakbo ng mas mabilis na walang paglingon. Hanggang sa marating ko ang ilog, hinubad ko ang sinoot ko na napakalaking itim na t-shirt pati cargo pants na ninakaw ko sa isa sa mga bantay na aking nakasagupa, at itinapon ko iyon sa ilog.Nagpalingon-lingon ako sa paligid at muli akong naglakad ng mabilis. Bago magtanghali ay nakarating ako sa lungsod.Itinaas ko ang buhok ko at itinali ng paikot habang naglalakad sa maingay na lugar. May maraming tao dito at iba't ibang sasakyan na dumadaan. Hindi maiwasan ng mga mata ko na tumingin sa paligid. Napakaraming nagbago. Mukang mabilis umusbong ang ekonomiya ng bansa dahil sa mga technolohiyang nakikita ko sa mga tindahan. Mga advertisement sa malaking screen na makikita sa taas ng building.Wala pa rin akong clue kung ano ang susunod kong gagawin. Ang baril na nakasiksik sa aking leggings ay natatabunan ng soot kong malaking hoodie. May walong bala na lang ang natitira dito. Sapat na ito incase may pinadala si Oliver n

    Terakhir Diperbarui : 2023-08-07
  • OUR THING   ANG PAGSISIYASAT

    Pinagmasdan ko habang umiiyak si Violeta, na nakiramay sa libing ko, kasama ang iba kong mga kapatid. Ang aking ama at ina ay walang emosyon, tulad ng dati, ang iba pa ay marahil ay naroon lamang para ipakita ang kaplastikan ng pagiyak nito. Ang tanging tumatakbo sa isip ko, ay sana ang isang itim na kabaong nalang ang pinaglagyan nila ng fake kong katawan at hindi isang puti. Gusto ko din na ang larawan na ginamit nila sa akin ay ang pinakamasamang itsura ng aking mukha."Pwede naman kahit isang pirasong white rose lang ang ginamit nila," sabi ko habang nakatingin sa kulay pula at pink na hindi natitinag. Sigurado akong mura ang mga ito, ganyan naba sila ka kuripot?Iyon ang huling artikulo tungkol sa akin. Hindi na umiiral ang Julia Perez Delta na kaso pagkatapos ng libing."Halleeerr! Eto pa ko Ma ... Pa ... buhay na buhay pa ako pero pinatay nyo na ako? Tanggap ko pa sana na ibinenta ninyo ako dahil sa pangangailangan ee.. pero yan? yang inilibing ninyo...? sino ba yan...? ginastos

    Terakhir Diperbarui : 2023-08-07

Bab terbaru

  • OUR THING   END OF THE CONTRACT

    Nagliwanag ang mukha niya, unang nakita ko ang mahabang balbas niya at katangusan ng ilong. Papunta sa itaas nito, ay ang kanyang mga mata, na derektang nakatingin sa akin."From the very first, I already trust you. But my son failed to analyze how to run my business. Even though, I still hope that it will be corrected by you, but I did not expected that some of my investors has a big dream too. Big Boss is one of my top investors, but he cheat on me. And even steal something from me." paliwanag niya."Don Geralt?" bangit ko. Nagulat ako sa biglang pagkikita namin ngayon

  • OUR THING   KUMAWALA SA KAMAY NI BIG BOSS

    "Take this all" sigaw ni Bigboss sa kanyang dalawang taohan. Agad kumilos ang dalawa at nilagay ang dalawang malaking bag na itim sa tabi.Marahan akong gumapang na hawak-hawak ang taenga ko sa kanan, sira pa rin ang aking pandinig. Nag-echoe lang sa akin ang mga tunog at kalaskas sa paligid. Sumunod ay hinila ako ng isa sa mga taohan at lumabas ng basement. Paglabas ng warehouse ay agad sumalubong sa amin ang malakas na pagsampal ng hangin, bumaba ang isang helicopter sa second floor at naunang sumakay si Big Boss na paika-ika, dahil hindi niya hawak ang kanyang baston.Pinasok ng mga taohan sa loob nito ang dalawang malaking bag na naglalaman ng mga kinuha nila sa

  • OUR THING   THE VAULT

    Kasama ang anak ko, ay dinala kami ni Big Boss sa rest house ng banana plantation. Ngunit bago huminto ang sasakyan sa driveway, ay wala akong nakitang kakaiba. Ang mga sasakyang nakaparada sa gilid ng kalye ay may puti at itim, sa pagkakaalam ko, walang laman tao ang mga ito sa loob.Napatingin ako kay Tantan, nagpakita ako sa kanya ng aking matulis na tingin. Hindi ko nagustuhan na narito siya ngayon sa rest house at masama ang kutob ko tungkol sa kung ano ang usapan nilang dalawa ni Big Boss."You two wait for me in the terrace, I will call Jayson first." sinabi ng matandang hapon at umiwas naman agad sa akin si Tantan.

  • OUR THING   HINAHANAP HANAP KITA

    Kung tutuusin wala na sanang naging problema sa aming dalawa ni Oliver. May galit man ako, pero ramdam ko ang pangungulila ko sa kanya. Hindi kaya ay dahil sa buntis lang ako?Nakakaiyak lang kasi, kung sino pa yong gusto kong makasama, ay siya rin namang wala sa tabi ko. Marahil ay hindi talaga kami para sa isa't isa.Habang tulala, napansin ko ang maliit na box, kulay asul ito na tila gawa sa tanso. Pinalamutian ito ng dragon sa labas bilang desenyo. Ito ay nakalagay sa maliit na desk, sa harap ng kanyang kama. Kinuha ko ito at dinala sa condo unit kung saan ako nakatira. Pagdating ko doon ay sinulatan ko ang naturang box na "All of our things, is all about love"

  • OUR THING   ANG PAGDA-DALANG TAO

    Bansang ITALY - January 11, 2024 (POV)Sinundo si Oliver Monro ng mga taohan ni Don Geralt Monro sa Airport. Matapos makatakas sa gusali na kanyang pinagtataguan, at iyon ay ang gabing nabaril si Talya. Nailagay pa sa alanganin ang buhay niya para magtago doon, sapagkat ang landas nilang dalawa ni Talya ay muling pinagtagpo.Ngayong nakatakas na si Oliver Monro ay haharapin na rin niya muli, ang kanyang ama upang komprontahin ito, sa nangyaring hindi makatao noong siya na ang namamahala sa negosyong mafia sa Pilipinas, lalo na sa Isla ng Siargao. Pati na ang mga malalapit na mga investors nito sa asya. Tila isa siyang secret agent na nagiipon ng mga ebensiya."Welcome home my son!"Ang magiliw na pagbati ng isang ama, na namimis ang anak. Nakangiti ito sa kanyang katandaan na itsura.Nakaupo sa kanyang tabi ang kanyang asawa na si Ginang Amalia, ang Ina ni Oliver. Naging maayos din ang lagay nito at natutuwang makita ngayon ang anak na naglalakad papasok sa kanilang malaki at magarbon

  • OUR THING   ANG BAGONG BALITA

    Isang bangka ang sinundo ko sa pangpang, kung saan nag aantay doon si Jonathan. Kasama ang ilang mga taohan ni Don Geralt. Ang mission ko ay para tingnan isa-isa ang mga batang kinuha ng grupo niya sa iba't ibang lugar."Pinapapunta ako ni Don Geralt, upang tingnan ang mga batang dala ninyo." sinabi ko kay Jayson. Hindi siya naniniwala sa akin, kaya pinapasilip lamang niya ako sa salamin na may maliit na bintana. Ang mga bata sa loob ay pawang mga babae."Ano? maayos akong magtrabaho. Huwag kang mag aalala busog ang mga yan, nakakatulog lang" pagmamayabang niyang sinabi sa akin.Ito ang mga resulta ng anim na buwan, isang mahirap, at maingat na trabaho. Child trafficking ang tawag dito. Pilit kung isinasaksak sa aking isipan na magiging maayos din ang lahat, gaya ng dati. Kahit alam kong impossible."Makakarating na tayo sa Isla in one hour." sinabi ko kay Jayson at umalis na sa kanyang harapan."Hmm.." sabay talikod din siya."Talya, sigurado ka na ba sa iyong pasya?" Tanong ni Lily.

  • OUR THING   HIDDEN SECRET

    Ang mundo ay parang isang bukid ng langgam, patong-patong ang bilang nito sa dami, at dinudumog ang mga bagay na sinusubukang kainin ang iyong tanghalian.Nangyayari itong muli, habang tinititigan ko ang mga langgam na nagku-kumpulan sa isang malaking bato. Para lang akong nananaginip ngunit tila nagising ang diwa ko na biglang gumalaw ang inuupuan ko."Ma'am Alexa.. ingat po." sinabi ng isang lalaking staff nang makitang natapilok siya dahil sa kanyang soot na high heels, tumango lang si Alexa sa kanya at nagpatuloy sa mabilis na paglalakad papunta sa unahan.Tulak-tulak ni Alexa ang wellchair kung saan ako nakaupo ngayon. Malakas ang aking pandinig, pero paralisado naman ang katawan ko na ang tanging magagawa ko lang ay ang pagbukas ng aking mga mata.Ang sumunod ay may tumunog na pag-click ng pintuan ng elevator. Anong nangyari sa akin? Bakit di ako makagalaw? tanong ko sa sarili.Inaalalayan ako ng dalawang nurse at inilapag ang aking katawan sa aking higaan. Naka konekta ang isan

  • OUR THING   HULING PAGKIKITA

    Ito ang pangatlong pagkakataon na nakaramdam ako ng labis na kalungkutan, ang mawala siya muli sa paningin ko. Lumabas ang mga luha sa aking mga mata habang isinara ang pinto papunta sa emergency exit na iyon. Nagtitiwala ako na kaya niyang malampasan ang pagkakataon na ito.Bumalik ako sa aking kwarto at nagbihis, pinunasan ang luha at nagsoot ng pants at sumbrero. Hinagis ko sa kama ang nakatagong baril at isinok-sok sa ilalim ng aking bewang.Sa aking paglabas ng kwarto ay inunahan ko ang group ni Alexa na umakyat papunta sa eka-22 na palapag gamit ang elevator. Tumayo ako sa harap ng pinto, ang pintuan kong saan nagtatago si Oliver, tinititigan ko ito habang inaalala na dito kami sabay lumabas ng oras na iyon. Maya maya pa dumating ang group ni Alexa."Talya!" sigaw ni Alexa. Sumunod sa kanya ang ilang mga taohan na puro mga lalaki."Sa tingin ko nandito siya.." matapos ko itong sabihin ay lumabas din ang matanda na si "Big boss""Find him!" paguutos ni "Big Boss" at agad nag swip

  • OUR THING   THE LAST CHANCE

    Simula sa aking panloob na mga hita, halos itinaas niya ang makapal na tela aking balat bago itakbo ito sa pagitan ng aking mga binti sa parehong masiglang paraan. Pigil ang hininga ko, pinipigilan ang pag-ungol habang ang mga galaw niya ay dumidikit sa aking clit. Kinapa ko ang aking mga kuko sa kanyang mga balikat at hindi ko makontrol ang aking mga balakang habang bumagsak ang mga ito sa kanyang palad. Maya maya pa ay huminto na siya, naiwan akong nasasaktan."Oliver," mahinang ungol ko, ngunit hindi niya ako naririnig o hindi niya pinapansin ang aking pakiusap.Gamit ang isang kamay ay ibinuka niya ang aking mga panlabas. Nararamdaman ko ang aking sarili na basang-basa habang sinisimulan niya akong linisin nang marahan at pamamaraan, pinataas at pababa ang tela, sa magkabilang gilid ng aking clit, isang beses, dalawang beses,tatlong beses.Ang magaspang na dulo ng tela ay nagpapadala ng mga shockwaves ng kasiyahan sa buong katawan ko habang patuloy niyang binabalewala ang aking pu

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status