I fell asleep again after I laid my body on the bed when we got back from the place where Ev said me and my daughter lived.Ito 'yung bahay na pinanggalingan ko kagabi. Kaya naman pala may mga pictures ako dito dahil dito ako nakatira.When I woke up, mahimbing na natutulog sa braso ko ang bata kanina.Suddenly, in a snap, bigla na lang bumalik sa isip ko ang lahat ng mga nangyari. I realize that this is Xyrie sleeping on my arm. I remembered everything.Naging klaro na lahat ngayon sa isip ko. Nasagot na ang karamihan sa mga katanungan na nasa isipan ko sa mga nakalipas na taon.I smiled as I gently stroke my daughter's hair. I kissed her forehead. Rinig ko ang mahihina niyang hilik.Ev said she was crying because she didn't see me last night. She must've been frightened because I wasn't there with her.Napansin ko si Ev na kakagising lang rin. Nakaupo siya sa mahabang couch habang kusot-kusot ang kanyang mga mata.Bumaling siya sa amin. Napansin niyang gising na ako. He got up and s
I am standing in front of one big house. This is his house. I've been here.Hindi na ngayon dito nakatira si Liah. They moved out after the divorce. Vish provided them a one expensive condo para doon na sila tumira ng anak niya.It has been a week. A week had passed bago ko naisipang lumipad pabalik ng Pilipinas para lang makita siya. Baka sakaling may pag-asa pa kaming dalawa.O kahit closure lang sana para sa anak namin. I wanted him to personally meet our daughter. Apat na taon ng buhay ni Xyrie ang lumipas nang hindi nakikilala ang tunay niyang daddy. I want to make it up to her. Gusto ko siyang bigyan ng kumpletong pamilya.I wanted her to feel all the love I could possibly gave her, the kind of love that I never experienced not until Vish entered my life.My heart's beat went fast as I slowly moved the small gate to get inside. Dahan-dahan akong naglakad palapit sa pinto.I stood there for a moment. Nag-aalangan ako kung kakatok ba ako o hindi. Hanggang sa kusa na lang na gumala
Vish's P.O.VI had the feeling that it was really her. My heart tells that it was her. She is back. I paid someone to investigate. The first time I saw her, I already knew that it was her.After many days of waiting for the result, the investigator that I paid finally called to meet me.I am casually sitting inside this mini cafe where there isn't much people around.I was hurt when she didn't recognize me the first time we met after all these years. My heart ache so much after she asked who I was.And my doubts disappeared when I kissed her. Her lips tasted the same as before. It didn't even change a bit. Her lips still taste sweet. It's making me crazy and vulnerable. I wanted to have her in my arms so bad. I wanted her so much that I am paying someone just to do an investigation to make things clear.When I saw that bastard who was her former doctor, I already knew that it was indeed her.One thing that kept me out from believing that it was her was her grave. I saw her dead body g
"After trying different treatments, wala pa ring nagbabago sa kondisyon mo. And, in fact, lalo pa itong lumalala. Palagi tayong nagfe-fail sa tuwing sumusubok tayo ng iba't-ibang klase ng gamot. I'm really sorry, Miss Robles. Mahirap e-cure ang sakit na mayroon ka. Kumakalat na ito sa utak mo. But, let's not lost our hope. May posibilidad pa rin na magamot ka. Marami pang ibang treatment na maaari nating subukan. Pwede rin nating idaan sa operasyon," the doctor explained to me.Nanlulumo ako sa tuwing naririnig ko mula sa kanya na nagfe-fail ang bawat subok namin ng iba't-ibang klase ng gamot. Pero alam ko rin naman na kasalanan ko kung bakit."Habang tumatagal, paliit ng paliit ang tsansa kong gumaling, 'di ba, doc?" tanong ko sa mahinang tono.Iniwas ng doktor ang tingin sa akin.Alam ko na ang ibig niyang sabihin."Doc, may sasabihin ako sa'yo," saad ko."Ano 'yon?"Nagbaba ako ng tingin pagkatapos ay pasimpeng pinaglaruan ang hawak kong purse."Tutal wala namang kasiguraduhan kung
I was smiling from ear to ear habang naglalakad papunta sa room ni Liah at nakatingin sa suot kong itim na bracelet na bigay ni Vish.Sobrang saya ko na may halong kilig. Sino ba naman kasi ang hindi kikiligin kung may nagbigay sa 'yo ng couple bracelet? Kahit pa na sinabi niya na friendship bracelet lang 'to, kinikilig pa rin ako.Hinatid lang ako kanina ni Vish sa ospital pagkatapos ay umalis na. Bukas na lang daw niya dadalawin si Liah."Ate," napatigil ako sa paglalakad nang biglang may batang tumawag sa akin.Napalingon ako sa gilid ko.Nakaupo sa isang wheelchair ang isang batang babae sa may pintuan ng kwarto. Sa tingin ko ay nasa labing dalawa o mahigit na ang edad niya.Sobrang putla ng balat niya. Nangigitim ang labi at ilalim ng mga mata niya. Sobrang payat rin niya.Nakasuot siya ng isang asul na pang-pasyenteng roba. Hawak ng isang kamay niya ang IV pole na nakakonekta sa pulsuhan niya.Ngumiti ako sa kanya. "Ano 'yon?""Pwede ba akong magpasama sa 'yo?" tanong niya. Wala
WARNING: MATURE CONTENT!Matapos ang insidente, pinilit ko pa ring pumasok sa trabaho. Pumasok ako kanina nang hindi napapansin na may maliit na sugat ako sa pisngi at dumudugo iyon.Nilagyan ko lang iyon ng maliit na band aid at tinakpan ng concealer.Nasa New York na ako ngayon. Kalahating oras na ang lumipas simula nang lumapag ang eroplano namin. Limang na oras pa bago ang susunod naming flight.Alas dos na ngayon ng madaling araw rito. Sa isang pinakamalapit na hotel mula sa airline kami nakacheck in para magpahinga muna bago ang susunod na flight.Nasa pinakamataas na parte ng hotel ang kwarto namin. Anim kaming babae sa iisang kwarto.Nagchichikahan ang lima kong mga kasamahan sa loob habang nasa balkonahe ako at nakatingin sa maliwanag na siyudad.Nakatukod ang mga siko ko sa railings. Iniisip ko pa rin ang nangyari kahapon.Naging kasalanan ko pa talaga ang lahat. Ako na nga ang biktima, ako pa rin ang mali.Gusto ko na lang matahimik. Gusto ko ng mag move on. Gusto ko ng mak
WARNING: MATURE CONTENT!I can clearly hear Vish's loud snoring behind me. He is very well asleep after we had s*x. Both of us are nakedly laying on his long couch. Walang kahit na kumot ang tumatakip sa mga hubad na katawan namin.Medyo nilalamig na rin ako. I didn't sleep after we both laid our body on the soft couch hanggang sa nakatulog na lang si Vish. Buti pa nga siya nagawang makatulog.Sinamantala ko ang pagkakataon habang tulog pa ang binata. Dahan-dahan akong tumayo. Nilingon ko muna si Vish. Ang himbing talaga ng tulog niya.Hinanap at pinulot ko isa-isa ang mga nagkalat kong damit sa sahig at kaagad na isinuot ang mga 'yon.Tiningnan ko ang oras sa wrist watch ko. Six a.m na. Kailangan ko ng bumalik sa hotel namin. May flight pa ako ngayon.Unti-unti na ring lumalabas ang araw. Tiningnan ko sa huling beses si Vish bago walang ingay na bumaba mula sa tower.Nang makababa na ako ng building, kaagad akong pumara ng taxi at nagpahatid sa hotel namin.Nang makapasok ako sa hote
WARNING: MATURE CONTENT!Kasalukuyan kami ngayong sabay na naglalakad ni Vish sa loob ng building ng kompanya niya.Pagkatapos naming kumain kanina, nag-aya si Vish na magstay muna ako sa opisina niya. Pumayag naman ako dahil wala akong gagawin sa condo. Wala rin naman akong pasok sa trabaho.May mangilan-ngilang mga trabahante ang nasa loob at may kanya-kanyang ginagawa. Ang iba sa kanila ay napapatingin sa aming dalawa ng binata kapag nadadaanan namin. Siguro dahil nagtataka sila kung bakit magkasama kami.Ang dami ba namang malisyoso't malisyosa sa panahon ngayon."I'll cook for you sometime. Para naman matikman mo kung gaano ako kasarap magluto," masayang saad ng binata.Napangiti naman ako sa kanya. "Really? Gagawin mo para sa 'kin?"Tumango siya. "Uh-huh. You're going to fall in love with me once you tasted them," sinabayan pa niya ng pagtawa.He's probably just kidding. Love? Malabong umabot kami sa ganoong phase ng relasyon. Everything is just pure s*x. Pure pleasure and nothi
Vish's P.O.VI had the feeling that it was really her. My heart tells that it was her. She is back. I paid someone to investigate. The first time I saw her, I already knew that it was her.After many days of waiting for the result, the investigator that I paid finally called to meet me.I am casually sitting inside this mini cafe where there isn't much people around.I was hurt when she didn't recognize me the first time we met after all these years. My heart ache so much after she asked who I was.And my doubts disappeared when I kissed her. Her lips tasted the same as before. It didn't even change a bit. Her lips still taste sweet. It's making me crazy and vulnerable. I wanted to have her in my arms so bad. I wanted her so much that I am paying someone just to do an investigation to make things clear.When I saw that bastard who was her former doctor, I already knew that it was indeed her.One thing that kept me out from believing that it was her was her grave. I saw her dead body g
I am standing in front of one big house. This is his house. I've been here.Hindi na ngayon dito nakatira si Liah. They moved out after the divorce. Vish provided them a one expensive condo para doon na sila tumira ng anak niya.It has been a week. A week had passed bago ko naisipang lumipad pabalik ng Pilipinas para lang makita siya. Baka sakaling may pag-asa pa kaming dalawa.O kahit closure lang sana para sa anak namin. I wanted him to personally meet our daughter. Apat na taon ng buhay ni Xyrie ang lumipas nang hindi nakikilala ang tunay niyang daddy. I want to make it up to her. Gusto ko siyang bigyan ng kumpletong pamilya.I wanted her to feel all the love I could possibly gave her, the kind of love that I never experienced not until Vish entered my life.My heart's beat went fast as I slowly moved the small gate to get inside. Dahan-dahan akong naglakad palapit sa pinto.I stood there for a moment. Nag-aalangan ako kung kakatok ba ako o hindi. Hanggang sa kusa na lang na gumala
I fell asleep again after I laid my body on the bed when we got back from the place where Ev said me and my daughter lived.Ito 'yung bahay na pinanggalingan ko kagabi. Kaya naman pala may mga pictures ako dito dahil dito ako nakatira.When I woke up, mahimbing na natutulog sa braso ko ang bata kanina.Suddenly, in a snap, bigla na lang bumalik sa isip ko ang lahat ng mga nangyari. I realize that this is Xyrie sleeping on my arm. I remembered everything.Naging klaro na lahat ngayon sa isip ko. Nasagot na ang karamihan sa mga katanungan na nasa isipan ko sa mga nakalipas na taon.I smiled as I gently stroke my daughter's hair. I kissed her forehead. Rinig ko ang mahihina niyang hilik.Ev said she was crying because she didn't see me last night. She must've been frightened because I wasn't there with her.Napansin ko si Ev na kakagising lang rin. Nakaupo siya sa mahabang couch habang kusot-kusot ang kanyang mga mata.Bumaling siya sa amin. Napansin niyang gising na ako. He got up and s
Hindi ko na kaya. Sobrang sakit na ng ulo ko at parang nag-gi-glitch and utak ko.Malakas ko siyang tinulak. Narinig ko pa ang malakas na pagtama niya sa isang bahay dahilan para lumikha ng ingay.Mabilis kong binuksan ang pinto saka tumakbo palabas. Narinig ko pa ang pagtawag niya sa pangalan ko pero hindi ko na siya pinakinggan o nilingon man lang.I took the exit kung saan walang mga tao. I was glad nang wala akong nakitang ibang tao roon kaya deritso akong nakalabas.I looked left and right, finding which direction I should take just to escape from this place.Gusto ko na lang makalayo. Gusto ko na lang maglaho para maproseso ko ang lahat ng mga nangyayari.My mind wanted to be alone.I was glad nang may dumaang taxi. Dali-dali akong sumakay roon saka nagpahatid sa condo ko.Wala na akong pakealam sa mga susunod na mangyayari. Ang gusto ko lang ngayon ay hindi ako makita ng mga tao sa ganitong sitwasyon.How am I supposed to face those people with this state of mine?Makalipas ang
Someone dragged me inside a mini room or a bodega. Judging by his scent and strength, I could tell that he is a man.He shut close the door and pinned me on the nearest cold wall. Iniharang niya ang malaki niyang katawan sa akin. Mataas siya sa akin ng ilang pulgada.“Shhh…” He hushed me. Malapit ang mukha niya sa akin. For some reason, he sounded familiar.Sinubukan kong magpumiglas. I pushed his chest pero marahas niyang hinablot ang mga palad ko and pinned them on the wall, up to my head.He also pinned his body on me na lalong nagpapahirap sa akin na gumalaw.Takot na takot na ‘ko. Halos lumabas na sa dibdib ko ang puso ko dahil sa lakas ng tibok niyon. Ramdam ko rin ang panlalambot ng mga tuhod ko.Lumipas ang mahigit limang minutong pagpupumiglas ko pero walang nangyayari at hindi man lang siya natitinag. Tahimik lang rin siya habang ginagapos ako, parang naghihintay lang siya na tumigil na ako sa ginagawa ko.Hanggang sa ako na nga ang napagod dahilan para tumigil na ako. Narar
I looked at myself in the mirror. I am wearing a beige maxi dress na abot hanggang talampakan ang taas. My hair is dyed into a light brown and it was semi curled.Kasalukuyan akong nasa loob ng fitting room, inaayusan ang sarili ko. My lips were pink. Makapal ang makeup sa mukha ko para masigurong hindi maging obvious ang mga pimples at eyebags ko.After putting my makeup, I proceeded on wearing my jewelries. They were all made of silver. Suot ko rin ‘yung necklace na binili ko noong magkasama kami ni mama sa pagsashopping.Tonight is the night that we had been waiting for. Thousand of guests have already arrived and they are all wearing elegant and highclassed outfits. 70 percent of our expected guests came at patuloy pa na nagsisidatingan ang iba. After ten minutes, magsisimula na ang party.Medyo nanlalamig ang mga palad ko dahil sa kaba. Masyadong maraming tao. Natatakot akong magkamali. Kanina pa rin ako pinagpapawisan at buti na lang long lasting at waterproof ang makeup na suot
Nakabalik na kami sa Canada. Pumapasok na ulit si Xyrie sa school niya. Ako naman ay inaayos ang problema patungkol sa upcoming event.While working something on my laptop, maya’t maya akong napapatingin kay Ev. He is also busy doing something. He took a one week leave from the hospital he’s working dahil nga sa upcoming event.I couldn’t stop thinking everything that had happened on our stay in the Philippines. Especially ‘yung paghaharap namin ng lalakeng nakasuntukan ni Ev.I couldn’t stop thinking about him. Not because I have some personal reason to do so. It was because of what he said that made me question Ev’s kindness towards me and Xyrie.I have the feeling that Ev is hiding something to me. I kept on talking a quick look at his face.If what that man said was true, this would be the first time Ev lied something to me. Pero hindi ako makaisip ng tama o eksaktong dahilan para magsinungaling siya sa ‘kin.Umiling iling na lang ako saka pilit na inaalis sa isip ko ang problema
Hanggang sa makabalik na ako sa hotel room namin, hindi pa rin mawala sa isip ko ang mga pangyayari.Nadatnan kong natutulog sa long couch si Aya kaya ginising ko siya para pabalikin na sa kwarto niya.Pagkatapos ay tinungo ko naman ang kwarto namin ni Xyrie. Mahimbing pa rin na natutulog ang anak ko.Hinubad ko ang coat ko saka tumabi ng higa sa kanya. Magkaharap kami sa isa't-isa.Marahan kong hinaplos-haplos ang buhok ng anak ko. Pinagmamasdan ko ang maamo niyang mukha.As I was watching her, I realized she resembles someone. But, I cannot point out who. He looks like someone I saw from before.I just kissed her forehead and proceeded to close my eyes.At makalipas lang ang ilang segundo ay agad na akong dinalaw ng antok.***“We’re here,” anunsiyo ng binata nang makapasok kami sa loob. “Welcome to my office.”“Sigurado ka bang ayos lang na nasa opisina mo ako habang nagtatrabaho ka? Baka makaistorbo lang ako?” Medyo madilim rin ang paligid ng opisina siya. ‘Yung working table lan
We are supposed to stay here for another day pero tumawag sa akin kanina si papa at pinapabalik na kami sa Canada. Nagkaroon raw ng problema para sa food catering para sa magaganap ng event.I booked them a month ago. And I am shortly glad na they announced their backing off days before the actual event. May oras pa ako para maghanap ng ipapalit.Our flight will be tomorrow at noon. Xyrie's currently in bed. It's already seven p.m. Maagang nakatulog ang anak ko. She was tired these past few days.Dinaig pa niya ako na nagtatrabaho ng mahigit sampung oras sa isang araw.Kanina ko pa hinihintay si Ev para sabihin sa kanya na kailangan na naming bumalik ng Canada.I've been calling him the whole afternoon pero nakapatay ang phone niya. Medyo kinakabahan na ako kasi hindi naman siya ganito. Usually siya pa nga ang mas nauunang tumawag sa 'kin.Sumandal ako sa pintuan ng kwarto namin, naghihintay na dumating si Ev. Ilang minuto na akong patingin-tingin sa pintuan ng kwarto niya na katabi l