ONLY YOU 08 : อาการออก

ONLY YOU เพื่อนกันมันส์เกิน

EPISOD 08

ซุปเปอร์คาร์คันหรูที่จอดอยู่ด้านหน้าคณะนิเทศศาสตร์ พร้อมมองข้อความในโทรศัพท์ที่ส่งเข้ามาบอกว่าเธอนั้นกำลังออกมา..แต่ตอนนี้ยังไม่เห็นว่าร่างบางจะออกมาเลย

 “ทำอะไรอยู่เนี่ยเพิร์ล?”เสียงของดัฟฟ์ที่เอ่ยพูดขึ้นพร้อมมองข้อความตรงหน้าของเขาก่อนที่จะโทรออกหาร่างบางไป..

ครืนน

 “ฮัลโหลกำลังออกไป”เสียงของร่างบางที่เอ่ยพูดขึ้นก่อนที่ร่างบางจะเร่งฝีเท้าของเธอตรงมาที่รถของร่างสูงของเพื่อนหนุ่มที่โทรตามเธอแล้ว..ก็ระหว่างที่ฉันกำลังเดินมาที่นี้มีรุ่นน้องทักสะก่อนเลยแวะคุยกันสักหน่อย..

แกร๊ก!!

 “ทำอะไรทำไมช้าจัง”ดัฟฟ์ที่พูดขึ้นก่อนที่ร่างบางจะเดินเข้ามาเปิดประตูรถ

 “น้องมาปรึกษาเลยแวะคุยนิดหน่อย”เสียงของฉันที่ตอบกลับไป พร้อมมองหน้าของร่างสูงที่พอเธออธิบายเขาก็เข้าใจ..

 “ขึ้นรถมาได้แล้ว”น้ำเสียงของดัฟฟ์ที่เบาลงก่อนที่เธอจะพยักหน้าเข้าใจแล้วเดินเข้ามานั่งในรถของเขา..

ครืนน

ระหว่างที่ทั้งสองกำลังขับไปที่ร้านอาหารที่จะกินในเย็นนี้เสียงโทรศัพท์ของเพิร์ลก็ดังขึ้นสะก่อน ก่อนที่เธอจะหยิบขึ้นมาก็เห็นว่ามันเป็นเบอร์ของเคแลนที่โทรเข้ามา

 “เห้อ..น่ารำคาญ!!”ร่างบางที่กรอกตามองบนขึ้นก่อนที่จะมองปลายสายที่โทรเข้ามาหาเธอตอนนี้..อยู่ๆบรรยากาศมันก็เปลี่ยนไป ในห้องที่เกิดความเงียบขึ้นก่อนที่เพิร์ลจะกดรับสายนั้นเข้า..

 ติ๊ด!!

 “ค่ะ พี่เคแลนมีอะไรหรือเปล่า?”

 “ไม่มีอะไรครับ พี่แค่คิดถึงเราเฉยๆครับ เย็นนี้วางกินข้าวกับพี่ไหมครับ?”เสียงของเคแลนที่เอ่ยถามร่างบางของเพิร์ลขึ้น ทั้งๆที่ตอนนี้ข้างกายของเขายังมีร่างบางอีกคนที่นอนเปื่อยเปล่าอยู่ข้างตัวของเขาอยู่ตอนนี้..พร้อมมือบางที่ลูบไปตามหน้าอกของเคแลนไปมาอย่างไม่ได้คิดอะไร..

  “ไม่ว่างค่ะ เพิร์ลออกมากินกับเพื่อนแล้ว”

 “เสียดายจังเลยนะครับ พี่ว่าจะชวนเราไปกินร้านมิชลินสักหน่อย”เขาที่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกเสียดาย ทั้งๆที่ความจริงแล้วเขาไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น..

 “อ่อไม่เป็นไรค่ะ เพิร์ลท่านบ่อยแล้วพี่ตามสบายเลยนะคะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วแค่นี้ก่อนนะคะ”เสียงของร่างบางที่เอ่ยพูดขึ้นก่อนที่จะตัดสายของเขาไป...

พรึ่บ!!

 “เป็นไรคะ แลน”คู่นอนคนสนิทของเขาที่เอ่ยถามขึ้นพร้อมเอามือลูบหน้าอกของเขาไปมา

 “หึ!! ฉันกำลังอยากปราบผู้หญิงคนหนึ่งอยู่นะ เล่นตัวเก่งพอตัว ทั้งๆที่แม่แทบจะถวายให้ฉันจนตัวสั่น”น้ำเสียงของเขาที่พูดขึ้นด้วยความหงุดหงิดที่โดนหักหน้าแบบนั้น ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงอยากไปจนตัวสั่น แต่กับเธอไม่ใช่เลย หึ!! น่าสนใจกว่าที่คิด..

 “งั้นเรามาต่อกันอีกสักรอบไหมคะ?”นิ้วเรียวที่เลื่อนลงไปยังจุดกึงกลางของลำตัวของเขาก่อนที่จับเข้ากับแท่งร้อนของร่างสูง จนเคแลนถึงกับต้องซูดปากครางขึ้นด้วยความเสียวซ่าน..

 “เธอนี้มันร่านจริงเลยนะ”มือหนาของเขาที่จับเข้าที่ปลายคางของร่างบางก่อนที่จะยกให้ขึ้นสูง ก่อนที่ใบหน้าของเขาจะก้มลงไปประกบจูบเข้าที่ริมฝีปากของเธอเข้า ก่อนที่ทั้งสองจะเริ่มทำกิจกรรมรักกันต่อ ถึงเขาจะพึ่งหยุดไปไม่นานนี้ก็ตาม

 “อร่อยไหม?”ดัฟฟ์ที่มองเพื่อนสาวที่ตอนนี้กำลังนั่งกินพิซซ่าอย่างอร่อย พร้อมมือทั้งสองที่เปื้อนไปด้วยขนมปัง..

 “เปื้อนไปหมดแล้ว”มือหนาที่ยื่นไปตรงหน้าของเธอก่อนที่จะใช้นิ้วเช็ดเข้ากับริมฝีปากของร่างบาง..เพิร์ลที่หยุดการกินของเธอพร้อมเสียงหัวใจที่เต้นเร็วขึ้นเรื่อยๆอย่างบอกไม่ถูก...

 “เช็คเองก็ได้”

 “กินเป็นเด็กไปได้”เขาที่พูดขึ้นพร้อมยื่นน้ำอัดลมไปตรงหน้าของเธอ ก่อนที่ร่างบางจะรับไว้แล้วดูดกินอย่างอร่อย นานแล้วที่เธอไม่ได้กินอาหารแบบนี้..

 “แต๊งกิ๊วว”

หลังจากที่ผมไม่ส่งเพิร์ลที่คอนโด ผมก็ขับรถอ้อมอีกรอบหนึ่งก่อนที่จะจอดในคอนโดเดี๋ยวกันกับเธอ ที่ให้ลูกน้องมาจัดการให้เรียบร้อยแล้ว

แกร๊ก!! ร่างสูง เปิดประตูเข้ามาในห้อง ห้องของเขาที่ถูกจัดแต่งด้วยสีดำทองตามสไตล์ผู้ชาย.  ก่อนที่ดัฟฟ์จะเดินไปเปิดคอมพิวเตอร์ของเขาที่มีมากกว่า ห้าจอที่ตอนนี้มีทั้งหุ้นต่างๆที่เขาเล่นแล้วงานที่เขาทำ.. ผมคงไม่ได้บอกสินะว่าที่บ้านเขาไม่ได้ทำเพียงแค่งานสีขาวยังมีงานสีเทาที่ยังทำควบคู่ไปด้วย..ซึ่งแน่นอนสีเทาของที่อังกฤษผิดกฎหมาย แต่ที่ฮ่องกงไม่!!ซึ่งแน่นอนว่างานสีเทานั้นผมเป็นคนทำแน่นอน ผมที่จัดการคาสิโนแล้วเว็บพนันออนไลน์ทั้งหมดเป็นหน้าที่ของผม ซึ่งในส่วนที่ฮ่องกง ป๊าของผมเป็นคนจัดการ

คอมพิวเตอร์ทุกตัวของเขาที่ถูกเปิดขึ้น ก่อนที่ร่างหนาของดัฟฟ์จะหยิบแวนตาราคาแพงของเขาขึ้นมาสวมใส่แล้วรัวมือเรียวยาวของเขาลงที่แป้นพิมพ์นั้นอย่างเคยชิน...ก่อนที่จะตรวจเช็คทั้งในเว็บแล้วคาสิโนทางฮ่องกง เพราะมีกล้องติดอยู่แทบทุกที่ของคาสิโน..เพราะช่วงนี้พ่อของเขาไม่ค่อยได้เข้าไป เลยเป็นหน้าที่ของเขาที่ต้องเป็นคนจัดการเอง..

โทรศัพท์เครื่องหรูสามเครื่องที่อยู่หน้าโต๊ะคอมของเขา ก่อนที่จะหยิบขึ้นมาโทรหาลูกน้องฝั่งฮ่องกงของเขาขึ้น

 “ครับนาย”เสียงพูดขึ้นเป็นภาษาจีนที่ดังขึ้น ก่อนที่ดัฟฟ์จะตอบกลับไปเป็นภาษาบ้านเกิดของเขาเหมือนกัน

 “โต๊ะของคนที่ชื่อ อี้เซ่อ ดูมันให้ดีๆหน่อยมันมีไพ่ติดตัวมาด้วย เครื่องสแกนไม่เจอหรือไง?”น้ำเสียงดุๆของร่างสูงที่เอ่ยพูดออกไปด้วยความไม่พอใจที่ลูกน้องของเขาทำงานไม่ละเอียดทั้งๆเรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ต้องระมัดระวัง..

 “ครับนาย ผมจัดการให้”

 “อย่าให้พลาดอีก!”เสียงพูดภาษาจีนที่เอ่ยพูดขึ้นก่อนที่เขาจะวางสายของลูกน้องไป ก่อนที่จะหันมามองจอของหุ้นที่เขาร่วมลงทุ่นกับเพื่อนเอาไว้ ตอนนี้มันกำลังขึ้นดีเลยแหละ..เงินทั้งนั้น..

ติ๊ง!!

วินเทอร์ : พวกมึงเห็นหุ้นที่เราเล่นป่ะ แม่งขึ้นไม่หยุดเลยว่ะ

แวมพ์ : ต้องขอบคุณคุณดัฟฟ์ครับที่แนะนำ ไม่งั้นกูไม่มีเงินไปซื้อรถคันใหม่แน่นอนครับ

วินเทอร์ : @ดัฟฟ์ มึงโครตเอาว่ะเพื่อน!!

ดัฟฟ์ : คนมันมีสมอง

วินเทอร์ : ไอ้สัสหลอกด่ากูอีก!!

ดัฟฟ์เลิกสนใจแชทกลุ่มก่อนที่เขาจะเปิดไปที่รายชื่อของคนที่เขาต้องการหาข้อมูลของมัน ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องยากถ้าเขาจะหามันสะอย่าง.. ก่อนที่ข้อมูลของมันจะขึ้นมาทั้งหมด..

 “เคแลน อายุ 27 ปี สถานะ: วางงาน เป็นลูกหลานตระกูลผู้ดีอังกฤษเลยสินะ.. เขาที่ยังเลื่อนสายตาของเขาอ่านประวัติของผู้ชายคนนั้นทุกบรรทัด..

 “หึ!! มึงก็เหี้ยไม่ต่างจากกูหรอก!”รอยยิ้มที่มุมปากของเขาที่ยกขึ้น ก่อนที่จะเลิกสนใจประวัติมันพร้อมมองข้อความของเพื่อนที่ชวนเขาไปที่ผับคืนนี้ มีหรอผมจะปฏิเสธ..

ดัฟฟ์ : เจอกัน!

ร่างสูงที่ตอบกลับเพื่อนไปแค่นั้นก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะไปหาความสุขในคืนนี้..

กริ๊ง!

 “เสร็จหรือยังคะ?”ยูเลียที่มารับเธอที่คอนโดเพราะคืนนี้เพื่อนจะไปตี้กันอีกแล้ว คือเราสามารถที่จะไปได้ทุกวันเพราะมันคือความสุข..

 “แปปหนึ่งยังไม่ได้เลือกชุดเลย”

 “มากูเลือกช่วย”ยูเลียไม่รอช้าก่อนที่จะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าของเพื่อน

 “กูไม่เคยเห็นมึงใส่ชุดนี้เลยอ่ะเพื่อน”มันหยิบชุดที่เธอซื้อมานานมาแล้วแต่ยังไม่กล้าใส่ เพราะอะไรนะหรอ ดูรูปเอาละกัน...

••.•´¯`•.•• ONLY YOU ••.•´¯`•.••