OLIVER'S NEW CONTRACT

Nagising ang aking diwa at kaluluwa mula sa aking pagtulog. May sadyang gumising sa akin. Ibinuka ko ang aking mga mata. Para putulin na ang isang panaginip na parte ng mapait na karanasan sa "safe house."

Si Lilly, ang matalik kong kaibigan. pakiramdam ko ay sinusundan ako ng multo ng nakaraan. Base sa narinig ko mula sa mga sinabi niya ay ginahasa siya, isa lang ang naisip kong dahilan, iyon ay dahil hindi niya mapigilan ang sarili dahil sa katarantaduhang ginawa nila sa kanya. 

Napatingin ako sa orasan na nakadikit sa ding ding. 3:00 am, masyado pang maaga. Sa aking pag iisip, para na akong nasisiraan ng bait.

Narito ako sa bagong tahanan, at bagong amo. Bumangon ako sa kama at naghanap ng ano mang bagay na pweding gamitin, ano mang bagay na maaring gagawin kong sandata sa ano mang oras, sapagkat gusto ko pang mabuhay ng matagal.

Sa pagiikot ko sa buong kwarto, wala akong nakitang pweding kong sirain, kung magbabasag man ako, baka may makarinig pa at mahuli nila ako. Bumalik na lamang ako sa kama at muling humiga. Sa sa paglipas ng ilang minuto ay di ko namalayan, muli akong nakatulog.

Bigla akong nakaramdam ng malamig na kamay, may humawak sa aking braso.

Hinigpitan ko ang pag hawak ko sa unan na nang maramdaman kong may humawak sa braso ko, bumangon ako at hinarap ang tao na pumasok sa silid habang natutulog ako. Gamit ang malayang kamay ko, inihampas ko sa kanya ang unan, saka ako mabilis na bumangon at itinaas ang mga kamao. Nakahanda akong lumaban sa kung sino man ang taong ito.

Natigilan ako nang sa wakas ay napatingin ako sa taong nahuli ko. Ito ay isang batang lalaki. Hindi siya mukhang mas matanda sa edad na labing anim.

"Araayy po... Please! Please huwag mo akong saktan! Nandito lang ako para maghatid ng mensahe! Please!" umiyak siya at hindi ako naniniwala kahit kaunti sa kanya. Napapikit na lang ang aking mga mata at huminga ng malalim.

"Pinapapunta ako ni boss para sunduin ka!" sinabi niya na namimilog ang mga mata na nakatingin sa akin.

Tiningnan ko siya ng malapitan. May namumuong pawis sa kanyang noo at  unti unti itong nahuhulog sa mataba nitong pisngi. Hindi matugunan ng kanyang mga mata ang aking sarili at bahagyang panginginig ang dumaloy sa kanyang katawan. Senyales na nagsasabi siya ng totoo.

"Anong pangalan mo?" tanong ko sa batang walang kalaban laban.

"Jeboy po.." sagot niya na nakasimangot ang mukha habang inaayos ang kanyang damit.

Bumaba ako sa kama at kinuha ang unan sa sahig. Hinila ko ang bata palabas ng pinto, na hawak ang kanyang braso, para dalhin ako sa kanyang amo.

"Dahan dahan lang po, hindi naman nagmamadali si Boss e.." pakiusap ng batang lalaki sa akin. Napahinto ako at binitawan ko siya. 

"Oras na niloloko mo lang ako, pagbali-baliin ko ang mga buto mo" panakot ko sa kanya. Ngunit hindi lang siya umimik. Naglakad siya sa bulwagan kasama ako, hinayaan ko siyang maglakad ng mas nauna sa akin habang nakasunod lang ako sa kanyang likod. Pigil sa pagtawa ako, habang pinagmamasdan ang paninigas ng kanyang tindig, ang maliit niyang mga hakbang at sa pag-urong ng kanyang mga paa ay masasabi kong gusto niyang lumiko at tumakbo palayo sa akin, kapag nangyari iyon, napakawerte pa rin niya dahil wala ako sa mood para pumatay.

Naglakad kami tila nasa isang serye ng mga pasilyo nang mahabang panahon, na dumaan sa parehong designs na hallway, kung hindi mo kabisado ay tiyak na mawawala ka. Ang bawat corner ay may naka install na CCTV camera.  Sinigurado ko na matatandaan ko ang bawat corner dito. Hanggang sa pumasok kami sa isang elivator na may madilim na pintura, ilaw na kulay asul ang tanging nag scan sa amin, nang makapasok kami sa loob at nagsalita ang system "welcome to the office" 

Pinindot ng batang lalaki ang numero 22 at may code na "ALTO"  sa palagay ko ang code na iyon ay systerm generated ng kanyang keycard, na kasalukuyan itong nakasabit sa kanyang leeg bilang ID.  Buti pa ang batang ito may sariling access, naisip kong magpakabait na lamang sa kanya para makuha ang loob niya. kailangan ko makuha ang key card niya. pag iisipan ko ang susunod na gagawin. Alam ko kung paano gumagana ang bagay na ito. Naranasan ko na lahat. Sa wakas ay nakarating kami sa isang double light oak na pinto na nakatayo sa itim na interior. Kumatok ang bata sa isang pattern at naalala ko ito. Itinulak niya ang pinto at sinenyasan akong pumasok, at iyon ang ginaawa ko.

Sa aking pagpasok ay nakita ko ang isang hallway na may pintura na kulay puti, ang dingding ay napapalibutan ng mga frames na may nakaukit na larawang isda katulad ng lapu lapu, tulingan, morong, maya maya at iba pa. 

"Deretso ka lang, nasa kwarto na iyan si Boss." ang sinabi ng batang lalaki sa akin saka tumalikod ito at muling pumasok sa loob ng elevator. Sinunod ko ang sinabi niya na pasukin ang isang kwarto. Ngunit ito ay hindi isang kwarto kung hindi isa pala itong sekretong Office ni Oliver.

Nakaupo siya sa isang makintab na mesa ng mahogany. Kasalukuyan siyang nag aayos ng mga papel na kanyang pernirmahan at inilagay lahat ito sa isang long and white folder.

"Have a set."  sabi niya sa akin na hindi ako tiningnan.

Automatic ang pinto nito na kusang nagsara ng makapasok ako sa loob. Matapos kong ma-realize ito, ay bumalik ang tingin ko kay Oliver at naghanap ng mauupuan. Tumingala sa akin si Oliver at tila, pilit kong paliitin ang sarili na para bang ayaw ko na nakikita niya ako, dahil sa tindi ng titig niya. Gusto ng mga lalaki ang kahinaan, isang bagay na sinanay ko na huwag ipakita maliban kung iba.

Kinuha niya ang isang magkapatong ng mga papel sa desk niya at lumapit sa akin. Inabot niya sa akin ang dalawang kopya ng papel at tinignan ko iyon. Sa ibaba ng papel ay ang aking pirma o ang isa na mayroon ako noong ako ay 14 years old pa lamang. Nakalagay doon ang kontrata ko noon kay Geralt at status ng position ko. Nakalagay dito na ako ay kanyang kusenerang masarap magluto sa mansyon. Kaht ang totoo ay lumaki akong basura sa "safe house"  bakit nagsinungaling si Geral sa kanyang anak? natatandaan ko na wala ang sentence na ito noong pernermahan ko ito.

"This is the contract you signed. As you can see, the terms are clear. You were sold to Geralt for three million. Then, you become his property; this is the process of becoming the mafia's property. You disappeared for four years, and surprisingly, he brings you back, giving you to me as a gift.,"

Paliwanag ni Oliver habang iniikutan niya ako.

"Il contatto dice che appartieni alla famiglia Monro; questo è ciò che Geralt ha scelto di darti  (The contact says you belong Monro Family; that's what Geralt chose to give you) "sunod na sinabi ni Oliver. Habang iniisip ko ang sinabi niya ay nagpatuloy ako sa pagbabasa kontrata. Tama siya. Pag-aari niya ako at ang kanyang mafia.

"Selling you is easy but again, I want to know what makes you special. My father took millions from the mafia secretly and invested them in a secret project he called "Silver Sky", That's why I'm here in the Philippines" ang sunod niyang paliwanag. Huminto siya sa kakalakad at umupo sa harap ko, inaangat niya ang kanyang kanang paa para ilagay ito sa number 4 na posisyon. Kumikinang ang formal black shoes nito sa aking harapan.

"But the question is: why would he invest millions in you? Where have you been for the past four years? And why did you come back?" sunod na katanungan niya habang striktong nakatingin sa akin nang tuwid. Bahagya akong tumingala upang gumanti sa mga matulis niyang tingin sa akin.  "Minamaliit ata ako ng lalaking ito?"  tanong ko sa sarili.

Sa totoo lang, hindi ko masagot ang huling tanong ngunit alam ko ang mga sagot sa iba at walang dahilan para sabihin ko sa kanya ang kahit anong detalye tungkol sa akin. Nanatili akong tahimik. lnalis niya ang kanyang paa mula sa paghalumbitin at inapak sa sahig saka muling tumayo. Ramdam ko ang init ng presinsya niya.  Parang bulkang malapit nang sumabog.

"I was hoping you would not talk," sabi niya at naglakad pabalik sa desk niya. Napabuntong hininga ako. Sa wakas, ay sumuko na rin siya and its a good thing na malamang hindi siya interested tungkol sa history ng buhay ko.

"Ti offrirò un altro contratto ( I will offer you another contract)!" dagdag pa niya. Nang marinig ko iyon ay agad niya nakuha ang atensyon ko. Ngunit hindi ako nakaramdam ng kaba, dahil sanay na ako sa anumang utos na maaring ibigay sa akin. Napasandal si Oliver Monro sa upuan niya na nag iisip, habang hindi ko maiwasang mapansin kung paano nangingibabaw sa loob ng office niya ang madilim niyang aura. May kakaibang bagay lang na pumasok sa isipan ko na ikinaintriga ko.

"I have fewer, simpler terms. You will be my property for sixteen years. In that time, you must abide by the rules and laws of my mafia. After that, you'll be free," ang pagkasabi niya sa accent ng Italian. Kinuha ko ang papel na nilalaman ng bagong kontrata na sinabi niya, ito ay matapos niyang itinulak sa ibabaw ng kanyang mesa papunta sa akin, sabay tinaasan ko siya ng kaliwa kong kilay sa mata. Wala akong tiwala sa sinabi niya.

Binasa ko ang kontrata until the end. Isang sapilitan na tawa ang dumaan sa aking mga labi. Ibinagsak ko ang kontrata sa mesa at sinabing

"I don't like your silly little henchmen. This contract says I'll be your property for sixteen years. To label me as your property, Oliver Monro. It says nothing about the old contract being null. It's just the same! I'm still mafia property! Also, I'm not naive." sabi ko sa kanya ng mahinahon pero isang pag aalsa na hindi ako agree sa kanyang bagong kontrata. Nakatingin lang siya sa akin na hindi naimik. Sa puntong ito, pinapaalala lang niya sa akin na siya pa rin ang boss, siya pa rin ang masusunod.

"So che la morte è l'unico modo per uscire da questa mafia. Non ho bisogno del tuo contratto fasullo ( I know death is the only way to get out of this mafia. I don't need your bogus contract)! I will leave here myself." sabi ko na makapal at may kataasan ang tono ng boses. Nakalimutan ata ng h*******k na ito na Plipino ako. Sinalubong ng mga patay kong mata ang malamig niyang titig sa ibaba. Tumalikod ako para lumabas ng kanyang office, pero naka-lock ang pinto ng sinubukan kong buksan ito.

"Fuck! open the door!"  utos ko sa lahat, sa mga taong nakakarinig na nakamonitor sa screen ng CCTV camera, sa hangin o kay Oliver Monro. Wala akong pakialam. Pakiramdam ko ay tumaas ang blood pressure ko sa isang nakakabaliw na kontrata.

Maya maya ay naririnig ko na tumayo si Oliver Monro mula sa pagka upo. Tumutunog ang bawat papalapit na steps niya papunta sa akin.

"Are you complaining? or you want me to make you a prostitue in the street? I can do that. So that you can be useful in my mafia head counts."  sinabi niya sa akin. Nag iinit na ang ulo ko, na gusto ko ng mapa-mura. Lumingon ako at hinarap ko si Oliver na nakatayo sa aking likuran.

"You're forgetting that this is my mafia. My house and, of course, my rules, the new contract is no longer an option. You seem to have denied that." madiin niya na pagkasabi.

Lumapit pa siya hanggang sa ilang inches na lang ang pagitan namin, at hindi man lang ako tinakot o magbigay ng babala. Naisip ko kung ano ang susunod niyang gagawin, ngunit mas malala ang pinagdaanan ko. Mas malala ang nakita ko. Hindi ako basta na lang matatakot.

Gamit ang kanyang kanang kamay, hinila niya ang pisngi ko, lumubog ang kanyang mga daliri sa malakas na pagkahawak nito at sinabing,

"You're just like something I just bought. Do you think you can escape? go away! Try to leave. But I will make sure that you can't be used anymore." pabulong pa niyang sinabi sa akin. 

"Also, keep in mind that even today's most modern technology cannot regulate everything in the world. Even if you smear my character with dirt, the time of judgment will come for you." sagot ko sa kanya.

"Oh you're so brave." sinabi niya sa akin. Na hinigpitan pa lalo ang pagkahawak sa pisngi ko.

"What do you consider yourself to be proud of?" sunod niyang sinabi. Alam ko na sinusubukan lang niya ang katatagan ko.

"Perhaps the decision is now in your hands." sinabi ko upang isuko ang sarili. Hindi ko kinayang tiisin ang sakit sa pisngi ko. Pero hindi ibig sabihin nito na talo na ako. Hindi ako susuko. Huminga ako ng malalim ng sa wakas ay binitawan na rin niya ang pisngi ko. Ang baliw na italyanong ito. Talagang nakakapanginig ng laman! 

"Alexa...?"  tawag niya sa isang babae na kanyang secretary. 

Agad namang pumasok si Alexa mula sa kabilang pinto. Kung ganon, may iba pang lagusan ang office ni Oliver?  tanong ko sa sarili.

Pumasok si Alexa na may dalang folder, tumingin siya sa akin at nag wink. Nakangiti siya sa oras na ito at nangingibabaw ang maganda at sexy niyang itsura dahil sa mapulang labi nito at maiksing dress code na kulay itim. Dinaanan ako ni Alexa na kumikimbot ang malaking pwet nito na angpatuloy sa paglalakad papunta sa table ni Oliver. Lumapit na rin si Oliver sa kanyang mesa at sinundan si Alexa. Tumabi siya kay Alexa habang nakatayo ito at bahagyang dumuko, na parang may sinusulatan saglit at agad tumuwid ng tayo. Nakita ko pang ibinalik ni Oliver ang ginagamit na ball pen kay Alexa sa pamamagitan ng pagtusok nito sa gitna ng kanyang boobs. Sakto ang pagkalagay nito sa butas na nasa gitna ng kanyang bra.

Napakagat labi si Alexa sa ginawa ni Oliver, tila nagustuhan ang ginawa niyang pagtusok. Sumunod pa nito ay pinalo ni Oliver ang kanyang pwet, at nang aakit pa si Alexa kahit na alam nilang andito pa ako sa loob ng office. "see you later" sinabi ni Oliver sa kanya at sumagot itong.. "Okay..  boss.." sabay talikod at umalis ng office.

Matapos marinig ang pagkalabog ng pinto, na sinyales na nakasara na ito matapos makalabas si Alexa, ay nagsalita na muli si Oliver.

"Since you are mine now. You must do whatever I say."