"Il contatto dice che appartieni alla famiglia Monro; questo è ciò che Geralt ha scelto di darti (The contact says you belong Monro Family; that's what Geralt chose to give you) "sunod na sinabi ni Oliver. Habang iniisip ko ang sinabi niya ay nagpatuloy ako sa pagbabasa kontrata. Tama siya. Pag-aari niya ako at ang kanyang mafia. "Selling you is easy but again, I want to know what makes you special. My father secretly took millions from the mafia and invested them in a secret project he called "Silver Sky", That's why I'm here in the Philippines" and sunod niyang paliwanag. Huminto siya sa kakalakad at umupo sa harap ko, inaangat niya ang kanyang kanang paa para ilagay ito sa number 4 na posisyon. Kumikinang ang formal black shoes nito sa aking harapan. "But the question is: why would he invest millions in you? Where have you been for the past two years? And why did you come back?" sunod na katanungan niya habang striktong nakatingin sa akin nang tuwid. Bahagya akong tumingala upa
Nagpabalik-balik ang lakad ko sa kwarto, na hindi mapakali. Sa isang sandali lang marahil ay ipapatawag na naman ako sa opisina ni Oliver. Bago mangyari iyon, kailangan kong makaalis sa kanyang mansyon sa lalong madaling panahon.Habang tumatagal ako dito, mas maraming oras ang ibinigay ni Oliver para malaman kung sino at ano talaga ako. Sa pamamagitan ng pagbanggit sa aking code name, "Silver sky" alam kong malapit na niyang malaman ang lahat, at hindi niya dapat malaman iyon."Aalis ako ngayong gabi" bulong ko sa aking sarili.Sa sandaling lumubog ang araw, at ang estado na ito ay nababalot sa anino, bahala na basta maka alis lang ako. Wala akong gaanong kasama upang tumulong sa paano makalusot, kailangan kong magamit muli ang aking pagka-tuso.Naglalakad ako papunta sa bintana, nagtago sa likod ng kurtina at pinagmasdan ang mga bantay sa ibaba. Hanggang sa kinagabihan at oras na para magpahinga. Buong araw kong pinagmamasdan ang mga guwardiya, pinag-aaralan ang mga oras ng shift nil
Ilang oras na akong tumatakbo ng mas mabilis na walang paglingon. Hanggang sa marating ko ang ilog, hinubad ko ang sinoot ko na napakalaking itim na t-shirt pati cargo pants na ninakaw ko sa isa sa mga bantay na aking nakasagupa, at itinapon ko iyon sa ilog.Nagpalingon-lingon ako sa paligid at muli akong naglakad ng mabilis. Bago magtanghali ay nakarating ako sa lungsod.Itinaas ko ang buhok ko at itinali ng paikot habang naglalakad sa maingay na lugar. May maraming tao dito at iba't ibang sasakyan na dumadaan. Hindi maiwasan ng mga mata ko na tumingin sa paligid. Napakaraming nagbago. Mukang mabilis umusbong ang ekonomiya ng bansa dahil sa mga technolohiyang nakikita ko sa mga tindahan. Mga advertisement sa malaking screen na makikita sa taas ng building.Wala pa rin akong clue kung ano ang susunod kong gagawin. Ang baril na nakasiksik sa aking leggings ay natatabunan ng soot kong malaking hoodie. May walong bala na lang ang natitira dito. Sapat na ito incase may pinadala si Oliver n
Pinagmasdan ko habang umiiyak si Violeta, na nakiramay sa libing ko, kasama ang iba kong mga kapatid. Ang aking ama at ina ay walang emosyon, tulad ng dati, ang iba pa ay marahil ay naroon lamang para ipakita ang kaplastikan ng pagiyak nito. Ang tanging tumatakbo sa isip ko, ay sana ang isang itim na kabaong nalang ang pinaglagyan nila ng fake kong katawan at hindi isang puti. Gusto ko din na ang larawan na ginamit nila sa akin ay ang pinakamasamang itsura ng aking mukha."Pwede naman kahit isang pirasong white rose lang ang ginamit nila," sabi ko habang nakatingin sa kulay pula at pink na hindi natitinag. Sigurado akong mura ang mga ito, ganyan naba sila ka kuripot?Iyon ang huling artikulo tungkol sa akin. Hindi na umiiral ang Julia Perez Delta na kaso pagkatapos ng libing."Halleeerr! Eto pa ko Ma ... Pa ... buhay na buhay pa ako pero pinatay nyo na ako? Tanggap ko pa sana na ibinenta ninyo ako dahil sa pangangailangan ee.. pero yan? yang inilibing ninyo...? sino ba yan...? ginastos
Ang isang batang babae ay maaari lamang magpanggap na hinahangaan ang kanyang sarili sa harap ng salamin.Para nga akong bata, nag-aaksaya ako ng oras dito sa harap ng salamin. Habang ang Ginang na aking binabantayan sa pamamagitan ng salamin, ay bumalik para sa pagpipili ng mga damit sa isang bahagi ng branded na shorts at t'shirt, na sa totoo lang ay dalawang sukat na napakaliit para sa kanya.Pinagmamasdan ko siya dahil siya lang ang daan ko palabas ng tindahan na ito. Ang kailangan lang niyang gawin ay subukang lumabas ng tindahan o di kaya ay magtungo sa counter para magbayad. Nagpasya akong maglagay ng floral shirt sa denim jacket ko. Maaaring ito ay kapaki-pakinabang.Napabuntong hininga ako habang nakatingin sa mga racks, at kasalukuyan pa ring nakatingin sa Ginang.Tulad ng nararamdaman ko, ang Ginang ay nangtungo malapit sa exit. Dali dali akong nagpunta sa kabilang banda. Ngumiti ang babae habang nakatayo sa kaharap na isang cashier. Sila ay malapit sa pinto.Sigundo pa lang
"Senti chi parla (Tingnan mo kung sinoang nagsasalita)," dagdag pa nya. Sa ganitong sigundo, hirap na akong huminga."i think, it is better to kill you now, since you are useless anyway!" sabi ni Oliver."Do it!" nakangiting panunuya ko.Patuloy na humihigpit ang kapit ng mga kamay ni Oliver sa leeg ko at unti unti na akong naghahabol ng hininga. Umuulap na ang paningin ko sa paligid at pilit ko pa ring hinihila ang mga kamay niya palayo."Hoy! "May biglang tinig na tumutunog. Agad na umalis ang mga kamay ni Oliver sa leeg ko nang bumaba ako sa sahig, umuubo ako na nag splatter sa buong parking area."Figlio di puttana! (Anak ng putang Ina !)," sabi ko habang hawak hawak ang leeg ko. Nakatingin sa itaassa pamamagitan ng mga mata na naluluha, halos hindi ko maipaliwanag ang anyo ng isang lalaking nakasuot ng corny suit."Ano ba ang ginagawa mo sa kanya?"Tanong ng lalaking naka corny suit. Maliwanag sa akin ang kanyang bestida. Kumikanang ang kulay ng tela na parang rainbow. Fashionis
Ginamit ko ang aking kamay upang abutin ang kaserolang nakalagay sa counter table, sinadya ko itong matumba upang mahulog sa sahig. Ng sa gayon ay madistorbo siya at mapahinto sa pagtakbo kahit sandali.Narinig ko itong bumagsak sa sahig habang tinutulak kong buksan ang pinto. Nakasalubong ko pa ang tatlong lalaki na tila mga empleyado ng mall na iyon dahil sa soot nilang ID, pagkatapos ay tumatakbo na ako uli at di na sila pinansin.Narating ko ang parking lot. Naririnig ko ang mga hakbang sa likod ko at ayaw ko pa ring lumingon.Hindi pwedeng mag quit. Ngunit naninikip na ang dibdib ko at napapagod na ang mga binti ko, pero pinipilit ko pa ring maka hakbang ito. Lumiko ako sa isang sulok, pilit na ilayo ang sarili mula kay Oliver, pero ramdam kong may kamay na kumapit sa likod ko dahilan para mapunit ang soot ko na Tshirt.Tumilapon ako sa pader sa lakas ng pagtulak niya sa akin, tumama ang ulo ko at ramdam ko ang sakit na parang sasabog ang aking utak. Bago pa man mahulog ang katawa
"Huwag ka nang matulog. Huwag kang mawalan ng malay."Sinubukan kong sabihin sa sarili ko pero hindi ko malabanan, ang hirap huminga, para akong lantang gulay na hindi makakilos. Bumitaw na ako sa aking pagkahawak sa braso ni Oliver. Hanggang sa dahan dahan na akong nadulas sa dilim."Tot, tot, tot," ang tunog na aking naririnig. Isang makinang maingay sa paligid ko.Dahan-dahan kong idinilat ang aking mga mata, buhay pa pala ako? Pero blur pa rin ang aking paningin. Ipinikit ko muli ang aking mga mata, tanda ko na, Si Oliver ang may gawa nito, kung ano ang nararamdaman ko ngayon, ramdam ko pa ang pananakit sa aking leeg.Nang tuluyan ng magising ang diwa ko, napagtanto ko na nakasiksik ang sarili ko sa isang sulok, kinakabahan at nanginginig. Ang aking hininga ay nag fogged. At tila ang aking baga ay pagod na sa pagkuha ng preskong hangin.Napagtanto ko na hindi lang pala ako nag iisa sa kwarto. Nagkamalay ako kasama ang labing limang babae sa loob. At si Oliver, tinatawag niya kami n
"Take this all" sigaw ni Bigboss sa kanyang dalawang taohan. Agad kumilos ang dalawa at nilagay ang dalawang malaking bag na itim sa tabi.Marahan akong gumapang na hawak-hawak ang taenga ko sa kanan, sira pa rin ang aking pandinig. Nag-echoe lang sa akin ang mga tunog at kalaskas sa paligid. Sumunod ay hinila ako ng isa sa mga taohan at lumabas ng basement. Paglabas ng warehouse ay agad sumalubong sa amin ang malakas na pagsampal ng hangin, bumaba ang isang helicopter sa second floor at naunang sumakay si Big Boss na paika-ika, dahil hindi niya hawak ang kanyang baston.Pinasok ng mga taohan sa loob nito ang dalawang malaking bag na naglalaman ng mga kinuha nila sa
Kasama ang anak ko, ay dinala kami ni Big Boss sa rest house ng banana plantation. Ngunit bago huminto ang sasakyan sa driveway, ay wala akong nakitang kakaiba. Ang mga sasakyang nakaparada sa gilid ng kalye ay may puti at itim, sa pagkakaalam ko, walang laman tao ang mga ito sa loob.Napatingin ako kay Tantan, nagpakita ako sa kanya ng aking matulis na tingin. Hindi ko nagustuhan na narito siya ngayon sa rest house at masama ang kutob ko tungkol sa kung ano ang usapan nilang dalawa ni Big Boss."You two wait for me in the terrace, I will call Jayson first." sinabi ng matandang hapon at umiwas naman agad sa akin si Tantan.
Kung tutuusin wala na sanang naging problema sa aming dalawa ni Oliver. May galit man ako, pero ramdam ko ang pangungulila ko sa kanya. Hindi kaya ay dahil sa buntis lang ako?Nakakaiyak lang kasi, kung sino pa yong gusto kong makasama, ay siya rin namang wala sa tabi ko. Marahil ay hindi talaga kami para sa isa't isa.Habang tulala, napansin ko ang maliit na box, kulay asul ito na tila gawa sa tanso. Pinalamutian ito ng dragon sa labas bilang desenyo. Ito ay nakalagay sa maliit na desk, sa harap ng kanyang kama. Kinuha ko ito at dinala sa condo unit kung saan ako nakatira. Pagdating ko doon ay sinulatan ko ang naturang box na "All of our things, is all about love"
Bansang ITALY - January 11, 2024 (POV)Sinundo si Oliver Monro ng mga taohan ni Don Geralt Monro sa Airport. Matapos makatakas sa gusali na kanyang pinagtataguan, at iyon ay ang gabing nabaril si Talya. Nailagay pa sa alanganin ang buhay niya para magtago doon, sapagkat ang landas nilang dalawa ni Talya ay muling pinagtagpo.Ngayong nakatakas na si Oliver Monro ay haharapin na rin niya muli, ang kanyang ama upang komprontahin ito, sa nangyaring hindi makatao noong siya na ang namamahala sa negosyong mafia sa Pilipinas, lalo na sa Isla ng Siargao. Pati na ang mga malalapit na mga investors nito sa asya. Tila isa siyang secret agent na nagiipon ng mga ebensiya."Welcome home my son!"Ang magiliw na pagbati ng isang ama, na namimis ang anak. Nakangiti ito sa kanyang katandaan na itsura.Nakaupo sa kanyang tabi ang kanyang asawa na si Ginang Amalia, ang Ina ni Oliver. Naging maayos din ang lagay nito at natutuwang makita ngayon ang anak na naglalakad papasok sa kanilang malaki at magarbon
Isang bangka ang sinundo ko sa pangpang, kung saan nag aantay doon si Jonathan. Kasama ang ilang mga taohan ni Don Geralt. Ang mission ko ay para tingnan isa-isa ang mga batang kinuha ng grupo niya sa iba't ibang lugar."Pinapapunta ako ni Don Geralt, upang tingnan ang mga batang dala ninyo." sinabi ko kay Jayson. Hindi siya naniniwala sa akin, kaya pinapasilip lamang niya ako sa salamin na may maliit na bintana. Ang mga bata sa loob ay pawang mga babae."Ano? maayos akong magtrabaho. Huwag kang mag aalala busog ang mga yan, nakakatulog lang" pagmamayabang niyang sinabi sa akin.Ito ang mga resulta ng anim na buwan, isang mahirap, at maingat na trabaho. Child trafficking ang tawag dito. Pilit kung isinasaksak sa aking isipan na magiging maayos din ang lahat, gaya ng dati. Kahit alam kong impossible."Makakarating na tayo sa Isla in one hour." sinabi ko kay Jayson at umalis na sa kanyang harapan."Hmm.." sabay talikod din siya."Talya, sigurado ka na ba sa iyong pasya?" Tanong ni Lily.
Ang mundo ay parang isang bukid ng langgam, patong-patong ang bilang nito sa dami, at dinudumog ang mga bagay na sinusubukang kainin ang iyong tanghalian.Nangyayari itong muli, habang tinititigan ko ang mga langgam na nagku-kumpulan sa isang malaking bato. Para lang akong nananaginip ngunit tila nagising ang diwa ko na biglang gumalaw ang inuupuan ko."Ma'am Alexa.. ingat po." sinabi ng isang lalaking staff nang makitang natapilok siya dahil sa kanyang soot na high heels, tumango lang si Alexa sa kanya at nagpatuloy sa mabilis na paglalakad papunta sa unahan.Tulak-tulak ni Alexa ang wellchair kung saan ako nakaupo ngayon. Malakas ang aking pandinig, pero paralisado naman ang katawan ko na ang tanging magagawa ko lang ay ang pagbukas ng aking mga mata.Ang sumunod ay may tumunog na pag-click ng pintuan ng elevator. Anong nangyari sa akin? Bakit di ako makagalaw? tanong ko sa sarili.Inaalalayan ako ng dalawang nurse at inilapag ang aking katawan sa aking higaan. Naka konekta ang isan
Ito ang pangatlong pagkakataon na nakaramdam ako ng labis na kalungkutan, ang mawala siya muli sa paningin ko. Lumabas ang mga luha sa aking mga mata habang isinara ang pinto papunta sa emergency exit na iyon. Nagtitiwala ako na kaya niyang malampasan ang pagkakataon na ito.Bumalik ako sa aking kwarto at nagbihis, pinunasan ang luha at nagsoot ng pants at sumbrero. Hinagis ko sa kama ang nakatagong baril at isinok-sok sa ilalim ng aking bewang.Sa aking paglabas ng kwarto ay inunahan ko ang group ni Alexa na umakyat papunta sa eka-22 na palapag gamit ang elevator. Tumayo ako sa harap ng pinto, ang pintuan kong saan nagtatago si Oliver, tinititigan ko ito habang inaalala na dito kami sabay lumabas ng oras na iyon. Maya maya pa dumating ang group ni Alexa."Talya!" sigaw ni Alexa. Sumunod sa kanya ang ilang mga taohan na puro mga lalaki."Sa tingin ko nandito siya.." matapos ko itong sabihin ay lumabas din ang matanda na si "Big boss""Find him!" paguutos ni "Big Boss" at agad nag swip
Simula sa aking panloob na mga hita, halos itinaas niya ang makapal na tela aking balat bago itakbo ito sa pagitan ng aking mga binti sa parehong masiglang paraan. Pigil ang hininga ko, pinipigilan ang pag-ungol habang ang mga galaw niya ay dumidikit sa aking clit. Kinapa ko ang aking mga kuko sa kanyang mga balikat at hindi ko makontrol ang aking mga balakang habang bumagsak ang mga ito sa kanyang palad. Maya maya pa ay huminto na siya, naiwan akong nasasaktan."Oliver," mahinang ungol ko, ngunit hindi niya ako naririnig o hindi niya pinapansin ang aking pakiusap.Gamit ang isang kamay ay ibinuka niya ang aking mga panlabas. Nararamdaman ko ang aking sarili na basang-basa habang sinisimulan niya akong linisin nang marahan at pamamaraan, pinataas at pababa ang tela, sa magkabilang gilid ng aking clit, isang beses, dalawang beses,tatlong beses.Ang magaspang na dulo ng tela ay nagpapadala ng mga shockwaves ng kasiyahan sa buong katawan ko habang patuloy niyang binabalewala ang aking pu
TWO MONTHS AFTER; Ilang minuto bago mag alas 10 ng gabi, nag doorbell ako sa pinto. Tila nakaramdam ako ng pagka-excited at kaba. Ang pinto ay bumukas at tumambad ang mukha ni Oliver Monro. Hindi siya gwapo, ako na ang nagsasabi, pero nakakadala ang mga titig niya. May mapu-pula din siyang labi, dagdag akit sa kanyang katawan. Ngumiti siya bago nagsalita "Come in" Sa pagpasok ko, ay agad kong nakita ang isang bouquet sa maliit na mesa, ang makukulay na rosas, ang mga paborito ko at ngumiti siya na lumapit sa akin, abot pa hanggang taenga. "You like it?" tanong niya habang nakatingin ako sa mga bulaklak. "Yes" Namamangha ako sa kanya kung gaano niya binibigyang pansin ang mga detalye at naaalala ang lahat ng sinabi ko. Halos araw-araw niyang pinaparamdam sa akin na mahal niya ako. Hanggang sa bigla niya akong niyakap at h******n sa noo. "Have a set" inalok niya ako para maupo. Ang plus size at malambot na sofa, at oversized chair ay mukhang komportable at nakaka-relax. Lahat n