Chapter 73 Liwanag sa Dilim

Chapter 73

Cora POV

Alas-dos ng madaling araw, at nandito ako sa likod ng isang madilim na gusali. Malamig ang hangin, ngunit hindi ko ito alintana. Sanay na ako sa ganitong klaseng kapaligiran-ang dilim, ang malamig na simoy ng gabi, at ang katahimikang tila nagbabadya ng kamatayan. Ang dilim ay aking kaalyado, at ang bawat anino ay sandalan ko.

Nakuha ko na ang direktang utos mula kay Boss Dark. Kailangang tapusin namin ang mga Delgado bago pa sila makakilos. Kilala ko si Boss Dark-kapag nagbigay siya ng utos, walang puwang para sa pagdadalawang-isip. At sa sandaling malaman niyang may mga traydor sa loob, alam ko na wala nang ligtas sa sinuman.

Habang hinihintay ko ang signal mula sa aking mga tauhan, naalala ko ang mga araw kung kailan nagsimula akong maging assassin. Bata pa ako noon, puno ng takot at pangarap, pero mabilis kong natutunan na sa ganitong buhay, ang mga mahihinang puso ay unang bumabagsak. Naging matibay ako, walang awa, walang kinikilingan-at iyon ang dahilan