ONLY YOU 02 : คนดัง!

ONLY YOU เพื่อนกันมันส์เกิน

EPISOD 02

ร้านอาหารเวียนนาม

ทั้งสองที่มาจับที่ร้านอาหารเวียดนามเพราะเธออยากกินอะไรเส้น แต่ร้านนี้ก็มากับเพื่อนบ่อยเพราะมันไม่ไกลจากมหาลัยที่พวกเธอเรียนมากนัก.เพราะมหาลัยเป็นนานาชาติเลยไม่แปลกที่แถวนี้อาหารจะหลากหลายหน่อย..

 “เอ๊ะนั้นมันพี่ดัฟฟ์สุดหล่อของฉันนิ”

 “จริงด้วยเหมือนจะมากับเพื่อนนะ”

 “ยัยเพิร์ลอีกแล้วหรอ?”เสียงของผู้หญิงคนนั้นที่พูดขึ้นพร้อมกรอกตามองบน ไม่แปลกหรอกที่พวกเธอจะแสดงอาการแบบนั้นออกมาเพราะในมหาลัย ฉันก็มักจะโดนซุบซิบนินทาแบบนี้แหละ แต่ก็ชินแล้วไม่ได้เก็บมาใส่ใจบอกเลยถ้าคนพวกนั้นรู้เรื่องในครอบครัวฉัน จะรู้เลยว่าคำพูดของพวกเธอมันเบามาก..

 “กินไร?”ร่างสูงของดัฟฟ์ที่หันมาเอ่ยถามเพื่อนสาวขึ้น

 “เอาเป็นเฝอ แล้วก็บั๊ญหมี่”

 “กินหมดหรอ?”

  “หึ เดี๋ยวยูตามมา”

 “โอเค งั้นเป็นเฝอสองครับแล้วก็บั๊ญหมี่หนึ่งครับ”

  “รอสักครู่นะคะ”เสียงของพนักงานที่ตอบกลับมาก่อนที่จะเดินออกไปจากโต๊ะของฉันที่ตอนนี้คนในร้านเริ่มเยอะขึ้นเพราะมันเป็นเวลากินข้าวเย็นมั้ง..

 “ฮายยย”เสียงทักทายเสียงดังที่ดังมาก่อนตัวของคน ไม่ต้องบอกว่านี้คือใคร..เพื่อนของเธอเอง “ยูเลีย”

 “ว่าไง”

 “คิดถึงมึงจังเลย จุ๊บม๊วฟ”ยูเลียดึงใบหน้าของเธอเข้าไปทำท่าหอมเบาๆ ก่อนที่จะหัวเราะออกมาเบาๆ พร้อมนั่งลงข้างๆร่างสูงของดัฟฟ์

 “กินอะไรมายัง?”

 “ยังเลยค่ะสุดหล่อฮ่าๆๆ ว่าแต่คืนนี้พวกมึงจะไปป่ะ มันคุยกันในกลุ่มแชทยังไม่มีใครตอบมันสองตัว”ยูเลียพูดพร้อมยกแชทกลุ่มที่เพื่อนทั้งสองคุยกัน มันแจ้งเตือนมาสักพักแล้วแหละแต่ฉันไม่ได้เข้าไปอ่าน

 “ไม่พ้นไปเที่ยวผับสินะ”ฉันพูดขึ้นอย่างเบื่อหน่ายไม่รู้สิบ้างวัน แค่อยากนอนโง่ๆอยู่ห้องแค่นั้นแหละ

 “มันบอกว่าถ้าคืนนี้ใครไม่ไปรอบหน้าเลี้ยงทั้งร้าน อันนี้ไอ้วินเทอร์พิมพ์ไม่เกี่ยวกับกู”ยูเลียทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้พร้อมมองมาที่เพื่อนทั้งสอง

 “ก็คงต้องไป”

 “แหม!!ทำเหมือนไม่อยากไปนะดัฟฟ์ กูเห็นมึงไปกับพวกมันตลอด”ฉันพูดขึ้นอย่างหมั่นไส้คนที่นั่งอยู่ตรงข้ามฉัน ก่อนที่จะเปะปากออกมาเบาๆ

 “ฮ่าๆๆ”ดัฟฟ์

 “เออ!! ไปก็ได้กี่โมง?”เพื่อนไปก็ต้องไปแล้วแหละ..คือไม่ใช่มันนานๆไปครั้งไงพวกนี้มันแทบจะไปทุกวันนึกว่าเป็นหุ้นส่วนกับร้านนั้นไปสะแล้ว

 “มันบอกก่อน 4 ทุ่ม”

 “เค!!”

 “ขออนุญาตเสิร์ฟค่ะลูกค้า” ก่อนที่ฉันจะอารมณ์เสียไปมากกว่านี้เฝอก็มาเสิร์ฟตรงหน้าของฉันพอดี..

 “บั๊ญหมี่ของโปรด.”ยูเลีย

 “กูรู้ไงว่ามึงชอบ”เสียงของร่างบางที่ยกยิ้มให้เพื่อนไปก่อนที่ทั้งสามจะนั่งกินข้าวไปด้วยพูดคุยไปด้วย พร้อมสายตาของเด็กมหาลัยที่มองมาที่พวกเธอทั้งพูดคุยในเรื่องที่ดีแล้วก็ไม่ดี ธรรมดาแหละคนมีชื่อเสียง..

 “เจอกันคืนนี้ จะให้กูไปรับไหม?”ยูเลียที่เอ่ยถามเพื่อนสาวขึ้น

 “ไม่เป็นไรเดี๋ยวกูไปรับมันเอง”ร่างบางของเพิร์ลยังไม่ทันจะได้ตอบกลับเพื่อนไป ดัฟฟ์ก็พูดดักขึ้นสะก่อน

 “โอเคตามนั้น เจอกันที่ร้าน”

 “บาย”ก่อนที่เราจะแยกย้ายกันกลับ

ดัฟฟ์ที่ขับรถมาจอดที่หน้าคอนโดของฉัน ก่อนที่เธอจะหันไปเอ่ยถามเพื่อนขึ้น

 “จะมารับกี่โมง?”ที่เธอต้องถามแบบนี้เพราะดัฟฟ์มันเป็นคนตรงต่อเวลามากคือบอกเวลานี้มันก็คือมาถึงแล้ว คือมีครั้งหนึ่งฉันช้าไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วมันก็ไม่ยอมโทรมาตามว่าถึงแล้ว สรุปก็รอฉันไปค่ะครึ่งชั่วโมง เลยไม่อยากปล่อยให้มันรอนานเลยถามเอาไว้ก่อน

 “สามทุ่มครึ่ง”

 “โอเคตามนั้นครับสุดหล่อ”เธอที่ชอบพูดแบบนั้นเป็นปกติกับเพื่อนอยู่แล้วก่อนที่จะเดินลงมาจากรถของดัฟฟ์ ก่อนที่รถของเขาจะขับออกไปจากคอนโดของเธอ..

 “เพิร์ล”

••.•´¯`•.•• ONLY YOU ••.•´¯`•.••