AFTER 5 MONTHS KATE POV Mabuti naman at nakakalabas na ulit ako sau bahay ngayon. Binigyan na ako ng clearance ng aking doktor at natapos na din ang aking pagiging bed rest ng halos mag 9 na buwan. Isa na rin kasi sa palaging inaangal ko ang pananakit ng aking likod ng dahil sa palagiang paghiga. Mabuti na lang at matiyaga si James sa pag asikaso sa akin.. Hindi din niya ako iniwanan sa panahong naka bed rest lang ako. Lahat ng kanyang mga business meetings ay kinansela niya. Tutok din siya sa mga pagkaing kinakain ko. Sa loob ng mga panahong iyon halos pag CR at paliligo lng ang aking nagiging dahilan para tumayo ako sa higaan. Akala ko nga ay madadala na ako sa ospital para ma confine dahil lagi akong nahihilo sa tuwing tumatayo ako ng higaan mabuti na lang at may alam na mga herbal na pinapa-amoy sakin si Ate Tisay ang aming kasama sa bahay na taga Roma din. Tuwing umaga ay maaga kaming gumigising upang maglakad lakad sa park . Gusto ko din makalanghap ng sariwang hangin. Pab
"Naku wala akong alam tungkol diyan hindi pa naman siya nagsasabi sakin tungkol diyan. naawa nga ako diyan sa kaniya pano nasanay na siyang si Pana ang palaging nag-aayos ng lahat sa kaniya. Pati sa desisyon ayun daw ang nasusunod saka ang sakit kasi nun dadahilanan ka pang na deport siya sa lugar nila ayun pala bumalik lang ng kuwait at may iba na palang kinakasama, ibig sabihin nagsasama pa sila sa Kuwait babae na yun ni Pana." naiinis kong sabi "hay naku Love hayaan mo na i-accept ko na lang ang pagpapa transfer niya sa Poland pwede naman siyang bumalik dito sa Italy anytime na gustuhin niya. Oh siya wag na nating pag-usapan yan at sumasama na naman ang timpla mo" sabi pa niya sa akin ng makita niya akong naiinis na. Nang makapasok kami sa loob ng Vatican ay nag offer muna ako ng dasal. Sinama ko din sa aking panalangin sila Mommy, Daddy at Amara. Naupo muna kami sa gilid pagkatapos kong manalangin at lumuhod sa harap ng mga katawan ng santo . Excited naming napagkwentuhan ang k
“Naku girl hindi na pass muna ako alam mo namang walang kasama ang matatanda, si bakla naman hindi maiwan iwan ang boyfriend parang lintang kapit. Hahaha. Sige na tinatawag na ko ni Mama paliliguan ko na kasi. Pag may balita ako kay Amara sabihan kita kagad.” Sagot niya sakin . Hindi ako mapakali hanggang sa natapos ang aming usapan . Lalo akong nangamba para kay Amara sa nalaman ko kay Nikka. “Love! meron sana kong gustong hihikingin sayo. Na curious lang kasi ako. (tumango naman ito sa akin habang naghihiwa siya ng dragon fruit na pinabili ko) diba may detective kang kakilala?!" paglalambing ko kay James "oo Love bakit anong pa-iimbestigahan mo?" seryosong tanong naman niya sakin "gusto ko kasing malaman ang sitwasyon ni Amara, ilang araw ko na kasing napapanaginipan ang bata saka random kahit hindi ko siya isipin bigla siyang pumapasok sa isip ko. Gusto ko lang makasiguro na okay ang bata. Nabanggit kasi sakin ni Nikka na naging escort girl na pala si Charlotte ibig sabihi
1 WEEK AFTERGEORGE POVExcited na akong umuwi ng Pinas halos mag 1 taon din ang aking pananatili sa Italy parang kelan lang nagkakagulo pa sa bahay ngayon ay pabalik na naman ako sa bahay na madaming nakaka traumang karanasan hindi lang sakin kundi para saming 2 ni Ate Kate, Ang pagsama sa akin ni Ate Kate sa Italy ay isang pangyayari sa buhay ko na hindi ko pinagsisisihan at palagi kong pinagpapasalamat. Madami akong kailangan asikasuhin kaya ako uuwi ng Pinas. Una sa lahat kailangan malaman ko kalagayan ni Amara kung totoong iniiwan to ni Ate Charlotte baka mamaya mapano ang bata. Budod dito ay meron din akong gustong bilhing property. Isa sa mga natutunan ko kay Ate Kate ang mag invest ng mag invest lalo na sa lupa dahil habang tumatagal nagmamahal ang value nito. Nagulantang na lang ako sa pag announce ng flight stewardes na ang eroplanong aming sinasakyan ay pa landing na sa Ninoy Aquino International Airport. Napahaba pala ang aking tulog, hindi ko na namalayan dahil sa ganda
CHARLOTTE POV Alam kong tumatawag si George sa akin ng paulit ulit gustuhin ko mang sagutin ang kaniyang tawag upang makahingi ng tulong ngunit hindi ko magawa dahil kapit ni Eduardo ang aking cellphone. Tali ang aking mga kamay at puro paninindak ang ginagawa sa akin ni Eduardo. Kilala ko si Eduardo kapag sinabi nito ay siguradong gagawin niya. Ayoko ng mangyari ulit sakin ang naranasan kong pambubugbog at pambababoy na ginawa niya sakin noong nakaraan. Tama na at napagtitiisan ko pa ang matandang ito. Ang laki ng ngiti ni Eduardo ng ihagis niya ang cellphone ko sa pader, para pa siyang asong ulol habang pinaglalaruan ang kaniyang ari sa aking harapan. Mabuti naman at sa araw na ito ay mag-isa lang siyang pumasok sa aking silid. "tumatawag ang baby brother mo?! (nanlalaki ang kaniyang mga mata habang sinasabi sa akin ito) sabi ko naman sayo kung naging mabait ka lang sakin sana hindi ka nakakulong ngayon dito. Wala ee matigas talaga ang ulo mo Makakalabas ka lang ulit kapag nagp
"OH! Tikman mo. Higupin mo lang pag sinindihan ko na!" sabi ni Eduardo sa akin. Sinubukan ko din ito. Mas masarap sa pakiramdam ang tama nito. Sa mga sandaling ito ay nakalimot ako sa pait ng naging kapalaran ko. Para na akong lumulutang sa gaan ng aking pakiramdam. Lumabas na ito mula sa aking silid naiwan akong nakatulala sa isang sulok. Hinihithit ang natirang sigarilyo na kanyang iniwan. Dumating si Belen ng makalabas na ito. Nag-iwan lang siya ng pagkain sa akin at kinandado na niya ang aking silid. Dahil sa high na high ako. Wala akong pakielam sa mga ngyayari sa paligid ko. Kinabukasan nagulat ako ng makita ko ang sarili kong wala pa ring saplot. Bumaba na din ang tama sa aking katawan. Nagmamadali akogn magsuot ng damit at nagtungo sa pintuan. Lalabas sana ako ngunit naka-kandado na ito. Dinampot ko ang cellphone ko na nasa sahig ngunit hindi na ito gumagana dahil sa lakas ng pagkakabato ni Eduardo. Hindi ko na malaman ang aking gagawin. Akala ko ay okay na kami ni Eduardo ng
AFTER 24 HOURS KATE POV Kasama ko ang kambal sa aming mahabang byahe. Napupuno ng poot ang aking puso. Hindi ko maatim na hindi lang sakin kayang gumawa ng kawalang hiyaan itong si Charlotte pati sa sarili niyang anak ay kaya niyang gawin ang ganitong klaseng kababuyan. Galit na galit ako sa aking kinauupuan nagtitimpi at nais ng madaliin ang paglapag ng aming sinasakyan. "Love mag relax ka baka mabinat ka. Wag kang mag-alala gagawin ko ang lahat para makuha natin ang kostodiya ni Amara. Hindi ko din kayang tignan ang bata na lumaki sa ganong klaseng lugar." sabi sa akin ni James. Inabutan niya ako ng isang baso ng tubig upang huminahon. Galit na galit kasi ako kay Charlotte. Nanginginig ang kalamnan ko sa sobrang inis at galit. "Salamat Love, sige susubukang kong huminahon. May balita na ba sila kung sang lupalop nagpunta si Charlotte?" tanong ko naman kay James " wala pa Love, Hirap daw matunton ng mga imbestigator , sabi ni Detective mukhang may nagtatago ditong malaking
Kasama ko si James na nanood sa telebisyon sa loob ng Van kung saan naroroon ang control room. Matiyaga naming binabantayan ang bawat galaw na gagawin ng mga sangka-pulisan. Hindi lang kasi NBI ang gagawa ng operation kasama ng mga ito ang Drug Enforcement dahil malaking isda ang huhulihin ng mga ito ngayon. Hindi lang din droga ang pakay nila pati na ang human trafficking na nagaganap sa loob ng kasa. Naghihintay na lang ang mga taga NBI at PDEA sa go signal mula sa mga asset nilang nagpanggap bilang mga buyer. Matindi ang kalabog ng aking dibdib. Unang beses akong makakakita ng ganitong eksena na sa buong buong buhay ko ay hindi ko inisip na maari kong pagdaanan dahil sa pelikula ko lang ito napapanood. Natatakot man ay tinatatagan ko ang aking loob. Naramdaman ko ang pagpiga sa aking kamay ni James ng makita niyang grabe ang aking tensyon. Tinulungan ako ng aking asawa na huminahon. “Go! GO! GO” nagsimula ng pumasok ang mga alagad ng batas sa loob ng kasa. Nang matanggap na nila
MADELINE POVPagkalipas ng ilang araw, nagsimula na ang paglilitis. Halos mapuno ang courtroom sa dami ng taong nais masaksihan ang kaso. Ang bawat kilos ng mga nasasakdal—sina Jasper, Bridget, at Nicole—ay nakatuon sa lahat ng mata. Sa gitna ng mahigpit na seguridad, tahimik akong nakaupo sa likuran, hawak ang kamay ni Liam. Ramdam ko ang tensyon sa paligid, lalo na nang magsimula ang mahabang balitaktakan ng mga abogado.Hukom: "Tayo'y magsimula. Atty. De Guzman, pakipresenta ang inyong mga unang tanong."Atty. De Guzman (Prosekusyon): "Maraming salamat,your honor. Unang tanong ko sa saksi, si Aaron. Aaron maaari mo bang ilarawan ang iyong relasyon sa mga akusado, sina Bridget at Nicole?"Aaron: "Oo, ako ay matagal nang nakatrabaho sina Bridget at Nicole. Kami ay magkaibigan, at sa simula, nagkakasundo kami sa mga desisyon. Ngunit, nang magtagal, napansin ko na may mga bagay silang ginagawa nang lihim na hindi ko alam. Hindi lang sila kundi ang boss kong si Jasper"Atty. De Guzman: "
MADELINE POV Tahimik akong nakamasid sa gilid habang binibitbit ng mga pulis sina Bridget at Nicole. Nakaposas ang kanilang mga kamay, at kahit pilit nilang itinatago ang kaba, bakas sa kanilang mga mukha ang galit at takot. Lahat ng ito ay nag-ugat sa ginawa ni Jasper, hindi nagtagal ang pag-interrogate kay Jasper ay tinuro niya at sinabi niya ang lahat ng kaniyang ginawa. "it's okay Love, ito na yun oh!, matatapos na ang lahat, pagkatapos nito i think you deserve a big vacation." malambing na sabi ni Liam sa akin "oo Love, salamat. " bumaling ako sa kaniyang balikat.Sa hindi kalayuan, nandoon si Jasper. Tahimik siyang nakamasid, pero kitang-kita sa kanyang mga mata ang kawalang-awa. Walang bahid ng pagsisisi ang kanyang mukha ni isang pag-alala sa pagkakaibigan nila nina Bridget at Nicole. Para sa kanya, tapos na ang lahat. Tatawa-tawa siyang nakangiti habang pinagmamasdang ipasok ang dalawang kasabwat niya, binanggit din niya ang tungkol sa pakikipagsabwatan ng mga
ILANG LINGGO ANG NAKALIPAS MADELINE POV "love, sorry fro bringing your family into our family's mess." malungkot kong sabi kay Liam. "hey!" malambing niyang sabi habang hawak ang aking pisngi "Don't be like that, hindi lang inaasahan na ang pamilya nating ay may mga nakaraang hindi pa rin naghilom, mabuti nga at satin na iyon sumabog dahil alam kong kaya nating malutas ang kasong ito! magtutulungan tayo Love, kaya natin to. I love you Madeline and i like how your family handle this problem." nakangiti niyang sabi sa akin. "thank you for understanding. Siguro kung ibang lalaki lang yan, dahil sa gulong ngyayari sa pamilya namin, sigurado akong iniwan na ako" sagot ko sa kaniya Bigla niya akong hinila papalapit sa kaniya sabay bulong sakin "ahhh... ahhhh... at yun naman ang hindi ko gagawin kahit kailan." sabay kindat niya sa akin. Natawa ako at malambing ko siyang hinalikan sa kaniyang mga labi. Sa piling ni Liam pakiramdam ko ay ligtas na ligtas ako. Alam kong hindi ako mapapano
Hindi makapaniwala si Tita Amara nang malaman niya ang patuloy na galit at plano nina Jasper, Nicole, at Bridget laban sa aming pamilya. Hindi niya maitanggi ang kaba at galit na bumalot sa kanya. Agad niyang kinuha ang telepono at tumawag kay Lola Kate, ang pinakamatanda at pinakamataas na kinikilala sa aming pamilya. “Hi Mommy, nangyayari na ang kinakataukan ko. Sila Madeline na ang inabutan nito. Kailangan nating mag meeting, ngayon din,” madiing sabi niya sa linya. “Hindi na ito pwedeng palampasin.” Sa kabilang linya, alam ni Lola Kate na hindi na ito simpleng problema lamang. “Sige, Amara. Ipagbibigay-alam ko sa lahat. Maghanda ka.” Kinabukasan, nagtipon ang buong pamilya sa ancestral house ng pamilya. Ang mansyon, na karaniwang puno ng tawanan at masayang kwentuhan, ay tila may bigat ngayon na hindi maitatanggi. Ito’y parang isang reunion, ngunit sa pagkakataong ito, hindi para magdiwang kundi para pag-usapan ang masalimuot na sitwasyon na hinaharap namin. Unang dumating si L
Madeline POV Tahimik akong nakaupo sa gilid ng sala habang pinagmamasdan si Tita Amara. Ang bawat salita niya ay bumabasag sa katahimikan, hinuhubaran ang mga nakatagong lihim na tila napakatagal nang iniingatan. Sa bawat kwento niya ay parang may bumabalik na pait mula sa nakaraan na hindi ko akalaing may kinalaman sa buhay ko ngayon. “Si Don Eduardo,” panimula ni Tita Amara, mahigpit ang hawak sa isang lumang photo album na may bakas ng panahon. “Siya ang puno’t dulo ng lahat ng ito. Sigurado ako, hindi niya kailanman mapapatawad ang pamilya natin. Lalong lalo na ako.” Napakunot ang noo ko, ramdam ang bigat ng kanyang boses. “Galit? Bakit siya galit sa’yo, Tita?” Napabuntong-hininga si Tita Amara, halatang mabigat ang alaala niya sa nakaraan, kahit na nabanggit sakin ni Mommy ang tungkol dito ay hindi ganuon ka detalyado ang nasabi niya sa amin. “Galit siya dahil mas pinili ko si Mommy Kate kaysa sa tunay kong ina na si Mommy Charlotte. Hindi niya matanggap na mas minahal ko
MADELINE POV Isang araw habang nasa ospital si Doc Liam at ako naman ay nasa bahay lang . Naupo ako sa harap ng laptop ko at pinilit alalahanin ang bawat detalye ng mga nakita ko sa email ko bago tuluyang nawala ito. Paulit-ulit na nag-replay sa isip ko ang mga pangalan - Eduardo, Bridget, at Nicole. Hindi ko maintindihan kung bakit tila pamilyar ang mga ito para sa akin, pero alam kong may kahalagahan sila sa kung anuman ang gusto naming malaman. Kasama si Doc Liam, sinubukan naming ibalik ang mga na-delete na file gamit ang iba’t ibang recovery tools, pero mukhang sobrang bihasa ang hacker. Kahit ang mga screenshot na inisip naming ligtas na, tuluyan na ring nawala. Habang tahimik akong nag-iisip, bumabalik sa akin ang mga alaala ng ilang pagkakataon kung saan narinig ko ang mga pangalang iyon. Hindi ko matiyak kung saan o kailan, pero alam narinig ko na yun walang duda. Hanggang sa naalala kong nagkuwento sa akin noon si Mommy tungkol sa paghihirap nila Tita Amara sa relasyon n
MADELINE POV Dalawang buwan na ang mabilis na nagdaan ngunit ang bigat ng nakaraan ay parang kahapon lang nangyari. Akala ko, kapag tinanggap na kami ng mga magulang namin, unti-unting magiging maayos na ang lahat. Pero hindi pala ganoon kasimple. Kahit tanggap na nila Mommy at Mommy ni Doc Liam ang relasyon namin ay hindi maikakaila na may bahagi pa rin ng pagsasama namin na hindi mabuo. Isang malaking katanungan ang bumabagabag sa amin—sino ang tunay na dahilan kung bakit nasira ang mga pamilya namin nuon. Nasimulan na namin ang mag-imbestiga kaya naman hindi na kami papayag na mahinto pa ito. May buhay ng naibuwis ng dahil sa mga taong nasa likod nito at patunay lang ito na sa tagal ng panahon ay hindi pa rin sila tumitigil kaya nakakatakot. Ngayong araw, tulad ng dati, nagpasya akong hintayin siya sa clinic, sa tuwing may duty siya at kahit na nakaleave ako ay palagi pa rin akong pumupunta sa ospital, mas panatag kasi ang kalooban ko sa tuwing magkasama kami. Pagdating ko ay
Matapos ang mahabang araw ng usapan at pagsasaliksik kasama ang aming mga pamilya, nagkaisa kaming lahat sa isang desisyon—kailangang makausap nila Mommy si Lorraine. Gusto nilang malaman ang buong detalye tungkol sa mga taong nasa likod ng iskandalong sumira sa aming mga pamilya. Para sa aming lahat, si Lorraine ang susi sa pagkakabuo ng kabuuang kwento. Sa kabila ng takot na baka may panganib pa, determinado kaming magpatuloy. Kinabukasan, bumalik kami ni Doc Liam sa bahay ni Lorraine at dahil weekends wala kaming shift sa ospital. Tahimik kaming nagmaneho papunta roon, kapwa iniisip ang magiging takbo ng usapan. Ngunit sa aming pagdating, bumungad sa amin ang hindi namin inaasahan. Ang buong lugar ay napapalibutan ng mga pulis. May mga caution tape na nakapalibot sa bahay, at sa gilid nito ay may nakaparadang ambulansya, ang mga ilaw nito’y kumikislap pa rin sa ilalim ng araw. Napahinto kami at natulala sa eksena. Agad naming naramdaman ang bigat ng sitwasyon. Ang kaba sa aking d
Halos isang linggo din ang paghihirap namin sa paghahanap kay Lorraine. Sa laki ng London swertehan na lang talaga na matagpuan namin siya. Its either bangkay na siya o pwede ding nasa pinas na siya ngayon. Daig pa namin ang mga detective na inupahan ni Doc Liam . Sa bawat araw na lumilipas, ramdam namin ni Doc Liam ang bigat ng tensyon sa pagitan ng aming mga pamilya. Tumagal ng halos isang linggo bago nagkaruon na lead ang detective at sa kabutihang palad ay nandito pa rin siya sa London. Matagal din bago namin natunton ang matagal nang nawawalang sekretarya. Sa wakas, natagpuan namin siya sa isang tahimik na bayan, malayo sa ingay ng lungsod. Nakita namin siya sa isang maliit na bahay na gawa sa bato at napapalibutan ng mga halaman sa gitnang palayan. Nang kumatok kami, isang babaeng nasa edad singkuwenta ang nagbukas ng pinto. Si Lorraine - matangkad, may mahinang kilos, ngunit may mga matang tila laging nakabantay. Kitang-kita sa kanyang mukha ang kaba at alinlangan nang maki